Monday, December 31, 2007
2008 ευχές.....
Για μια Χρονιά
(photo by natassa)
ΦΩΤΕΙΝΗ!
ΓΑΛΗΝΙΑ!
(photo by hliografos)
ΑΝΘΗΡΗ
Ευχές σε όσους απόψε διασκεδάσουν με παρέα...
(photo by Constantin-D)
όσους το γιορτάσουν ΔΥΟ...ΔΥΟ...
τους μοναχικούς...
τα ορφανά....
τους άστεγους...
τους νοσούντες...
τους εργαζόμενους...
τους έγκλειστους...
και όσους εξ' αμελείας παρέλειψα,
ΕΥΧΟΜΑΙ
το 2008
ΝΑ ΦΕΡΕΙ
ΑΓΑΠΗ, ΓAΛΗΝΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΟΔΟ
και Ο,ΤΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ, ΤΟ ΜΠΙΛΗ, ΤΟ ΒΑΣΙΑ,
ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, ΤΗ ΒΑΣΩ, ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ, ΤΗ ΒΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΚΗ(Υ)
ΦΩΤΕΙΝΗ!
ΓΑΛΗΝΙΑ!
(photo by hliografos) ΑΝΘΗΡΗ
Ευχές σε όσους απόψε διασκεδάσουν με παρέα...
(photo by Constantin-D) όσους το γιορτάσουν ΔΥΟ...ΔΥΟ...
τους μοναχικούς...
τα ορφανά....
τους άστεγους...
τους νοσούντες...
τους εργαζόμενους...
τους έγκλειστους... 
και όσους εξ' αμελείας παρέλειψα, ΕΥΧΟΜΑΙ
το 2008
ΝΑ ΦΕΡΕΙ
ΑΓΑΠΗ, ΓAΛΗΝΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΟΔΟ
και Ο,ΤΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ, ΤΟ ΜΠΙΛΗ, ΤΟ ΒΑΣΙΑ,
ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, ΤΗ ΒΑΣΩ, ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ, ΤΗ ΒΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΚΗ(Υ)
Sunday, December 30, 2007
2000!!!+7....
Δεν προφταίνω η μεσήλιξ...από παιχνίδι σε παιχνίδι πηγαίνω. Αλλά τα θέλω κι' εγώ.. δε λέω όχι σε κανένα..
Η χρυσοχέρα του Βορά λοιπόν, με προσκάλεσε στο τελευταίο παιχνίδι για τούτη τη χρονιά.
Επτά (7) γεγονότα "σταθμούς" λέει, που με σημάδεψαν τη χρονιά τούτη, που ....πνέει τα λοίσθια.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ : Πρώτο και σημαντικότερο ξεκίνησα επιτέλους , ύστερα από πολλές και πολύωρες και πολυήμερες προσπάθειες, το δικό μου μπλόγκ. (βλ. 12/1/2008 ανάρτηση "Blogo-γενέθλια)
Tα υπόλοιπα, εκτός ενός, δε θα τα χαρακτήριζα με τίποτε "σταθμούς", για το λόγο πως τα βρίσκω πολύ φυσικές καταστάσεις, που μπορεί να συμβούν στην οποιαδήποτε οικογένεια.
ΜΑΡΤΙΟΣ : Εισαγωγή της Γλαρένιας σε κλινική με λουμπάγκο.... καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τις παραπούλες... (βλ. 6/3//2007 ανάρτηση)
AΠΡΙΛΙΟΣ : Απολύθηκε σου λέω.... (βλ. 3/4/2007 ανάρτηση)
MΑΪΟΣ : Ξανά λουμπάγκο.. παρά τρίχα τη γλίτωσα την επέμβαση (βλ. 1/5/2008 ανάρτηση "Πούυυυ... σας σημάδεψε ο Μάης;)
Τώρα μια χαρά...ξαναπαντρεύομαι που λένε, μέχρι το επόμενο...
Χα, είναι να μη γίνει η αρχή...
Η χρυσοχέρα του Βορά λοιπόν, με προσκάλεσε στο τελευταίο παιχνίδι για τούτη τη χρονιά.
Επτά (7) γεγονότα "σταθμούς" λέει, που με σημάδεψαν τη χρονιά τούτη, που ....πνέει τα λοίσθια.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ : Πρώτο και σημαντικότερο ξεκίνησα επιτέλους , ύστερα από πολλές και πολύωρες και πολυήμερες προσπάθειες, το δικό μου μπλόγκ. (βλ. 12/1/2008 ανάρτηση "Blogo-γενέθλια)
Tα υπόλοιπα, εκτός ενός, δε θα τα χαρακτήριζα με τίποτε "σταθμούς", για το λόγο πως τα βρίσκω πολύ φυσικές καταστάσεις, που μπορεί να συμβούν στην οποιαδήποτε οικογένεια.
ΜΑΡΤΙΟΣ : Εισαγωγή της Γλαρένιας σε κλινική με λουμπάγκο.... καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τις παραπούλες... (βλ. 6/3//2007 ανάρτηση)
AΠΡΙΛΙΟΣ : Απολύθηκε σου λέω.... (βλ. 3/4/2007 ανάρτηση)
MΑΪΟΣ : Ξανά λουμπάγκο.. παρά τρίχα τη γλίτωσα την επέμβαση (βλ. 1/5/2008 ανάρτηση "Πούυυυ... σας σημάδεψε ο Μάης;)
Τώρα μια χαρά...ξαναπαντρεύομαι που λένε, μέχρι το επόμενο...
Χα, είναι να μη γίνει η αρχή...
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - 67 νεκροί
΄Οσο για τις περιουσίες ... αυτές ξαναγίνονται...
Δε θέλω να θυμάμαι... αλλά ούτε και να ξανασυμβεί...
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ: Υπεβλήθη σε επέμβαση καταρράκτη ο "παππούς" μας. ΄Ετσι λέμε όλοι μας τον πατέρα μου. Μη φανταστείτε γεροντάκι...αυτός ξαναπαντρεύεται άμα του λάχει... (βλ. 3/10/2007 ανάρτηση "Πολύ δύσκολο περιστατικό")
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ: Ξανά επέμβαση ο παππούς μας. Τίποτε σπουδαίο...δεν το είχα αναφέρει καν. ΄Ενα λιπωματάκι (οζίδιο) ήταν στη μύτη.
Και πες μου τώρα.. μπροστά στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ τα υπόλοιπα δεν είναι ασήμαντα;
΄Ανευ λόγου και σημασίας... ΕΚΤΟΣ....
ΕΚΤΟΣ από το γεγονός του Ιανουαρίου, που μου έχει προσφέρει τις 2000+7 χαρές της επικεφαλίδας μου.
