Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Αγάπες δίχως τέλος






Δεν τελειώσαμε με όσα αγαπώ και για μια ακόμη φορά θα μου επιτρέψεις καλέ μου φίλε, να ανατρέψω (το συνηθίζω εξάλλου) το blog-o-παιχνίδι και να αναφερθώ σε 2-3 ακόμη αγάπες μου.
Σου το έχω ήδη πει πως δεν είναι μόνο δέκα...Είναι λοιπόν, που επίσης πολύ το αγαπώ
(γίνεται να μην το αναφέρω;...) τούτο το φαινομενικά εύθραυστο, ταπεινό και πανέμορφο αναρριχητικό φυτό.


που φυτρώνει όπου δεν το σπέρνεις...

Απρόσκλητος μουσαφίρης ένα πράμα...΄Ομως κι' εγώ ποτέ μου δεν το εμπόδισα να κυριαρχήσει στο χώρο.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν πολύ βιαστικό, δεν το πρόφταινα...

Δεν προλάβαινε να φυτρώσει ανάμεσα στους άλλους καλοκαιρινούς μου σπόρους και από μικρούλι φυτώριο... έτοιμο μου το είχε το λουλουδικό...


Μέχρι στο δυόσμο μου ...ξεφύτρωσε,


ακόμη και στην ομπρέλλα στον κήπο σκαρφάλωσε


και είναι το άτιμο χάρμα οφθαλμών.


Τώρα μάλιστα που έφυγαν οι μεγάλες ζέστες, είναι ένα αριστούργημα




Σαν τον κισσό (άλλη ιστορία μ' αυτόν...) που και αυτόν πολύ αγαπώ.


Μ' αρέσει τρελά, που στο εξοχικό της Γλαρούπολης ελίσσεται ασφυκτικά και προκλητικά, "λατρευτικά" και "ερωτικά" θαρρείς στους κορμούς των ελαιοδένδρων.


Πανέμορφο το θέαμα σαν φυσική καλλιτεχνική σύνθεση και δε σου κρύβω πως μου σφίγγεται η καρδιά όταν αρπάζει την ψαλίδα ο Γλάρος μου και ...του δίνει και καταλαβαίνει...
Είναι όμως που πρέπει οι ελιές να αναπνεύσουν και που φέτος είναι φορτωμένες.


΄Ομως δεν αγαπάω μόνο εγώ... με αγαπάει και η καλή μου η γειτόνισσα στο εξοχικό, που και φέτος μου έφερε από τα καλούδια της άσπρες μελιτζάνες,



συν ένα ιδίου χρώματος πεπόνι,



που εντάξει...
γλυκό και νόστιμο, όπως τα άλλα που γνωρίζουμε μπορεί να μην ήταν, εντυπωσίασε όμως με το χρώμα του.



ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!






UPDATE: 28/9


Η ανάρτηση αφιερωμένη στην αγαπημένη από παλιά  κυκλάμινο του βουνού  ή Ελπίδα (έτσι προ 4ετίας την e-γνώρισα)  ή  ANASA  ή  ΧΝΑΡΙΑ γιατί εκείνης της "μίλησαν" τα λουλούδια μου κι' εμένα ΠΑΝΤΑ η ψυχή της...







Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Τα "παιδιά" ζωγραφίζουν με λέξεις...




Σήμερα επειδή πρόκειται πολύ να σας κουράσω
κι' έτσι ...για καλοπιάσματα
Μια αγκαλιά απ' τα κρίνα μου ΟΛΟΥΣ θα σας κεράσω,
φιλιά και αγκαλιάσματα


Να παίξω πάλι θελήσατε και άρνηση καμία.
Απαντώ ακριβώς με τη σειρά που προσκλήθηκα:

Τι να σου πω Νερένια μου για τις δικές μου αγάπες;
Δεν είναι λίγες. Χάνομαι μεσ’ τις πολλές αγκάλες.
Δέκα μονάχα απ’ αυτές βρίσκονται στο προφίλ μου
Να μην επαναλαμβάνομαι…δεν είναι και του στυλ μου…

Ψέμα θα είναι αν σου πω το Γλάρο δε λατρεύω!!!
Δεν είμαι κι’ εύκολο παιδί και …λίγο τον παιδεύω
Όμως εμένα θα ‘παιρνε και πάλι αν γινόταν
διατυμπανίζει συνεχώς ...μη ερωτώμενος …και όταν…

Μηδέ για τα γλαρόπουλα που είν’ το χαμόγελό μου,
τη μουσική και τις μπογιές κι’ ό,τι έχω στο μυαλό μου
όπως τώρα με σένανε που λες πως σου «μιλάω» (*)
Χα…θα ‘ναι που είσαι κι’ εσύ σκορπιός και …δεν το συζητάω…

Στιχάκια μου ζητήσανε (**)…προσπάθησα και τα ‘πα.
Τα παιδικά παιχνίδια μου, για τότε που …δεν τα ‘χα…
και της ζουζούνας μίλησα για κάποιες μου στιγμές
ανέμελες, υπέροχες μα και μοναδικές.

