ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2007

Friday, November 30, 2007

Eγώ φταίω τώρα....

... που έκλεψα από φίλο;
Που άφησα πρωϊ-πρωϊ τον καπουτσίνο μου να κρυώσει και επεδόθην εις την γραφήν;
Που αφήνω τη δουλειά μου στην άκρη;... σωρός οι φάκελλοι στο γραφείο μου;....

΄Οχι πείτε μου...

Και

• Επειδή αγχώθηκα πολύ, τόσο....όσο δεν παίρνει άλλο, σε τούτη την τσιμεντούπολη

• Επειδή οι καθημερινές άσχημες ειδήσεις (κλοπές, βιασμοί, εγκλήματα πάθους....λάθους, οικονομικά κ.α. Ασφαλιστικό που πάει κατά διαόλου.... (μέχρι που το σκέφτομαι να ...την κάνω... έστω και με μειωμένη...μπας και προλάβω κάτι τις...) όχι ψιλό... αλλά με χοντροκούρασαν

• Επειδή έχω μία διαίσθηση (και εμένα η διαισθησή μου, ουδέποτε μέχρι και σήμερα με έχει διαψεύσει....) πως φέτος θα .....μου κάτσει .... Τώρα θα είναι ΛΟΤΟ, ΠΡΟΤΟ, Εθνικό Λαχείο.... θα σε γελάσω. Εδώ η διαίσθησή μου είναι ασθενής...

• Επειδή, εν τέλει, το θεώρησα ιδανικότερη και ποιοτικότερη πρόταση για τις φετινές μας χριστουγεννιάτικες διακοπές

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ

Προτείνω δαγκωτό .......Courchevel στο Kilimandjaro....

΄Αντε.... ΚΑΛΟ ΜΑΣ 8ωρο.... θα κυλήσει πού θα πάει; Εξ' άλλου, Παρασκευή σήμερα..... και όλη μέρα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
στον ΑΝΔΡΕΑ
στην ΑΝΔΡΙΑΝΑ
και στην ΑΝΔΡΙΑΝΗ!!!

Tuesday, November 27, 2007

Kαλέ, με παίζετεεεε....

Ο γλυκός ΜΑΣ Καρδιοκλειδοκράτορας με κάλεσε στο καινούριο παιχνίδι.

Χάρηκα από τη μια....άρχισα να προβληματίζομαι από την άλλη.. μιας και στα blogs όλων σας, εκτός από τις ομολογουμένως απίθανες ιδέες, έβλεπα και πανέξυπνα επεξεργασμένες εικόνες..
Τί κάνουμε Σπυρέτο μου; τον ρώτησα
Photoshop..... μου είπε, πρόθυμα, το παιδί

Μικρέεεεε...σώωωσε μεεεε (δεν έβαλα μυαλό ακόμη.... επιμένω η ...άτιμη...)
Photoshop μου είπανε τα παιδιά χρειάζομαι, για να παίξω ένα blogo-παιχνίδι. Τί είναι αυτό; ΄Εχω τέτοιο πράγμα στο Πι-Σι μου; (έτσι λέει τον υπολογιστή μου.... υποτιμητικά.... ο Γλάρος μου.... ο Πι-Σηηηης σου...)
΄Οχι, αλλά δεν είναι τίποτε, ρε μαμά, θα το κατεβάσω από το Internet...

Περιμένω...περιμένω.. και όσο είμαι στην αναμονή..... τόσο εξαντλούνται οι ιδέες.
Τί να σκεφτώ για να πρωτοτυπήσω;
΄Εχω δει τις πιο απίθανες και ακόμη πιο έξυπνες εκδοχές στις αναρτήσεις σας.

Εν τω μεταξύ, έχω και δεύτερη πρόσκληση, από φίλη αυτή τη φορά, που δε θυμάμαι.... και παρακαλώ να με συγχωρήσει, αλλά είχα εξαιρέσει ενδόμυχα και οριστικά, τη Γλαρένια από το παιχνίδι.
Ακριβώς, γιατί δεν είχα τον τρόπο να επεξεργαστώ και να δημιουργήσω εικόνες όμορφες.