΄Οσο για τις περιουσίες ... αυτές ξαναγίνονται...
Δε θέλω να θυμάμαι... αλλά ούτε και να ξανασυμβεί...
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ: Υπεβλήθη σε επέμβαση καταρράκτη ο "παππούς" μας. ΄Ετσι λέμε όλοι μας τον πατέρα μου. Μη φανταστείτε γεροντάκι...αυτός ξαναπαντρεύεται άμα του λάχει... (βλ. 3/10/2007 ανάρτηση "Πολύ δύσκολο περιστατικό")
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ: Ξανά επέμβαση ο παππούς μας. Τίποτε σπουδαίο...δεν το είχα αναφέρει καν. ΄Ενα λιπωματάκι (οζίδιο) ήταν στη μύτη.
Και πες μου τώρα.. μπροστά στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ τα υπόλοιπα δεν είναι ασήμαντα;
΄Ανευ λόγου και σημασίας... ΕΚΤΟΣ....
ΕΚΤΟΣ από το γεγονός του Ιανουαρίου, που μου έχει προσφέρει τις 2000+7 χαρές της επικεφαλίδας μου.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!
Thursday, December 27, 2007
΄Ετσι λοιπόν...
Ο Νεραϊδολατρεμένος της παρέας μας με προσκάλεσε (αχ, αυτό το μάτι!...είπε) , στο άλλο παιχνίδι, που "τρέχει" κάτι μέρες τώρα στις ιστοσελίδες.
Καλούμαι δηλαδή, να " του" και "σας" περιγράψω, πως προέκυψε το avatar μου και το nickname μου.
΄Ακου λοιπόν, καλέ μου Μελωμένε.
Στο χώρο ..."ίπταμαι" από τον Ιούλιο του 2006, δηλαδή πέντε μήνες πριν δημιουργήσω το δικό μου μπλογκ το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, τον επόμενο μήνα συμπληρώνει ένα χρόνο "ζωής".
Παρεμπιπτόντως, ετοιμάζω και.... επετειακή ανάρτηση...
Στις αρχές λοιπόν, δήλωνα ανώνυμη όχι για κανένα ιδιαίτερο λόγο, αλλά αφ' ενός δεν ήξερα τις λειτουργίες κλειδιά και αφ' ετέρου (...και δικαιολογημένα) δεν καταλάβαινα καν τί έβλεπα ούτε και ποιόν διάβαζα....
Σα χαμένο ήμουνα...
Α, μου είπε μια χαμογελαστή φίλη Βορειο-Ελλαδίτισσα, μπορείς να κάνεις χρήση ψευδώνυμου..
Πώς καλή μου; εγώ δεν ξέρω που πατώ..
Μου εξήγησε, καλή της ώρα και τη μια ήμουν ...κύμα δροσερό, την άλλη ..λουλουδάκι, ώσπου σκόνταψα σε ένα ποστ με θέμα τη Ν. Αφρική και συγκεκριμένα το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδος. Εκεί κάτω όπου συναντώνται οι δύο ωκεανοί και τα διερχόμενα πλοία αγκομαχούν να βγάλουν τη διαδρομή από το κράτημα των ρευμάτων τους.
΄Οσο ετοίμαζα την ανάρτηση, ζήτησα τη συνδρομή του Καπετάνιου μας του θαλασσόλυκου, o οποίος πολύ πρόθυμα και τον ευχαριστώ, μου εξήγησε τους λόγους αυτής της καθυστέρησης στην πορεία των καραβιών:
"Πράγματι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα λόγω των ρευμάτων και της νότιας αποθαλασσίας, φουσκοθαλασσιάς που έρχεται από τον νοτιά, ενώ το ρεύμα, το πολύ ισχυρό, το Αγκούλχας έρχεται από τον βοριά, μετακινώντας τεράστια θαλάσσια μάζα με ταχύτητα και συγκρούεται στο Κέηπ Πόιντ με τα δυο ρεύματα του Ατλαντικού και του Ινδικού και δημιουργεί πολλές φορές τεράστια κύματα που δυσκολεύουν την ναυσιπλοία".
Δύυυυυυσκολη στο φαγητό (ευτυχώς μόνο σ' αυτό), τίποτε δεν της άρεσε και προσπαθούσαμε ...καλώντας τάχα τους γλάρους... να την καταφέρουμε να φάει μια μπουκιά.
Πέταγα στον αέρα μια κουταλιά ..μα δεν προλάβαινε να πέσει στην άμμο... 10-20 γλαρομάχοι έπιαναν όχι πουλιά, αλλά ...κοτόπουλο βραστό στον αέρα....
Τους λάτρεψα πραγματικά και για τη συντροφιά που μας έκαναν, αλλά και για την ....εξυπηρέτηση...
Εκεί λοιπόν, οι παραλίες ήταν γεμάτες από εκβρασμένα όστρακα, με τα φύκια κολλημένα επάνω τους.
΄Εχουν διαφορετικό σχήμα από αυτά που εγώ τουλάχιστον γνώριζα μέχρι τότε.
Εκεί λοιπόν, οι παραλίες ήταν γεμάτες από εκβρασμένα όστρακα, με τα φύκια κολλημένα επάνω τους.
΄Εχουν διαφορετικό σχήμα από αυτά που εγώ τουλάχιστον γνώριζα μέχρι τότε.
Αρκετά μεγαλύτερα, στενόμακρα και πολύ κυρτά.
Σώζονται ακόμη... τα ξεπλένω με νερό και μυρίζει θάλασσα... λες να μου φαίνεται;...
Αυτή ήταν και η αιτία που θυμήθηκα την άλλη μου λατρεία τους γλάρους....
΄Ετσι λοιπόν προέκυψε ο Γλάρος, που τον καλοδεχτήκατε όταν έφτιαξα το δικό μου μπλογκ και ύστερα από τις πρώτες " αγκαλιές", του προέκυψε η Γλαρένια.
Γλαρένια εσείς με βαφτίσατε μέσα από τα σχόλιά σας ...μου άρεσε πολύ και σας ευχαριστώ!!!
Η επιλογή τώρα του αβατάρ άργησε αρκετά. Μου πήρε 2,5-3 μήνες μέχρι να καταλάβω, πως χρειαζόταν κωδικός. Προσπαθούσα στην αρχή να το ανεβάσω από μικρές αποθηκευμένες φωτογραφίες. Πάλευα χωρίς όμως αποτέλεσμα.
΄Οταν βρήκα το "μάτι μου".... καταχάρηκα, γιατί είναι ένα από τα "δελφινάκια του", όπως τα λέει ο Γλάρος μου και συν τοις άλλοις.... είναι το βλέμμα μου.
