ΜΑΡΤΙΟΣ 2008

Saturday, March 29, 2008

Pearls and ...rice

Το πρόβλημά μας με το Γλάρο μου παλαιότερα, ήταν η επικοινωνία. ΄Οοοοχι καλέ αυτή που πάει το μυαλό σου... μια χαρά επικοινωνούμε, για την άλλη την καλωδιακή μιλάω..

Πολύ πριν κυκλοφορήσουν τα κινητά και πιο πριν τα Walkie-talkies, αυτό ήταν το παράπονό μας. Να γινόταν κάτι και να βρισκόταν ένας τρόπος να μπορούμε μιλάμε συνέχεια.

΄Οπου βρισκόταν που τηλεφωνούσε, το ίδιο κι' εγώ.. Και όταν είσαι στο γραφείο, κάπου γίνεσαι και νούμερο...
Τα χρόνια πέρασαν, ήρθαν τα κινητά... ησύχασαν και οι συνάδελφοι.

΄Εχω σχολάσει κάποιο μεσημέρι και χτυπάει το κινητό μου:
-Βρίσκομαι στο Super Market μου τελείωσε ο καφές φίλτρου... μήπως χρειάζεσαι και κάτι άλλο;

-Ναι, τα παιδιά μου ζήτησαν να τους φτιάξω μυδοπίλαφο που τους αρέσει. Πάρε μου μύδια λοιπόν, αλλά μόνο Ν. Ζηλανδίας... εκείνα τα μεγάλα ξέρεις....

Φθάνω στο σπίτι, δε βρήκα μεγάλα, πήρα κάτι μικρότερα, μου λέει ... .

Σάββατο την άλλη μέρα, τα μαγειρεύω και φθάνει η ευλογημένη ώρα του μεσημεριανού φαγητού. Βάζουμε τραπέζι και όπως η μεγάλη μου ξεκίνησε πρώτη... τη βλέπω να σταματάει το μάσημα, να μορφάζει και ύστερα να μασάει αργά και προσεκτικά...

-Ρε μαμά, νόστιμα.... αλλά αυτά είναι γεμάτα πέτρες.....

Ανήσυχη αλλά και περίεργη παίρνω το πιρούνι μου και δοκιμάζω..
Κράτς..κρουτς.... κρίτσι...κράτσα... σα βεγγαλικά έκαναν τα δόντια μου.
Λέω, δε μπορεί... θα έτυχε.. στύβω το μυαλό μου τι άλλο μπορεί να είναι... δοκιμάζει και ο Γλάρος μου, τα ίδια.

΄Αρχισα να ψάχνω ανοίγοντας ένα-ένα μύδι να δω τι σόι πέτρες ήταν αυτές.., δε μου είχε ξανατύχει.

Σε καθέ ένα ήταν πολλές και ψιλές πετρούλες σαν το κεφάλι της καρφίτσας, αλλά και μικρότερες. Λευκές, στρογγυλές, στιλπνές και στο πιατάκι που τις συγκέντρωνα κυλούσαν σαν τρελές... Εσύ πώωωως.... τις "κόβεις" στη φωτο;...

Μάλιστα....μαργαριταράκια, λευκά, λεία και στιλπνά.

Πώς να τα επιστρέψουμε ..πιο πολύ η φασαρία.. και ποιος να σε πιστέψει... δε βαριέσαι...
Κρίμα το φαγητό, γιατί αν εξαιρέσουμε τους ....λίθους ήταν πολύ νόστιμα. Τα μύδια λοιπόν, τα έφαγαν οι σκύλοι μας, τα αγόρια ευκαιρία βρήκαν για ...delivery και οι υπόλοιποι φάγαμε το ρύζι ..... με γιαούρτι.

Θαλασσινή μου όμορφιά... έλα καλέ μου, που θα σε άφηνα εγώ να μαγειρεύεις και να σερβίρεις μόνο εσύ, νηστίσιμα και ιδιαίτερα... Εγώ πρωτοτύπησα με πολύτιμους λίθους....