Απογοήτευση...
Για σύνελθε Γλαρένια...(...ΜΟΥ είπα), σαν πού αλλού, δηλαδή, θα ήθελες να το δεις το όνομά σου;
Αφού το έχεις ήδη δει, χαραγμένο στην άμμο και διακοσμημένο με βοτσαλάκια, από χέρια αγαπημένα και από αυθόρμητες και ανιδιοτελείς κινήσεις πραγματικής αγάπης, στις ωραιότερες παραλίες...
Είδες το σύμβολό σου, το γλάρο, σε φωτογραφίες πολλές , από χέρια πάλι αγαπημένα... φωτογραφικές μηχανές που δούλεψαν για σένα το φετινό καλοκαίρι
και το σπουδαιότερο...
"Τούτο το καλοκαίρι"... που τρύπωσες στις αποσκευές τους... και γυρίσατε ΜΑΖΙ νησιά πανέμορφα και γαλάζιες παραλίες,
το χάρηκαν....
σου το έδειξαν....
στο είπαν!!!!!

ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑΤΕ,
ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΙΞΑΤΕ,
ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ
και
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!

Monday, November 26, 2007

Τα κεράσματα

Trelof μου, να 'σαι καλά που μου το θύμισες....

Μα η ευλογημένη κι' εγώ... να μη σκεφτώ να προσφέρω ένα γλυκάκι, να... έτσι για το καλό...Και δεν είναι πως απέφυγα το κέρασμα, αλλά να...ήθελα να είναι κάτι χειροποίητο, σπιτικό.
Χθες βράδυ, λοιπόν, από το λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου, την έφτιαξα την καρυδόπιτα.

Από τα χεράκια μου, με καρύδια φρέσκα από το εξοχικό της ..Γλαρούπολης
Για ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ, που με τις ευχές σας, χάρηκε πραγματικά η "μικρή" μου΄Οσοι οι ... λάτρεις λοιπόν, του χειροποίητου ...προσέλθετε...
"Με" και "χωρίς" κρέμα...

Geοοοorge, σου είχα υποσχεθεί τις προάλλες καρυδόπιτα... τρέξε λοιπόν, πριν τελειώσει...

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!
Και του χρόνου ΝΑ 'ΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ, να σας φτιάξω άλλο γλυκό.Και η συνταγή....όσοι ενδιαφέρεστε:

Υλικά:

1 φλυτζάνι τσαγιού καρύδι
2 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
1 φλυτζάνι τσαγιού σιμιγδάλι
4 αυγά
2 κεσέδες αλεύρι
1 γιαούρτι
ξύσμα λεμονιού
κανελλογαρύφαλλα
1 βιτάμ
1 κουταλάκι σόδα
1/2 πότήρι κρασιού κονιάκ
2 βανίλιες

Εκτέλεση:

Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη και προσθέτουμε βιτάμ, γιαούρτι, σόδα, κονιάκ. κανελλογαρύφαλλα, βανίλιες, ξύσμα, αλεύρι, σιμιγδάλι και τελευταίο το καρύδι.

Σιρόπι:
3 φλυτζάνια ζάχαρη
1 1/2 φλυτζάνι νερό
φλούδα από λεμόνι

(Σημ. το σιμιγδάλι μπορεί ανετα να αντικατασταθεί απο φρύγανιά θρυμματισμένη)

Sunday, November 25, 2007

Για τη "μικρή" μου

Για σένα, την τελευταία μας λαχτάρα και χαρά,

που σήμερα γιορτάζεις...

και η παρουσία σου γεμίζει πιότερο τις αγκαλιές μας...

Κατερινάκι μου, ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ & ΥΓΙΗΣ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Σ' ΕΣΕΝΑ
και
ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΡΙΝΕΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ!!!

(Eικόνα Flickr: KeNNyKaPoor)

Monday, November 19, 2007

Το χρώμα .....με μάρανε

ΓΡΙΦΟΣ
Πώς λέγεται το φυτό της φωτογραφίας;

Η λύση(;) ...μη βιάζεσαι, έχε υπομονή... παρακάτω....
Α.. και όποιος το βρει, κερδίζει το φυτό μαζί με το φυλλόχωμα...αυτό δώρο από μένα.

Το Σεπτέμβρη, που λέτε, διαβάζοντας ένα ποστ του φίλου Σταύρου σκέφτηκα...τώρα είναι η κατάλληλη εποχή, όμως λίπασμα δεν έχω... και να θυμηθώ να αγοράσω.

Με το ένα και με το άλλο... φέτος μας προέκυψε και το blogging τρομάρα μου, όλο ξεχνιόμουνα και τα φυτά ξέμεναν απεριποίητα, ύστερα από τους ανελέητους και εξαντλητικούς γι' αυτά καύσωνες.