Ε.... όταν τελικά κατάφερα να το περάσω.. πανηγύρισα... Μελωμένε μου ελπίζω να σε κάλυψα, ευχαριστώ για την πρό(σ)κληση και θα προτείνω, αν και δεν το συνηθίζω, αλλά μια απορία την έχω... τους lockheart, Ωσηέ, kalynama, talisker, mist να μας περιγράψουν την προέλευση των δικών τους παρωνυμίων και ειδώλων, όπως πολύ σωστά λέει ο kaveiros.
Wednesday, December 26, 2007
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!
Την έφτιαξα και φέτος την κουλουρίτσα μου.
Παλαιότερα έφτιαχνα την παραδοσιακή Χριστοκουλούρα με το σταυρό και το καρύδι στη μέση.
Τα τελευταία χρόνια προτιμώ τη μικρότερη αλλά "κεντημένη" όπως οι κρητικές διακοσμητικές, που ετοιμάζουν απαραίτητα στους γάμους.
Λατρεύω τη διαδικασία να ετοιμάζω τα φυλλαράκια και τα λουλουδάκια της διακόσμησης. Τα συγκεντρώνω όλα μαζί και ύστερα αρχίζω το στόλισμα. ΄Οπου βρίσκω κενά ...χώνω και από ένα μέχρι να πάρει την τελική της μορφή.
Αυτή δεν την τρώμε, την κρατάω έτσι για διακόσμηση στην κουζίνα μου.
Φέτος την έφτιαξα για ΣΑΣ, έτσι για το καλό!
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
H Iστορία του Γκι
Λέγεται ότι οι Χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις προέρχονται από ένα έθιμο των Ρωμαίων, οι οποίοι συνήθιζαν να στέλνουν κλαδιά δέντρων μαζί με άλλα δώρα στους φίλους τους, κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Saturnalia. Αυτό το έθιμο το υιοθέτησαν και οι πρώτοι Χριστιανοί. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και από ένα διάταγμα της εκκλησίας της Bracara που εκδόθηκε αργότερα και απαγόρευε στους Χριστιανούς να διακοσμούν τα σπίτια τους με κλαδιά δέντρων την ίδια εποχή με τους ειδωλολάτρες, καθώς η Saturnalia ξεκινούσε περίπου μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα. Η προέλευση των διακοσμήσεων φαίνεται να συνδέεται και με τους Δρυίδες οι οποίοι διακοσμούσαν τις καλύβες τους με αειθαλή δέντρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, για να τα χρησιμοποιούν σαν κατοικία τους τα πνεύματα του δάσους. Σε πολλά εκκλησιαστικά ημερολόγια, βρίσκουμε
την παραμονή των Χριστουγέννων να αναφέρεται ως η ημέρα που οι εκκλησίες είναι δαφνοστόλιστες και το έθιμο είναι ριζωμένο το ίδιο βαθιά στη σύγχρονη εποχή όπως και στους ειδωλολάτρες ή τους πρώτους Χριστιανούς.
Ενας παλιός μύθος λέει ότι το γκι φύτρωσε για πρώτη φορά στις πατημασιές του Χριστού, όταν αυτός βάδιζε στη γη και τα αγκαθωτά φύλλα του αλλά και οι κόκκινοι καρποί του, συμβολίζουν τα μαρτύρια του Σωτήρα, λόγος για τον οποίο το γκι λέγεται και το «αγκάθι του Χριστού» σε πολλές γλώσσες της Βόρειας Ευρώπης. Πιθανότητα η σχέση με αυτούς τους μύθους ήταν ο λόγος που το γκι ονομάστηκε το «Αγιο Δέντρο», όπως αναφέρεται γενικότερα από τους παλιότερους συγγραφείς.
Ο Πλίνιος το περιγράφει με το όνομα Ακουϊφόλιους Aquifolius(λατινική ονομασία) και πρόκειται για το ίδιο δέντρο που ο Θεόφραστος αποκαλούσε Κράταιγο,Crataegus (λατινική ονομασία) αλλά οι μεταγενέστεροι σχολιαστές διαφωνούν. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι αν το γκι φυτευτεί κοντά σε ένα σπίτι ή αγρόκτημα, διώχνει μακριά το δηλητήριο, το προστατεύει από τους κεραυνούς και τη μαγεία, ότι τα λουλούδια του κάνουν το νερό να παγώνει και το ξύλο του/ο κορμός του, αν το πετάξεις σε οποιοδήποτε ζώο ακόμα και χωρίς να το αγγίξει, έχει την ιδιότητα να κάνει τα ζώα να γυρίσουν πίσω και να ξαπλώσουν δίπλα του.
Η Ιστορία του Ιξού
O ιξός είναι μία από τις Χριστιανικές παραδόσεις που όμως είναι ειδωλολατρικής προέλευσης και δεν έχει κανένα Χριστιανικό συμβολισμό. Ο ιξός ανήκει στην οικογένεια των Βισκοειδών Viscaceae . Όλα τα είδη της οικογένειας αυτής είναι είτε παρασιτικά είτε ημι-παρασιτικά. Η λατινική λέξη viscus όπως και η ελληνική λέξη Ιξός αναφέρονται στο σπερματική γλοιώδη υφή των καρπών του. Αυτές οι λέξεις συνδέονται με τις λέξεις vis και ισχύς, που σημαίνουν δύναμη. Όλα τα είδη Χριστουγεννιάτικου Ιξού είναι ημι-παρασιτικά, που σημαίνει ότι είναι μόνο εν μέρει παρασιτικά. Λαμβάνουν ένα μέρος των θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται για την ανάπτυξή τους απομυζώντας με τις ρίζες τους τους χυμούς από τα κλαδιά ή τους κορμούς των δέντρων-«ξενιστών» στα οποία προσκολούνται και αναπτύσσονται, αλλά περιέχουν επίσης χλωροφύλλη και μπορούν να κάνουν φωτοσύνθεση για να παράγουν την τροφή τους.
Οι παραδόσεις με το φιλί κάτω από τον ιξό προέρχονται από το Ρωμαϊκό εορτασμό της Saturnalia και πιστευόταν ότι το φιλί κάτω από τον ιξό προήγαγε τη γονιμότητα. Σε πολλούς άλλους πολιτισμούς, όπως οι Κέλτες και οι Σκανδιναβοί, πίστευαν ότι ο ιξός είχε μαγικές ιδιότητες. Κάτι που πιθανότατα προσέθετε στην γοητεία και το μυστήριο του φυτού είναι ο τρόπος εξάπλωσης/πολλαπλασιασμού του. Οι καρποί που μοιάζουν με κερασάκια τρώγονται από τα πουλιά και οι σπόροι τους μπορούν να γονιμοποιηθούν μόνο αφού περάσουν από το πεπτικό σύστημα των πουλιών. Κάποιοι αναφέρουν ότι το αγγλικό όνομα του φυτού «mistletoe» προέρχεται από δύο παλιές Αγγλικές λέξεις "mistel" που σημαίνει κοπριά/κόπρανα ζώου και "tan" που σημαίνει κλαράκι. Στην πραγματικότητα όμως η προέλευση της λέξης mistel παραμένει μυστήριο.
