Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

΄Ενας κλείνει... άλλος ανοίγει...



Εκεί γύρω στα οκτώ μου χρόνια, στο παιδικό μου μυαλό,  ο χρόνος είχε για μένα μια  κυκλική έννοια.  Να... κάπως έτσι....





Επηρεασμένη προφανώς από το μεγάλο χάρτη στην αίθουσα της Β'  τάξης του δημοτικού σχολείου στο Ναύπλιο.  Εκείνη την αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το  άγαλμα του Καποδίστρια.

Αυτή την εικόνα αλλά και τη χρονο-αντίληψη κουβαλάω ακόμη ...ούτε απόγονος των Μάγια να ήμουν...

           
Κύκλος λοιπόν ο χρόνος κι η ζωή μας...




Κυλάει ο χρόνος χωρίς βοήθεια... μόνος και κανένα δε ρωτάει... αμείλικτα.... αθόρυβα...   
Χρόνος και χρόνοι που περνούν, αφήνοντας στα κορμιά και τις ψυχές μας σημάδια ανεξίτηλα...
Χρώματα  ανακατεμένα... και χαράς και θλίψης...


Πνέει τα λοίσθια η "άτιμη χρονιά" και μαζί της ταλαιπωρείται 
η  ψυχή και οι αντοχές μας...                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Πήρε με χέρι αρπακτικού από τον ελληνικό λαό και για τους γνωστούς λόγους,  υλικά αγαθά  αλλά και μέρος της καλής μας διαθέσεως και αισιοδοξίας.  

Από το γιό μου στέρησε σε τροχαίο ατύχημα, για ικανό χρόνο  την αγαπημένη του  (όχι και σ' εμένα βεβαίως... η αλήθεια να λέγεται...) μηχανή.  Ευτυχώς  "λυπήθηκε" όλη  τη γλαρο-οικογένεια και έχουμε το Λιόντα μας σώο και αβλαβή. Λαχταρήσαμε οικογενειακώς τόσο... όσο δεν εύχομαι σε κανένα γονέα παρόμοια  εμπειρία....

Σε άλλους και αυτό είναι ανεπανόρθωτο,  στέρησε ανθρώπινες παρουσίες  και εύχομαι τί άλλο από δύναμη και κουράγιο.

Από  αρχές Οκτωβρίου ταλαιπωρείται με τη υγεία του ο πατέρας μου κι εμείς,  τί άλλο μπορούμε να κάνουμε,  από  το να είμαστε ...γλαρο-σύσσωμοι στο πλευρό του.
Προσπαθούμε να μη  του δείχνουμε υποψίες ανησυχίας. Απλά να είμαστε  καθημερινοί, όσο το απαιτούν η περίσταση και η δεδομένη χρονική περίοδος. Ευτυχώς η ασθένειά του με τον πολύ χαμηλό αιματοκρίτη (μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο) αντιμετωπίζεται μέχρι στιγμής υποφερτά και ο ίδιος βρίσκεται, εμφανισιακά αλλά και ψυχολογικά, σε πολύ καλή κατάσταση.  


Πρόσφατα και συγκεκριμένα από τις 12/12 ο λατρεμένος μας Κανέλος δεν είναι πια κοντά μας.  Τον αντίκρυσα εκείνο το πρωινό ξαπλωμένο χάμω και δίπλα στο γραφείο μου. Κατάλαβα... το αναπνευστικό του πρόβλημα ήταν η αιτία.  ΄Εμεινα άφωνη με τον καφέ στο χέρι... 
Εκ των υστέρων εξήγησα τις ιδιαίτερες περιποιήσεις που είχε καθημερινά από τη Ρόζα μου.
΄Εχουν διαίσθηση τα ζώα... είναι πιο τρυφερά από τη χάρη μας... και εντελώς ανυστερόβουλα.