Το μεσημεράκι του Σαββάτου λοιπόν, με βρίσκει στις προετοιμασίες για να φουρνίσω ένα ταψί παστίτσιο. Τα δικά μας ταψιά δεν είναι ταψιά ενός συνήθους οικιακού εξοπλισμού.... ποοοουυυύ να φτουρίσει για τόσο λαό εδώ μέσα. Είναι ταψιά επαγγελματικού μεγέθους...

Βράζω τα μακαρόνια μου, ετοιμάζω και τον κιμά μου και φτάνουμε στη μπεσαμέλ.

Παρ' ότι από τυριά είχα: ρεγκάτο, κεφαλογραβιέρα και Αμφιλοχίας και Ιωαννίνων ...είχαμε καλυφθεί δηλαδή από την τοπική παραγωγή της ...μισής Ελλάδας... η παραγγελία της κόρης μου ήταν "Μόνο με παρμεζάνα", γιατί λέει, έφαγε στη μαμά του αγοριού της παστίτσιο μόνο με παρμεζάνα και ήταν καταπληκτικό... Μάλιστα.... Εδώ σιωπούμε... και τί μπορούμε να κάνουμε δηλαδή...

Τώρα; Μία η λύση...

Μικρεεέ (αυτός και να ασπρίσει "μικρό" θα τον φωνάζουμε)... σώσε με... τρέξε στο σούπερ, γιατί ο φούρνος καίει και πρέπει να φουρνίσω. Τα έχω όλα στη μέση.

Πάρε ένα πενηντάρι και γρήγορα...

Φυλλόχωμα, καστανόχωμα, γαρδένιες, ορτανσίες.... Ανθοπώωωωλης.... ακούγεται απ' έξω η από μεγαφώνου, στεντόρεια φωνή του συμπαθούς Ρομ... σαν από μηχανής θεού...που στην πορεία αποδείχτηκε από ......τσαντηριού διάολος....
Περίμενε και θα καταλάβεις τί εννοώ.

Γλαράκο τρέξε...σταματησέ τον γρήγορα...τώρα...θέλω το λίπασμα...
Ρε μαμά, γι' αλλού δεν είναι να πάω; μη με καθυστερείς.. έχω και ραντεβού κλείσει....
΄Ελα βρε χαρά μου...θα φύγει...τα λουλουδάκια στενάζουν...
Βγαίνει τον σταματάει και όπως κατεβαίνει του φωνάζω:
Και φυλλόχωμα... α, πάρε μου και ένα κυκλάμινο και πρόσεξε, το θέλω ροζ-λιλά...
Και πού ξέρω εγώ.... μου φωνάζει αγριεμένος, τώρα, ποιό είναι το κυκλάμινο ρε μαμααά....
Καλά που δεν ξέρεις τα κυκλάμινα...τρέξε..περιμένει... ξέρει εκείνος, θα σου δώσει.. είναι η εποχή τους.
Θα σου 'λεγα τώρα.... αλλά έχε χάρη..έτσιιιι...γμτ εδώ μέσα ο καθένας με την τρέλα του...

Κατέβαινε νευριασμένος, αλλά εγώ ανακουφίστηκα γιατί επιτέλους, ήταν μια καλή ευκαιρία, για να ξεμπερδεύαμε και μ΄αυτή τη δουλειά.

Σε καμιά 10ρια λεπτά τον ακούω να ανεβαίνει ασθμαίνοντας.
Μα καλά τί κουβαλάς βρε παiδί μου και ασκοφυσάς έτσι;...
Γ@@@@ο με τα χώματα και το λουλούδι σου με ψόφησες.... φωνάζει με έκδηλη αγανάκτηση. Λίπασμα δεν είχε. Πάει και το 50ρι με τόσα που ήθελες...
Παααάει; Ούτε δέκα δε στοιχίζει ένα κυκλάμινο...
Εδώ αρχίζουν και με ζώνουν τα φίδια...

Σκουπίζω γρήγορα τα χέρια μου και βγαίνω στην είσοδο της πόρτας που τα είχε ακουμπήσει, με εμφανή περιέργεια να δω ....το λουλούδι μου...

Τί είναι αυτό καλέ;
Το κυκλάμινο που ήθελες;
Αυτοοοοό;;;; Αυτό εδώ είναι κυκλάμινο; σου το πούλησε δηλαδή για κυκλάμινο;

Νααααιιιι... αφού μου είπε ο άνθρωπος δεν έχει τώρα λουλούδια, να.... και τα μπουμπούκια του...