Δεν είναι ιδιαίτερα τα όσα αγαπάω
Μόνο είν’ οι αλήθειες μου γι’ αυτό και τα πονάω
Μιλώ για το σκυλάκο μου αλλά και τη... "μπεμπέκα"
Και έτσι οι αγάπες μου….δεν είναι μόνο ΔΕΚΑ…

Δε θα σου πω πως αγαπώ όλους στο ίδιο μέτρο.
Είναι αγάπες που …ΡΙΓ΄ΑΣ κι’ άλλες που ηρεμίζεις
Και κάποιες άλλες που πονάς ….
…και δεν τις συνεχίζεις…

free myspace layouts


αναμενόμενες οι αγάπες μου θα σκεφτείς και που βεβαίως δεν είναι μόνο αυτές.
Θα σου θυμίσω κάποια δική σου που τυχαίνει να είναι περίπου και δική μου. Πρόκειται για την ανάρτηση που εδώ και κάτι μήνες σου έχω υποσχεθεί και σύντομα θα το πράξω, αλλά τελευταία μου λείπει ο χρόνος. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος (πέρα από το ατύχημα του Γλάρου μου ο οποίος ευτυχώς είναι τώρα μια χαρά) που έχω κλειστά τα σχόλια. Τούτον τον καιρό συμμαζεύω και τις αναρτήσεις στο μπλογκ μου (θυμήθηκα να βάλω ετικέτες ύστερα από τρισήμισυ χρόνια) που είναι δουλειά χρονοβόρα.
Δεν παραλείπω να σου πω πως μ’αρέσουν μερικά πραγματάκια πολύ ασήμαντα αλλά που εμένα όμως …εκτοξεύουν στα ουράνια.
Να… όπως η μυρωδιά του θυμαριού, αυτή του μούστου όταν ψήνεται, το χώμα το βρεγμένο από την ξαφνική μπόρα, τούτη ακριβώς η εποχή που αλλάζει και οι πρώτες ψύχρες της και κάτι άλλες πιο πεζές σαν την μυρωδιά της κόλας όταν παλιότερα μπαίναμε ή περνούσαμε έξω από τα τσαγκαράδικα… και είναι να μην ψάξω λίγο ακόμη γιατί θα γεμίσω σελίδες….

myspace layouts


Τώρα σε σένα Ζάλη μου τί να απαριθμήσω
Πούθε ν’ αρχίσω ψάχνομαι ...και πού να σταματήσω...
Και τα φθινόπωρα αγαπώ με τα κυκλάμινά τους
Τις νύχτες που οι πόλεις μας φορούν τα γιορτινά τους

Κείνα τα τρένα πιο παλιά που …σούρνοντας πηγαίναν'
Τα λάδια απ’ τις μηχανές κι’ ο ήχος που ασθμαίναν'
Μ’ αρέσει που δεν έχασα την πίστη μου στους μύθους

Τη βόλτα εκεί στ’ Ανάπλι μου επάνω στο βαρκάκι
Και τη γουλιά του ελληνικού την πρώτη με καϊμάκι,
Το αεράκι στο βουνό που ψύλιθρο μυρίζει
Κι’ ότι παλιά αγάπησα και δεν ξαναγυρίζει.


myspace layouts

Τέλος, με σένα το εξής συμβαίνει καλή μου φίλη
Πολύ αγαπώ να "κρέμομαι από τα δυό σου χείλη"
΄Οπερ σημαίνει χαίρομαι το στυλ και τη γραφίδα,
το χαρωπό κι' ανέμελο και ντόμπρο χαρακτήρα
και γρήγορα εδώ σταματώ, μην πιάσεις και.... σανίδα (****)

myspace layouts

Ευχαριστώ σας φίλοι μου γι' αυτή την πρό(σ)κλησή σας
όπου με επιλέξατε να παίξω κι' εγώ μαζί σας
Κι ας είχα πει παλιότερα πως δεν θα ξαναπαίξω
Σαρανταδυό …τα μέτρησα κι ακόμη δεν το πιστεύω...
Aχ,..  πόσο το απόλαυσα και τούτο το παιχνίδι
έτσι σαν να αισθάνθηκα σ' αερόστατου σκαφίδι...

Και δε με νοιάζει φίλοι μου για μένα τι θα πείτε
Τρελή και ανισόρροπη πως είμαι αν σκεφτείτε
Εάν σας πω ότι μεθώ τρελά κι’ απεγνωσμένα
karpouzokefalos που μόλις απόψε (21/9 ώρα 9:20 μμ) e-γνώρισα με νιώθει καλύτερα)


(*) "8) Φύρδην - Μίγδην .... γιατί έχει πάντα κάτι να πει στην καρδιά μου..."
(***) χαχα… χρυσά έχω πληρώσει τα spray στην εφηβεία του «μικρού» μου και ζωγράφιζε απίθανα το άτιμο…
(****) δεν είναι κoλακείες καλή μου Houlk, αλλά είναι που σε εκτιμώ αφάνταστα, έτσι χωρίς να σε γνωρίζω
(*****) βλ. την από 19/12/2007 με τίτλο "Τρελά μεθύσια..."


Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Τερετίσματα και όχι μόνο...



