Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

e-γγραφές







΄Ολο αυτό το διάστημα που έχω τα σχόλια απενεργοποιημένα (έλλειψη χρόνου η αιτία, δεν έπαψα όμως και όσο προλαβαίνω τις e-πισκέψεις), ξέρεις πώς ξοδεύω τον ελεύθερο χρόνο μου;

e-αλητεύω...

Μάλιστα φίλε μου, σαν τους γλάρους τους τρελούς αλήτες...

Μπαίνω σε ένα γνωστό ιστολόγιο και κολλάω.... Bρίσκω δηλαδή σ' αυτό πάρα πολλά άλλα ενδιαφέροντα και αξιόλογα ιστολόγια, που δε γνώριζα και εντυπωσιασμένη μένω να διαβάζω με τις ώρες. Δε σου κρύβω πως η μικρότητά μου διστάζει να δηλώσει ακόμη και "παρακολούθηση"... Και μα την πίστη μου... αναρωτιέμαι ύστερα τι γυρεύω η γλάρισσα στο μπλογκο-χώρο...
Κι' εκεί επάνω στη συστολή, τις αναστολές και στον προβληματισμό μου, επικροτώ την απόφασή μου να παραμένουν τα σχόλιά μου "κλειδωμένα".
΄Ασε με να παραμιλάω γράφοντας σαν σε ημερολόγιο... τι παραπάνω εξάλλου έχω να πω...

Χαζεύοντας λοιπόν και πάλι σήμερα, κατά την τελευταίως προσφιλή μου συνήθεια,μαθαίνω πως στη Σλοβακία διενεργήθηκαν χθες Σάββατο δημοτικές εκλογές , καλή ώρα όπως και σε μας πρόσφατα.
Δεν τη γνώριζα την εν λόγω κυρία, η οποία μεταξύ μας... δεν βρίσκω να σκέφτεται ανορθόδοξα
Τι δηλαδή, σκέφτηκε, κλέβετε εσείς... θα σας πληρώνουμε εμείς;...
Ανεξάρτητα όμως από την πολιτική της τοποθέτηση βρίσκω πως οι Σλοβάκοι είναι και πολύ προχωρημένοι... σούπερ η πρωθυπουργίνα...

΄Υστερα αναρωτιέσαι kitsosmitsos μου, κατά πώς μου προκύπτουν οι αναρτήσεις...
Καλέ μου φίλε...έτσι ξαφνικά σαν τους πόνους ενός εύκολου τοκετού...
διότι αφ΄ενός τα ερεθίσματα είναι πολλά και αφ΄ετέρου έχουμε και τα τυχερά μας...από φίλους εκλεκτούς, όπως:

Η συνταγή σου και Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ "μικρέ" μου


ΘΑΥΜΑΣΙΑ!!!!

Δεν έχεις λοιπόν μόνο εσύ μικρέ μου κέφια αλλά είχε ...και ο θεός όταν σε έφτιαχνε...





Παρεμπιπτόντως, εδώ, "πατρίδα" μου, η γλαροπούλα στην στοργική αγκαλιά του παππού, που σου ανέφερα στο σχόλιό μου. Εισέπραξα πολλή αγάπη καθώς ήμουν το πρώτο τους εγγόνι και όπως χαρακτηριστικά έλεγαν η "πρώτη τους χαρά"



Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την e-γνωριμία αλλά και για τις μνήμες που ανέσυρα!!!!!!!!!!!!

  • Ο συμφτερωτός μου tsalapeteinos, (άααλλη έκπληξη κι' αυτή... ύστερα αναρωτιούνται, μέσω του παιχνιδιού που τελευταία κυκλοφορεί, αν γενικώς αρέσει το blogging...)
"Οι Estrada Brothers παίζουν για τη ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ που ελπίζω να της αρέσει το ξυλόφωνο.."

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ!!!!!!!!!

Και εδώ, επειδή σας ζάλισα με το ...σεντόνι που κατέβασα πάλι αλλά και με ευχαριστίες για τον πολύτιμο χρόνο που αφιερώνετε για τη χάρη μου, σας χαρίζω με αγάπη ένα αγαπημένο μου τραγούδι

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ xristina μου και... να το ξέρεις... θα "κλέβω" από τα βιντεάκια σου.