Κι' εγώ απορώ με μένα πώς δεν το έπαθα το εγκεφαλικό...
Τελικά ο χαρακτηρισμός ΓΥΦΤΟΣ δεν είναι δηλωτικό φυλής...ράτσας... αλλά μπαμπεσιάς, κατεργαριάς και ευτελούς χαρακτήρα..

Το ήθελα και ροζ-λιλά... για φαντάσου....

Thursday, November 15, 2007

Είμαι όοοομως....

Α, δεν άντεχα άλλο.....
Ξεκίνησα να στολίζω...Περισσότερο απολαμβάνω τις προετοιμασίες και όλη τη διαδικασία της διακόσμησης....
παρά τις ίδιες τις γιορτές.
Φωτάκια... στολίδια... κορδέλλες γιορτινές και...
φώτα κι' άλλα φώτα... ν' ανάβουν χίλια φώτα στη στιγμή....Και από αυτά ξεκίνησα....τα φώτα δηλαδή.
Μέσα στο σπίτι βέβαια.... μη μας πάρουν και για εντελώς τρελούς...
Γιατί μεταξύ μας μια δόση την έχουμε...
Διότι μόλις φτάσουν τα Χριστούγεννα μελαγχολώ..
Αυτό ήταν λοιπόν όλο κι' όλο;
Θα 'ρθει και η Πρωτοχρονιά και τελειωωώσαμεεε....
Το άλλο πού το βάζεις;
Τρελαίνομαι να γυρίζω τα εμπορικά κέντρα και ό,τι τρύπα μπορείς να φανταστείς, προκειμένου να ανακαλύψω πρωτότυπα μικροδωράκια.....
Κρατάω πάντα και μερικά στην άκρη...έτσι για να υπάρχουν, για τον απρόσμενο επισκέπτη.

Αχ, είναι τόσο όμορφη τούτη η περίοδος των προετοιμασιών!
Ας τη χαρούμε όσο μπορούμε, με χαμόγελο και αισιοδοξία!!!
΄Αντε... ξεκινήστε!!!!....

Monday, November 12, 2007

!!!!!!

"Πενήντα λοιπόν!

Κάτι λιγότερο από τα φύλλα της τράπουλας.

Χρόνια περασμένα σε κλωστή, κόσμημα περασμένο στον λαιμό.

Χρόνια που άλλα χρόνια θα φέρουν και θα ‘χουν πιο μεγάλη ευτυχία φυλαγμένη στα χέρια τους.

Κοίταξες πολλές φορές την ανατολή από τις άκρες του κόσμου κρατημένη κι εκεί σαν τα φύλλα της τράπουλας που ανέφερα ήδη, πήραν να ξετυλίγονται οι δρόμοι της ζωής σου.

Έλεγα πάντοτε πως τα πιο τυχερά απ’ τα παιγνίδια είναι εκείνα που παίζονται με την τράπουλα συνεπώς κι όσοι την ψυχή τους πιστέψουν τράπουλα σωστά μοιρασμένη και πλεγμένη στα ίσα τότε είναι ευτυχισμένοι.

Εξακολούθησε μονάχα να ακούς το πέρασμα του αγέρα, όλα τα νέα πρώτα ο αγέρας τα φέρνει, πρώτος εκείνος το άκουσε.

Λίγα από τα χρώματα τ’ ουρανού να φυλάξεις ακόμα για τα δεύτερα παιδιά σου που θα έρθουν, τα εγγόνια σου..."Ευχές που έλαβα με mail και δε μπορούσα να μη μοιραστώ μαζί ΣΑΣ.

Σ' ευχαριστώωωωω...
Το άκουσεεεεες;

ΝΑ 'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

(υ.γ. Προσπάθησα, όσο μπόρεσα, να του δώσω κάτι από τα χρώματα της ανατολής που περιγράφει....
Φτωχό το δειγματολόγιο....)

(Εκόνα από Flickr, stephgum328)

Saturday, November 10, 2007

1+ 1 = 1

Εσείς το ξέρατε;....

Εγώ το έμαθα όταν η μεγάλη μου η κόρη πήγε στην Α΄Δημοτικού.
Και να πεις πως δεν είχαμε κάνει προετοιμασίες..
Και νηπιαγωγείο πήγε ...και ήξερε και πολύ καλά να αθροίζει τις μονάδες...