΄Ασε, σου λέω... κοντέψαμε να σπάσουμε τα δόντια μας.

Δοθείσης ευκαιρίας λοιπόν και μια ενημέρωση περί μαργαριταριών :
“Το μαργαριτάρι είναι προϊόν συνεργασίας της φύσης και της τύχης. Όταν εισχωρήσει ένα ξένο σώμα (π.χ. ένας κόκκος άμμου) σε ένα κοχύλι ή σε ένα στρείδι (έλα όμως Ασκαρντουλίνο μου, που εμένα δεν ήτανε στρείδια αλλά μύδια…καλά με έχεις στα links σου λοιπόν εσύ ως "στρείδι-μύδι"…), το περιβάλλει με πολλές, με κονχιολίνη συνδεδεμένες, στρώσεις αραγονίτη -την μαργαριταρόριζα- και χτίζει το μαργαριτάρι. Αυτή η διαδιασία μπορεί να κρατήσει χρόνια, κι έτσι, όσο πιο μακρόχρονη είναι τόσο μεγαλύτερο γίνεται το μαργαριτάρι.

Σχεδόν όλα τα μαργαριτάρια που εμπορεύονται σήμερα, είναι καλλιεργημένα, που σημαίνει ότι το ξένο σώμα εισχωρήθηκε στο στρείδι από τον άνθρωπο.
Μόνο κάθε 30στό έως 40στό στρείδι δίνει ένα μαργαριτάρι.

Υπάρχουν δύο είδη μαργαριταριών: τα φυσικά και τα καλλιεργημένα.

ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ: ΟΡΙΕΝΤ (αλμυρό νερό)

Περσικός κόλπος, Μισισσιπή Κρέμ - Λευκό, 1-8mm
Περισσότερα στοιχεία εδώ και εδώ))

Και στο slideshow ο τρόπος της καλλιέργειας και επεξεργασίας των μαργαριταριών

Friday, March 28, 2008

Στους δεκαεννέα μήνες που "περιοδεύω"στον ιστοχώρο έχω γνωρίσει ουκ ολίγα ιστολόγια. Κάθε μέρα από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα, γνωρίζω με μεγάλη μου χαρά όλο και νέους φίλους.
Το τελευταίο διάστημα ο χώρος μεγαλώνει με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς και αυτό με ευχαριστεί ακόμη περισσότερο, γιατί πολλούς λόγους.
Εκτός του ότι χαλαρώνω με την άμεση ενημέρωση πάνω σε επίκαιρα θέματα, είτε διαβάζοντας ποίηση ή λογοτεχνία, σε κλάσμα δευτερολέπτου βρίσκομαι στην οποιαδήποτε άκρη του κόσμου από τις ταξιδιωτικές περιγραφές.
Είναι bloggers που είτε μένουν στο εξωτερικό, είτε έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν συχνά, οπότε μαθαίνω και μέσω των εμπλουτισμένων με καταπληκτικές εικόνες κειμένων και περιγραφών τους για τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα άλλων λαών και φυλών.

Το ξέρεις και το ζεις κι' εσύ και όλοι μας πόσο ευχάριστο είναι εκεί που έχεις τρελαθεί από τη δουλειά στο γραφείο, να βρεθείς Ιρλανδία... Σουηδία... Ισπανία...Αργεντινή...
΄Εχω από καιρό βρεί ένα ιστολόγιο λοιπόν, που για μένα (πολύ ψιλά γράμματα...) δεν έχει ενδιαφέρον, γιατί ασχολείται με την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και τις τελευταίες εκδόσεις διαφόρων προγραμμάτων, πράγματα που δεν καταλαβαίνω.
΄Ομως επειδή για σας φροντίζω (άντρες, αγόρια.... γιατί όχι ΚΑΙ κορίτσια) που κατέχετε το αντικείμενο ή που θέλετε να ενημερωθείτε εδώ βρήκα κάποιο πρόγραμμα Linux και πώς να το κατεβάσετε δ ωρεάν.
Και μη με ρωτήσεις τί σημαίνει..δεν ξεύρω...