Ο αυθεντικός χριστουγεννιάτικος ιξός είναι ο Viscum album, ένα είδος που απαντάται στην Ευρώπη και ζει παρασιτικά σε έναν μεγάλο αριθμό διαφορετικών ειδών δέντρων. Οι καρποί του είναι τα παραδοσιακά λευκά μπαλάκια που χαρακτηρίζουν τον ιξό και μπορεί να αναπτυχθεί σε ενός μεσαίου μεγέθους θάμνο. Ο Luther Burbank το έφερε πρώτος στην Καλιφόρνια αλλά ευδοκιμεί και σε άλλα μέρη των ΗΠΑ. Τα πιο δημοφιλή είδη ιξού στις ΗΠΑ ανήκουν όλα στο γένος Phoradendron. Ένα είδος, το P. tomentosum, απαντάται συχνά στο Τέξας και πωλείται σε όλες τις ΗΠΑ τα Χριστούγεννα. Αλλα είδη, όπως το P. villosum που αναπτύσσεται πάνω στις βελανιδιές, αποτελούν σημαντικό τμήμα της τοπικής χλωρίδας. Οι καρποί όλων των ειδών Phoradendron είναι συνήθως λευκοί, αλλά μπορεί να είναι επίσης κιτρινωποί ή ακόμη και ροζ.
Η σωστή ερμηνεία
Στη χώρα μας με την ονομασία γκι χαρακτηρίζουμε συνήθως όλα τα διακοσμητικά κλαδιά θάμνων και δέντρων που περιέχουν χρωματιστούς καρπούς και χρησιμοποιούνται στη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς θα πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής:
Το διακοσμητικό φυτό "ilex aquifolius" γνωστό και με την λαϊκή ονομασία αρκουδοπούρναρο, με τους σφαιρικούς κόκκινους καρπούς, στην πραγματικότητα είναι το "ΟΥ" (houx). Το φυτό "Viscum album" ο γνωστός ιξός είναι το πραγματικό "ΓΚΙ" (gui). Τα κλαδιά αυτών των φυτών μαζί με κλαδιά κουμαριάς (Arbutus unedo) και ρούσκου (Ruscus aculeatus και Ruscus hypoglossum ) συγκαταλέγονται στα λεγόμενα γκι διακοσμητικά κλαδιά.
Το διακοσμητικό φυτό "ilex aquifolius" γνωστό και με την λαϊκή ονομασία αρκουδοπούρναρο, με τους σφαιρικούς κόκκινους καρπούς, στην πραγματικότητα είναι το "ΟΥ" (houx). Το φυτό "Viscum album" ο γνωστός ιξός είναι το πραγματικό "ΓΚΙ" (gui). Τα κλαδιά αυτών των φυτών μαζί με κλαδιά κουμαριάς (Arbutus unedo) και ρούσκου (Ruscus aculeatus και Ruscus hypoglossum ) συγκαταλέγονται στα λεγόμενα γκι διακοσμητικά κλαδιά.
ΤΟ ΕΛΑΤΟ
Το έθιμο ξεκίνησε την περίοδο του Μεσαίωνα από τη Γερμανία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Ως σύμβολο χριστιανικό καθιερώθηκε από τον Άγιο Βονιφάκιο τον 7ο αιώνα. Αυτός το διέδωσε στην Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία, γιατί θεωρούσε ότι είναι ένα καλό σύμβολο της Αγίας Τριάδας λόγω τριγωνικού σχήματος. Όταν τελικά τα κατέβασαν από τα ταβάνια, οι άνθρωποι, θέλοντας να δηλώσουν τη βαθιά προσμονή τους για τον ερχομό της άνοιξης, έβαζαν μέσα στο σπίτι ή στην εξώπορτα ένα καταπράσινο δέντρο με τις ρίζες του, σύμβολο της αναγέννησης της φύσης. Στα κλαδιά του κρεμούσαν «καρπούς», όπως μήλα, καρύδια, αμύγδαλα αλλά και μικρά καλαθάκια με ζαχαρωτά. Πρακτικά, όμως το δέντρο με τις ρίζες δεν εξυπηρετούσε.Παράλληλα, το έλατο, λόγω σχήματος, ήταν ιδανικό για να στολίζονται τα κλαδιά του με τα δώρα της φύσης και, έτσι προέκυψε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη μορφή που διασώζεται στις μέρες μας. Βέβαια, η συνήθεια να χρησιμοποιούνται πράσινα κλαδιά στις γιορτές απαντάται και στους αρχαίους Έλληνες Επίσης, οι Ρωμαίοι στις καλένδες κρεμούσαν στις πόρτες και στα παράθυρα κλαδιά δέντρων, τα οποία στόλιζαν με γιορτινά φαναράκια! Λέγεται, όμως, ότι τον 16ο αιώνα ο Μαρτίνος Λούθηρος μια παραμονή Χριστουγέννων εντυπωσιάστηκε από τη θέα ενός δέντρου κάτω από τον έναστρο ουρανό και προσπάθησε κι αυτός να φωτίσει το δέντρο που είχε τοποθετήσει στο σπίτι του. Βρήκε τη λύση τοποθετώντας αναμμένα κεριά στα κλαριά του και με αυτό τον τρόπο γεννήθηκε ο πρόγονος του γνωστού μας χριστουγεννιάτικου δέντρου! Στη Μεγάλη Βρετανία το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στήθηκε το1839, από το βασιλικό σύζυγο της Βικτορίας. Ο Αλβέρτος έφερε το δέντρο από τη Γερμανία και ήταν τόσο εντυπωσιακό με τα χειροποίητα γυάλινα στολίδια του που δημιούργησε «μόδα». Σιγά σιγά, η συνήθεια του δέντρου έγινε πανευρωπαϊκή και, τελικά, πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Χρονολογία ορόσημο στην ιστορία του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι το 1882, όταν στο σπίτι του Έντουαρντ Τζόνσον, στη Νέα Υόρκη, στολίζεται το πρώτο δέντρο με ηλεκτρικά φωτάκια. Από τότε, μια νέα, άκρως φωτεινή εποχή ξεκινάει για το μεγάλο πρωταγωνιστή των Χριστουγέννων. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 70 εκατομμύρια δέντρα, φυσικά και ψεύτικα, στολίζονται σε ολόκληρο τον πλανήτη για την υποδοχή της γιορτής.