Ενα και ένα γλαρίτσα μου πόσο μας κάνουν;
΄Ενα...
Βρε καμάρι μου... (της δείχνω το ένα δάχτυλο) και άλλο ένα; (δείχνω και το άλλο)
΄Ενα...

Μου γυρίζει το μάτι από τα νεύρα, επιστρατεύω και τα "ξυλάκια" και την ξαναρωτάω με στραγγαλισμένη φωνή, μέσα από τα δόντια...

Θα με τρελάνεις τώρα; Λέγε, ένα και ένα ...πόσο μας κάνουν;
Εεεεεεναααα....
Αααααα....και ξεσπάει σε λυγμούς...

Εγώ τώρα πάλι... τί έπαθα και δε μπορώ να αθροίσω ....το 40 με το 10;

Θα 'χει άδικο σήμερα ...να στραγγαλίσει η Γλαρίτσα μου τη φωνή της μέσα από τα δόντια της, για να μου δώσει να καταλάβω ότι κάνουν ...

Πενήντα;Ναι... 50!!!!Μισός αιώνας.... μου λες, πώς κύλησε;...

Σήμερα όμως μαζί μου ...με μεγάλη όμως διαφορά προς τα κάτω.... έχει η σκορπίνα μας

Γλυκό για σένα!

ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΥΓΙΗΣ!!!

Αλλά και η Νερίνα η κορούλα της δικιάς μας Νερίνας
Μικρή μας Νερίνα, ΝΑ ΤΑ 100ΣΕΙΣ!!!
και
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΠΡΟΟΔΟ!!!

Μόλις χθες, είχε τα δικά του γενέθλια, ο καλός μας ο Παιδίατρος
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ!


Επίσης, κάποια απ' αυτές τις ημέρες και ένα παιδί, που ντρέπεται λέει, να το αποκαλύψει
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!
Αν τ' ακούς.....

(Εικόνες από Flickr)

Posted by ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ at 12:11 AM 113 comments

Tuesday, November 6, 2007

Στον παππού που δε γνώρισα....

Σήμερα βάλθηκα να ψάχνω στο Γκούγκλη περί Βυζαντινής Μουσικής....
"΄Οσο κι αν σας φαίνεται παράξενο εκ πρώτης όψεως...τα ονόματα των φθόγγων αυτών, της κλίμακας δηλαδή της βυζαντινής μουσικής, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ελληνικό μας αλφάβητο. Για την ακρίβεια το κρύβουν μέσα τους. Αρχίστε να τις διαβάζετε με το Πα ως βάση, ψάχνοντας τα αρχικά γράμματα της αλφαβήτου:

πΑ Βου Γα Δι κΕ Ζω νΗ

(εγώ το έψαξα...μα δε βρήκα τίποτε...)

Κάθε νοτούλα από αυτές, κάθε φθόγγος δηλαδή έχει ασφαλώς τον δικό της ήχο, τη δική της οξύτητα.

Σημείωση για όσους γνωρίζουν ευρωπαϊκή μουσική: Οι νότες αυτές αντιστοιχούν στις: Do Re Mi Fa Sol La Si Do"

Μας δίνουν λοιπόν ένα κείμενο σαν αυτά, τα οποία είναι χειρόγραφα του εκ πατρός παππού μου.... Αυτός ήταν και ο λόγος της σημερινής μου αναζήτησης...

Πέθανε το 1939 σε ηλικία 61 ετών. (στο κέντρο με μαθητές του)

Ο 12 χρονος τότε πατέρας μου, είχε προλάβει να αφομοιώσει αυτά τα ακούσματα. Αργότερα, έχοντας ως βάση ό,τι εκείνος πρόλαβε στα γόνατά του καθισμένο να τον διδάξει και φυσικά με δική του επιμονή, υπομονή και μεράκι το καλλιέργησε και σήμερα είναι το σταθερό του ενδιαφέρον.

