Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΦΤΟΥ....




Δε σας φτύνω καλέ, μη μου τρομάζετε....
myspace layouts
Πόθεν προήλθεν άραγε τούτη η μικρούλα λέξη;
Φτου! είν' επιφώνημα, λέει ο Μπαμπινιώτης
ο ήχος του φτυσίματος , οποία ποταπότης... 
φτου! για τον κάθε μασκαρά βρισιά πολύ μεγάλη 
φτου! και για την ομορφιά και την πολλή τη χάρη.   

Φτύνει τις χούφτες ο γεωργός για να αδράξει τσάπα
και η μαντάμ που ξέφυγε ο ...πόντος εις την γάμπα. 
Ο ατυχής ο οδηγός που του στραβώνει η ζάντα
και η κυρά τα λέλουδα που ανθίζουν στη βεράντα

Ξελευτερία! κράζαμε μικρά μες τις αλάνες, 
πέφταμε και γδερνόμασταν και έκραζαν οι μάνες.  
Φτου! στην αφηρημάδα μας και τις απώλειές μας
για την αποδοκιμασία μας, τις δυσαρέσκειές μας.    

Οι οδηγοί οι ταλαίπωροι με το κακό στα Τέμπη   
κι όλοι οι εργαζόμενοι μέχρι να φτάσει η Πέμπτη. 
Φτύν' η μοδίστρα που έσπασε στο γάζωμα η βελόνα  
κι' ο οδηγός που σέρνεται το κάρο σαν χελώνα.     

Φτου! για την αγανάκτηση και για την κούρασή μας,   
τη γκαντεμιά, ο,τιδήποτε τυχαίνει στη ζωή μας 
Φτου! όταν καμαρώνουμε όλοι μας τα παιδιά μας
ΦΤΟΥ του! ξορκίζω το κακό να φύγει μακριά μας.


Animated Gifs
κόπιασε μην καθυστερείς και πως θα σας προφτάσω
Χρονιάρα μέρα σήμερα κι' έτσι για το καλό μας
ΦΤΟΥ του! να πάει να χαθεί, ΠΟΤΕ κακό εμπρός μας
myspace layouts
Toύτες τις γιορτινές νύχτες που έτσι για το καλό,
θα τη ...στριφο-γυρίσετε τη σβούρα,



θα δοκιμάσετε την τύχη...
...το νου σας να μην παρασυρθείτε.



Με μέτρο...
΄Αντε, καλά και ...καυτά κέρδη!!!




Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Είναι το γέλιο σου...


Mου τα 'πες (*) κάποτε και τώρα θα στα πω
και με το νι, αν θες και με το σίγμα,
πως από τότε που μας ήρθες στη ζωή
έδωσες νόημα και γεύση κι' άλλο στίγμα




Και όταν κάκιωνα μαζί σου ήταν γιατί
έχεις το πείσμα μου και το αγύριστο κεφάλι

Μα η καρδιά της μάνας λησμονεί
δίνει ψυχή, μεγάλη αγκαλιά και πάλι...




Διπλή γιορτή για σένα κι' εύχομαι για τα γενέθλιά σου, από τα βάθη της καρδιάς μου

XAΡΟΥΜΕΝΗ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΥΓΙΗΣ πάντα να είσαι

Χριστίνα μου, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ,

ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ!!!

line graphic 3 Pictures, Images and Photos


butterfly,
Χριστίνα (lbt)
,
Habilis-habilis,


και σε όσους επίσης αύριο γιορτάζουν (**) ,


ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ




Σε όλους τους φίλους εύχομαι από καρδιάς

KAΛA XΡIΣTOYΓENNA, XAΡOYMENA
και
EIΡHNIKA!!!




(*) 23/12/2007 ανάρτηση με τίτλο "Mας τα είπε..."