Επίσης, καθημερινά συναντούμε όλοι μας ιστολόγια αξιόλογων εκπαιδευτικών με αναρτήσεις πολύ ενδιαφέρουσες και θεματο λογία πολιτικού, επιστημονικού ή τεχνολογικού περιεχομένου.
Τούτο όμως, που με μεράκι απ' ότι είδα έφτιαξε "ο Δάσκαλος", μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Το βρήκα κάπως σαν ένα διαδικτυακό φροντιστήριο για μικρούς και, επίσης, γιατί όχι ΚΑΙ μεγάλους.

Πολύ ωραία δουλειά και με ιδιαίτερο μεράκι έχει κάνει ο δάσκ αλος.

Μέχρι κρεμάλα έχει.

θα τη θυμάστε που παίζαμε ... μικρά, τότε δεν είχαν μπει στην καθημερινότητά μας τα μηχανήματα του "ξαποδού" που λέει κ αι ένας καλός μου φίλος.

Kόλλησα λέμε...
΄Ολες τις βρήκα....

Monday, March 24, 2008

΄Ολα για τη ΓΗ ΜΑΣ!

Η "Μάνα" ΜΑΣ ΓΗ

γνωρίζουμε πως κάθε χρόνο έχει ...την Ημέρα της....

Γιορτάζεται Παγκοσμίως στις 22 Απριλίου.

Πέρυσι καθιερώθηκε και η "΄Ωρα της Γης ", γιατί ο πλανήτης ασφυκτιά. Λιγόστεψαν πλέον οι αντοχές και οι ανοχές του....

"΄Ολα ξεκίνησαν πέρυσι στο μακρινό Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όταν στις 31 Μαρτίου, στις 7:30 το βράδυ, 2,2 εκατομμύρια κάτοικοι έβγαλαν τις συσκευές του σπιτιού τους από την πρίζα και έκλεισαν τα φώτα τους, απολαμβάνοντας μια ώρα ησυχίας στο σκοτάδι. Τα μεγαλύτερα μνημεία τη ς χώρας σκοτείνιασαν. Ακόμα και γάμοι έγιναν υπό το φως των κεριών.

Αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 10,2 %, μέγεθος που ισοδυναμεί με την απομάκρυνση 48.000 αυτοκινήτων από την κυκλοφορία για μια ώρα.

"Και τι μ' αυτό;" θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος.

Ο σκοπός της εκστρατείας ήταν διπλός· αφενός να κινητοποιήσει τον κόσμο να δείξει την ευαισθητοποίηση του για το καυτό θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και αφετέρου να καλλιεργήσει ανάλογη στάση ζωής στην καθημερινότητα των συμμετεχόντων. Η ατομική δράση, σε μαζική κλίμακα, έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά και να φέρει την αλλαγή.

Φέτος, η Ώρα της Γης (Earth Hour) πήρε παγκόσμιες διαστάσεις, κα λώντας άτομα και επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα το Σάββατο, 29 Μαρτίου 2008, μεταξύ 8 και 9 το βράδυ.

Την παγκόσμια προώθηση της εκστρατείας έχει αναλάβει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Στην Ελλάδα λόγω έλλειψης επίσημου οργανωτικού φορέα, το θέμα αφήνεται στα χέρια μας. Στην Αίγινα έχει ήδη δημιουργηθεί ένας μικρός ανεξάρτητος οργανωτικός πυρήνας, ενώ η Αθήνα παραμένει προκλητικά αμέτοχη.
Όχι για πολύ...