Κρεμμύδα για Γούρι
Το σκυλοκρέμμυδο ή κρεμμύδα (Scilla maritima) είναι συνηθισμένο φυτό στην Κρήτη. Φυτρώνει άγριο και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι. Τα ζώα δεν το τρώνε γιατί έχει δηλητήριο, που μπορεί να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό από επαφή. Ακόμα και να το βγάλεις απ' τη γη και να το κρεμάσεις, δεν παύει να βγάζει νέα φύλλα και άνθη. Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα, γι' αυτό την πρωτοχρονιά κρεμούν σκυλοκρέμμυδο στα σπίτια τους.
Πρόκειται για αρχαίο έθιμο καλοτυχίας που αναφέρεται ήδη από τον 6 ο αιώνα π.Χ. Σήμερα τείνει να εγκαταλειφθεί.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!
ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (2) (Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανωλιός, Μανώλας, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι)
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ (2) (Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία, Μανώλα, ΄Εμμα)
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ (2) (Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία, Μανώλα, ΄Εμμα)
Sunday, December 23, 2007
Μας τα είπε....
Ανυπομονούσε.. δεν έβλεπε την ώρα να ξεπορτίσει, για να πει εκείνη, πρώτη τα κάλαντα.
Από τα άγρια χαράματα στριφογύριζε στο ζεστό της κρεββατάκι ανήσυχη... βιαζόταν...
Δεν άντεξε άλλο και...
Χριστού τη θεία γέννηση να μπει ...στ' αρχοντικό μας;
Και μπήκε...
Η φύση αναπαυόταν και... 5 η ώρα το πρωϊ...
24/12/1981
άκουσα τα ωραιότερα μέχρι τότε κάλαντα,
από τη μεγάλη μου τη γλαροπούλα...
Μια τσιρίδααααα, τί να σου λέω... βούηξε το "ΜΗΤΕΡΑ"...
΄Ηταν γουρλίδικη όμως... Τώρα εσύ θα σκεφτείς... αυτή σου έφερε γούρι ή εσύ ...δεν κοίταζες τη δουλειά σου κυρία μου;.... Είχες ήδη δυο παιδιά να μεγαλώνεις ΄Ετσι...
Δεν άντεξε άλλο και...
Χριστού τη θεία γέννηση να μπει ...στ' αρχοντικό μας;
Και μπήκε...
Η φύση αναπαυόταν και... 5 η ώρα το πρωϊ...
24/12/1981
άκουσα τα ωραιότερα μέχρι τότε κάλαντα,
από τη μεγάλη μου τη γλαροπούλα...
Μια τσιρίδααααα, τί να σου λέω... βούηξε το "ΜΗΤΕΡΑ"...
΄Ηταν γουρλίδικη όμως... Τώρα εσύ θα σκεφτείς... αυτή σου έφερε γούρι ή εσύ ...δεν κοίταζες τη δουλειά σου κυρία μου;.... Είχες ήδη δυο παιδιά να μεγαλώνεις ΄Ετσι...
Και η επόμενη χρονιά είχε χαρούμενα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα...
28/12/1982, στις 10 το βράδυ,
ήρθε στη ζωή μας ο 2ος γλαράκος μου..
Κι' εσύ θα ξανασκεφτείς, γιατί το λέω από τώρα;
28/12/1982, στις 10 το βράδυ,
ήρθε στη ζωή μας ο 2ος γλαράκος μου..
Κι' εσύ θα ξανασκεφτείς, γιατί το λέω από τώρα;
Γιατί από τότε και κάθε χρόνο τους γιορτάζαμε μαζί.
Μια τούρτα και για τους δυο...
Και φέτος πάλι έτσι θα γίνει...
Τα πρώτα χρόνια τις έφτιαχνα μόνη μου γιατί μου άρεσε.
Αγόραζα ζαχαρωτά λουλούδια, σπιτάκια, ζωάκια, χάρτινες ομπρελίτσες και τις στόλιζα...
αργότερα... έπεσε πολύ παιδομάνι, πού χρόνος για τέτοια... και αγοράζαμε έτοιμες...
Και επειδή τούτες τις μέρες θα ...ψιλοχαθούμε με τις προετοιμασίες,
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΘΕΡΜΑ
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
ΑΓΑΠΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!
ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΣΕ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΠΟΤΑ...
ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ!!!
Το τελευταίο ισχύει και δι' ημάς, που τα ...πατάμε τα γκάζια μας, από πατέρα..μέχρι γιους...
Μια τούρτα και για τους δυο...
Και φέτος πάλι έτσι θα γίνει...
Τα πρώτα χρόνια τις έφτιαχνα μόνη μου γιατί μου άρεσε.
Αγόραζα ζαχαρωτά λουλούδια, σπιτάκια, ζωάκια, χάρτινες ομπρελίτσες και τις στόλιζα...
αργότερα... έπεσε πολύ παιδομάνι, πού χρόνος για τέτοια... και αγοράζαμε έτοιμες...
Και επειδή τούτες τις μέρες θα ...ψιλοχαθούμε με τις προετοιμασίες,
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΘΕΡΜΑ
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
ΑΓΑΠΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!
ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ!!!
Το τελευταίο ισχύει και δι' ημάς, που τα ...πατάμε τα γκάζια μας, από πατέρα..μέχρι γιους...
110 comments
Wednesday, December 19, 2007
Τρελά μεθύσια...
μίλησες για μέθη συναισθημάτων.
΄Αλλο ευχαρίστηση όμως,
άλλο ικανοποίηση,
άλλο συγκίνηση,
και άλλο μέθη
Επειδή λοιπόν,
Ούτε καπνίζω...
ούτε πίνω...
Μόνο αισθάνομαι...
μεθυστικά....
Και παρότι μεθυσμένη,
μπορώ και διαχωρίζω τη μέθη,
Σε δυο λογιών μεθύσια...
Σε γλυκειά και ηδονική παραζάλη
από το μεθύσι της αγκαλιάς ΤΟΥ,
΄Αλλο ευχαρίστηση όμως,
άλλο ικανοποίηση,
άλλο συγκίνηση,
και άλλο μέθη
Επειδή λοιπόν,
Ούτε καπνίζω...
ούτε πίνω...
Μόνο αισθάνομαι...
μεθυστικά....
Και παρότι μεθυσμένη,
μπορώ και διαχωρίζω τη μέθη,
Σε δυο λογιών μεθύσια...
Σε γλυκειά και ηδονική παραζάλη
από το μεθύσι της αγκαλιάς ΤΟΥ, 
και
Σε τρυφερή, παραμυθένια μέθη
από τη μυρωδιά ενός αφράτου....
βρεφικού ....λαιμουδακίου...
Να, έτσι για τη...μωρουδίλα!!!!
