Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΦΩΤΑ κι άλλα ΦΩΤΑ...


ΟΧΙ ΔΕ ΘΑ ΣΒΗΣΩ ΤΑ ΦΩΤΑ ΑΠΟΨΕ


Αρνούμαι ΚΑΙ εγώ,
καλή μου φίλη Πεντανόστιμη,
να σβήσω τα φώτα γιατί αρνούμαι να υποκρίνομαι πως ''συμμετέχω''


στη συγκεκριμένη παγκόσμια κινητοποίηση για τη Γη, που γίνεται για το θεαθήναι ...για τα μάτια του κόσμου.

Πραγματική πολιτική πίεση είναι η πραγματική συμμετοχή μας σε οργανωμένη αντίσταση στις πολιτικές που μας θέλουν παθητικούς εκεί που τους εξυπηρετεί και όχι ενεργούς πολίτες.

΄Οχι δεν θα σβήσω τα φώτα όπως πέρυσι και πρόπερσι, γιατί δεν θέλω να επικρατήσει ο σκοταδισμός στον οποίο παραπλανητικώς και εντέχνως μας οδηγούν .

Γιατί αντιδρώ
-...ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ που μας σερβίρουν
-...ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΩΝ
- ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΥ
- ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ


Δεν απορρίπτω όλες αυτού του είδους τις ευαισθησίες και εκστρατείες, στις οποίες μέχρι σήμερα συμμετείχα, αλλά κάποτε ας δούμε με ρεαλισμό τις προτεραιότητες μας
και τί ΕΜΕΙΣ κάνουμε γι' αυτές.

Θα 'θελα δηλαδή μια ενεργή και φιλότιμη κινητοποίηση των πολιτών της χώρας μας απέναντι στη φρίκη της κρίσης που ζούμε και στα καθημερινά ανθρώπινα δράματα που προκαλεί η ανεργία, η φτώχεια, η έλλειψη ελπίδας και προοπτικής.

Πληρώνουμε και θα πληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας για ΟΛΗ τους τη ζωή, τις επιλογές και την απληστία αυτών που προκάλεσαν την οικονομική κρίση. Αυτών που από τα δικά τους παιδιά δεν πρόκειται να λείψει απολύτως τίποτε, σε αντίθεση με τα δικά μας που με φόβο, απόγνωση και αβεβαιότητα καλούνται να αντιμετωπίσουν αντιδημοκρατικές πολιτικές.

Αρνούμαι και αγανακτώ γιατί ως λαός απλά μεμψιμοιρούμε και μένουμε απαθείς και εγκλωβισμένοι στην πλύση εγκεφάλου της τηλεόρασης...

Επιτέλους... ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ...

ΦΩΤΑ κι άλλα ΦΩΤΑ....


Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Παιδικά ακούσματα...







΄Οπου γάμος και χαρά...
κι' η Ελένη πρώτη...


Nα μη χάσει στιγμιότυπο, χαιρετούρα και μπουμπουνιέρα...


Χειμώνα καλοκαίρι με το ίδιο μισοφθαρμένο σκουρόχρωμο ημίπαλτο. Τα λευκά της μαλλιά στερεωμένα σε ένα κοτσάκι ψηλά στον αυχένα. Η έκφραση του προσώπου της έπαιζε μεταξύ αυστηρού και θυμωμένου.
Με τις δύο κάθετες ρυτίδες έντονα χαραγμένες ανάμεσα στα παχιά της φρύδια για ό,τι τη χόλωνε.
Και ...ήταν πολλά αυτά που μπορούσαν να της προκαλέσουν θυμό και οργή, μιας και υπήρχαν μερικοί που δεν την άφηναν σε χλωρό κλαρί τη δόλια.

ένα ήρεμο, καλοπροαίρετο και με γερή δόση συστολής χαμόγελο, για ό,τι της έδινε χαρά και της ήταν οικείο. ΄Ενα χαμόγελο που αφελώς επέτρεπε να φαίνεται το κενό από τα δυο δόντια που της έλειπαν...

΄Εμενε μόνη σε ένα ψηλό παλαιό αρχοντικό προδομένο από το χρόνο και την αφροντισιά, στο αδιέξοδο ενός δρομίσκου, που ήταν απλά μια εσοχή της στενόμακρης Σταϊκοπούλου,..




(εικόνα kitsosmitsos)




...η οποία από μαγαζιά τότε είχε μόνο ένα φούρνο (αχ... και πώς μύριζαν τα ψωμιά και τα ζυμάρια...) και ψηλά ένα "Οινομαγειρείον".
Τώρα ..χάνεσαι από τα ταβερνάκια και τις καρέκλες έξω...






"ΡΑΦΕΙΟΝ"
έγραφε η επιγραφή έξω από το μαγαζί του πληθωρικού ομορφάντρα Ανδρέα.
Στο λαιμό του είχε μόνιμα κρεμασμένη τη μεζούρα του και ...απαραίτητο εξάρτημα για την τεχνική του "φραγκοράφτη".





(εικόνα)



Τον θυμάμαι όρθιο και μπροστά στον ξύλινο πάγκο του να μετρά και να σημειώνει πάνω από τα απλωμένα κασμήρια. Να σημαδεύει με το "σαπουνάκι"  και να τραβάει γραμμές στα χνάρια του πατρόν. Να κόβει με τη βαριά ψαλίδα του και να ακούγεται το υπόκωφο και βαρύ βογγητό του ξύλινου πάγκου με το ψαλίδισμα. Να ράβει όχι μόνο η φραγκοραφτάδικη μηχανή του αλλά και η γλώσσα του, που φρένο τί θα πει δε γνώριζε...