Ελένη Σκρέκου

Για την ομάδα Earth Hour Hellas στην Αίγινα"

Για τρόπους που μπορείτε να βοηθήσετε και περισσότερες πληροφορίες γράψτε μας στο earthhour@mail.gr earthhour@mail.gr>, και επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες www.earthhourhellas.wordpress.com

<http://www.earthhourhellas.wordpress.com/>  και www.earthhour.o

rg

<http://www.earthhour.org/> "

Καιρός είναι, πέρα από την εύλογη ευαισθητοποίησή μας,

να δείξουμε την έμπρακτη ενεργοποίηση και διαμαρτυρία όλων μ ας.

(Εικόνες από Flickr)

UPDATE:

Διπλή Εορτή σήμερα:
Eπέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας
και
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ"
στον Ευάγγελο, την Ευαγγελία
και ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Friday, March 21, 2008

"Ανάστα η γη"

Απόψε σκύψανε στ’ αφτί και κάτι μούπαν σιγαλά

(Κάτω από την αστροφεγγιά, αποκοιμηθεί σα νάχα…)

Με μια φωνή που την ακούν οι θεοί, κι’ οι νέοι μονάχα.

Ω, τα’ άκουσα καλά!

Θαρρώ μπουμπούκια μ’ άγγιξαν στις φούσκες του χεριού.

Θαρρώ το αίμα εμέθυσε στις φλέβες μου και τρέχει…

Θαρρώ από το φεγγίτη μου πέταλα κι’ ήλιο βρέχει.

Θαρρώ φτερά να μ΄έντυσαν περιστεριού.

Στο λόφο του καλοκαιριού τίναξαν την παντιέρα.

Και πάνω απ’ τις τριανταφυλλιές κυμάτισε φαρδειά.

Στου κήπου μας σκαλίσανε τη λεύκα μια καρδιά.

Κι’ οι σπίνοι γράφουνε τρελές μπαλάντες στον αγέρα.

Στη φυλλωσιά οι δροσοσταλιές αρχίσαν να γελάνε.

Και γιόμισε μοσκοβολιά της γης η ανασαμιά.

Οι δυο καρδιές χτυπήσανε μαζί κι’ οι δυο –σα μια.

Σαν τα κουπιά που τη βαρκούλατου έρωτα κυλάνε.

Νιόνυφη η μέρα ανέβηκε απ’ το λόφο στολισμένη.

Και στην αλέα μια μέλισσα είπε το

«ανάστα η γη!»

(Κι ήταν γιορτάσι, η μυρωμένη αυτή της προσταγή)

«Ανάστα η γη!» και πρόβαλε η αγάπη φλογισμένη!

ΑΝΟΙΞΗ- Μ.Λουντέμης

και

ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Η εαρινή ισημερία αντιστοιχεί στις 21 Μαρτίου. Τότε, ο Ήλιος που κινείται πάνω στην εκλειπτική, καθώς μεταβαίνει από το νότιο ημισφαίριο στο βόρειο, περνά από το εαρινό ισημερινό σημείο.

Κατά την εαρινή ισημερία αρχίζει η άνοιξη.

(Στοιχεία από Live-Pedia.gr)

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΝΟΙΞΗ!!!!

Μαριλένα μου,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την ...Εαρινή σου

Wednesday, March 19, 2008

Αέρας ανανέωσης...

Πες μου τώρα.... Τούτη τη χρονιά η ΄Ανοιξη ήρθε πιο νωρίς ή εγώ έτσι το βλέπω;

Δε δικαιολογείται βρε παιδί μου, τούτη η σούπερ διάθεση για ανανέωση.

Με το σπίτι τα έχω βάλει.... θέλω να αλλάξω διακόσμηση, κουρτίνες,

λευκά είδη, ακόμη και έπιπλα. Εδώ ο Γλάρος μου είναι που βγάζει ...καντίλες.

Μέχρι λοιπόν να καταλήξω και να πάρω αποφάσεις για όλα αυτά, τα έβαλα με μένα, αρχής γενομένης από την κόμη μου.