από τη μυρωδιά ενός αφράτου....
βρεφικού ....λαιμουδακίου...
Να, έτσι για τη...μωρουδίλα!!!!
(Εικόνες από Flickr)
Sunday, December 16, 2007
GAUCHO (Β΄ Μέρος)
Kαλέ μoυ φίλε riva athena, oι εκ του πρωτοτύπου εικόνες που σου είχα υποσχεθεί, χάρισμά σου!!!
Αναζητώντας λοιπόν στο διαδίκτυο πληροφορίες για τους ξακουστούς αγελαδάρηδες της Αργεντινής, μου έκανε μεγάλη εντύπωση και τούτη η πληροφορία:
| |
"Επάγγελμα passeaperro
Μπορεί να είναι ακόμη δύσκολες οι συνθήκες διαβίωσης για τους περισσότερους κατοίκους της πόλης μετά την οικονομική κατάρρευση του 2001, όμως στο Μπουένος Αϊρες μάλλον οι σκύλοι απολαμβάνουν τις περισσότερες ανέσεις. Και επειδή τα αφεντικά τις καθημερινές είναι απασχολημένα με τις επιχειρήσεις τους, οι νεαροί passeaperros (σε ελεύθερη μετάφραση «βολταδόροι σκύλων»)
αναλαμβάνουν να βγάλουν έξω τα σκυλιά. Ετσι, το αγαπημένο τετράποδο δεν θα στερηθεί την καθημερινή του βόλτα, αλλά και την ανάγκη του για επικοινωνία με άλλα σκυλιά. Η δουλειά αυτή θεωρείται από τα καλύτερα επαγγέλματα. Κατ' αρχάς ο βολταδόρος πληρώνεται με τουλάχιστον 100 δολάρια το μήνα ανά σκυλί, χρήματα για τα οποία δεν φορολογείται, αφού δεν δηλώνεται ως επάγγελμα στην εφορία. Το εισόδημα γίνεται σεβαστό όταν ο κάθε passeaperro κρατάει τουλάχιστον 15 - 20 λουριά, μοιρασμένα στο κάθε του χέρι!"
Μπορεί να είναι ακόμη δύσκολες οι συνθήκες διαβίωσης για τους περισσότερους κατοίκους της πόλης μετά την οικονομική κατάρρευση του 2001, όμως στο Μπουένος Αϊρες μάλλον οι σκύλοι απολαμβάνουν τις περισσότερες ανέσεις. Και επειδή τα αφεντικά τις καθημερινές είναι απασχολημένα με τις επιχειρήσεις τους, οι νεαροί passeaperros (σε ελεύθερη μετάφραση «βολταδόροι σκύλων»)
αναλαμβάνουν να βγάλουν έξω τα σκυλιά. Ετσι, το αγαπημένο τετράποδο δεν θα στερηθεί την καθημερινή του βόλτα, αλλά και την ανάγκη του για επικοινωνία με άλλα σκυλιά. Η δουλειά αυτή θεωρείται από τα καλύτερα επαγγέλματα. Κατ' αρχάς ο βολταδόρος πληρώνεται με τουλάχιστον 100 δολάρια το μήνα ανά σκυλί, χρήματα για τα οποία δεν φορολογείται, αφού δεν δηλώνεται ως επάγγελμα στην εφορία. Το εισόδημα γίνεται σεβαστό όταν ο κάθε passeaperro κρατάει τουλάχιστον 15 - 20 λουριά, μοιρασμένα στο κάθε του χέρι!"
Radio Marconi μου, δεν έχεις παράπονο μετά τις γαϊδουραγκαθοκαλλιέργειές σου και τους gauchos μου, όρεξη να έχουμε και ...δουλειές βρίσκουμε...
Α, και για σας τους ποδοσφαιρόφιλους (σας νοιάζομαι ...παλιόπαιδα) και μια πληροφορία που ίσως σας ενδιαφέρει:
"Μπόκα Τζούνιορς: η θρυλική ομάδα της πόλης
Ολα άρχισαν όταν μια μέρα του Απρίλη του 1905 πέντε φίλοι που ζούσαν στη συνοικία Λα Μπόκα, οι Alfredo Scarpatti, Santiago Pedro Sana, Esteban Baglietto, Teodoro και Juan Antonio Farenga, αποφάσισαν να φτιάξουν μια ποδοσφαιρική ομάδα. Σκέφτηκαν πολύ τι όνομα να της δώσουν, αφού ήδη υπήρχαν ομάδες στη γειτονιά με το όνομα Μπόκα και έτσι πρόσθεσαν και το Τζούνιορς για να ξεχωρίζουν. Μετά την ίδρυσή της, η παρέα διαφώνησε στα χρώματα που θα αποτελούσαν τα σύμβολά της. Ο θρύλος λέει ότι, μετά πολλές διαφωνίες, αποφάσισαν να της δώσουν τα χρώματα της σημαίας του πρώτου καραβιού που θα μπει στο λιμάνι. Το καράβι αυτό έτυχε να έχει σουηδική σημαία, και έτσι χρώματα της ομάδας έγιναν το μπλε και το κίτρινο. Εννέα χρόνια μετά την ίδρυσή της κατέλαβε την τέταρτη θέση στο τοπικό πρωτάθλημα, ώσπου το κατέκτησε το 1919. Αιώνια αντίπαλός της η Ρίβερ Πλέιτ, η οποία, αν και έχει κερδίσει περισσότερα πρωταθλήματα, δεν έχει καταφέρει να την εκθρονίσει από τις καρδιές του κόσμου.
«El amor por Boca es mi eterno compromiso», «η αγάπη για την Μπόκα είναι η αιώνιά μου δέσμευση», είναι μία από τις μνημειώδεις φράσεις του πιο ξεχωριστού και αγαπητού προέδρου της Μπόκα Τζούνιορς (για πάνω από δύο δεκαετίες) Alberto J. Armando, του οποίου το όνομα δόθηκε τιμητικά στο γήπεδο της οδού Brandsen 805, στην καρδιά της συνοικίας. Ομως, οι περισσότεροι το αποκαλούν χαϊδευτικά «La Bombonera». Το παρατσούκλι δόθηκε από τον μηχανικό του, Juan Carlos Del Pini, ο οποίος, όταν στα εγκαίνια του γηπέδου στις 25 Μαΐου 1940 έλαβε δώρο από τους εργάτες του ένα κουτί με σοκολάτες, είπε: «Νομίζω πως το γήπεδο μοιάζει με αυτό το κουτί σοκολατάκια!» Το γήπεδο - θρύλος έχει χωρητικότητα 60.245 θεατών. Ο ποδοσφαιριστής - ζωντανός θρύλος Ντιέγκο Μαραντόνα βγήκε από τα δικά της σπλάχνα: έπαιξε για πρώτη φορά με την Μπόκα στις 19 Φεβρουαρίου 1981 και στις 22 του ίδιου μήνα έδωσε τη νίκη στην ομάδα του, σκοράροντας τα 2 από τα 4 γκολ στον αγώνα με την Talleres de Cordoba, ενώ λίγο αργότερα κέρδισε το πρωτάθλημα. Τον Ιούνιο του '82 πήγε στην Μπαρτσελόνα, ξεκινώντας μια καταπληκτική πορεία, με κορυφαίες στιγμές στη Νάπολη, αλλά και στην Εθνική Αργεντινής. Στην Μπόκα επέστρεψε στις 7 Οκτωβρίου 1995 για να αποθεωθεί σε μια ανεπανάληπτη τελετή με πυροτεχνήματα στο Bombonera.