Κάθε φορά που ήθελε διάλειμμα να κάνει από την ορθοστασία μπροστά στον πάγκο ή το σκύψιμο πάνω από τα γαζιά, έβγαινε στην πόρτα του μαγαζιού του κραδαίνοντας με το αριστερό του χέρι την ασήκωτη ψαλίδα. Με το δεξί του χέρι χτυπούσε το επάνω μέρος του μηρού του ψηλά προς το γλουτό και φώναζε κοιτώντας προς το στενό δρομάκι:

"Ελενίτσαααα...τί είναι αυτόοοοοο;
"Στο διάααααλο...στο διάαααααλο...στο διάαααααααλοοοοοοο"
, ακουγόταν η μπάσα φωνή της Ελένης από την εσοχή του δρόμου, όλο θυμό αλλά και μια υποψία παράπονου.



Τα χρόνια πέρασαν, η Ελενίτσα "έφυγε" ... και το σπίτι της έμεινε για χρόνια κλειδαμπαρωμένο.
΄Οταν το άνοιξαν ακούστηκε πως βρήκαν μπαούλα γεμάτα με μπουμπουνιέρες...


Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Προσέχουμε για να έχουμε!!!





΄Οοοοχι... δεν είμαι γνώστρια.
Δεν επιδιώκω δηλαδή να σου μεταφέρω μέσα από τούτη την ανάρτηση τις γνώσεις μου, αλλά τα σπουδαία που έμαθα για το σημαντικότατο τεχνολογικό επίτευγμα που έγινε στη Σάμο το 520 π.Χ.
΄Αλλωστε σου το έχω ξαναπεί, πως μέσα από τα blogs συνέχεια μαθαίνω. Προχθές λοιπόν έμαθα από ένα πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιο "termitis" του Pathfinder,
για το Ευπαλίνειο όρυγμα.


Το εντυπωσιακό δηλαδή σύστημα μεταφοράς πόσιμου νερού στην αρχαία Σάμο μέσα από δύσκολες διαδρομές και συνθήκες.


Από αυτές τις πληροφορίες ορμώμενη, ξεκίνησα αναζητήσεις μέσω Google σχετικά με το Αδριάνειο Υδραγωγείο, που οι περισσότεροι για να μην πω όλοι όσοι ζούμε στο Λεκανοπέδιο έχουμε δει τμήματα ερειπίων του, που σώζονται ακόμη στα όρια της Φιλοθέης με τη Ν. Ιωνία.
Δεν ήταν το μοναδικό στην Αττική.
Βρήκα πληροφορίες και για άλλα υδραγωγεία που δε γνώριζα...