Προχθές τη Δευτέρα, πάει το μακρύ μου μαλλί. Και μεταξύ μας, μου αρέσω πολύ περισσότερο έτσι. Μείον 10 χρόνια είμαι με το κοντό μαλλί.

Γυναικεία ματαιοδοξία θα μου πεις. ΄Οχι δε νομίζω, απλά βοηθάει στην όλη διάθεση μια νότα έστω και μικρής ανανέωσης.

Κάθε τόσο βγάζω από το συρτάρι του γραφείου μου το καθρεφτάκι μου αλλά δε ρωτάω ποιά είναι η ομορφότερη, γιατί.... πρόσεξε τώρα αυτοπεποίθηση...

τη βλέπω βρε παιδί μου.. μου αρέσω πώς να το κάνουμε;

Εν τω μεταξύ, μπλογο-περιοδεύοντας σκόνταψα στη despina που είχε φτιάξει το πορτραίτο της, βάσει ενός τρόπου που βρήκε

από (http://arkoudos.com/blog/?p=1291) τον αρκούδο

Είχε διάφορες επιλογές, όσον αφορά μερικά χαρακτηριστικά των ενδιαφερομένων.

Θα ήθελα να περιστοιχίζομαι από τη ...Hi-5 ομάδα μου,

αλλά μέχρι μόνο μέχρι δύο παιδάκια διέθετε. Να αδικήσω τα άλλα τρία μου παιδιά δε γινόταν.

΄Επαιξα λοιπόν, το διασκέδασα και

... ορίστε η αφεντιά μου....

΄Οσοι ενδιαφέρεστε για το δικό σας πορτραίτο το link είναι:

http://illustmaker.abi-station.com/index_en.shtml

και

ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!!

Sunday, March 16, 2008

Δημιουργικές παρεμβάσεις...

Η καλπάζουσα και ατίθαση ανθρώπινη φαντασία, που φραγμούς δεν έχει, δεν οριοθετείται και δεν ελέγχεται, μας έχει προσφέρει ανά τους αιώνες θαυμάσια δημιουργήματα.

Ξεκίνησε ο άνθρωπος των σπηλαίων να λαξεύει την πέτρα.
΄Υστερα το ξύλο, το μέταλλο, κέντησε πολύ αργότερα το ύφασμα και όχι μόνο....

Στις μέρες μας και κατά καιρούς, βλέπουμε πάσης μορφής δημιουργίες-καλλιτεχνήματα, με ζωγραφική ή γλυπτική σε διάφορα σημεία του ανθρώπινου σώματος, στο γυαλί, στον πάγο, στην άμμο και οπουδήποτε αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς.

Κάποιες μορφές τέτοιων και παρόμοιων καλλιτεχνημάτων μοιράστηκα πέρυσ ι μαζί σας,
στις 6/5 (Handwork) στις 4/6 (Καλλιτεχνήματα στην άμμο) και στις 6/6 (Καλλιτεχνήματα με λαχανικά)

Πρόσφατα μου προέκυψε μέσω mail , μια άλλη μορφή έκφρασης (;),
που δε γίνεται να μη σας δείξω...

UPDATE: Ααααα... ξέχασα να σας πω και το ευχάριστο νέο....

ΞΑΝΑ 'ΡΘΑΝ!! !!!!!

Tuesday, March 11, 2008

Πάει κι' αυτό....

Μη μου πείτε, την καταχαρήκαμε τη φετεινή τελευταία, τουλάχιστον, Κυριακή της Αποκριάς και ειδικότερα την Καθαρή Δευτέρα.

Ευτυχώς βοήθησε ο καιρός, γιατί διάθεση για αποδράσεις, ευτυχώς έχουμε όλοι.

Ευκαιρίες γυρεύουμε οι ταλαίπωροι εργαζόμενοι να ξεφύγουμε λίγο από την αφιλόξενη τσιμεντούπολη.