Ενας αγώνας με την αιώνια αντίπαλό της Ρίβερ Πλέιτ είναι συγκλονιστική εμπειρία, ένα κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός που αξίζει, αν μπορέσετε, να παρακολουθήσετε ακόμη κι αν δεν είστε φανατικοί φίλαθλοι"
Ύστερα λοιπόν, από όλες αυτές τις πληροφορίες για τη μακρινή χώρα, αλλά βλέποντας και τις εξαιρετικές φωτογραφίες του Αργεντίνου φίλου μας, τί να σας πω.... αν δε φοβόμουν τ' αεροπλάνα..... θα το αποφάσιζα το ταξίδι.
Tuesday, December 11, 2007
Σαν ένας αγώνας...
"Κατά τον 19ο αιώνα οι μετανάστες χαμηλών, ως επί το πλείστον, τάξεων που κατέφθαναν από την Ευρώπη για να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αργεντινή, είχαν τόπο συνάντησης και κοινωνικής συναναστροφής τα σαλόνια στα μπορντέλα του Μπουένος Αϊρες.
Εκεί, η έντονη νοσταλγία για την πατρίδα εκφραζόταν μέσα από πονεμένα τραγούδια της κάθε χώρας, μαζί με συνοδεία οργάνων όπως φλάουτο, κιθάρα, βιολί και μπαντονεόν (ένα είδος μικρού ακορντεόν που έφεραν μαζί τους οι Γερμανοί μετανάστες). Ετσι διαμορφώθηκε σιγά σιγά ένα καινούργιο είδος μουσικής, το τάνγκο, που περιελάμβανε στοιχεία ευρωπαϊκής, νοτιοαμερικάνικης και αφρικανικής μουσικής.
Περιμένοντας τη σειρά τους, διασκέδαζαν παίζοντας μουσική και χορεύοντας μεταξύ τους έναν αυτοσχέδιο χορό, συνδυασμό επιθετικότητας και ερωτικής επιθυμίας, σαν ένας αγώνας επικράτησης ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα.
Τόσο η μουσική που αναπτύχθηκε όσο και ο γεμάτος ένταση χορός περιφρονήθηκαν, ως συνδεδεμένα με τα πορνεία της πόλης.
-->
΄Οταν όμως ο διάσημος Ροδόλφο Βαλεντίνο υιοθέτησε τη μουσική και τον αισθησιακό αυτό χορό στις ταινίες του, έγινε μόδα τόσο στα σαλόνια της Ευρώπης όσο και στην Αμερική. Ετσι, αποκτώντας φήμη σε όλο τον κόσμο, άρχισε να βγαίνει από τις κακόφημες συνοικίες και να ακούγεται και στα σαλόνια του Μπουένος Αϊρες. Το 1916 ο περίφημος Κάρλος Γκαρντέλ αποφάσισε να τραγουδήσει τάνγκο για πρώτη φορά δημόσια. Ο πρόδρομος της Χρυσής Εποχής του μουσικού αυτού είδους ανέπτυξε το tango cancion (το τραγούδι του τάνγκο), αναγάγοντάς το σε υψηλή τέχνη, ενώ το τραγούδι του «Mi noche triste» έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία σε όλη τη Λατινική Αμερική. Ο θάνατός του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1935 στην Κολομβία, προκάλεσε απέραντη θλίψη σε εκατομμύρια γυναίκες, έως και αυτοκτονίες.
Κάθε χρόνο στις 11 Δεκεμβρίου (ημέρα των γενεθλίων του Γκαρντέλ) γιορτάζεται η Μέρα του Τάνγκο, με παραστάσεις, υπαίθριες εκδηλώσεις και χιλιάδες προσκυνητές στο μνήμα του, στο νεκροταφείο της Τσακαρίτα - το δεύτερο πιο αριστοκρατικό(!) της πόλης."
Χορεύετε παρακαλώ;.....
(Στοιχεία από kathimerini.gr Εικόνες από Flicr, by Johannera)
Saturday, December 8, 2007
GAUCHO (Μέρος Α')
Τον 16ο αιώνα, επιστρέφοντας οι Ισπανοί από την ενδοχώρα στην εκβολή του ποταμού ντε λα Πλάτα, παρατήρησαν ότι τα βοοειδή και τα άλογα που ζούσαν ελεύθερα εκεί, είχαν πολλαπλασιαστεί εντυπωσιακά. Η ύπαρξη αυτών των κοπαδιών δημιούργησε το επάγγελμα του «αγελαδάρη» που φροντίζει τα βοοειδή και τα άλογα.
Στις εύφορες πάμπας, τα λιβάδια της Αργεντινής, υπάρχουν αρκετές «estancias» (ράντσα).
The ring race (corriga de Sortija)
΄Ετσι δημιουργήθηκαν οι γκαούτσο.
(Πάμπα λέγεται η περιοχή που έχει μόνο ποώδη βλάστηση, γιατί οι κλιματολογικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη των δέντρων. Η προέλευση της πάμπας οφείλεται στην καταστροφή των δασών απ' τον άνθρωπο ή σ' εδαφικές αλλαγές, που προκαλούν αποξήρανση του εδάφους.
Η πιο γνωστή και μεγάλη πάμπα βρίσκεται στην Αργεντινή. Αυτή παρουσιάζει τα βασικά χαρακτηριστικά των στεπών της Ρωσίας και της Ασίας. Ίσως παλιότερα η πάμπα αυτή να ήταν πυθμένας θάλασσας, γιατί το έδαφος διατηρεί μια κάποια αλμυρότητα. Το πιο γόνιμο τμήμα της είναι το ανατολικό, όπου κυριαρχεί πολλή υγρασία και συνεπώς μεγάλη βλάστηση.)