(**) Μάθε για τ' όνομά σου:
Χρήστος και Χριστίνα:
Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το πείσμα. Ποτέ δεν παραδέχονται πως έχουν άδικο. Η επιμονή τους μερικές φορές τους κάνει να πετυχαίνουν το αδύνατο. Κατά τ' άλλα ο Χρήστος είναι αρκετά μοναχικός και ιδιόρρυθμος
, ενώ η Χριστίνα βρίσκει την ευτυχία στην οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Και οι δύο δίνουν σημασία στην οικονομική ασφάλεια.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο...




... και τα δυο το πρόσωπο, έλεγε η μανούλα μου και πόσο δίκιο είχε.

Εκεί έξω στην καθημερινότητά μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες , που
μερικές φορές λύση δε μπορούμε να βρούμε και να δώσουμε από μόνοι μας.
Και δεν είναι λίγες οι φορές, που κάποιο χέρι είτε συγγενικό είτε φιλικό απλώνεται και βρίσκουμε τα ίσια μας.

Στο χώρο τούτο
έχω πάμπολλες φορές ζαλίσει φίλους, 

αχ b|a|s|n\i/a μου, η ψυχή σου το ξέρει τι έχεις περάσει μ' εμένα και το ...μπλογκόσπιτό μου...

Εδώ και αρκετό καιρό λοιπόν, αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα με τις φωτογραφίες της κεφαλίδας, ειδικότερα το τελευταίο διάστημα και από τότε που "στολίστηκα" σα δέντρο χριστουγεννιάτικο. Μεγάλων διαστάσεων οι φωτογραφίες που ανέβαζα, το έβλεπα, δε μου κάθονταν καλά στο μάτι, αλλά τις άφηνα μιας και από όλους και σας ευχαριστώ, άκουσα ή μάλλον διάβασα για τις διακοσμητικές μου χριστουγεννιάτικες επιλογές την καλή την κουβέντα.

Εμένα όμως δε με ικανοποιούσε απόλυτα το όλο αποτέλεσμα, γιατί οι εικόνες της αρεσκείας μου, ακόμη και τούτη η τελευταία με το εορταστικό και "φορτωμένο" μαγαζάκι, είχαν τέτοιες διαστάσεις που φάνταζαν σα ... στραβοκαμωμένος λουκουμάς. Περίσσευε η εικόνα πολύ έξω από τα πλαίσια της κεφαλίδας.
Δε με κάλυπτε όμως διακοσμητικά και κάτι διαφορετικό για να την αλλάξω, αλλά ούτε ήθελα να ενοχλήσω για μια ακόμη φορά, μέρες που είναι, τους φίλους.

΄Ωσπου τυχαία έκανα μια επίσκεψη που με έβγαλε από το αδιέξοδο τούτο και όχι μόνο. Είναι τόσες πολλές οι χρηστικές πληροφορίες αυτού του μπλογκ, με
λόγια απλά και κατανοητά από όλους, που κάθε φορά εκπλήσσομαι, αλλά και δεν προφταίνω να πειραματιστώ με όλες.

Πρόκειται το johnpatrablog,
που θαρρείς και ήξερε τι ζητούσε
η Γλάρισσα , είχε τις πληροφορίες που ήθελα και στην κατάλληλη στιγμή. Τώρα να με δεις... λάμπω σα μικρό παιδί από τη χαρά μου για το όλο αποτέλεσμα.
Γιάννη από την Πάτρα, σ ' ευχαριστώ και περίμενε να κεραστείς παρακάτω..
.




Εξ' αρχής μου φάνηκε ωραία η πρόταση για το απογευματινό καφεδάκι και όχι μόνο. ΄Ελα όμως που το αλεύρι μου φάνηκε λίγο... Η απάντηση όμως ήταν καθησυχαστική: "...τόσο χρειάζεται. Κάντο άφοβα. Περιμένω εντυπώσεις" Το έφτιαξα λοιπόν με την εξής παραλλαγή. Αφού πρόσθεσα βανίλια, έβαλα τη ζύμη στο δίσκο με τα φορμάκια για cupcakes και έγιναν πολύ όμορφα ατομικά κεκάκια, που άχνισα με ζάχαρη όπως έγραφε η συνταγή.
Κερνάω σήμερα λοιπόν "ασπρούλες" για τον καφέ σας ή το τσάϊ.