Και βγήκαμε, αναπνεύσαμε οξυγόνο και μυρωδιές της ΄Ανοιξης, λουστήκαμε από τις ζωογόνες ηλιαχτίδες, φάγαμε, ή πιαμε, διασκεδάσαμε, οι μικρογονείς έπαιξαν με τα παιδάκια τους, ενώ εγώ γύρισα για να είμαι κοντά στα δικά μου.

Τί κακό και τούτο με μένα και το Γλάρο μου; Πουθενά και με τίποτε δεν είμαστε απόλυτα ήσυχοι.

Πήγαμε στο Ναύπλιο για ...Κυριακο-Δεύτερο.

Κυριακή πρωί-πρωί ενώ όλη η πόλη ακόμη κοιμόταν, εμείς φευγάτοι για τις όμορφες παραλίες. Αφού λοιπόν φάγαμε το μεσημέρι στην Πλάκα...κοιταχτήκαμε με σημασία.... βρε "με τα μάτια μιλάμε εμείς"....ξέραμε τί ήθελε ο ένας να πει στον άλλον....

"Τι λες τα μαζεύουμε;

Και τα μαζέψαμε και γυρίσαμε πανευτυχείς στα παιδιά μας, όσα βεβαίως δεν είχαν αποδράσει, γιορτάσαμε τα Κούλουμα με δυο συγγενείς ακόμη που ήρθαν και μεταξύ μας ....πολύ καλά κάναμε, γιατί την πολύωρη ταλαιπωρία της επιστροφής για διαδρομή μιας μόλις ώρας δεν τη μπορώ, δεν την αντέχω.

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

Saturday, March 8, 2008

Λένε πως...

...στη βράση κολλάει το σίδερο....
Και μιας και βρίσκομαι υπό το την επήρεια έντονου ενθουσιασμού, χρονιάρες μέρες που είναι, θα σου τα πω όλα όσα ζήτησες.

Θα το αντέξεις παιδί μου;

Λοιπόοοον.... Μέρες τώρα μιας και είναι Απόκριες, ήθελα να ανεβάσω το τραγουδάκι που ήδη ακούγεται από το Gcast, του αγαπημένου και άξιου καλλιτέχνη Γιάννη Μηλιώκα, που πολύ μου άρ εσε γιατί διασκεδάζω αφάνταστα.
Ντρεπόμουνα όμως βρε παιδί μου, πώς να το κάνουμε; Μάνα τώρα με πέντε παιδιά, σοβαρή υπάλληλος στο γραφείο, ευϋπόληπτη κυρία στην κοινωνία...επιτρέπεται;
΄Ομως, μεταξύ μας πέρα από το σατυρικό του στίχο, υστερεί μπρος στα παραδοσιακά μας αποκριάτικα τραγούδια, με στίχους λίαν ακατάλληλους δι' ανηλίκους,

Οπότε, νίπτω τας χείρας μου

και αμαρτίαν ουκ έχω...

Για ένα διάστημα το 1993-1994 θα ήταν, έφαγα μεγάλο κόλλημα με το Χρήστο Κυριαζή "Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια", "Μου θυμίζεις τη μάνα μου" ...

Τί το θέλεις, μέρα νύχτα τον ..."αόμματο" άκουγα. ΄Ετσι τον έλεγε ο Γλάρος μου χαριτολογώντας, γιατί όλο με γυαλιά ηλίου εμφανιζόταν.

Τίποτε δεν άκουγα... εκεί, επέμενα....

΄Ενα φεγγάρι πιο παλιά, ακούγαμε την "Ευλαμπία" με το Γλάρο μου και το διασκεδάζαμε επίσης.

Εν τω μεταξύ, η μεγάλη μου η κόρη, που έχει την ηλικία σου,

στην γ΄ δημοτικού στο μάθημα της έκθεσης...μας εξέθεσε...

