Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

"Ο πεινασμένος...



...καρβέλια ονειρεύεται" , λέει ο σοφός μας ο λαός

ή το άλλο παροιμιώδες, που ταιριάζει γάντι με την περίπτωσή μου
και δε θα τον διαψεύσω...
"΄Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
ή
όσα δε φτάνει η γλάρισσα... τα κάνει αναρτήσεις...

Διότι τι κάνεις, φίλε μου συνιστολόγε, όταν δε μπόρεσες να φύγεις ούτε για ένα μπανάκι του πτωχού λαού και το φθινόπωρο σε υποδέχεται με ...χαστούκια;


Πιάνεσαι από τις αναμνήσεις σου, κοινώς κρεμιέσαι,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηρεμήσεις το επαναστατημένο σου "θέλω" και τα αμέτρητα αλλά και αναπάντητα "γιατί"...



Μιας και λοιπόν για φέτος το καλοκαίρι δεν τα καταφέραμε να κουνήσουμε με τις δουλειές που ανοίξαμε, αλλά και τις άλλες που δε θέλω να συζητώ πλέον, γύρισα το χρόνο πίσω.
Τώρα λοιπόν που ηρεμήσαμε, θα σου πω ένα "μυστικό" και κράτησέ το... πού ξέρεις, μπορεί κάποτε να σου φανεί χρήσιμο.

Angel Divider Pictures, Images and Photos

Αξίζει λοιπόν τον κόπο φίλε μου και θα με θυμηθείς,
αν κάποτε σε οδηγήσει ο δρόμος σου κατά ...' κει, να την κάνεις τούτη τη στάση.


Θα σε αποζημιώσoυν
το καταπράσινο τοπίο
, η λίμνη,
η διαδρομή προς το μοναστήρι,


που φτάνεις μέχρις εκεί με τελεφερίκ,


μέσα από μια διαδρομή μαγευτική και με πολύ πλούσια βλάστηση.
Πανέμορφες ορτανσίες με τεράστια μπλε μωβ ή ροζ άνθη στολίζουν όλη τη διαδ
ρομή.


Επιβλητικό το μοναστήρι με την περίφημη
Μadonna del Sasso ( Μαντόνα του χαλικιού),




την εντυπωσιακή
αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου,


την καταπληκτική και πολύ γραφική θέα της λίμνης του Locarno.



Να, σήμερα το έριξα το μεταξωτό μαντήλι στον ένα μου ώμο, το τύλιξα στο λαιμό.... έτσι μπας και σπάσει η γκαντεμιά, μήπως ξορκίσω το κακό...


"Προ πάντων..."
μου
είπες και σ' ευχαριστώ, side21 και καλέ μου φίλε.

(Β. μου,
Καλά να περάσεις και να με θυμηθείς)

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

΄Ατιτλο





Δεν είχα θέμα σήμερα και τούτο το έρμο μου κεφάλι δεν κατεβάζει ιδέες.
Πήρα λοιπόν τα στέκια παγανιά, και βρήκα
Ναι φίλοι είμαστε, αφού αποφασίζουμε να μοιραστούμε τις ό,ποιες σκέψεις, ανησυχίες, ερεθίσματα και προβληματισμούς.
(ήτανε η τυρκουάζ παρέα της, ήτανε η Αλκυόνη Παπαδάκη από τη μια, ο Σταύρος Λάντσιας από την άλλη με το ρυθμό του tango που λατρεύω - "Σαν ένας αγώνας" και από 11/12/2007 ανάρτηση)
και που








Σκόνταψα και σε στέκι γνωστό και δεν άντεξα.... "έκλεψα" πάλι.
Και μου το κάνω δώρο, γιατί μου άρεσε.
Εγώ δεν ξέρω και δεν δύναμαι να κάνω το χαρτί να ...αιμορραγεί