Πολυ ωραία η συνταγή σου Ασπρούλα μου,
θα τη φτιάχνω τακτικά, γιατί αφ' ενός εδώ μέσα στο Γλαραίϊκο με τόσο κόσμο, δεν προφταινόμαστε από γλυκά και αφετέρου έχω να κεράσω και όλους τους μπλογκο-φίλους.


ΚΑΛΗ ΓΙΟΡΤΙΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

ΚΡΙΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ Β/ΒΑΘΜΙΑΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ




Και ερωτώ... "μήπως τηρώντας τους τύπους χάνουμε την ουσία;"

Ποιός ο ρόλος του μπλογκ;

Οπωσδήποτε...
ΚΑΙ
η, με θεμιτά μέσα, υποστήριξη του σωστού και του δίκαιου.


Δε θα μπορούσα λοιπόν να παραβλέψω την εύλογη και δικαία επιθυμία και παράκληση της φίλης Nelly's



myspace layouts


(Αναδημοσίευση από Nelly's)


Προς την Υπουργό Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου
Προς τον Περιφερειακό Διευθυντή Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής
Κύριο Παρασκευά Γιαλούρη
Προς την Διευθύντρια του Α' ΠΥΣΔΕ Αττικής
Κυρία Πολυξένη Ζαβού-Ράδου
Προς όλα τα μέλη του ΠΥΣΔΕ
Προς όλους τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες των Καθηγητών
Προς όλους τους Εκπαιδευτικούς
Προς όλους τους Γονείς
Προς όλους τους Μαθητές
Προς κάθε ενδιαφερόμενο
Έχω την χαρά και την τιμή να είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας.
Παίρνω το θάρρος να σας γράψω ζητώντας τη βοήθειά σας για ένα θέμα, που μας καίει όλους πολύ, τις κρίσεις των διευθυντών.
Στο καταταλαιπωρημένο σχολείο μας που υπέφερε από δεινά τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία είχαμε την τύχη, μετά τις κρίσεις του 2007, να έρθει μια Διευθύντρια, η κυρία Μαρία Χατζηιωάννου, που κατάφερε το ακατόρθωτο: Από αχούρι, με μορφή εγκαταλελειμμένου, ξεχαρβαλωμένου αναμορφωτηρίου να το μετατρέψει σε σχολείο- αγκαλιά για όλα τα παιδιά.
Το σχολείο μας δεν είχε τίποτα σωστό. Ηταν όλα ξεχαρβαλωμένα, δεν παρείχε ούτε τα στοιχειώδη και επιπλέον λειτουργούσε και υπό ένα καθεστώς τρομοκρατίας και χαφιεδισμού. Τα παιδιά έκαναν συνεχώς καταλήψεις διεκδικώντας τα αυτονόητα. Μέχρι και το βάψιμο των αιθουσών το κάναμε οι γονείς κάποιες Κυριακές.
Και ήρθε αυτή η γυναίκα και έβαλε τάξη σε όλα, μα κυρίως έβαλε αγάπη.
Και το σχολείο μας έγινε αυτό, που έπρεπε να είναι τα σχολεία όλου του κόσμου.
Μια κυψέλη δημιουργίας και αγάπης.
Τέρμα τα προβλήματα, τέρμα η παραβατικότητα, τέρμα οι καταλήψεις.
Τα παιδιά ξεκίνησαν δράσεις και προγράμματα, που θα ζήλευε και το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο.
Τα παιδιά αγάπησαν αυτήν, αγάπησαν τα μαθήματα, αγάπησαν το σχολείο τους σαν το σπίτι τους.
Το φροντίζουν. Το προσέχουν.
Και τώρα έρχεται το Α' ΠΥΣΔΕ, μ΄αυτήν την παράνομη, όπως διαβάζω, διαδικασία και τα ακυρώνει όλα.