Ο παππούς λοιπόν, που φυσικά εγώ δε γνώρισα, πέρα από τις αγροτικές του εργασίες (τί άλλο από σταφιδοπαραγωγή στην Ηλεία), υπήρξε πολύ καλός ιεροψάλτης και δάσκαλος Βυζαντινής μουσικής.
Στα "καμένα" υπάρχουν κάποιοι μαθητές του που τον θυμούνται με σεβασμό. Τους μάθαινε βυζαντινή μουσική, χωρίς να παίρνει χρήματα (έχω ακούσει οι ίδιοι να το λένε) και σε ποιόν περίσσευαν εξ' άλλου, εκείνα τα χρόνια...
Πήγαιναν από μακρινά χωριά της περιοχής και πολλά παιδιά μη έχοντας μεταφορικό μέσον για την επιστροφή στα χωριά τους, τους φιλοξενούσε με τη γιαγιά μου (αυτή τη γνώρισα) στο σπίτι τους.
Παράλληλα έγραφε διάφορα "μαθήματα" όπως χαρακτηριστικά τα λέει ο πατέρας μου.Τα έγραφε υπό το υποτυπώδες φως λυχναριού και αργότερα λάμπας πετρελαίου (έτσι τον θυμάται) σε σελίδες αχάραγες, με οδηγό ένα χάρακα δικής του επινόησης. Είχε, λέει, σπάγκους τεντωμένους σε ένα πλαίσιο ξύλινο, επάνω τους πίεζε τη λευκή σελίδα, που επάνω της και από την ασκούμενη πίεση, διαφαίνονταν τα ευθυγραμμισμένα ίχνη των σπάγκων-οδηγών.

Εκεί επάνω, με πένα, "κεντούσε" τους βυζαντινούς φθόγγους.

Θυμάμαι τον πατέρα μου από μικρή, να μας γυρίζει από εκκλησία σε εκκλησία, ψάχνοντας όλους τους καλούς πρωτοψάλτες.


Το παράπονό του σήμερα, είναι πως κανείς από τους τρεις γιους μου δεν έδειξε ενδιαφέρον για τη Βυζαντινή Μουσική..

Ούτε να το σκεφτώ θέλω πως η ζωή μου θα ήταν ένα διαρκές...πα, βου, γα, δι, κε, ζω, νη, πα..
Απαπαπαπαπα....

Thursday, November 1, 2007

Οι δρόμοι της "καρδιάς"

"Εξήντα καρδιές θα «καταλάβουν» πεζοδρόμια και πλατείες, βιτρίνες, σιντριβάνια και κολόνες λίγες μέρες μετά την έλευση του 2008 σε μια υπαίθρια έκθεση. Οι καρδιές έρχονται για να δώσουν παλμό και χρώμα στην πόλη. Ευελπιστούν να κλέψουν τις καρδιές των περαστικών και να μετατρέψουν την Αθήνα σε μια ερωτοχτυπημένη πόλη. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη – καθώς το πρότζεκτ άρχισε το 2004 στο Σαν Φρανσίσκο – οι δρόμοι μιας πόλης θα γεμίσουν με καρδιές – έργα τέχνης από φάιμπερ γκλας και μέταλλο, που θα «ντυθούν» με την έμπνευση, το χιούμορ, τα χρώματα και τα μηνύματα που θα τους δώσουν οι Έλληνες δημιουργοί του.

Γιατί καρδιές; "Επειδή είναι ένα σχήμα αναγνωρίσιμο σε όλους. Αποτελεί σύμβολο αγάπης και αφοσίωσης, ενώ το σχήμα της αποτελεί έναν εύπλαστο καμβά, κατάλληλο για κάθε μορφή τέχνης", λέει η επιμελήτρια της έκθεσης, Ίρις Κρητικού.

Οι δημιουργοί δεν είναι υποχρεωτικό να είναι επαγγελματίες καλλιτέχνες. Αρκεί να έχουν έμπνευση και τη δυνατότητα να υλοποιήσουν την καρδιά τους. Ήδη έχουν κατατεθεί δεκάδες προτάσεις, ενώ η προθεσμία λήγει στις 2 Νοεμβρίου. Κατόπιν εταιρείες – χορηγοί θα μπορούν να επιλέγουν είτε από τα σχέδια συμμετοχών (έναντι 6.500 ευρώ) είτε να αναθέτουν την κατασκευή μιας καρδιάς σε καλλιτέχνη δικής τους επιλογής (έναντι 5.500 ευρώ).

Μετά το τέλος της έκθεσης, οι καρδιές θα δημοπρατηθούν για τους σκοπούς της ένωσης σωματείων «Μαζί για το παιδί» στις 14 Απριλίου (θα δοθεί το 50% των εσόδων), ενώ τη σκυτάλη το 2009 θα πάρει το Κάιρο. "

(Πληροφορίες από Google- Hearts Exhibition in Athens)

(Στη 2η φωτο μερικά από τα θέματα της έκθεσης)

KAΛO MHNA!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ!!!!

Posted by ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ at 12:15 PM 84 comments