"Κάποτε, δεν υπήρχες. Ήσουν απλά μια ιδέα στα μυαλά των γονιών σου. Μέχρι που ένιωσαν την ανάγκη να σε πάρουν αγκαλιά. Εσένα. Που δεν υπήρχες.
Έτσι, αποφάσισαν να κάνουν την πιο αντιδημοκρατική πράξη. Να συλλάβουν έναν αθώο.
Εννέα μήνες περίμενες την απόφαση του δικαστηρίου, που τελικά ήταν καταδικαστική. Σε τράβηξαν από το κεφάλι και σου έκοψαν την αλυσίδα που σε κρατούσε.
Ύστερα, οι υπεύθυνοι της σύλληψης έκαναν το παν για να σε προστατέψουν. Μέχρι να μάθεις τα κόλπα της φυλακής. Για να μπορείς να προστατευτείς από μόνος σου.
Ώσπου, τα κατάφερες. Στάθηκες γερά στα πόδια σου. Έχτισες το δικό σου κελί, αγάπησες τη φυλακή σου, τους συγκρατούμενούς σου. Ζούσες ανέμελα.
Μέχρι που ένα βράδυ ένας άπειρος κρατούμενος σε ρώτησε:


΄Οχι, πες μου τώρα...








Μπαίνουνε μέσα σε κελιά,
τις δένουν χειροπέδες
ή γλαροπούλια γίνονται
και σκίζουν τους αιθέρες;

Με τι τραγούδι, αλήθεια φίλε/η μου, εσύ που με διαβάζεις, θα τη συνόδευες τούτη την ανάρτηση;

(σημ. 1 Στεριανή μου Ζάλη Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ευγενική σου παραχώρηση!!!
σημ. 2 Εικόνα επεξεργασμένη από κέρας της αμάλθειας και την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!)

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Με... "δόση ανέμου"








Σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία και με αφορμή την ανάρτηση του Ιωάννη Τ. να κάνω κάτι που έπρεπε να είχα πράξει προ διετίας.


Το μπλογκ "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" , η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ και Γλαρένια για τους φίλους της, ευχαριστεί από καρδιάς την Ελένη Νανοπούλου για το δια των χειρών της πολύτιμο έργο της "δώρο στη Γλαρένια" (βλ. φωτο)


"...από τότε που ανακάλυψα το blog σου δεν ξέρω γιατί αλλά αυτός ο πίνακας που σου στέλνω αντιπροσώπευε για μένα εσένα, με μια δόση ανέμου ταυτόχρονα. Και τούτον συμβολίζει το τυλιγμένο σώμα...

...Ο πίνακας είναι ακουαρέλα σε καμβά, και τον έχω φτιάξει αρκετά χρόνια πριν, είναι ίσως από τα λίγα κομμάτια της δουλειάς μου που υπάρχουν στην κατοχή μου.
(ίσως να μην είναι και το καλύτερο από τεχνικής άποψης, μα έχει λίγο καρδιά μικρού παιδιού, όπως προ- είπες)

...με πολύ αγάπη και έγνοια mist
κατά τον νονό μου Ελένη"


Ελένη μου, επίτρεψέ μου, τολμώ τον μέσω της διαδικτυακής ανωνυμίας ενικό, ως ένδειξη οικειότητας (εμείς στην Αργολίδα είμαστε αυθόρμητοι), φιλίας και ευγνωμοσύνης.
Σ' ευχαριστώ για την πολύτιμη προσφορά σου,
αλλά και δεν ξεχνώ τα καλά σου λόγια, όταν χρειάστηκε.


Small Ruby Divider Pictures, Images and Photos









Αντιγραφή από ΄Ηχος Πλάγιος
ΕΛΕΝΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ - Ολόγραμμα


Ολόγραμμα
.
οικειότητα την οποία θεωρώ
.
κάθε βράδυ γυρίζοντας
θ’ ανοίγω τις παλιές φθαρμένες ιστορίες
να μην κλαίν
που κάθομαι εγώ αντίκρυ σου
και πίνω αθανασία την ανταύγεια σου
.
***