Θέλει να μας πάρει την Διευθύντρια, παρόλο που η ίδια δήλωσε ότι δεν θέλει να μετακινηθεί, άλλωστε σε λίγο μπορεί να συνταξιοδοτηθεί, αν θέλει.
Και ερωτώ, μήπως τηρώντας τους τύπους χάνουμε την ουσία;
Ποιός ο ρόλος του εκπαιδευτικού;
Ποιός ο ρόλος του σχολείου;
Ποιός ο ρόλος όλων αυτών, που διορίζονται ή εκλέγονται για να καλύψουν θέσεις καίριες, όπως αυτές των ΠΥΣΔΕ;
Πώς τιμάται ένας επιτυχημένος Διευθυντής; Με το να τον αλλάζετε πόστο παρά τη θέλησή του;
Προσπάθησα να επικοινωνήσω με την Διευθύντρια του ΠΥΣΔΕ και τηλεφωνικά, να της εκφράσω την αγωνία μας και την επιθυμία μας, όμως αν και κατανοώ την έντασή της και τις πιέσεις που δέχεται πανταχόθεν, δεν μπορώ να κατανοήσω την αντίληψή της, πως "οι γονείς δεν έχουν κανένα λόγο για τα παιδιά τους και ουδείς αναντικατάστατος"!!!!
Πώς μπορεί κάποιος που ασχολείται με την εκπαίδευση, να γελοιοποιεί την αγωνία ενός γονιού, εκλεγμένου στη θέση του Προέδρου του ΔΣ του Συλλόγου μας κλείνοντάς του το τηλέφωνο;
Ουδείς αναντικατάστατος, μου είπε! Μα, είμαστε όλοι ίδιοι; Δεν υπάρχουν καλοί, καλύτεροι και χειρότεροι;
Η ίδια η διαδικασία των κρίσεων δεν το αποδεικνύει αυτό;
Και αν εμείς οι γονείς δεν έχουμε λόγο για το καλό των παιδιών μας, τότε ποιός έχει;
Το άρθρο 3 της χάρτας για τα δικαιώματα και τα καθήκοντα των γονέων της ευρωπαϊκής κοινότητας, ορίζει πως:
"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΤΟΥΣ.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΤΑΙΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ."
Και το άρθρο 8:
"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΉ ΤΟΥΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΖΗΤΑΤΑΙ ΕΝΕΡΓΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ."
Και ναι, η Διευθύντριά μας είναι αναντικατάστατη!!!
Μα και όλα τα σχολεία θα αναστατωθούν με τις μετακινήσεις στη μέση της χρονιάς. Από τη μια η γρίπη, από την άλλη οι καταλήψεις, τώρα συμβαίνει και αυτό, τί θα πάρουν τα παιδιά από τη φετινή χρονιά; Γιατί δεν έγιναν οι κρίσεις το καλοκαίρι, που μας πέρασε ή γιατί δεν γίνονται το καλοκαίρι που θα έρθει;
Γιατί δεν ζητάτε εκ νέου δηλώσεις προτίμησης σχολείων;
Οι προτιμήσεις των υποψηφίων είναι φυσικό να έχουν αλλάξει σε αυτά τα δυο χρόνια. Γιατί έγινε καταμέτρηση μορίων χωρίς δηλώσεις; Και οι συνεντεύξεις τι νόημα είχαν;
Σας παρακαλώ λοιπόν θερμά, βοηθήστε μας να κρατήσουμε τη Διευθύντριά μας!
Μην αφήσετε να αναστατωθούν τόσα σχολειά στο μέσον της χρονιάς!
Αφουγκραστείτε τις αγωνίες των γονιών!
Τις επιθυμίες των παιδιών!
Αυτά είναι το μέλλον της Ελλάδας.
Πάρτε τα στα σοβαρά!
Ας μην χάνουμε την ουσία και ας δούμε το θέμα προς όφελος των παιδιών μας.