Ο χρόνος λοιπόν, που  σταθμούς δεν έχει και ούτε  αλλάζει πορεία. Προς τί λοιπόν η  αλλαγή του χρόνου ή τί πρόκειται από το ένα  κλάσμα του δευτερολέπτου στο άλλο να αλλάξει; 



ΚΑΛΗ ΜΑΣ εύχομαι  ΧΡΟΝΙΑ
κι' ας μην υπάρχει μία...
ο ΄Ελληνας ΠΑΝΤΑ θα ΖΕΙ,
σου 'χω και ...ΚΑΖΑΜΙΑ


ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ

για τη  χρονιά που έρχεται και που τόσα ακούγονται πως θα φέρει...

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Από το χθες στο σήμερα...





Χριστουγεννιάτικο εσύ δεντράκι
με τα στολίδια τα  πολλά
τί θα μου φέρεις για παιχνιδάκι
απ' τα πολλά σου τα καλά;

Μικρό δεντράκι αγαπημένo
τέτοια ομορφιά έχει κανείς;
Με τί λαχτάρα σε περιμένω
κάθε φορά για να φανείς!!!


Το  χριστουγεννιάτικο ποιηματάκι του Λιόντα μου ως ...νηπιάκι.



Του Λιόντα μου που, ευτυχώς,  είναι σώος και  αβλαβής από το  προ ημερών τροχαίο ατύχημα που είχε  με τη μηχανή του και θα μπορέσουμε να χαμογελάσουμε τις γιορτινές ημέρες που έρχονται.





Για φέτος διάλεξα ευχές
σα  να ' ταν άλλες εποχές
τότε που ήμασταν μικρά
κι είχαμε αστέρια στην καρδιά
                                 

christmas Pictures, Images and Photos

Τότε που κανείς δε μας στερούσε το δικαίωμα να κάνουμε  όνειρα  πολλά.

Τότε  που τα κορίτσια μαζεύαμε  και με λαχτάρα ανταλλάσσαμε χαλκομανίες μεταξύ μας... και ζωγραφιές  ασημο-  και χρυσο- στολισμένες







christmas Pictures, Images and Photos


Με παρόμοιες εικόνες επέλεξα  να συνοδεύσω τις χριστουγεννιάτικες ευχές μου.


Φέτος, περισσότερο από άλλες φορές,
ας ονειρευτούμε σαν παιδιά,


κάτω από λαμπιόνια με αγιοβασιλιάτικες φατσούλες,  όπως εκείνα των παιδικών μου χρόνων


   
                         


Να προσέχετε τους εαυτούς σας
Να χαίρεστε την κάθε στιγμή της ζωής σας σαν  πολύτιμο γεγονός,
Να περάσετε με χαμόγελα, αγάπη  και χαρά τούτες τις γιορτές,  κοντά σε αυτούς που αγαπάτε.


ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ  και ΕΙΡΗΝΗ στον κόσμο!!!

  Lord Jesus

 ΚΑΛΑ  

  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Χριστενιάρτς και ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ



Αρχείο:Les Très Riches Heures du duc de Berry décembre.jpg


Ο Δεκέμβριος, ή Δεκέμβρης, ή Χριστενιάρτς (ποντιακά), είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και είναι ένας από τους 7 μήνες με διάρκεια 31 ημερών. Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν α 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό, ανακοινώνοντάς μας έτσι τον ερχομό του Χειμώνα και την επέλαση του χιονιού.


Christmas Myspace
Comments

      


 Γι’ αυτό άλλωστε, ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς».

Τα λουλούδια του Δεκεμβρίου είναι ο νάρκισσος












 Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο.
 Ο Δεκέμβρης πάντα ξεκινά την ίδια μέρα της εβδομάδας με τον Σεπτέμβριο.


(πηγή: Wikipedia)



Και τώρα που τελειώνουμε για φέτος από εκλείψεις
Ας βγάλουμε το ρεζουμέ και να μην παραλείψεις,
Να το θυμάσαι πάντοτε και ας μην εκτιμάται
Πως ο βρεγμένος τη βροχή... ποτέ δεν τη φοβάται...


ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ!!!