"...στην Αθήνα, δεκάδες μικρά και μεγάλα υδραγωγεία κατασκευάστηκαν κατά τους αιώνες της αρχαιότητας προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες της πόλης σε ύδρευση τα κυριότερα από τα γνωστά αρχαία υδραγωγεία της Αθήνας :
Πελασγικό υδραγωγείο. Πρόκειται για το αρχαιότερο από τα υδραγωγεία που έχουν βρεθεί στην Αττική. Αποτελούμενο από υπόγειους πήλινους σωληνοειδείς αγωγούς, πιθανολογείται ότι ακολουθούσε τη διαδρομή Καισαριανή - Γουδί - Στύλοι Ολυμπίου Διός - Ακρόπολη - Λόφος Φιλοπάππου.
Υδραγωγείο Θησέως. Το δεύτερο αρχαιότερο υδραγωγείο της Αττικής, ο χρόνος κατασκευής του οποίου υπολογίζεται περί το 3080 π.Χ. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για το υδραγωγείο αυτό. Εικάζεται ότι μετέφερε ύδατα από τη δυτική πλευρά της Πεντέλης προς την αρχαία πόλη.
Πεισιστράτειο υδραγωγείο. Πιθανολογούμενος χρόνος κατασκευής μεταξύ 540 και 530 π.Χ. Η σήραγγα του υπόγειου αυτού υδραγωγείου, που μετέφερε (και μεταφέρει ακόμα) ύδατα από τον Υμηττό, έχει μήκος περίπου 2.800 μέτρων, πλάτος 0,65 μέτρων και ύψος 1,30 μέτρων. Εντός της σήραγγας, που βρίσκεται σε βάθος 12-13 μέτρων, είχαν αρθρωθεί πήλινοι σωληνοειδείς υδραγωγοί, διατομής 0,19-0,22 μέτρων. Τμήματα του υδραγωγείου έχουν ανακαλυφθεί στις περιοχές Ζωγράφου και Γουδί, ενώ κατά την πορεία του διέρχεται και υπό τον Εθνικό Κήπο
Πώρινο υδραγωγείο. Κατασκευής 5ου π.Χ. αιώνα, υδροδοτούσε την περιοχή της αρχαίας αγοράς.
Υδραγωγείο Υμηττού-Νεκροταφείου. Υπόγειο υδραγωγείο, η αφετηρία του οποίου εντοπιζόταν κοντά στο Α' Νεκροταφείο.
Υδραγωγείο Πνυκός. Ένα από τα αρχαιότερα υδραγωγεία της Αθήνας. Πιστεύεται ότι αντλούσε ύδατα από πηγές περί τον Ιλισσό ποταμό και ότι στην πορεία του διερχόταν κάτω από τον Εθνικό Κήπο, τη νότια πλευρά της Ακρόπολης και τους ανατολικούς πρόποδες του λόφου της Πνύκας.
Υδραγωγείο Λουτρού. Ξεκινούσε από τις υπώρειες του Υμηττού στην Καισαριανή και ακολουθούσε την πορεία του Ιλισσού ποταμού. Στη συνέχεια, διέσχιζε υπογείως τον Εθνικό Κήπο και υδροδοτούσε το λουτρό που σήμερα βρίσκεται θαμμένο κάτω από την περιοχή της "Ρώσικης Εκκλησίας". Μετά την τουρκοκρατία επισκευάστηκε, με αντικατάσταση μεγάλου του τμήματος από μεταλλικό αγωγό. Σήμερα υδροδοτεί δεξαμενή που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Εθνικού Κήπου.
Υδραγωγείο Θησείου. Διοχέτευε ύδατα από πηγή της βορειοδυτικής πλευράς του βράχου της Ακρόπολης. Κατευθυνόταν αρχικά βόρεια, και στη συνέχεια προς τα δυτικά.
Υδραγωγείο Σταδίου. Πιθανώς, κλάδος του Αδριάνειου υδραγωγείου. Διερχόταν δίπλα από το Παναθηναϊκό Στάδιο, ακολουθώντας την πορεία του Ιλισσού. Λιθόκτιστο κατά τμήματα, κατά την απόληξη του ήταν λαξευμένο μέσα σε βράχο και είχε διαστάσεις 1,35X0,65 μέτρα.
Υδραγωγείο Αγίας Τριάδας-Κεραμεικού. Διερχόταν υπογείως βόρεια της οδού Μητροπόλεως, έτεμνε την πλατεία Μοναστηρακίου και κατέληγε σε δεξαμενή δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας Κεραμεικού
Υδραγωγείο Κηφισίας. Υπόγειο υδραγωγείο, διερχόμενο από τη λεωφόρο Κηφισίας. Η σήραγγα του ήταν τετράγωνης διατομής, λαξευμένη σε σχιστολιθικό πέτρωμα, και εντοπιζόταν σε βάθος 8 μέτρων από την επιφάνεια του εδάφους. Φαίνεται ότι είχε κατεύθυνση προς την περιοχή των Αμπελοκήπων.
Υδραγωγείο «Γεράνι» ή οδού Σταδίου. Υπόγειο υδραγωγείο, το οποίο πιστεύεται ότι διοχέτευε ύδατα από σπήλαιο του λόφου του Λυκαβηττού. Πιθανολογείται ότι διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου, διέσχιζε τη λεωφόρο Πανεπιστημίου, έστριβε και ακολουθούσε την πορεία της οδού Σταδίου μέχρι τη Σοφοκλέους. Από εκεί συνέχιζε την πορεία του προς την οδό Πειραιώς, όπου και κατέληγε σε δεξαμενή.
Υδραγωγείο Καλλιρρόης-Βουνού-Μακρών Τειχών. Ο υπόγειος αγωγός του υδραγωγείου αυτού αντλούσε ύδατα από πηγές που εντοπίζονταν μεταξύ του λόφου του Αρδηττού και του Α' Νεκροταφείου. Στη συνέχεια, κατευθυνόταν βόρεια και, διερχόμενος δίπλα από το σημείο όπου βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής, κατευθυνόταν προς Πειραιά.
Υπέργεια υδραγωγεία επί αψίδων. Αφορούσαν υπερυψωμένα του εδάφους κανάλια μεταφοράς νερού (υδατογέφυρες), στηριζόμενα σε λιθόδμητους πυλώνες. Τέτοια ήταν το υδραγωγείο Καλογρέζας, το υδραγωγείο Περισσού, καθώς και μικρά τμήματα του Αδριάνειου υδραγωγείου.
(εικόνα)




Αδριάνειο Υδραγωγείο.
Τη δεκαετία του 120 μ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφτηκε επανειλημμένα την Αθήνα, η οποία την εποχή εκείνη αποτελούσε κτήση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μεταξύ άλλων έργων, έδωσε εντολή και για την κατασκευή ενός εκτεταμένου υδραγωγείου που θα κάλυπτε αποτελεσματικά τις αυξανόμενες ανάγκες υδροδότησης της πόλης. Ως προς τον ακριβή χρόνο κατασκευής του φερώνυμου υδραγωγείου υπάρχουν διαφωνίες. Κάποιοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι αυτό είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται ήδη από το 117 μ.Χ. και ότι αποπερατώθηκε το 161 μ.Χ., άλλοι κάνουν λόγο για το διάστημα μεταξύ 125 και 140 μ.Χ., και άλλοι προσδιορίζουν το χρόνο κατασκευής του μεταξύ 134 και 140 μ.Χ.
Ο σχεδιασμός του Αδριάνειου υδραγωγείου αποσκοπούσε στη συγκέντρωση και διοχέτευση προς την πόλη υδάτων προερχόμενων από τις πηγές των νοτιοανατολικών κλιτύων της Πάρνηθας και των βορειοδυτικών της Πεντέλης. Για το σκοπό αυτό, κατασκευάστηκε ένα σύμπλεγμα από υπόγειες σήραγγες συνολικού μήκους άνω των 25 χιλιομέτρων. Ο κλάδος της Πάρνηθας
Ως προς τον τρόπο κατασκευής, αρχικά διανοίγονταν ανά 35-40 μέτρα κατά μήκος της χαραγμένης διαδρομής κατακόρυφα πηγάδια (φρέατα). Στη συνέχεια, από κάθε τέτοιο πηγάδι ξεκινούσε η διάνοιξη της σήραγγας και προς τις δύο κατευθύνσεις, μέχρι το τμήμα που ξεκινούσε από το ένα πηγάδι να συναντήσει το τμήμα που διανοίγονταν από το επόμενο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η μέθοδος αυτή επιτάχυνε κατά πολύ τους ρυθμούς διάνοιξης των σηράγγων, ενώ τα φρέατα παρείχαν αερισμό και φωτισμό, διευκολύνοντας ταυτόχρονα και την απομάκρυνση των προϊόντων της εκσκαφής. Η διαδρομή των σηράγγων φυλασσόταν μυστική, ενώ, μετά τη διάνοιξη κάθε τμήματος, τα στόμια των φρεάτων σκεπάζονταν και παραλλάσσονταν ώστε να μη διακρίνονται εύκολα, ακόμα κι από μικρή απόσταση. Κατά τον τρόπο αυτό λαμβάνονταν προφυλάξεις για το ενδεχόμενο εσκεμμένης μόλυνσης του νερού, είτε ως αποτέλεσμα δολιοφθοράς είτε κατά τη διάρκεια τυχόν πολιορκίας της πόλης από κάποιον εχθρό.
Οι σήραγγες ήταν, ανάλογα με τον τύπο του υπεδάφους, αλλού λαξευμένες μέσα σε βράχο και αλλού πλινθόκτιστες, ώστε να εμποδίζεται η κατάρρευση των μαλακών τοιχωμάτων εντός του αυλού. Διέρχονταν σε βάθη 10 έως 40 μέτρων από την επιφάνεια του εδάφους και η διατομή τους είχε σχήμα όρθιου ορθογώνιου παραλληλόγραμμου, με το άνω τμήμα στρογγυλευμένο σε ημικύκλιο. Το ύψος τους έφτανε τα 1,60 και το πλάτος τα 0,70 μέτρα.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το Αδριάνειο υδραγωγείο απετέλεσε το κύριο υδροδοτικό έργο της Αθήνας για περίπου 1800 χρόνια από την κατασκευή του. Κατά τη βυζαντινή εποχή, τη φραγκοκρατία και -ιδίως- την τουρκοκρατία, όχι μόνο δεν κατασκευάστηκε κάποιο άλλο αξιόλογο έργο υδροδότησης, αλλά και το ήδη υπάρχον δίκτυο αφέθηκε δίχως συντήρηση, ή και καταστράφηκε σε αρκετά του τμήματα. Έτσι, η λήξη της τουρκοκρατίας βρήκε την Αθήνα να αντιμετωπίζει έντονο υδροδοτικό πρόβλημα, με το λιγοστό νερό που ανάβλυζε από κάποια σημεία να είναι βρώμικο ή μολυσμένο. Οι σήραγγες του Αδριάνειου υδραγωγείου είχαν αποφραχθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος από λάσπη ή κατάρρευση των τοιχωμάτων τους, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι κάτοικοι να καταφεύγουν στην άντληση νερού από πηγάδια.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους, έγιναν διαδοχικές εισηγήσεις για επισκευή του δικτύου ύδρευσης. τη δεκαετία του 1840, μηχανικοί του Δήμου Αθηναίων αναζήτησαν και ανακάλυψαν τις σήραγγες του Αδριάνειου υδραγωγείου. Ξεκίνησαν τότε εργασίες καθαρισμού των σηράγγων, με ταυτόχρονη ανακατασκευή των περισσοτέρων φρεάτων. Οι εργασίες αυτές συνεχίστηκαν επί πολλές δεκαετίες και απεκατέστησαν σταδιακά τη λειτουργία του υδραγωγείου σε μεγάλο βαθμό.
Μόλις το 1870 ανακαλύφθηκε και η δεξαμενή του Κολωνακίου, σημείο κατάληξης των αρχαίων αγωγών μεταφοράς νερού στην πόλη. Τους προηγούμενους αιώνες η δεξαμενή είχε αχρηστευτεί σταδιακά, μετατρεπόμενη αρχικά σε στάνη, αργότερα σε εκκλησία, ενώ στη συνέχεια επιχωματώθηκε και ξεχάστηκε από τους κατοίκους.
Η αρχαία δεξαμενή ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε, φτάνοντας σε χωρητικότητα τα 2200 κυβικά μέτρα. Λειτούργησε ως κομβικό σημείο του συστήματος ύδρευσης της Αθήνας έως το 1940.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1922, την υδροδότηση της πόλης και μαζί τη συντήρηση του Αδριάνειου υδραγωγείου είχε αναλάβει η αμερικανική εταιρία ULEN. Όμως το 1931, με την κατασκευή του φράγματος του Μαραθώνα και την αποπεράτωση της σήραγγας του Μπογιατίου, η βασική πηγή, καθώς και η κύρια αρτηρία μεταφοράς νερού προς την πόλη άλλαξαν.
Το Αδριάνειο υδραγωγείο σύντομα έπαψε να συντηρείται, και απλά εξακολούθησε να λειτουργεί συμπληρωματικά, μέχρι που σταδιακά εγκαταλείφθηκε εντελώς. Σήμερα, στην πλατεία Δεξαμενής μπορεί κανείς να συναντήσει υπομνήσεις του παρελθόντος του."
Πολύ ενδιαφέροντα επίσης στοιχεία
για τον "Υδάτινο Εφιάλτη" στην Ελλάδα, ο οποίος πρέπει να είναι καθημερινό μας μέλημα και έγνοια, γιατί πιστεύω πως η υπόθεση νερό
απαιτεί τη συμβολή όλων μας.
Δεν αρκεί μια Πασκόσμια Ημέρα για να θυμόμαστε τις υποχρώσεις μας για το πολύτιμο αγαθό
αλλά ΟΛΕΣ οι καθημερινές.

(Στοιχεία από: http://www.iranon.gr/athina/ATHINA15TEXT.htm)

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Πέταλα και ήλιο βρέχει...







΄Αλλη ανάρτηση και με εντελώς διαφορετικό θέμα, όχι και τόσο ευχάριστο για μένα, είχα προγραμματίσει για σήμερα και ύστερα από σιωπή μερικών ημερών.


Προηγείται όμως η ΄Ανοιξη που και επίσημα μπαίνει σήμερα.

(εικόνα δώρο από ηλιογράφο)

Τον δικαιούται λοιπόν τον εορτασμό και τις τιμές φέτος η ΄Ανοιξη, μιας και για όλους τους ΄Ελληνες
γενικότερα, ενέσκηψε ...βαρύς και ασήκωτος χειμών... και δεν ξέρω αν και πότε θα ξαστερώσει...
Ημέρα Ποίησης μεθαύριο και την υποδέχομαι με Λουντέμη που αγαπώ:






"Απόψε σκύψανε στ’ αφτί και κάτι μού 'παν σιγαλά
(Κάτω από την αστροφεγγιά, αποκοιμηθεί σα να 'χα…)
Με μια φωνή που την ακούν οι θεοί, κι’ οι νέοι μονάχα.
Ω, τ’ άκουσα καλά!


Θαρρώ μπουμπούκια μ’ άγγιξαν στις φούσκες του χεριού.
Θαρρώ το αίμα εμέθυσε στις φλέβες μου και τρέχει…
Θαρρώ από το φεγγίτη μου πέταλα κι’ ήλιο βρέχει.
Θαρρώ φτερά να μ΄έντυσαν περιστεριού.


Στο λόφο του καλοκαιριού τίναξαν την παντιέρα.
Και πάνω απ’ τις τριανταφυλλιές κυμάτισε φαρδειά.
Στου κήπου μας σκαλίσανε τη λεύκα μια καρδιά.
Κι’ οι σπίνοι γράφουνε τρελές μπαλάντες στον αγέρα.


Στη φυλλωσιά οι δροσοσταλιές αρχίσαν να γελάνε.
Και γιόμισε μοσκοβολιά της γης η ανασαιμιά.
Οι δυο καρδιές χτυπήσανε μαζί κι’ οι δυο –σα μια.
Σαν τα κουπιά που τη βαρκούλα του έρωτα κυλάνε.
Νιόνυφη η μέρα ανέβηκε απ’ το λόφο στολισμένη.
Και στην αλέα μια μέλισσα είπε το
«ανάστα η γη!»
(Κι ήταν γιορτάσι, η μυρωμένη αυτή της προσταγή)
«Ανάστα η γη!» και πρόβαλε η αγάπη φλογισμένη!
(ΑΝΟΙΞΗ- Μ.Λουντέμης)

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΝΟΙΞΗ!!!







"AN...
"



΄Ετσι George και καλέ μου φίλε, είχα τιτλοφορήσει εδώ και ημέρες την ανάρτηση, που παραπάνω αναφέρω και που συνέπεσε με την ομότιτλη δική σου. Πολύ ευγενικά και σ' ευχαριστώ γι' αυτό, με παρότρυνες να τη δημοσιεύσω. Εγώ δεν έχω τον τρόπο που ειλικρινά θαυμάζω σε σένα αλλά και πάρα πολλούς φίλους να αποτυπώσω όμορφες σκέψεις, πέρα και το 'χω ξαναπεί, από την απλή καθημερινότητά μου. Το θέμα της κάθε άλλο παρά ευχάριστο ήταν, αλλά και ο λόγος που δεν απήντησα στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης.

΄Εγραφα λοιπόν:

"ΑΝ...


...δεν είσαι φιλόζωος...
και
ΑΝ τα αθώα τετράποδα δεν αγαπάς,

τότε εδώ με τίποτα μη σταματάς.
Μη χάνεις δηλαδή το χρόνο σου σήμερα με τούτη την ανάρτηση.
Σαφώς και έχεις πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις.

Ειλικρινά δε σε κακίζω, γιατί δε γνωρίζεις πως και αυτά τα μικρά τετράποδα κουβαλάνε το καθένα και από τη στιγμή που θα γεννηθούν τη δική τους ιστορία.

Αυτό το καημενούλικο έζησε όμορφα κοντά μας, παρέα με τη Ρόζα, τον Κανέλο, το Φοίβο και τον ...Τρεχαντήρη όπως εγώ τον λέω, γιατί είναι ζωηρό και θεότρελο και που από τον περασμένο Αύγουστο έχει θεριέψει...

Σπάνια έβγαινε στο δρόμο, αλλά η τελευταία φορά που ξεπόρτισε ήταν και η φαρμακερή. Τη βρήκανε βαριά τραυματισμένη και δυστυχώς δεν τα κατάφερε...




Βαριά η ατμόσφαιρα την επόμενη μέρα στο Γλαραίϊκο. Παγωμάρα διάχυτη παντού και από όλους μας.
Από πλευράς μου καμία διάθεση για blogging και για αρκετές μέρες τώρα.
Μουγκαμάρα και βαρυθυμία από όλους μας...


Μέχρι και η Ροζαλία μου από τη στιγμή που η ...φουντωτή ουρά (έτσι τη λέγαμε) "έφυγε" από το σπίτι, έβαλε το κεφάλι αλλά και το Γλάρο μου... κάτω... και δε θέλει να ξέρει.


Και ύστερα σου λένε πως τα ζώα δεν καταλαβαίνουν..."


Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Τις Κυριακές τις φτιάχνουμε...




Τρίτη ήταν. Η ανοιξιάτικη η προχθεσινή. Το μεσημέρι αργά με βρήκε να μαγειρεύω φασολάδα. Τσολιαδίστικη τη λέει ο πατέρας μου.
Εγώ πάντως παρά το ότι δεν έριξα μέσα
τσαρούχια,ήταν πολύ ωραία. ΄Εκανε το φασόλι εκείνο το "χύλωμα" που μου αρέσει στα όσπρια και στις σούπες γενικότερα. Τι να σου λέω...

Γυναίκα, πεινάω. Τι
τρώμε σήμερα ή δε σε άφησε ΠΙ-ΣΗΣ να μαγειρέψεις; ...το πέταξε πάλι το υπονοούμενο ο Γλάρος μου.
Τι του λες τώρα... το συνήθισα πλέον, κάνω ότι δεν άκουσα και ξεχνιέται το πράμα...
Βάζω που λες και ελίτσες Καλαμών και από μια πολύ λεπτή φέτα από το ...μεθυσμένο ψωμάκι που φτιάχνω και έτοιμο το τραπέζι για δυο.
Ναι για δυο, όπως και κάθε μεσημέρι τα τελευταία χρόνια. Διότι καλά να είναι τα γλαρόπουλα, μόνο Σαββατο-Κύριακα τρώμε πλέον όλοι μαζί.

Παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι που ήμασταν full table καθημερινά. Φουλ το τραπέζι... φούλ και τα νεύρα...΄Αλλο κι' αυτό, όταν το θυμόμαστε γελάμε τώρα, όμως τότε το φαγητό δεν μου πήγαινε στο στομάχι φίλε μου αλλά ...στην πλάτη, που έλεγε και η μαμά μου. Και αυτό γιατί στο τραπέζι εύρισκαν τα ευλογημένα να λύσουν όλες τους τις διαφορές.
Και να οι ...αγκωνιές και να η κλωτσοπατινάδα...Με τους αγκώνες σε θέση μάχης και το πιρούνι στο πιάτο ...κονταροχτυπιούνταν ή με τα πόδια κάτω από το τραπέζι...
Γκρρρρ... και γκρρρρ διαμαρτύρονταν οι καρέκλες, όσο κι' αν φώναζα "έλεοοοοος"...

Ανοίγει που λες ο Γλάρος μου και ένα εμφιαλωμένο κρασί, ανάβε
ι και το κερί και έτοιμο το τραπέζι.
Α, δε σου το έχω πει... τριάντα χρόνια χωρίς αναμμένο κερί δεν τρώμε. ΄Οχι πως τα ξέραμε και από τη μάνα μας, αλλά
την ατμόσφαιρα τη θέλουμε και την αποζητάμε.

Και καθόμαστε και δε μου λες τι φαγητό ήταν εκείνο;

΄Ηταν ωραίο και το κρασί.
Ούτε Κυριακή να ήταν σήμερα, του είπα.
Ναι Γλαρένια μου, γιατί τις Κυριακές εμείς τις φτιάχνουμε...
Τάδε έφη ο Γλάρος μου και το εισέπραξα πάλι το φιλί.


Ααα και επειδή σας νοιάζομαι, αγόρια φιλαράκια μου, ορίστε και το δωράκι που έχω για σας.
Κλωτσοπατινάδα για μένα και αυτό, αλλά ...έχε χάρη που γίνεται στη Νότιο Αφρική...


Το βρήκα ΕΔΩ.

Χαχα...
skroutzako μου από το Facebook κλεμμένο...
Δε χρειάζεται να μείνεις πολύ εκεί μέσα, και κατακλύζεσαι από τις πληροφορίες.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

΄Αγγελος και ...σατανάς




Tη σημερινή μέρα ποτέ δεν τη θεώρησα

μοναδική και ιδιαίτερη.


Ούτε βεβαίως και γιορτή.

Για τον απλούστατο λόγο πως η γυναίκα γιορτάζει καθημερινά.

Αλλά σε λόγια για να βρισκόμαστε ...

...χρονιάρα μέρα σήμερα...



όοοοχι... δεν θα γκρινιάξω...

Γιατί η γυναίκα είναι γένους
θηλυκού και έτσι της ταιριάζει.Γιατί η
ΖΩΗ δεν ΕΙΝΑΙ μόνο ΓΥΝΑΙΚΑ
αλλά ...
...ΚΑΙ...
η ΓΥΝΑΙΚΑ

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Φταίω εγώ...





...που άκουγα Facebook και αδιαφορούσα;

που ήμουνα "παθητική";...


Mάααλιστα, όπως το ακούς, διότι αυτό υπονοεί ο Φατσαμπούκης όταν με χαρακτηρίζει ...μη ενεργή.

Sofia μου, δεν αισθάνομαι καθόλου οργισμένη,
όπως εσύ με το φέις, γιατί αφ' ενός δε βρήκα κανένα ενδιαφέρον με όλο αυτό το αλισβερίσι, αλλά και δεν είχα ασχοληθεί ποτέ στα σοβαρά μαζί του.


Διάβασε τώρα σε παρακαλώ, για να καταλάβεις τις ...ασυναρτησίες μου.