Με εκτίμηση
Η Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Kηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Το παιδί των παραμυθιών ...αλήθειες λέει


Οι ιστοσελίδες που καθημερινά ανακαλύπτω, πέρα από πολύ ενδιαφέρουσες, είναι και τόσες πολλές. Παρά το ότι κρατώ τις σημειώσεις μου, κάπου κι' εγώ ξεχνιέμαι και καθυστερώ να επισκεφθώ ξανά.
Προχθές ...ξεσκονίζοντας αυτές μου τις σημειώσεις ξαναβρήκα τη σελίδα που είχα προ διετίας ανακαλύψει εν τη γενέσει της.


Πολύ νέος ο αξιόλογος δημιουργός της,
στο blog του the series
παρουσιάζει ταινίες μικρού μήκους βασισμένες σε ιστορίες Ελλήνων bloggers.

Συνομήλικος των παιδιών μου, που μεγάλωσαν με τις ιστορίες του πατέρα του και γνωστού μας
"Παραμυθά".

Στην πρόσφατη επίσκεψή μου λοιπόν, η ταινία του "Μικρές χαρές" σε σενάριο της Δέσποινας Λάδη
που είδα με άγγιξε ιδιαίτερα, για τον πολύ απλό λόγο πως ό,τι είδα και άκουσα, τα βρήκα αληθινά, ουσιώδη και πολύ χρήσιμα για όλους μας.

΄Οχι πως δεν τα ξέρουμε, μα ξεχνιόμαστε και βρίσκουμε άπειρους και άσχετους λόγους για να γκρινιάζουμε...

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Παίξε...




...τρέξε μικρούλη
γίνε άντρας μικρούλη,
άντρας ωραίος γερός"...


έλεγε μια παλαιά διαφήμιση και δώσ' του να τρέχουν για κάποιο φεγγάρι οι απανταχού μικρούληδες και ...όχι μόνο, για να φτιάξουν κορμί, ώσπου σκάει μύτη η ηλεκτρονική τεχνολογία, κοινώς αντεπιτίθεται (τι δηλαδή, στα play station θα μέναμε;) και πήγαν στράφι όλα.
΄Οχι μόνο κάθε σπίτι, αλλά και κάθε ένοικος του ίδιου σπιτιού συμβαίνει πολλάκις να έχει το δικό του υπολογιστή, που σημαίνει ώρες ατελείωτες καθήμενοι και με μια στάση του κορμού, καθόλου μα καθόλου φυσιολογική.

Ξέρω τι σου λέω, γιατί παρά το ότι προσέχω πολύ για να μη χαλάσω την καλή μου στάση, δεν είναι λίγες οι φορές που για να διακρίνω καλύτερα κάτι κάθομαι κάπως έτσι...


Αποτέλεσμα λοιπόν της πολύωρης παραμονής μας μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή είτε αυτός βρίσκεται στον επαγγελματικό μας χώρο, είτε στο ίδιο μας το σπίτι, είναι αρχικά η σταδιακή εμφάνιση ενοχλημάτων όχι ιδιαίτερα σοβαρών και αμελητέων εκ πρώτης όψεως, αλλά που με την πάροδο του χρόνου
(ξημεροβραδυαζόμαστε βλέπεις...)


myspace layouts images

τείνουν να γίνουν χρόνια και σοβαρά.

ΕΔΩ βρήκα σπουδαίες συμβουλές

για την καλή μας στάση και κατ' επέκτασιν υγεία, όταν δουλεύουμε στον υπολογιστή μας,
την οποία αν δεν φροντίσουμε και την κακοδιαχειριστούμε ακόμη περισσότερο με λιχουδιές σε ώρες ανεπίτρεπτες,
μας βλέπω να φτάνουμε τον .....κυριούλη του βίντεο,
που βρήκα στου καλού φίλου cortlinux τη σελίδα.