Επηρεασμένη από το σουξέ της εποχής, θα το θυμάσαι βέβαια κι' εσύ, ήθελε σώνει και καλά να πάει Σεϋχέλλες.

Μου έφερε μια έκθεση που έπεσα απ΄τα σύννεφα. Σου την παραθέτω πάνω από τη φωτο, αλλά επειδή ήταν γραμμένη με Faber και δεν είναι ευδιάκριτη, την αντιγράφω, με όοοολες τις ανορθογραφίες της:

"Εγω θα παο την Σειχελες

Για να διαζο θα πεξο και θα παω με τον πατερα μου και τη μαμα μου

και με το Γιαννι και με τον Κοσταντινο

Εγω θα τραγουδισω.

Παμε για τρελες της Σειχελες για τρελες.

Θα διασκεδασω γιατι μου αρεσει.

Και θα ερθει και ο παπουσμου και η γιαγια μου...."

Τόοοσο καλά, χωρίς τονισμούς, αλλού θυμόμαστε πως τα ρήματα ενεργητικής φωνής γράφονται με ωμέγα αλλού όχι. Το πιο διασκεδαστικό όμως και το πλέον κουφό είναι πως ήθελε να πάει, άκουσον ..... για να διαβάζει.... Πού; Στις Σεϋχέλλες...

Equilibrium, σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση. Τελικά δεν είναι για να ντρέπομαι τα τραγούδια που κατά καιρούς άκουγα.

΄Αντε καλέ, τί άκουγα η γυναίκα...Βολάνη, Τερλέγκα ή την άλλη που ...σέρνει καράβι...

ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ!!!!

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

Posted by ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ at 9:29 PM 65 comments

Tuesday, March 4, 2008

Χαλάλι της!

Για πόσα ελαττωματάκια του χαρακτήρα μου είχα μιλήσει;

Επτά μου ζητήθηκαν 10 θυμήθηκα... σε κάποιο σχόλιο (δε θυμάμαι πού), μου ..προέκυψε το ενδέκατο... να το τώρα και το δωδέκατο.

Δε χαλάω χατήρια, υπό την έννοια πως δεν αθετώ τις υποσχέσεις μου, όταν βεβαίως υπάρχει λόγος που να αξίζει τον κόπο... την παράκαμψη... την παρασπονδία.

Στην προκειμένη περίπτωση, έδωσα υπόσχεση για το παιχνίδι της ποίησης, παρά το γεγονός πως είχα κάνει σχετική ανάρτηση.

Ο λόγος που το έκανα, είναι για τον απλό λόγο πως, βάσει των σημειώσεών μου, που εύχομαι να είναι ακριβείς, μια καλή φίλη γιορτάζει...

Τρελοφίτσα μου, από μένα για σένα

Με τις καλύτερες ευχές μου για τα γενέθλιά σου

και ΄Αγγελος Σικελιανός
ΣΤΟΝ ΚΥΚΝΟ ΜΟΥ


Γυναίκα κύκνε, που αρμενίζεις πλάϊ
στη ζωή μου τώρα, αργά σα στη γαλήνη
μιας λίμνης, που απ' τα βάθη της γελάει,
γιατ' είναι ειρήνης δρόμος, κι' είναι κλίνη

λατρείας πλατιά. Κι' αν κάποτε φυσήσει
σφοδρός αγέρας και την άπλα εκείνη
ταράξει από τα θέμελα, εμείς ίσοι
και ακέραιοι, στη χαρά και στην οδύνη,

κύκνε γυναίκα, με φτερό ανοιγμένο
πλατύ θε να το οργώσουμε τ' αγέρι
του μόχτου, και θα γίνει ευλογημένο.

Κι' αδιάκοπα πετώντας, πάντα ταίρι,
μεσ' τα ουράνια βαθιά, στο μοιραμένο
στο δικό μας θα φτάσουμε τ' αστέρι!

\Posted by ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ at 12:12 AM 95 comments