Φαγώθηκε ένα ξαδερφάκι μου, που λες, να μου στέλνει προσκλήσεις, για να εγγραφώ στο φέις. Πολύ θέλει ο άνθρωπος; Με δελέασε και η φωτογραφία που είχε με το γιο του (μωρά να βλέπω εγώ και τι στον κόσμο) και τον φτιάχνω το λογαριασμό...

΄Ομως ήθελε πολλή δουλειά. Φίλοι εδώ και φίλοι παραπέρα και δώσ' του προσκλήσεις από το πουθενά, που τους έβρισκε και τους πρότεινε ο ...φατσαμπούκης για λογαριασμό μου. ΄Ομως δεν έχω και χρόνο βρε παιδί μου... δεν έμπαινα τακτικά ή μάλλον ξεχνούσα εντελώς την ύπαρξή του.

Μα δε με άφηνε ήσυχη και ο ξάδελφος.

"Μπήκες στο Facebook; διάβασες το μήνυμά μου;"
Γιατί βρε παιδί μου, μια χαρά δεν είμαστε και έτσι; Πέραν του ότι πολύ τακτικά βλεπόμαστε, λέμε τα αστεία μας και με τη γυναίκα σου και με το Γλάρο μου, πίνουμε τα τσίπουρά μας, τρώμε τα μεζεδάκια μας, τσακίζουμε και τα γαλακτομπούρεκα από το "Κοσμικόν"... επικοινωνούμε και με τα mails, τι παραπάνω θα πούμε εκεί;

΄Αρχισαν να έρχονται προσκλήσεις και από άλλα ξαδερφάκια μου, τσουυυυπ και 2-3 από τα γλαρόπουλά μου στην παρέα και να κάτι προσκλήσεις για ανταλλαγή λέει δώρων και εικονιδίων ...και farm ...και χαριτωμενιές με ευχούλες και βιντεάκια.


Πράγματα και λειτουργίες δηλαδή, που ποτέ δεν με κάλυψαν
, ώσπου μιαν ωραίαν εσπέραν βρίσκω στην αλληλογραφία μου το παρακάτω εκβιαστικό τρόπον τινα θα έλεγα μέϊλ.


Προς:
"Yianna T.

Θα διαγραφείς! Υπάρxουν πολλά μέλη που παραπονιούνται ότι το Facebook γίνεται πολύ αργό.Το αρχείο δείχνει ότι ο λόγος είναι επειδή υπάρχουν πάρα πολλά μη ενεργά μέλη Facebook και ακόμα πολλά νέα μέλη. Θα στέλνουμε αυτό το μήνυμα, για να δούμε εάν τα μέλη είναι ενεργά ή όχι, εάν εσύ είσαι ενεργός,παρακαλώ στείλε σε 15 άλλους χρήστες χρησιμοποιώντας την αντιγραφή-επικόλληση για να δείξεις ότι εσύ είσαι ενεργός.Εκείνοι που δεν στείλουν αυτό το μήνυμα μέσα σε 2 εβδομάδες,θα διαγραφούν χωρίς δισταγμό για να δημιουργηθεί περισσότερος χώρoς"



΄Ακου τώρα φίλε μου πώς δουλεύει το σύστημα. Μέσω ενός "ενεργού" κορόϊδου βρίσκουν άλλα 15...
Γιαααα να συνέλθουμε παρακαλώ. Έτσι θα πάει μπροστά ο πλανήτης; Θα λύσουμε μέσω Facebook το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών, των κοινωνικών προβλημάτων, της φτώχειας, της πείνας, της ανεργίας και της πολιτικής εξαθλίωσης και ασυδοσίας;
Επεδίωξε η πανούργα Δύση, έφτιαξε προφανέστατα βάσει προμελετημένου σχεδίου και έφερε στα μέτρα της έναν πλανήτη ...κατευθυνόμενο, που αποχαυνώνεται με σαχλαμάρες. Τον κρατάει συνεχώς υπό κοντρόλ....με ένα κοντρόλ ή ποντίκι στο χέρι και με διάφορα κουϊζάκια τύπου..." βρείτε το IQ σας", "με ποιά σταρ του Χόλλυγουντ μοιάζεις", μέχρι το τελευταίο που είδα "ποιό γυναικείο cartoon είσαι;"


Και μπαίνω η έξυπνη κάποια στιγμή, για να χαζέψω λιγάκι. Απαντώ στο κατεβατό με τις ερωτήσεις και τι μου ζητάει ο τύπος... να του υποδείξω 12 φίλους για να πάρω την απάντηση. Μα πού να τους βρω δώδεκα ολάκερους αφού δεν το λειτουργώ; Υποδεικνύω που λες τους 2-3 που τυχαίνει να είναι τα ξαδερφάκια μου και τσαααακ, έστω και έτσι... έτοιμη η συνέχεια:





Τι σκέφτεστε;

(Πρέπει ρε φίλε μου να μάθεις ντε και καλά, τι σκέφτομαι εγώ τώρα; Τι μπορεί να σε ενδιαφέρει η έγνοια μου να ξεφορτωθώ το αυτοκίνητο του '95, που οδηγεί ο Γλάρος μου και ...γράφει τ' όνομά μου, γιατί το μοσχοπλήρωσα για να πάρω το σηματάκι, εκεί που τα έφτασαν για να μαζέψουν χρήμα; ΄Η το δώρο του Πάσχα και το επίδομα αδείας που δεν πρόκειται να πάρω, κατά πως λένε;)

Και εδώ η απαντησούλα που πήρα, για να μάθεις κι' εσύ φίλε μου, ποιό cartoon είμαι.