Είναι γεγονός πως από την εποχή της διαφήμισης εκείνης, με το συμπαθή μικρούλη που πραγματικά έπαιζε, έτρεχε και αθλούταν,
myspace layouts
παρήλθαν χρόνοι αρκετοί και η καθημερινότητά μας διαφοροποιήθηκε...

myspace layouts

Σήμερα όχι μόνο τα παιδιά αλλά κι' εμείς οι μεγάλοι, λίγο τρέχουμε και ακόμη λιγότερο αθλούμαστε.
Καλό θα ήταν να προσέξουμε τις συμβουλές περί της ορθής στάσης του σώματός μας κατά την πολύωρη παραμονή μας μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

και καιρός να ετοιμαζόμαστε,

έτσι για να φτιάξουμε λίγο τη διάθεσή μας,


glitter-graphics.com

επειδή η ζωή συνεχίζεται, δεν περιμένει αλλά ούτε και παραμένει...

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

"Ο πεινασμένος...



...καρβέλια ονειρεύεται" , λέει ο σοφός μας ο λαός

ή το άλλο παροιμιώδες, που ταιριάζει γάντι με την περίπτωσή μου
και δε θα τον διαψεύσω...
"΄Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
ή
όσα δε φτάνει η γλάρισσα... τα κάνει αναρτήσεις...

Διότι τι κάνεις, φίλε μου συνιστολόγε, όταν δε μπόρεσες να φύγεις ούτε για ένα μπανάκι του πτωχού λαού και το φθινόπωρο σε υποδέχεται με ...χαστούκια;


Πιάνεσαι από τις αναμνήσεις σου, κοινώς κρεμιέσαι,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηρεμήσεις το επαναστατημένο σου "θέλω" και τα αμέτρητα αλλά και αναπάντητα "γιατί"...



Μιας και λοιπόν για φέτος το καλοκαίρι δεν τα καταφέραμε να κουνήσουμε με τις δουλειές που ανοίξαμε, αλλά και τις άλλες που δε θέλω να συζητώ πλέον, γύρισα το χρόνο πίσω.
Τώρα λοιπόν που ηρεμήσαμε, θα σου πω ένα "μυστικό" και κράτησέ το... πού ξέρεις, μπορεί κάποτε να σου φανεί χρήσιμο.

Angel Divider Pictures, Images and Photos

Αξίζει λοιπόν τον κόπο φίλε μου και θα με θυμηθείς,
αν κάποτε σε οδηγήσει ο δρόμος σου κατά ...' κει, να την κάνεις τούτη τη στάση.


Θα σε αποζημιώσoυν
το καταπράσινο τοπίο
, η λίμνη,
η διαδρομή προς το μοναστήρι,


που φτάνεις μέχρις εκεί με τελεφερίκ,


μέσα από μια διαδρομή μαγευτική και με πολύ πλούσια βλάστηση.
Πανέμορφες ορτανσίες με τεράστια μπλε μωβ ή ροζ άνθη στολίζουν όλη τη διαδ
ρομή.


Επιβλητικό το μοναστήρι με την περίφημη
Μadonna del Sasso ( Μαντόνα του χαλικιού),




την εντυπωσιακή
αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου,


την καταπληκτική και πολύ γραφική θέα της λίμνης του Locarno.



Να, σήμερα το έριξα το μεταξωτό μαντήλι στον ένα μου ώμο, το τύλιξα στο λαιμό.... έτσι μπας και σπάσει η γκαντεμιά, μήπως ξορκίσω το κακό...


"Προ πάντων..."
μου
είπες και σ' ευχαριστώ, side21 και καλέ μου φίλε.