Οι σκληροί, άξεστοι αγελαδάρηδες γκάουτσο , ανέβηκαν στην εκτίμηση του λαού με την ενεργό συμμετοχή τους στον επαναστατικό αγώνα για την ανεξαρτησία από την Ισπανία και τα κατορθώματά τους έμειναν θρυλικά.
Παραδοσιακοί αναβολείς με τις αρτάνες
Η ζώνη τους η διακοσμημένη με νομίσματα ήταν ένδειξη της οικονομικής τους κατάστασης.
Περιζήτητοι γαμπροί ήταν όσοι είχαν φορτωμένες τις ζώνες τους με νομίσματα.
Η ζωή των «Γκαούτσο», στις πάμπας, οι συνήθειες και οι παραδόσεις έμειναν θρυλικές.
Triunfo=ένας από τους δημοφιλείς επικο-παραδοσιακούς χορός των γκαούτσο μαζί με το "Cielito" και το "conditiόn"Περιζήτητοι γαμπροί ήταν όσοι είχαν φορτωμένες τις ζώνες τους με νομίσματα.
Η ζωή των «Γκαούτσο», στις πάμπας, οι συνήθειες και οι παραδόσεις έμειναν θρυλικές.
Σήμερα τα ράντσα έχουν μετατραπεί σε λαογραφικά μουσεία με εκθέματα από τη σκληρή ζωή των γκάουτσο και οι επισκέπτες, αφού ξεναγηθούν στους χώρους, παρακολουθούν παράσταση με χορούς και τραγούδια, που κορυφώνεται με το γεύμα σε παραδοσιακή parilla.
The ring race (corriga de Sortija)
Το πλέον δημοφιλές παιχνίδι των γκαούτσο. Η επιτυχία του στηριζόταν στην επιδεξιότητα των αναβατών και την ευκινησία του αλόγου. Ο αναβάτης προσπαθούσε να τοποθετήσει μια μικρή ράβδο σε ένα μεταλλικό κρίκο που ήταν περασμένος σε ένα καλάμι. Το καλάμι ήταν στερεωμένο ψηλά, σε μια βάση από ξύλινες δοκούς
Οι γκαούτσο, έχουν εξαφανιστεί πλέον. Οι γκραβούρες είναι του Arbio, έτσι γράφει το βιβλίο που αγόρασε ο Γλάρος μου προ 30 ετών, σε ένα ταξίδι του στην Αργεντινή. Οι αναζητήσεις μου στο Google δε με βοήθησαν καθόλου. Θα με ευχαριστούσε αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα περί των γκαούτσο.
Η σημερινή ανάρτηση αφιερωμένη στον καλό φίλο Μηθυμναίο με τις θερμότερες ευχές μου για τα γενέθλιά του.
Thursday, December 6, 2007
Νίκε, Νίκε... είσαι εδώ;
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΣΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟ, ΣΤΟ ΝΙΚΟ, ΣΤΗ ΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΙΚΟΛΕΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ "ΠΑΠΠΟΥ" ΜΑΣ και ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ
Εμείς να μην είχαμε δηλαδή και δυο Νίκους...
τί σοϊ Γλαροφωλιά θα ήμασταν....
Νικόλαος: Ιδιαίτερα καλόκαρδος ο Νικόλαος, μπορεί να χαρίσει και τα ρούχα που φοράει.
ΣΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟ, ΣΤΟ ΝΙΚΟ, ΣΤΗ ΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΙΚΟΛΕΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ "ΠΑΠΠΟΥ" ΜΑΣ και ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ
Εμείς να μην είχαμε δηλαδή και δυο Νίκους...
τί σοϊ Γλαροφωλιά θα ήμασταν....
Μάθε για το όνομά σου:
Νικόλαος: Ιδιαίτερα καλόκαρδος ο Νικόλαος, μπορεί να χαρίσει και τα ρούχα που φοράει.
Γλυκομίλητος, είναι η αδυναμία της μητέρας του. Το μόνο του ελάττωμα ειναι ότι δε θέλει να στενοχωρεί αυτούς που αγαπάει και συχνά αναγκάζεται να λέει ψέματα
Νικολέτα: Πιο θαρραλέα, δε διστάζει να πει καθαρά τη γνώμη της. Αγαπάει τις σπουδές. Δεν είνα καθόλου φιλάρεσκη.
Monday, December 3, 2007
Τί να πιστέψει κανείς;
"΄Οσμιο δυστυχώς υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Και λέγω δυστυχώς, γιατί αν μάθουν πού βρίσκεται θα μας διαλύσουν, θα μας κάνουν κρατίδια κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις.,,,
΄Οταν ρώτησα...διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια..."
Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή, στη χθεσινή "Αυριανή της Κυριακής"
Αντιγράφω από άλλο σημείο:
" Ο κ. Αϋφαντής υποστηριίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.
Γι' αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες..."
"...Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Μωρέ λες;..........
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται, πως δεν είναι ο κόσμος μας. τόσο ......ηθικός κι' αγγελικά πλασμένος....
Ενημερωτικά από "BΗΜΑonline" της 9/3/1997:
Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους. Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό. Υπόθεση - μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο. Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή, στη χθεσινή "Αυριανή της Κυριακής"
Αντιγράφω από άλλο σημείο:
" Ο κ. Αϋφαντής υποστηριίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.
Γι' αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες..."
"...Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Μωρέ λες;..........
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται, πως δεν είναι ο κόσμος μας. τόσο ......ηθικός κι' αγγελικά πλασμένος....
Ενημερωτικά από "BΗΜΑonline" της 9/3/1997:
Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους. Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό. Υπόθεση - μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο. Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.
Αν κάνετε μια βόλτα στις λαϊκές, όπου πραματευτές από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης εκθέτουν την πραμάτεια τους, υπάρχει περίπτωση να πιάσουν τα αφτιά σας συζητήσεις για όσμιο, ιρίδιο και κόκκινο υδράργυρο. Και αν πλησιάσετε δείχνοντας ενδιαφέρον, μπορεί να σας ρωτήσουν αν ενδιαφέρεστε όχι μόνο να μάθετε τι είναι αυτά (τα ξέρουν πολύ καλά, λόγω της υψηλής αξίας τους, ιδίως στη μαύρη αγορά), αλλά θα σας ρωτήσουν μήπως γνωρίζετε πρόσωπα που θα ενδιαφέρονταν να τα αγοράσουν. Πλουτίζετε, πράγματι, έτσι τις γνώσεις σας για υλικά που έχουν σχέση με πυρηνικά.
Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών. Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός ΄Αμυνας της σημερινής Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ. Το πλουτώνιο βγαίνει στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί - επιστήμονες που το πωλούν όσο - όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.
Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε... "
Κι' εμείς τώρα...
Κοιμόμαστε ήσυχοι...
Μεγαλώνουμε παιδιά...
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου