...δεν είναι κροταλίας,
είναι ο "φίδης" (*) ο πολύχρωμος
της παιδικής μου ηλικίας...
Τι κακό κι' αυτό μ' εμένα καλέ μου φίλε και συμπλόγκερ...
και δε σου κρύβω πως μου συμβαίνει συχνά.
Για να καταλάβεις, κάθε που κοντοστέκομαι σε αναρτήσεις φίλων, μια λέξη ή μια εικόνα και άσχετα από τη θεματολογία τους με προκαλούν και ανασύρω μνήμες οικείες και αγαπημένες.
Φίδι είδα τις προάλλες
και από τη μια ξαναθυμήθηκα το χουνέρι του "μικρού" μου
με τον ...φίδη το "διαμαντή" που μου είχε κουβαλήσει στο σπίτι (ανάρτηση 31/5/2008),
και που η ιδέα και μόνο κάθε άλλο παρά ευχάριστη μου ήταν...
αλλά και από την άλλη τον έτερο "φίδη",
που στιγμάτισε -όμορφα όμως- τις παιδικές μου εικόνες με πολύχρωμες χαντρίτσες όπως και αυτές που κοσμούν ακόμη το ...λειψό του κορμί.
Ο "φίδης" που λες, από τότε που με θυμάμαι, φιγουράριζε ...αραχτός και λάιτ πάνω στο μάρμαρο του αρχοντικού κομό της γιαγιούλας μου στ' Ανάπλι. Τότε δεν με εντυπωσίαζε ιδιαίτερα, γιατί το ενδιαφέρον μου μονοπωλούσε το πρώτο συρτάρι του κομό, όπου έβρισκα σκουλαρίκια και κολιέ από τις θειάδες μου και χάζευα με τις ώρες. Εκείνος ο καθρέφτης από πάνω είχε στενάξει από τις πόζες και τα χαμόγελα... με νιώθεις τώρα...
Τα χρόνια πέρασαν η γιαγιούλα μου "έφυγε" κι' εγώ έχω δυο δικά της πράγματα και πολύ αγαπημένα μου, που ξαναγυρίζουν νοσταλγικά το χρόνο με τις τότε δικές του αλλά και πολύτιμες ομορφιές, που η σπουδαιότερη ήταν η αυθεντική και ανεπιτήδευτη αγάπη.
Το πλεκτό της σάλι και το φίδι που τότε ήταν αρτιμελές και τώρα λόγω της φθοράς από το χρόνο έμεινε κολοβό και κάθε άλλο παρά επικίνδυνο, όπως τούτο,
που από 'ΔΩ και ΠΕΡΑ θα καταδυναστεύει τις ζωές μας...
Στ' αστεία... στ' αστεία... ας αρχίσουμε τις οικονομίες για πετρέλαιο... ο Νοέμβρης κοντά είναι και προμηνύεται δύσκολος.
Βρε λες... να έχει δίκιο ο φίλος συμπλόγκερ που σατυρίζει και διακωμωδεί τα χάλια μας,
βρίσκοντας σωστή την απόφαση του διπλασιασμού της τιμής του πετρελαίου.
Μια νυσταγμένη καλημέρα και ευχές για καλό Σ/Κ
από τη Ροζαλία μου, που από τέτοια δε ...νογάει...
(ο χαρακτηρισμός "φίδης", που πολύ μου άρεσε, είναι από σχόλιο του φίλου dodos στο προηγούμενο "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" του οποίου και τα σχόλια έχασα από άγνοια κατά τη μεταφορά τους σε τούτο)
και δε σου κρύβω πως μου συμβαίνει συχνά.
Για να καταλάβεις, κάθε που κοντοστέκομαι σε αναρτήσεις φίλων, μια λέξη ή μια εικόνα και άσχετα από τη θεματολογία τους με προκαλούν και ανασύρω μνήμες οικείες και αγαπημένες.
Φίδι είδα τις προάλλες
και από τη μια ξαναθυμήθηκα το χουνέρι του "μικρού" μου
με τον ...φίδη το "διαμαντή" που μου είχε κουβαλήσει στο σπίτι (ανάρτηση 31/5/2008),
και που η ιδέα και μόνο κάθε άλλο παρά ευχάριστη μου ήταν...
αλλά και από την άλλη τον έτερο "φίδη",
που στιγμάτισε -όμορφα όμως- τις παιδικές μου εικόνες με πολύχρωμες χαντρίτσες όπως και αυτές που κοσμούν ακόμη το ...λειψό του κορμί.
Ο "φίδης" που λες, από τότε που με θυμάμαι, φιγουράριζε ...αραχτός και λάιτ πάνω στο μάρμαρο του αρχοντικού κομό της γιαγιούλας μου στ' Ανάπλι. Τότε δεν με εντυπωσίαζε ιδιαίτερα, γιατί το ενδιαφέρον μου μονοπωλούσε το πρώτο συρτάρι του κομό, όπου έβρισκα σκουλαρίκια και κολιέ από τις θειάδες μου και χάζευα με τις ώρες. Εκείνος ο καθρέφτης από πάνω είχε στενάξει από τις πόζες και τα χαμόγελα... με νιώθεις τώρα...
Τα χρόνια πέρασαν η γιαγιούλα μου "έφυγε" κι' εγώ έχω δυο δικά της πράγματα και πολύ αγαπημένα μου, που ξαναγυρίζουν νοσταλγικά το χρόνο με τις τότε δικές του αλλά και πολύτιμες ομορφιές, που η σπουδαιότερη ήταν η αυθεντική και ανεπιτήδευτη αγάπη.
Το πλεκτό της σάλι και το φίδι που τότε ήταν αρτιμελές και τώρα λόγω της φθοράς από το χρόνο έμεινε κολοβό και κάθε άλλο παρά επικίνδυνο, όπως τούτο,
που από 'ΔΩ και ΠΕΡΑ θα καταδυναστεύει τις ζωές μας...
Στ' αστεία... στ' αστεία... ας αρχίσουμε τις οικονομίες για πετρέλαιο... ο Νοέμβρης κοντά είναι και προμηνύεται δύσκολος.
Βρε λες... να έχει δίκιο ο φίλος συμπλόγκερ που σατυρίζει και διακωμωδεί τα χάλια μας,
βρίσκοντας σωστή την απόφαση του διπλασιασμού της τιμής του πετρελαίου.
Μια νυσταγμένη καλημέρα και ευχές για καλό Σ/Κ
από τη Ροζαλία μου, που από τέτοια δε ...νογάει...
(ο χαρακτηρισμός "φίδης", που πολύ μου άρεσε, είναι από σχόλιο του φίλου dodos στο προηγούμενο "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" του οποίου και τα σχόλια έχασα από άγνοια κατά τη μεταφορά τους σε τούτο)