…ή άλλως χαιρετίσματα της Φύσης…

΄Εχει μύριες φωνές η Φύση και μας συντροφεύει καθημερινά και ανά πάσα στιγμή.
Φωνές αυθόρμητες και καθόλου προσποιητές, που είτε δεν τις προσέχουμε γιατί τις θεωρούμε δεδομένες είτε απλά τις προσπερνάμε αδιάφορα, απορροφημένοι ο καθένας μας σε ό,τι μας απασχολεί
Θα σε ζαλίσω φίλε μου σήμερα πάλι, όμως τις βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τούτες τις φωνές-«χαιρετισμούς»


«Ας αρχίσουμε λοιπόν τα ονόματα των φωνών των ζωντανών πλασμάτων, από το κατ’ εξοχήν ζώο, από το άλογο, που αποτελεί τον κύριο εκπρόσωπο των ζωντανών. Με τη λέξη "άλογα" δεν δηλώνονται, ως γνωστόν, μόνο οι ίπποι, αλλά και όλα τα ζωντανά χαρακτηρίζονται ως "άλογα ζώα" έναντι του έμφρονος και λογικού ανθρώπου.

Το
άλογο λοιπόν χρεμετίζει ή χλιμιντρίζει ή βραχμάζει και η φωνή του λέγεται χρεμετισμός ή χλιμίντρισμα ή βράχαλος. Ο ήχος δε από το ποδοβολητό του λέγεται ροϊσμός ή τροχασμός ή καλπασμός ανάλογα με την ταχύτητα (αν τρέχει με μέτρια ταχύτητα ή αν τροχάζει που τρέχει ακόμα πιο γρήγορα ή αν δράμει "παντί σθένει", που τότε καλπάζει).
Όταν το άλογο σηκώνει το λαιμό του και εκβάλει ήχο με τα ρουθούνια του με ταυτόχρονο παίξιμο του πάνω χείλους του (κάτι που κάνει και ο τράγος), τότε
φριμάσσει ή ρουμάζει ή φρίττει και αυτό λέγεται φριμαγμός. φριμάσσεται (Ησύχ.) = σκιρτά, επεγείρεται, βριμαίνει, και φρύαγμα (Ησύχ) = έπαρσις, μετεώρισμα, υπερηφάνεια. Ίσως από αυτή την έπαρση του φριμαγμού, το άλογο να θεωρείται περήφανο ζώο.

Το
βόδι και φυσικά η αγελάδα μυκάται ή μουγκρίζει ή μουγκανίζει και η φωνή τους λέγεται μυκηθμός ή μούγκρισμα ή μουγκάνισμα.

Ο
βάτραχος ολολύζει και κοάζει και η φωνή του λέγεται ολολυγή και κόασμα, (και τούτο προφανώς εκ του ήχου κουάξ).

Ο
γάϊδαρος γκαρίζει και ογκάται και η φωνή του λέγεται γκάρισμα ή ογκηθμός.

Ο
αετός και ο γερανός κλαγγάζουν και η φωνή τους λέγεται κλαγγή. Με την ίδια λέξη χαρακτηρίζεται καταχρηστικώς και ο ήχος των όπλων "κλαγγή των όπλων". Κλαγγή λέγεται επίσης και ο ήχος της νευράς του τόξου.
Και η
χήνα επίσης κλαγγάζει και η φωνή της λέγεται κλαγγή. Οι γλαγγές των χηνών έμειναν ιστορικές, διότι, ξυπνώντας τους φρουρούς, έσωσαν το Καπιτώλιο. Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι. Ενώ από τον Πλούταρχο παίρνουμε τη φωνή της χήνας ως κλαγγή από τον Σκαρλάτο τον Βυζάντιο θησαυρίζουμε κι άλλη ονομασία της φωνής της χήνας που …πλαταγίζει και η φωνή της λέγεται πλαταγισμός.

Το
πρόβατο και η κατσίκα βληχώνται και βελάζουν και η φωνή τους λέγεται βληχή και βέλασμα. Από τη λέξη βληχή "βαλαχή", προέρχεται η λέξη "βελάχος" και με συγκοπή βλάχος ή με δάσυνση του αρχικού χειλικού, φελάχος που δηλώνουν το βοσκό. "Βλαχά" εξ άλλου είναι η δωρική απόδοση της λέξης βληχή. Από την ίδια λέξη βληχή προέρχεται και η λέξη village που δηλώνει την ύπαιθρο χώρα, το χωριό, το μέρος που πραγματοποιείται η βόσκηση και ακούγονται οι βληχές των προβάτων.
Το πρόβατο θεωρείται άκακο, αγαθό, αλλά και χαζό ζώο εξ ου η λέξη βλήχημα (Ησύχ.) = μωρός, προβατώδης· αυτό μας οδηγεί να υποθέσουμε πως και η λέξη βλάξ σχετίζεται με τη βληχή ή βληχά (δωρ. βλαχά). Βλήχρα εξάλλου ονομάζεται στη γλώσσα του Ησύχιου και το βλήχρον (βλίτο) (και βλήχων = έστι δέ είδος βοτάνης και βλάτταν = χόρτος _ λάχανον <βλήσσανον, βλίτον, βαίτιον>). Το βλίτο είναι ιδιαίτερα αρεστό στα πρόβατα και αποκαλείται, ως γνωστόν, από πολλούς και κουτόχορτο. Επιπροσθέτως δε και η ίδια η λέξη βλίτο αποτελεί συνώνυμο του βλάκα.

Ο
κριός βριττάζει ή βληχάζει και η φωνή του λέγεται βληχή ή βριγμός.
Ο τράγος φριμάσσει και τραγίζει και η φωνή του ονομάζεται φριμαγμός και τραγισμός. Ο τραγισμός δεν πραγματοποιείται από τον τράγο όλο το χρόνο, αλλά μόνο όταν ευρίσκεται σε ερωτικό οίστρο και χαρακτηρίζεται από τράχυνση της φωνής προς το βραχνότερο. Με την ίδια λέξη τραγισμός χαρακτηρίζεται και η αλλαγή της λεπτής φωνής των εφήβων όταν αποκτούν μεγαλώνοντας τραχύτερους και βαρύτερους τόνους επί το ανδρικώτερον.

Η
κότα κακαρίζει ή κακανίζει και η φωνή της λέγεται κακάρισμα ή κακάνισμα. Ιδιαίτερα κατά την περίοδο που η κότα γίνεται κλώσσα, κακκάζει ή κλώζει (εξ ου και το όνομα κλώσσα) και η φωνή της λέγεται κλωγμός.
Ο
πετεινός λαλεί ή κράζει και η φωνή του λέγεται λάλημα ή κράξιμο. Λογοτεχνικά το κράξιμο του κόκορα χαρακτηρίζεται και ως κήρυξη ή κήρυγμα, αφού κηρύσσει, δηλαδή αναγγέλλει τον ερχομό της αυγής.

Ο
κόρακας επίσης και η κουρούνα κρώζουν ή κραυγάζουν και η φωνή τους λέγεται κραυγή ή κράξιμο ή κρωγμός.

Ο
κούκος κοκκύζει και η φωνή του λέγεται κοκκυγμός ή κοκκυσμός.

Η
κουκουβάγια θρηνεί ή ολολύζει ή κικκαβίζει και η φωνή της λέγεται θρήνος ή ολολυγή (όπως και του βατράχου)και κικκαβισμός. Ο μπούφος που αποτελεί είδος κουκουβάγιας βύζει, και από τη φωνή του πήρε την επίσημή του ονομασία βύας.
Ο λέων βρυχάται ή βριμάται και η φωνή του λέγεται βρυχηθμός ή βριμαγμός.


Ο λύκος ουρλιάζει ή αρουλίζει και η φωνή του λέγεται ουρλιαχτό και λυκιθμός.


Ο σκύλος γαβγίζει ή υλάσσει ή υλακτεί ή ωρύεται ή ρύζει και η φωνή του λέγεται γαύγισμα ή υλακή ή ωρυγή ή ρύζος. Η λέξη ρύζος χαρακτηρίζει κυρίως τον κλαυθμό του σκύλου (δηλώνει και τη φωνή του ιέρακα, λόγω προσομοίωσης με το κλάμα των μικρών σκυλιών, όπως θα δούμε παρακάτω). Τα κουταβάκια τα οποία, παίζουν με το δεσπότη τους ή μεταξύ τους, κνίζουν και η φωνή τους ονομάζεται κνύζα ή κνυζηθμός. Κνυζηθμός ονομάζεται και ο ρύζος, το κλάμα του σκύλου.
Όταν ο σκύλος ή η γάτα ή ο λύκος ή η αλεπού ή το λιοντάρι και άλλα ζώα - κυρίως οι αίλουροι - πίνουν νερό "γλειφτά" με τη γλώσσα, λέμε πως λάπτουν και ο ήχος της πόσεως των λέγεται λαφυσμός.
Τα ίδια ζώα λέμε επίσης πως λάπτουν όταν έχουν χωμένο το στόμα στο νωπό αιμόφυρτο θήραμα και τρώνε άπληστα βγάζοντας απειλητικούς βραχνούς ωρυγμούς, κυρίως όταν συντρώγουν με ανεπιθύμητους συνδαιτυμόνες (Ιλ. Π. 159 –162).


Η χελώνα σίζει και η φωνή της λέγεται σιγμός.


Το φίδι συρίζει ή σουρίζει και η φωνή του λέγεται συριγμός.


Η πάπια παπάζει και η φωνή της λέγεται παπασμός.


Το χελιδόνι τιτιβίζει ή ψάλλει και καταχρηστικώς τερετίζει (γνησίως τερετίζει ο τζίτζικας) και η φωνή του λέγεται τιτίβισμα ή ψαλμός ή τερετισμός.

Η μέλισσα βομβεί ή ψοφά ή θρέει και ο θόρυβος του πετάγματός της λέγεται βόμβος ή ψόφος ή θρους ή θροϊσμός. Ο ήχος βέβαια των περισσότερων εντόμων, αλλά κυρίως των μελισσών, λέγεται και ζίγγος.

Η σφήκα βουΐζει και τονθορίζει και ο ήχος του πετάγματός της λέγεται βουητό και τονθορισμός. Και η τενθριδόνα (το σερσέγκι) επίσης τονθορίζει.

Ο χοίρος γρυλίζει ή γρύζει ή γογγρύζει και η φωνή του λέγεται γρύλισμα ή γογγρυσμός ή γρύλλη. Η λέξη επίσης γρύλλος στη γλώσσα του Ησύχιου σημαίνει χοίρος, όπως και η λέξη γόγγρος που πάλι σημαίνει χοίρος. Η φωνή που βγάζουν τα μικρά γουρουνάκια έχει άλλο όνομα. Τα μικρά των χοίρων κοΐζουν και η φωνή τους λέγεται κοϊσμός.

Η
αρκούδα ομάζει και βράζει και η φωνή της λέγεται ομαγμός και βρασμός.


Ο ιέρακας ρύζει και η φωνή του λέγεται ρύζος (Σκαρλάτος Βυζάντιος). Ειδικά η φωνή του κίρκου ιέρακα (κιρκινέζι) που κερχνάζει, λέγεται, κερχνασμός.

Η καμήλα μωκάται και η φωνή της λέγεται μωκασμός. Η λέξη μωκασμός σημαίνει και χλευασμός και τούτο ίσως να αρύεται από τη μορφή της καμήλας που έχει ύφος σαν να σε κοροϊδεύει.

Η κίσσα κιτταβίζει και η φωνή της λέγεται κιτταβισμός.

Ο ποντικός και η νυχτερίδα τρύζουν και οι φωνές τους λέγονται τρυσμοί.


Και ο λαγός επίσης τρύζει ή τσιρίζει και η φωνή του λέγεται τρυσμός ή τσιρίδα.

Το ορτύκι τρυλλίζει και η φωνή του λέγεται τρυλλισμός.

Η πέρδικα κακ(κ)αβίζει ή κατ’ άλλους τρίζει και η φωνή τους λέγεται κακ(κ)αβισμός ή τρισμός. Αριστοτέλης, Ζ. Ι. 536b. 14. …οιον τό των περδίκων γένος· οι μέν γάρ κακαβίζουσιν, οι δέ τρίζουσι (σαν το γένος των περδίκων που άλλοι θεωρούν πως κακαβίζουν και άλλοι πως τρίζουν). Ίσως είναι σωστότερο το κακάβισμα από τον τρισμό, γιατί κακκάβη ονομαζόταν η χύτρα και η πέρδικα.

Το περιστέρι γουργουρίζει ή βιρβιρίζει ή βομβίζει και η φωνή του λέγεται γουργουρητό ή βιρβίρισμα ή βομβισμός, (Ησύχιος, βομβήσαι = ως περιστερά φωνήσαι). Ειδικά η δεκοχτούρα γογγύζει και η φωνή της λέγεται γογγυτό ή γογγυσμός.

Το τρυγόνι τρύζει και η φωνή του λέγεται τρυγμός.

Η γάτα νιαουρίζει και η φωνή της λέγεται νιαούρισμα, όταν κοιμάται όμως τρίζει και ο ήχος αυτός ονομάζεται επίσης τρισμός ή και ροίζος. (Έχουμε βλέπετε πολλών ειδών τρισμούς και τρυσμούς).
Τρίζουν και οι νεοσσοί των πουλιών και οι ακρίδες και
οι γρύλοι και η φωνή τους λέγεται επίσης τρισμός (εξαιτίας του ήχου αυτού του γρύλου δηλαδή του τρισμού, ονομάστηκε ο γρύλος και τριζόνι = αυτό που τρίζει).

Ειδικά η ακρίδα θεωρείται ότι βρυκάζει και η φωνή της λέγεται βρύκος.

Η τσίχλα ή κίχλη κιχλίζει ή τριγλίζει και η φωνή της λέγεται κιχλισμός ή τριγλισμός.

Η σουσουράδα κιγκλίζει ή κιγχλίζει και η φωνή της λέγεται κιγκλισμός ή κιγχλισμός. Το είδος της φωνής του συγκεκριμένου πουλιού έδωσε και την αρχαία ονομασία της σουσουράδας κίγκλος Κιγκλίζειν = κινείν πειράζειν και κιγκλισμός = αισχρός γέλως μετά άταξίας, ή ``πορνικός γέλως`` όπως αλλού αναφέρεται. Η λέξη σουσουράδα σημαίνει <σεισοουράδα> δηλαδή αυτή που σείει την ουρά της, τα πισινά της. Η λέξη σεισοπυγίδα σημαίνει αυτή που σείει την πυγή της (= τον πισινό της), λέξη δηλαδή ταυτόσημη. Το κούνημα όμως του πισινού θεωρείται πρόκληση που ξεσηκώνει και "εισάγει εις πειρασμόν" και η συγκεκριμένη κίνηση της ουράς του κίγκλου έδωσε νόημα στην πρόκληση, κυρίως της γυναίκας που κουνιέται και το κίγκλισμα έγινε στην καθομιλουμένη τσίγκλισμα με εκφράσεις: "μη με τσιγκλάς" δηλαδή μη με αναστατώνεις, μη με βάζεις σε πειρασμό, μη με ερεθίζεις, μη με ξεσηκώνεις.

Η αηδών άδει και η φωνή της λέγεται άσμα. Είναι το πουλί που κυριολεκτικά άδει, είναι το κατ’ εξοχήν ωδικό πτηνό, και εξ αυτού πήρε και το όνομά του. Αηδόνα σημαίνει άδουσα, τραγουδίστρια. Η μυθολογία θέλει την αηδόνα να αποτελεί τη απορνεωμένη ενσάρκωση της δύστυχης Πρόκνης, της αδελφής της Φιλομήλας που απορνεώθηκε επίσης σε χελιδόνα, κυνηγημένες και οι δυο από τον Τηρέα που έγινε τσαλαπετεινός.
Εκτός από την αηδόνα κανένα άλλο πτηνό δεν άδει, (καταχρηστικώς και όχι κυριολεκτικώς θεωρούνται κι άλλα πουλιά ωδικά). Οι δοξασίες όμως των ανθρώπων θέλουν και τον κύκνο να άδει υπέροχα, αλλά μόνον ολίγον προ του θανάτου του, το θρυλικό "κύκνειο άσμα".

Ο φρύνος (ο πράσινος βάτραχος) λαλάζει και η φωνή του λέγεται λαλασμός.


Ο γλάρος κράβει ή κρώζει και η φωνή του λέγεται κράγος και κρωγμός.
(και σιγά που η παρούσα μελέτη θα παρέλειπε το αγαπημένο μου φτερωτό...)

Ο γύπας γρυπάζει ή γρύζει και η φωνή του λέγεται γρυπασμός.

Ο σπουργίτης και οι άλλοι στρουθοί που ανήκουν στην οικογένεια των σπιζιδών, όπως είναι ο σπίνος, η καρδερίνα, το γαρδέλι, ο φλώρος ή φιόρι ή σπίζα ή χλωρίδα ή καναρίνι και όλη η τεράστια οικογένεια αυτών των πουλιών σπίζουν ή σπινθίζουν και η φωνή τους λέγεται σπίζα ή σπιζιθμός ή σπινθισμός.

Ο τέττιγας, δηλαδή ο τζίτζικας, τερετίζει και ζιζινίζει και βαβράζει και η φωνή του λέγεται τερέτισμα και ζιζίνισμα και βαβρασμός. Πρέπει βέβαια να πούμε πως από το μονότονο του ζιζινίσματος+ ζι ζι ζι ζι που κάνουν οι τέττιγες, πήραν την ονομασία ζίζικες ή τζίτζικες.

Ο παπαγάλος μιμούμενος τα έξωθεν ακούσματα τα επαναλαμβάνει ή τα παπαγαλίζει, όπως λέγεται και αυτό ονομάζεται παπαγαλία ή ψιττακισμός από την επίσημη ονομασία του παπαγάλου που λέγεται ψιττακός. Πιστεύω πως η γραφή θα μπορούσε να είναι και ψηττακός δηλαδή γλωσσάς, διότι εννοιολογικά ταυτίζονται, αφού ψιττάκεια στη γλώσσα του Ησύχιου είναι ειδος γυναικείου υποδήματος, δηλαδή σανδάλι.


Σε αντίθεση με τα «άλογα» ζώα ο έμφρων και λογικός άνθρωπος κυρίως λέγει και ομιλεί και η φωνή του λέγεται λόγος και ομιλία.
Ο άνθρωπος 
όμως με τις απεριόριστες δυνατότητες του νου και του λεκτικού του οργάνου...
αγορεύει, φθέγγεται, εκφράζεται, λαλεί, μυθείται, βοά, φωνάζει, άδει, ψάλλει, φλυαρεί, φληναφεί κραυγάζει, κηρύσσει, αποκηρύσσει, στομφάζει, τραγουδά, αινεί, επαινεί, υμνεί, υβρίζει, αδολεσχεί, διαλέγεται, ενέπει, κατηγορεί, απολογείται, δικαιολογείται, καταλογίζει, καλεί, αποκαλεί, παρακαλεί, ομολογεί, συνομολογεί, λογομαχεί, λογοτεχνεί, λογοδοτεί.
Ακόμη λογιωτατίζει, λογοδιαρρέει, λογοκρίνει, λογολεσχεί, λογοπαίζει, λογοπλοκεί, λογοφέρνει, λοιδορεί, μέλπει, μελωδεί, μεμψιμοιρεί, μέμφεται, μηνύει.
Πληροφορεί, καταγγέλει, μοιρολογεί, μονολογεί, υπαινίσσεται, μυθολογεί, παραμιλά, παραγγέλλει.

Ψεύδεται, χυδαιολογεί, δημηγορεί, δημοκοπά, αυθαδιάζει, τσιρίζει, σφυρίζει, χωρατεύει.

Και ακόμα: φιλολογεί, υψαγορεί, συνηγορεί, συζητεί, στριγκλίζει, στιχουργεί, σκανδαλολογεί, παρακαλεί, συμφωνεί, διαφωνεί, κακολογεί, διηγείται, ψέγει, κολακεύει, θρηνεί, κομπάζει, υπερφρονεί, ψιθυρίζει, ωρύεται, βλασφημεί, επευφημεί, εύχεται, δοξάζει, κωτίλλει, κομπορρημονεί, κολακεύει, αποφαίνεται...

και τόσα άλλα θα μπορούσε κανείς να αναφέρει για το μικρό ασήμαντο θεό που λέγεται άνθρωπος - υπεράνθρωπος - ανθρωπίσκος.

Σε ένα σημείο τα μελέτης του την οποία θεωρώ
ΥΜΝΟ στη ΦΥΣΗ και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ,
ο συγγραφέας επισημαίνει:
"Η συγκέντρωση αυτή καταδεικνύει τον πλούτο της πολύπτυχης, πολυποίκιλης, πολύχρωμης και βαθυστόχαστης γλώσσας μας. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλη γλώσσα που να διαθέτει τόσο πλούτο και πλάτος, τόση εξειδίκευση και βάθος που να διακρίνει τις λεπτότατες διαφορές ανάμεσα στα περίπου όμοια αλλά όχι ίδια. Ποια γλώσσα είναι αυτή που διαθέτει την ποικιλία της ημετέρας ελληνικής; Από το έγκριτο αγγλοελληνικό και ελληνοαγγλικό λεξικό του Πετροβίδη των εκδόσεων Σ. Π. Δημητράκου, διαβάζω: άδω = to sing, ψάλλω = to sing, τραγουδώ = to sing, υμνωδώ = to sing hymns. Ναι, αλλά άλλο είναι το άδω, άλλο το ψάλλω, άλλο το τραγουδώ και άλλο το υμνωδώ."




Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Τι γλυκιά και τι πικρή...






...Τρι και τρι και τρι και τρι...




Θεωρώ π
ως μόνο πικρή δεν

είναι η ζωή...όταν μπορείς στη σιγαλιά της θερινής νυχτιάς να απολαμβάνεις τα ...τριζονοτράγουδα.

Το τερέτισμα (*) των τριζονιών εκτός από γλυκιά ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων στο χωριό του πατέρα μου, είναι σπάνια (σίγουρα ευθύνονται τα φυτοφάρμακα) και βραδινή συντροφιά στο εξοχικό της Γλαρούπολης.

Αναζητώντας λοιπόν φωτογραφίες για το έντομο με το συμπαθητικό τερέτισμα
και που σημειωτέον ποτέ δεν έχει τύχει να το δω πέρα από τούτες τις φωτογραφίες, βρήκα όχι μόνο ενδιαφέρουσες πληροφορίες αλλά και συνιστολόγο του οποίου και τα τέσσερα ιστολόγια αποδεικνύονται εξίσου ενδιαφέροντα.

Γράφει ο La Bastia:

"Στα μέρη μου, είναι καλός οιωνός να μπει στο σπίτι ένα τριζόνι.
Είναι καλός μουσαφίρης, και φέρνει καλά μπερκέτια. Στη φωτογραφία ένας θηλυκός γρύλος από τους μεγαλόσωμους αγροτικούς Gryllus bimaculatus (οι οικιακοί είναι μικρότεροι και καφέ).
Τραγουδάνε μόνο οι αρσενικοί ως συνήθως (για να βρουν ταίρι ή για να τσακωθούν μεταξύ τους)"


Εκτός όμως από δεινοί εραστές, είναι και καλοί...μετεωρολογικοί παρατηρητές, όπως διάβασα
ΕΔΩ,
όπου βρήκα πάρα πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες.


"Μπορείτε να υπολογίσετε τη θερμοκρασία που βρίσκονται από τη συχνότητα τερετίσματος των αρσενικών γρύλων.
Η μέθοδος είναι η ακόλουθη. Στον αριθμό των τερετισμάτων που κάνει ένα γρύλος σε ένα λεπτό, προσθέστε 10 και διαιρείτε δια του 4. Το αποτέλεσμα που βγαίνει είναι η θερμοκρασία χώρου"
Ο παράγοντας άνθρωπος και σε αυτή την περίπτωση ...θαυματούργησε.
Το μικροσκοπικό αυτό νυχτερινό "τραγουδιστή" και έντομο της οικογένειας γρυλιδών

  • Τον έφτιαξε ποίημα...
Το τριζόνι
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στου γιασεμιού την ευωδιά
Στων φύλλων το μουρμουρητό
στων άστρων τον χρυσό γιαλό
Οι άνθρωποι μ' αρνήθηκαν
κανείς δε μου σιμώνει
Μόνο μου κάνει συντροφιά
της νύχτας το τριζόνι:

-Έννοια σου λέει έννοια σου
κι εγώ είμαι δω κοντά σου
Για συντροφιά στην έγνοια σου
και για παρηγοριά σου

Τρι και τρι τρι και τρι
τι πικρή που 'ναι η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή
τρι και τρι και τρι και τρι

Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στων Αρχαγγέλων τη σκιά
Στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού
Τι να 'φταιξα της μοίρας μου
κι έτσι με φαρμακώνει
Μονάχα μου αποκρίνεται
της νύχτας το τριζόνι:

-Είμαι μικρό πολύ μικρό
μα 'ναι ο Θεός μεγάλος
Αυτό ποτέ δε θα σ' το πω
μήτε κανένας άλλος

Τρι και τρι τρι και τρι
τι πικρή που 'ναι η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή
τρι και τρι και τρι και τρι.

(Το βίντεο είναι δημιουργία της καλής μας φίλης Μαργαρίτας Πάσχου)


Γρ. Ξενόπουλος




Ένα μέρος όπου για κανένα Ι.Χ. δεν υπάρχει θέση.
΄Ενα μέρος όμως  που περνάει κανείς τη μέρα του κάνοντας αναζωογονητικούς περιπάτους, πίνοντας ουζάκι στα μικρά ταβερνάκια στο λιμάνι ή ψαρεύοντας.
Από το νησί μπορεί ο επισκέπτης να πραγματοποιήσει μικρές εξορμήσεις σε κοντινές περιοχές όπως: Δελφοί, Ναύπακτος, Γαλαξίδι, Μεσολόγγι.




Απολαύστε οι προνομιούχοι τα συμπαθητικά τερετίσματα και όσοι το αποφασίσετε, μια βολτούλα στο μικρό νησί τις καλές φθινοπωρινές μέρες άσχημα δε θα είναι.

(*) τρισμός σύμφωνα με την επόμενη ανάρτηση


Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Διαλέγεις και παίρνεις...




Βεβαίως και κάνουμε τις επιλογές μας
(εκτός πολιτικής αναφέρομαι... με κούρασαν τα ίδια και τα ίδια...)
για οτιδήποτε μας ενδιαφέρει.

Φρούτα και φρούτα..
σχήματα, χρώματα


κι' αρώματα μας δώρισε η φύση από τη μια.
Πράματα και θάματα όμως έχει επινοήσει και ανακαλύψει το δαιμόνιο μυαλό του ανθρώπου.
Και δεν παραλογίζομαι καθόλου, αλλά θα καταλάβεις παρακάτω τι εννοώ.

Πριν από δεκαπέντε χρόνια ακριβώς, που λες φίλε μου καλέ, βρεθήκαμε με το Γλάρο μου και όλο το γλαρο-τσούρμο στη Λευκάδα για διακοπές. ΄Ασχετο, αλλά πουθενά δε μέναμε ήσυχοι, ούτε ευχαριστιόμασταν αν δεν τα είχαμε μαζί μας... ήταν και είναι το γλέντι μας, βρε παιδί μου...

Εκτός από Πόρτο Κατσίκι και για λόγους ευνοήτους, τη γυρίσαμε όλη. Στη Βασιλική λοιπόν όταν βρεθήκαμε πέρα από την ομορφιά του τοπίου, μας περίμενε και μια ευχάριστη έκπληξη.

Στον κήπο ενός παραθαλάσσιου σπιτιού και από μια περικοκλάδα που έφτανε μέχρι την ταράτσα του δευτέρου ορόφου κρέμονταν καταπράσινοι καρποί,

στους οποίους αναγνώρισα άλλο αγαπημένο μου εξωτικό φρούτο.

Και να σου, ο ιδιοκτήτης (΄Ελληνας) που έτυχε να ζει μόνιμα στη Νότια Αφρική, ο οποίος μόλις γνωρίστηκε με τον εκ Νοτίου Αφρικής Γλάρο μου, άνοιξε πόρτες κι' αγκαλιές και μας καλοδέχτηκε στο σπιτικό του. Εντυπωσιάστηκε με τα γλαρόπουλά μας (μέτραγε κεφάλια ο άνθρωπος...) και υποσχέθηκε πως όταν θα ωρίμαζαν τα φρούτα θα μου έφερνε στην Αθήνα, όπερ και έπραξε καλή του ώρα να' ναι, γιατί από αυτούς τους σπόρους απέκτησα και το δικό μου, που τρύγησα περί τον 15Αύγουστο τα τελευταία για φέτος ..."πάθη" του.


Με τα κιλά τα φρούτα που κάθε φορά μαζεύουμε,





το δε φυτό κάνει θαυμάσια σκιά στην πέργκολα από κάτω.

Kαι όooοχι... δεν τα γνώριζα όλα τούτα που έμαθα σήμερα μέσα από τις αναζητήσεις μου για το αγαπημένο μου "πάθος" που δε σου κρύβω πως τα βρήκα εντυπωσιακά ενδιαφέροντα.

Διότι δεν γνώριζα πως απαντάται σε δυο ποικιλίες. Το δικό μας ανήκει στη δεύτερη και πιο διαδεδομένη με τους μωβ καρπούς,

γιατί υπάρχει και η άλλη και πιο σπάνια με τους κίτρινους.


Δεν γνώριζα πως το ξύλο του με τη ονομασία Blackwood ή Μελανόξυλον

(όνομα και πράμα)

χρησιμοποιείται για την κατασκευή μουσικών οργάνων.
Tα καλύτερα κλαρίνα είναι από το ξύλο του κατασκευασμένα, γιατί είναι ξύλο
για καλύτερο ήχο
Κλαρίνα και κλαρίνα… που λένε, όχι μόνο γιατί προσφέρει καλύτερο
ήχο αλλά είναι πιο εύκολο στην επεξεργασία του
και όχι μόνο....
Μέχρι για την κατασκευή κονδυλοφόρων (στυλό) χρησιμοποιείται

Άλλες χρήσεις με αυτό το όμορφο ξύλο είναι: λαβές μαχαιριών κομμάτια σκακιού, ξύλινα γλυπτά κ.α.

΄Ηχος claves από ξύλο grenadilla ΕΔΩ


Ούτε επίσης γνώριζα πως μπορώ να φτιάξω
όμορφα γλυκίσματα.



Τα φετινά μου φυτώρια

΄Οπου πέσει σπόρος φυτρώνει... τόσο εύκολο είναι το φυτό.
Και από άρωμα...δε σου λέω τίποτε...


H σημερινή ανάρτηση αφιερωμένη στον εξαίρετο συμπλόγκερ
που τούτον τον καιρό "τρέχει" στο διαδίκτυο.