"Yianna took the Ποιό γυναικείο cartoon είσαι; quiz and the result is Η Χιονάτη!



Μικρή (χαχα.... πιο μικρή δε γίνεται...), αθώα και με λιτή ομορφιά (δεν το σχολιάζω... δεν το συζητώ...). Πρόσεχε τους γύρω σου γιατί από την πολλή σου καλοσύνη, μπορεί να σε εκμεταλλεύονται (βρε, λες;....). Είσαι νοικοκοιρούλα και χαμηλών τόνων (Εντάαααξει..αυτό να λέεεεγεται...). Άξιο κορίτσι!!! (δε μπορεί... ο Γλάρος μου το μαρτύρησε)

Δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα μέσω Ποιό γυναικείο cartoon είσαι;
(Τούτο το τελευταίο δεν το κατάλαβα, αλλά και δε με ενδιαφέρει...)

Πέραν όμως (και για να επανέλθω), από έμμεσα εκβιαστικό το βρήκα και εξαιρετικά υβριστικό το μεϊλάκι. ΄Ακου ..."ενεργός" Δηλαδή εγώ είμαι "Παθητική" Αλλά με ποιόν να θυμώσω, πέρα από τον εαυτό μου, που διέθεσα χρόνο για ανοησίες...


Το άλλο που το βάζεις; Παρά το ότι δεν ξαναμπήκα στο φέις, δε με έχει διαγράψει ακόμη και σύμφωνα με την απειλητική προειδοποίηση .
Τσάμπα οι απειλές δηλαδή.




glitter-graphics.com

Αυτά είναι λοιπόν τα διαδικτυακά κόλπα ή άλλως ...αγγούρια κατάσταση...Ναι, όπως το διαβάζεις και μην κουνάς το κεφάλι σου γελώντας....

Διάβαζε επίσης, για να καταλάβεις και πάλι.
Μόλις δημοσιοποιώ που λες την προ-προ-προηγούμενη ανάρτησή μου, πηγαίνω όπως και κάθε φορά για ένα τελευταίο έλεγχο των links.
Στο προτελευταίο λινκ ακριβώς και στη λέξη «Χάινε» με βγάζει όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο στη διεύθυνση της Καθημερινής με τις πληροφορίες για το­­­­­ν ποιητή. Εκεί ακριβώς και στη δεξιά πλευρά, μου κινεί το ενδιαφέρον ένα εικονίδιο που έγραφε ENDRICK’S – Σώσε το αγγούρι…"
Φιλότιμη, αλληλλέγγυος και ευαισθητοποιημένη οικολόγος ….τρέχω η γυναίκα να σώσω το αγγούρι, γιατί φίλε μου πώς θα φτιάχνουμε τζατζίκι;
Εδώ βλέπω ένα χέρι να κραδαίνει απειλητικά ένα αγγούρι και ένα ανθρωποειδές έντομο (;) που πετούσε γύρωθέ του.
Και διαβάζω:
"Πλήκτρισε την ημερομηνία της γέννησής σου"
Καλά σκέφτηκα τι σχέση όμως μπορεί να έχει αυτό με το δροσιστικό αλλά και καλλωπιστικό λαχανικό;
Παρεμπιπτόντως, άσχετο αλλά και χρήσιμο ίσως… η μαμά μου ξέρεις όταν τα έστυβε για το τζατζίκι, έφτιαχνε μάσκα ομορφιάς, με το χυμό τους ή με δροσερές φέτες.
Και συνεχίζοντας, που λες, να το και το ENTER
Εδώ που φτάσαμε σκέφτομαι, ό,τι και να βγει ...δε βαριέσαι το πολύ πολύ να φύγω τρέχοντας. Πέφτω που λες σε τούτο το κατακόκκινο επαναστατικό πανώ
Βρίσκω ένα τεστ που με προτρέπει να απαντήσω σε ένα ερωτηματολόγιο για να βρω άκουσον…. το δείκτη της αγγουροσύνης μου
Are you cool as a cucumber?
Κάντε αυτό το απλό τεστ και ανακαλύψτε το δείκτη αγγουροσύνη σας
Και αφού απαντώ σε όλες τις ερωτήσεις, τι μου είπε νομίζεις…
"Αποτέλεσμα
Είσαι στον κόσμο σου.
Δεν υπάρχει τίποτα που να σου χαλάει τη ζαχαρένια. Τα βλέπεις όλα θετικά, με αποτέλεσμα να εκνευρίζεις αφάνταστα εμάς τους υπόλοιπους που τα βλέπουμε όλα αρνητικά. Σου αρέσει η Μενεγάκη. Όταν κόβεις αγγούρι για να βάλεις στο Hendrick's σου, το φτιάχνεις να μοιάζει με τριανταφυλλάκι.
Ξανατρέξε στο τεστ…"
΄Αντε πάλι από την αρχή η έξυπνη...

glitter-graphics.com


Και ενώ πέρυσι σας κέρασα
φέτος θα σας κεράσω το εύκολο, γρήγορο και πολύ ωραίο γλυκάκι,
που η Thalassenia μας φτιάχνει για το αγόρι του σπιτιού της.




Η δική μου παραλλαγή είναι πως το κάλυψα με γλάσο σοκολάτας και το πασπάλισα με ελαφρώς καβουρντισμένα αμύγδαλα φιλέ


ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΜΗΝΑ!!!!!
Βάσσια μου, να χαίρεσαι το παρωνύμιό σου.