(Β. μου,
Καλά να περάσεις και να με θυμηθείς)

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

΄Ατιτλο





Δεν είχα θέμα σήμερα και τούτο το έρμο μου κεφάλι δεν κατεβάζει ιδέες.
Πήρα λοιπόν τα στέκια παγανιά, και βρήκα
Ναι φίλοι είμαστε, αφού αποφασίζουμε να μοιραστούμε τις ό,ποιες σκέψεις, ανησυχίες, ερεθίσματα και προβληματισμούς.
(ήτανε η τυρκουάζ παρέα της, ήτανε η Αλκυόνη Παπαδάκη από τη μια, ο Σταύρος Λάντσιας από την άλλη με το ρυθμό του tango που λατρεύω - "Σαν ένας αγώνας" και από 11/12/2007 ανάρτηση)
και που








Σκόνταψα και σε στέκι γνωστό και δεν άντεξα.... "έκλεψα" πάλι.
Και μου το κάνω δώρο, γιατί μου άρεσε.
Εγώ δεν ξέρω και δεν δύναμαι να κάνω το χαρτί να ...αιμορραγεί

"Κάποτε, δεν υπήρχες. Ήσουν απλά μια ιδέα στα μυαλά των γονιών σου. Μέχρι που ένιωσαν την ανάγκη να σε πάρουν αγκαλιά. Εσένα. Που δεν υπήρχες.
Έτσι, αποφάσισαν να κάνουν την πιο αντιδημοκρατική πράξη. Να συλλάβουν έναν αθώο.
Εννέα μήνες περίμενες την απόφαση του δικαστηρίου, που τελικά ήταν καταδικαστική. Σε τράβηξαν από το κεφάλι και σου έκοψαν την αλυσίδα που σε κρατούσε.
Ύστερα, οι υπεύθυνοι της σύλληψης έκαναν το παν για να σε προστατέψουν. Μέχρι να μάθεις τα κόλπα της φυλακής. Για να μπορείς να προστατευτείς από μόνος σου.
Ώσπου, τα κατάφερες. Στάθηκες γερά στα πόδια σου. Έχτισες το δικό σου κελί, αγάπησες τη φυλακή σου, τους συγκρατούμενούς σου. Ζούσες ανέμελα.
Μέχρι που ένα βράδυ ένας άπειρος κρατούμενος σε ρώτησε:


΄Οχι, πες μου τώρα...








Μπαίνουνε μέσα σε κελιά,
τις δένουν χειροπέδες
ή γλαροπούλια γίνονται
και σκίζουν τους αιθέρες;

Με τι τραγούδι, αλήθεια φίλε/η μου, εσύ που με διαβάζεις, θα τη συνόδευες τούτη την ανάρτηση;

(σημ. 1 Στεριανή μου Ζάλη Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ευγενική σου παραχώρηση!!!
σημ. 2 Εικόνα επεξεργασμένη από κέρας της αμάλθειας και την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!)

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Με... "δόση ανέμου"








Σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία και με αφορμή την ανάρτηση του Ιωάννη Τ. να κάνω κάτι που έπρεπε να είχα πράξει προ διετίας.


Το μπλογκ "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" , η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ και Γλαρένια για τους φίλους της, ευχαριστεί από καρδιάς την Ελένη Νανοπούλου για το δια των χειρών της πολύτιμο έργο της "δώρο στη Γλαρένια" (βλ. φωτο)


"...από τότε που ανακάλυψα το blog σου δεν ξέρω γιατί αλλά αυτός ο πίνακας που σου στέλνω αντιπροσώπευε για μένα εσένα, με μια δόση ανέμου ταυτόχρονα. Και τούτον συμβολίζει το τυλιγμένο σώμα...