Γέρμα
.
ΙΙ
.
τα χέρια μας τα χέρια μας
μ’ όλα τα μάνταλα ανοιχτά
κι ερημιές να σβήνουν
κει που οι όρμοι των χειλιών
αγκυροβόλι πιάνουν
.
μικρή – μικρή εγώ στα χέρια σου
μου φοράς το πέτρωμα της Λάβας
.
***
.
Τα λινά
.
Ι
Πήρε αργά η ώρα
Ο έρωτας εδόθηκε στους ευτυχείς
πλαγιάζουν οι φωνές τα πρόσωπα
διαθέσιμα μέχρι τα κόκκαλα ποτάμια στάζουν φιλιά
ίσαμε το μεδούλι σκίζεται η ψυχή
.
.
ΙΙΙ
ας λεν οι άλλοι
το κρύο τους το κουβαλούν αιώνες
με φόβο πλαγιάζουνε τις αγκαλιές
κι εκείνες ψάχνουν σε παράθυρα
μια κατακόκκινη πανσέληνο
ν’ ακούσει απευθείας
το πως φοβάται ο ύπνος
.
***
.
Εσπερινός
δεν μπορώ να δω
είναι μεγαλείο τούτη η ώρα
του εσπερινού
άναψε ένα λιβάνι πρόσχημα
αμαρτωλό τ’ αηδόνι
που σε φίλησε .
.
II
θεέ μας
.
μας έψαχνες
με τον κανόνα και την απαίτηση
εν’ άθροισμα είναι το νερό
απ’ το ελάχιστο και το πολύ μας σώμα
.
δεν κοιμάμαι ποτέ τις μικρές ώρες
.
κάποτε – κάποτε πλαγιάζω
στην αυτοψία της αγάπης
.
αποδημώ με την απρέπεια
.
.

Η Ελένη Νανοπούλου γεννήθηκε στο Άργος. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Τμήμα Οπτικής, σπούδασε Σκηνογραφία - Ενδυματολογία στη Σχολή του Λυκ. Σταυράκου, και εργάζεται στο θέατρο το κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στην επαγγελματική της διαδρομή έχει συμμετοχές ως Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Το «Ολόγραμμα» που εκδόθηκε το 2009 από τις εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ είναι η πρώτη της δημοσιευμένη ποιητική συλλογή. Το ‘’Ολόγραμμα’’ είναι ένα σώμα, με πέντε ενότητες γραφής, με στόχο όμως να μπορεί η κάθε μια να σταθεί και μόνη. Από την ποίηση του ‘’Ολογράμματος’’ δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα δημοσιευμένο κάποιο δείγμα γραφής στο διαδίκτυο μήτε σε λογοτεχνικό περιοδικό.
Άλλα ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Ρωγμές τεύχος 8ο.
Δραστηριοποιείται τα δύο τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο, και διατηρεί τη σελίδα ‘’Σταγόνες από μελάνι’’




Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει....


...ούτε που καταλάβαμε πως φτάσαμε στο Νοέμβριο.

Ενδέκατος είναι στο τωρινό ημερολόγιο ο Νοέμβρης μα κάποτε υπήρξε ένατος και το όνομά του έχει προέλθει από το λατινικό novem που σημαίνει εννιά.
Για τους αρχαίους ήταν ο μήνας των... κουκιών!
Πυανεψιών* (
Αττικός μην) για το διάστημα από 16 Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου , το όνομά του προήλθε εξαιτίας μιας σημαντικής γιορτής (Πυανέψια) προς τιμήν του Απόλλωνα, κατά την οποία έβραζαν και έτρωγαν κουκιά (πύανοι)
Μαιμακτηριών για το διάστημα από 16 Νοεμβρίου έως 15 Δεκεμβρίου.

Αρχίζει ο χειμώνας, αρχίζουν τα κρύα, τελειώνουν οι γεωργικές δουλειές και τα ψέματα...


Καιρός να βγάλουμε τα... κάστανα απ' τη φωτιά!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΧΕΙΜΩΝΑ,
με αγάπη και
χαμόγελο, θαλπωρή και καλή συντροφιά.

Ο Πυανεψιών παράγεται από τους πυάνους (κυάμους: κουκκιά) + έψειν (έψω = ψήνω, βράζω)