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ...
Ξέρω... Δευτέρα...


αλλά θα περάσει...

(ούτε που κατάλαβα πώς τα ανακάτεψα πάλι...πολιτική, μαγειρέματα, εγκυμοσύνες και μουσική...)


Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Και όχι μόνο...




Μια πάπια μια χήνα... τραγουδούσε παλιά ο Γιάννης Καλατζής ..... μια Κατερίνα...
Μα έλα όμως που δεν είναι μόνο μια.
Εκτός από πολλές οι Κατερίνες, ανάμεσά σας και η δική μου "μικρή",
είστε και ΠΟΛΥΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΕΣ τόσο που δεν ....πήγα καθόλου για ύπνο και χαλάλι σας γιατί άξιζε τον κόπο, προκειμένου να συγκεντρώσω όσο μπόρεσα την πλούσια συλλογή.
΄Εχουμε λοιπόν και λέμε...




και σε ΟΛΕΣ τις Κατερίνες του χώρου

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!

Χαλάλι σας, σας πολυτραγούδησαν (εγώ ζηλεύω τώρα… διότι μόνο ένα ασματάκι ασχολήθηκε με τ' όνομά μου) από όσο τουλάχιστον θυμάμαι μέχρι πρόσφατα
Λοιπόν εκτός από τα προαναφερθέντα υπάρχουν:
1) "Αμάν Κατερίνα μου" (Αλεξίου)
2) "Κατερίνα Καρδερίνα" (Αηδονίδης)
3) Ένα παλιό της Τσανακλίδου που λέγεται "Η Κατερίνα" (Κατερίνα Κατερίνα 20 ζημιές το μήνα..)
4) Ένα του Σαββιδάκη που λέει στο ρεφραίν "Κατερίνα η ζωή μας μια μεγάλη παγίδα" (δεν ξέρω τον τίτλο...)
5) Το "Αγαπώ μια καρδερίνα" Μ. Μητσιάς του σπουδαίου Μάνου Χατζηδάκι σε στίχους Ν. Γκάτσου (Αγαπώ μια καρδερίνα σ'ένα πράσινο κλαδί, την φωνάζουν Κατερίνα και δεν θέλει να με δει... Κατερίνα Κατερίνα μ'έχεις βάλει σε μπελά...)
6) Του Λ. Κηλαηδόνη με το Μητσιά επίσης, "Μίλα Κατερίνα" (Μίλα Κατερίνα έτσι για καλό μίλα Κατερίνα σε παρακαλώ...)
7) "Η μπαλάντα του Αντρίκου" (Η Κατερίνα και η Ζωή, τ'Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία...)
8) "Πλάι στ'αρνάκι", του Σαββόπουλου (Μα πού ειν'η Γκρέτα... η Κατερίνα...)
9) Είναι και η "Κατερίνα Θεσσαλονικιά" του Τσιτσάνη.
10) Kathy's song" και από τους Simon-Garfunkel

Επίσης έχουμε τα εξής ελληνικά:
- > Στην Κατερίνα (Απόστολος Μπουλασίκης, το έχει γράψει για την Κατερίνα Γώγου)
-> Ρήνα Κατερίνα (πού θα πας Ρήνα μου, Ρήνα Κατερίνα μου - Μούτσης, τραγουδά η Γαλάνη)
-> Το Κατερινιώ (Αχ Κατερινιώ, καλέ Κατερινιώ, δεν επήρες άντρα μέσα απ'το χωριό - Χαϊνηδες)
-> Το όνειρο της Κατερίνας (Χαϊνηδες πάλι)
-> Η Κατερίνα (Δημήτρης Ζευγάς - Νεο Κύμα - Η Κατερίνα αγαπά άστρα κι αμέτρητα παιδιά...)
-> Κατερίνα Θεσσαλονικιά - Τσιτσάνης (Γλέντησε τρελά τον παλιοντουνιά τώρα που 'χεις νιάτα κι ομορφιά...)
-> Θεσσαλονίκη - Κατερίνα (Στέλιος Διονυσίου- Απόψε λέω τη Θεσσαλονίκη Κατερίνα και δε γουστάρω να κατέβω τώρα στην Αθήνα )
-> Νίκος και Κατερίνα (Νίκος Ζιώγαλας&Κατερίνα Ντίνου, Τι κι αν σε λένε Νίκο κι εμένα Κατερίνα...)

"AΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΕΡΙΝΑ" Tραγουδα ο Πουλοπουλος (μουσική νομίζω του Μ. Πλέσσα) πρόκειται για κοινωνικό τραγούδι με συγκλονιστική μουσική και στίχους!
και το γνωστό που έλεγε η Βουγιουκλάκη σε μια ταινία :
''Βγαίνει Η Κατερίνα τσάρκα στην Αθήνα, Βάθη, Μακρυγιάννη, Κολωνό......μάτια μου μεγάλα.... '' κάπως έτσι έλεγε και νομίζω πως είναι σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου,
μέχρι την Κατερίνα με το Μπίγαλη, που η θύμησή της κόβει σε κομμάτια... τέσσερα... δεκατέσσερα...


Πηγή: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=15765&start=0



Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Βλεφάρισμα






καθώς το μάτι σου κλείνει...
(αργά σαν τον ουρανό που χαμηλώνει πριν βρέξει,
ή σαν φτερούγα που μόλις αγγίζει το έδαφος,
αφήνοντας να κυλήσει ένα αδιόρατο, λεπτεπίλεπτο δάκρυ,
με τη μορφή κύματος, ενός αφρισμένου κύματος, που
χωρίς να σπάσει ταξιδεύει σε μια στρογγυλή θάλασσα, προς
κάποια ακτή, όπου στέκομαι εγώ, και, βλέποντας, βρίσκω
μέσα σου, ελπίζω, το είδωλό μου, αλάθευτα, στο βαρύ σαν πρες-
παπιέ βλέμμα σου, στο κλειστό σου
μάτι)
και ανοίγει...

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Ο καλός μου ο φλάρος...


(εικόνα)

΄Οοοοχιιι δεν θα τον βρίσω το φλάρο το δικό μου,
μέρα που είναι του Θεού
και 10 του μηνός αυτού
...

αφού την Κυριακή που μας πέρασε (μάλιστα την Κυριακή και μη στραβομουτσουνιάζεις τώρα εσύ που με διαβάζεις.... γιατί τότε μπορούμε και μαζευόμαστε όλοι οι γλάροι της οικογενείας και δεν τη χαραμίζω πλέον τη μέρα ...για τίποτα και για κανέναν) ... τον κάναμε καινούριο.

Τη χρειαζόταν την ετήσια συντηρησούλα του και δε θα σου αναλύσω εδώ
το λόγο που έτσι λειτουργήσαμε οι κατά τον Αριστοτέλην "άχρηστοι"...

Διότι πες μου, λέω εγώ τώρα...πώς θα ζεσταινόμαστε οι άμοιροι γλαροπολύτεκνοι τις κρύες μέρες αυτού του δύσκολου χειμώνα;

Ψάχνοντας λοιπόν προχθές μια λέξη ομοιοκατάληκτη με το "γλάρος" και πάνω σε μια μου αναλαμπή στιχοπλοκής που τελικά δεν τελεσφόρησε,
έπεσα στην εικόνα αυτή
και ...μου 'κατσε το φλάρος.
..
Αναζητώντας στη συνέχεια περισσότερες σχετικές πληροφορίες ο Γκούγκλης, που και πάλι έκανε το θαύμα του, μου έδωσε δυο διαφορετικές ερμηνείες.

Η πρώτη λέει πως
θέλει το φλάρο καλόγερο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας:

"Φλάρος
λεγόνταν ο ιερέας της Καθολικής εκκλησίας και προέρχεται από το μεσαιωνικό Φράρος/Βενετικά Frar"



Και η δεύτερη θέλει το φλάρο

εξάρτημα της καμινάδας

"Και ένας φλάρος ...μα τι φλάρος..."

και απ' ότι βλέπω χαριτωμένος και όμορφος...

η "Ο κακός μας ο φλάρος"


Διότι όταν ο φλάρος δεν δούλευε καλά...

και αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο καιρός δεν είναι καλός και μαυρίζει ο φλάρος,

συνηθίζεται να λένε:Τον κακό μας τον καιρό και το μαύρο μας το φλάρο"



Γιατί όμως τώρα, εγώ νομίζω πως η γνωστή έκφραση

ταιριάζει γάντι

με τα ...τεκταινόμενα;....



Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Αποφάσεις και αποφάσεις...









"Έρχεται κάποια στιγμή όπου η μεγαλειότητά μας, ο εαυτός μας είναι ανάγκη να περάσει στην Αίθουσα του θρόνου, με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά του, για να αποφασίσει επάνω στον καταστατικό χάρτη της ζωής του..."


Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Για το καλό του...



΄Ελαβα που λες, πριν ένα χρόνο ένα μέιλ από καλή φίλη, που μου ζητoύσε συγκεκριμένες πληροφορίες:

"Πες μου περισσότερα για τον Κανέλλο γιατί μοιάζει πολύ του Τσάρλυ! Πότε (σε ηλικία), άρχισε να τσιλιμπουρδίζει; Η στείρωση πρέπει να παχαίνει;"




Τότε
ήταν ακριβώς που τον Κανέλλο μας είχαμε από μερικούς μήνες χάσει και είπαμε "πάει και δεν τον ξαναβλέπουμε"...



Αμ δε... ύστερα από ΟΚΤΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ το "παλικάρι" εμφανίστηκε από το πουθενά ωσάν το λάζαρο, για να ξαναφύγει... και μας ερχόταν μαδημένος και βρώμικος ό,ποτε βεβαίως το θυμόταν.

Τις τελευταίες μέρες λοιπόν, που το "παλικάρι" την είχε αράξει στο Γλαραίϊκο


για κούρα ανασύνταξης δυνάμεων για τα νέα ξεπορτίσματά του...


το φέραμε οι Γλάροι από 'δω.... το φέραμε από 'κεί...
και τελικά την πήραμε οικογενειακώς την απόφαση...

Στο καλάθι μεταφοράς και κατευθείαν στον κτηνίατρο, όπου και έμεινε επί διήμερο για την επέμβαση αλλά και γενικές αιματολογικές εξετάσεις.
Οκτώ μήνες ήταν αυτοί...
γυρεύεις να κουβαλήσει "καλούδια" και στη Ροζαλία μου...




Και από εδώ αρχίζει το δικό μου μαρτύριο....

Γλάρος:
Κακούργοι.... ΟΛΟΙ ΣΑΣ... σώνει και καλά να στερήσετε του αγοριού τον ανδρισμό του...

Γλάρισσα: Δε μου τα λες καλά...έτσι ευαισθητοποιήθηκες και με τη Ρόζα μου, όταν της κάναμε στείρωση πριν πέντε χρόνια;



Γλάρος: Βρε, το ρωτήσατε το αγόρι αν ήθελε να το ......κουτσουρέψετε;
Μπράαααβο σας...


Γλάρισσα: Δε μου λες... το κάνεις επίτηδες για να μου δημιουργήσεις ενοχές;

Να τώρα... μούδιασε το στομάχι μου και δεν αισθάνομαι καλά....



Μικρή γλαροπούλα:
Βρε μαμά, αφού τον ξέρεις... πλάκα σου κάνει, γιατί στενοχωρείσαι;



Αυτά έπαθα καλή μου Κατερίνα και μέχρι να φέρουμε τον Κανέλλο μας από τον κτηνίατρο στο σπίτι, ήμουνα μαλλιά κουβάρια από την αγωνία μου
.

Είναι λοιπόν μια χαρά και πρώτη του δουλειά μόλις βγήκε από το καλάθι ... ήταν να τρέξει στο φαγητό και από 'κει για ύπνο.


Θαρρώ όμως Κατερίνα μου, πως δε συμπεριφέρεται μόνο το ζωντανό μου ως ευνουχισμένο, αλλά και ολόκληρος ο ελληνικός λαός.

΄Εστω και έτσι πάντως...
KAΛO MAΣ MHNA!!!

Ο Τσάρλυ σας αλήθεια τί κάνει;