...Ο πίνακας είναι ακουαρέλα σε καμβά, και τον έχω φτιάξει αρκετά χρόνια πριν, είναι ίσως από τα λίγα κομμάτια της δουλειάς μου που υπάρχουν στην κατοχή μου.
(ίσως να μην είναι και το καλύτερο από τεχνικής άποψης, μα έχει λίγο καρδιά μικρού παιδιού, όπως προ- είπες)

...με πολύ αγάπη και έγνοια mist
κατά τον νονό μου Ελένη"


Ελένη μου, επίτρεψέ μου, τολμώ τον μέσω της διαδικτυακής ανωνυμίας ενικό, ως ένδειξη οικειότητας (εμείς στην Αργολίδα είμαστε αυθόρμητοι), φιλίας και ευγνωμοσύνης.
Σ' ευχαριστώ για την πολύτιμη προσφορά σου,
αλλά και δεν ξεχνώ τα καλά σου λόγια, όταν χρειάστηκε.


Small Ruby Divider Pictures, Images and Photos









Αντιγραφή από ΄Ηχος Πλάγιος
ΕΛΕΝΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ - Ολόγραμμα


Ολόγραμμα
.
οικειότητα την οποία θεωρώ
.
κάθε βράδυ γυρίζοντας
θ’ ανοίγω τις παλιές φθαρμένες ιστορίες
να μην κλαίν
που κάθομαι εγώ αντίκρυ σου
και πίνω αθανασία την ανταύγεια σου
.
***





Γέρμα
.
ΙΙ
.
τα χέρια μας τα χέρια μας
μ’ όλα τα μάνταλα ανοιχτά
κι ερημιές να σβήνουν
κει που οι όρμοι των χειλιών
αγκυροβόλι πιάνουν
.
μικρή – μικρή εγώ στα χέρια σου
μου φοράς το πέτρωμα της Λάβας
.
***
.
Τα λινά
.
Ι
Πήρε αργά η ώρα
Ο έρωτας εδόθηκε στους ευτυχείς
πλαγιάζουν οι φωνές τα πρόσωπα
διαθέσιμα μέχρι τα κόκκαλα ποτάμια στάζουν φιλιά
ίσαμε το μεδούλι σκίζεται η ψυχή
.
.
ΙΙΙ
ας λεν οι άλλοι
το κρύο τους το κουβαλούν αιώνες
με φόβο πλαγιάζουνε τις αγκαλιές
κι εκείνες ψάχνουν σε παράθυρα
μια κατακόκκινη πανσέληνο
ν’ ακούσει απευθείας
το πως φοβάται ο ύπνος
.
***
.
Εσπερινός
δεν μπορώ να δω
είναι μεγαλείο τούτη η ώρα
του εσπερινού
άναψε ένα λιβάνι πρόσχημα
αμαρτωλό τ’ αηδόνι
που σε φίλησε .
.
II
θεέ μας
.
μας έψαχνες
με τον κανόνα και την απαίτηση
εν’ άθροισμα είναι το νερό
απ’ το ελάχιστο και το πολύ μας σώμα
.
δεν κοιμάμαι ποτέ τις μικρές ώρες
.
κάποτε – κάποτε πλαγιάζω
στην αυτοψία της αγάπης
.
αποδημώ με την απρέπεια
.
.

Η Ελένη Νανοπούλου γεννήθηκε στο Άργος. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Τμήμα Οπτικής, σπούδασε Σκηνογραφία - Ενδυματολογία στη Σχολή του Λυκ. Σταυράκου, και εργάζεται στο θέατρο το κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στην επαγγελματική της διαδρομή έχει συμμετοχές ως Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Το «Ολόγραμμα» που εκδόθηκε το 2009 από τις εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ είναι η πρώτη της δημοσιευμένη ποιητική συλλογή. Το ‘’Ολόγραμμα’’ είναι ένα σώμα, με πέντε ενότητες γραφής, με στόχο όμως να μπορεί η κάθε μια να σταθεί και μόνη. Από την ποίηση του ‘’Ολογράμματος’’ δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα δημοσιευμένο κάποιο δείγμα γραφής στο διαδίκτυο μήτε σε λογοτεχνικό περιοδικό.
Άλλα ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Ρωγμές τεύχος 8ο.
Δραστηριοποιείται τα δύο τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο, και διατηρεί τη σελίδα ‘’Σταγόνες από μελάνι’’