Thursday, January 25, 2007
Ο καθηγητής ....φταίει.
Εκεί που σκοτωνόμουνα λοιπόν να διορθώσω, επιδιορθώσω, επανορθώσω, κατορθώσω (εις μάτην να επαναφέρω), ανορθώσω ό,τι (από λάθη ή δική μου άγνοια) "γκρέμισα" και έχασα, καταφθάνει ο Αρχιγλάρος:
- Γυναίκαααα, τρέξε να δείς τι φέρνω.΄Ακρα του τάφου σιγή από πλευράς μου, καθόσον βρίσκομαι σε κατάσταση δραματική, προσπαθώντας από την αρχή, να στήσω το "σπιτάκι μου" και με τις ίδιες ...προδιαγραφές.
- Πού είσαι καλέ; τρέξε, ξαναφώναξε.Γυρίζω και τί να δω. Η στυλάτη φιγούρα του ίσα που φαινόταν πίσω από 4-5 κλάρες εληάς που κουβαλούσε.
-Τί είναι αυτά; ξεφωνίζω αναψοκοκκινισμένη
- Δεν άκουσες τί είπαν στην εκπομπή της Δρ.....α, για τα φύλλα της εληάς; Θα φτιάξουμε χυμό και θα πίνουμε
- Και εγώ τί φταίω; ΄Αφησέ με και έχω μπλέξιμο με το blog μου.
Δεν ξαναμίλησε (το έχει αυτό το καλό, όπως και πολλά άλλα).
Μόνος του τα καθάρισε, τα έπλυνε, έβαλε και το μίξερ σε λειτουργία και πολτοποιούσε ασταμάτητα, μέχρι που το μίξερ άναψε στην κυριολεξία.
Σηκώνομαι κάποια στιγμή, και τί βλέπω. ΄Ολα είχαν ένα χρώμα ΛΑΔΙ, αυτό το ωραίο, το μοδάτο. Νεροχύτης, πάγκοι, μίξερ, πάτωμα....
Το σπίτι όλο μύριζε μια περίεργη πικρο-λαδίλα, θαρρείς και ήταν ελαιοτριβείο.
- Χαρά μου, του λέω, γιατί παιδεύεσαι τόσο;
- Βρε κουτό, είναι υγιεινό, το είπε εξάλλου και ο καθηγητής καρδιολογίας ο Κρεμαστινός.
Ε, αφού το είπε ο κ. Καθηγητής, και είναι και υγιεινό, τον άφησα να τελειώσει το άλεσμα και γύρισα πού αλλού; στο under construction blog μου.
΄Οταν ξανασηκώθηκα, είχε πλύνει, είχε καθαρίσει, σφουγγαρίσει, τακτοποιήσει. ΄Ολα στη θέση τους.
Ε, να μην πιώ και λίγο λιόζουμο να αναζωογονηθώ, να του πω και ένα εύγε για τον κόπο του;
Ο προβληματισμός μου τώρα είναι, πως αν όλοι πέσουμε στα πανέμορφα δεντράκια, σε λίγο θα φιγουράρουν μόνο οι κορμοί τους......
΄Οταν κοιτάς από ψηλά....
Τα γλαροπούλια δεν φυλακίζονται!
Πετάνε πάντα ελεύθερα!
΄Ετσι αισθάνομαι.
Ξαναπετάω κι' εγώ από σήμερα.
Θέλω να βρω και πάλι τους φίλους μου!!!
Wednesday, January 24, 2007
"Nα 'χα δυο χειροβομβίδες......"
΄Ετσι αισθάνομαι από χθες που με κύκλωσαν τα ......διαδικτυακά προβλήματα σαν τη Λερναία ΄Υδρα.
Ειλικρινά, αν τις είχα (τις χειροβομβίδες, ως άλλος Νότης), θα τα είχα κάνει "βίδες" και δεν θα είχα σήμερα όχι μόνο P/C, αλλά ούτε κι' εγώ ξέρω τί άλλο.
Βρίσκομαι χωμένη στο γραφείο μου ανάμεσα σε σ' ένα σωρό χαρτιά με σημειώσεις κωδικούς, usernames, όλα άνω κάτω, όλα ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ.
Μπέρδεμα μεγάλο με το Blogger, τα passwords που κάθε τόσο μου ζητάει αλλά και με τη Yahoo.
΄Ανοιξα κι εγώ νέο blog, με το προηγούμενο γλυκύτατο ονοματάκι Ασπαστός (aspastos.blogspot.com) και μέχρι να ξαναβρώ όοολα τα υπόλοιπα (όσα είχα καταφέρει τέλος πάντων), θα λειτουργώ έτσι λιτά.
Θα το παλέψω και πάλι.
Μπέρδεμα μεγάλο με το Blogger, τα passwords που κάθε τόσο μου ζητάει αλλά και με τη Yahoo.
΄Ανοιξα κι εγώ νέο blog, με το προηγούμενο γλυκύτατο ονοματάκι Ασπαστός (aspastos.blogspot.com) και μέχρι να ξαναβρώ όοολα τα υπόλοιπα (όσα είχα καταφέρει τέλος πάντων), θα λειτουργώ έτσι λιτά.
Θα το παλέψω και πάλι.
Δευτέρα, 22 Ιανουάριος 2007
WHY WORRY?
Για όταν ο... θάνατος ..... χτυπήσει την πόρτα.
(Aς κουνηθούμε από τη θέση μας για καλό και για κακό...)
YOU ARE EITHER SUCCESSFUL OR YOU ARE NOT SUCCESSFUL
IF YOU ARE SUCCESSFUL YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE NOT SUCCESSFUL YOU HAVE TWO THINGS TO WORRY ABOUT
IF YOU ARE SUCCESSFUL YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE NOT SUCCESSFUL YOU HAVE TWO THINGS TO WORRY ABOUT
YOU ARE EITHER IN GOOD HEALTH OR YOU ARE ILL
IF YOU ARE IN GOOD HEALTH YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE ILL,
YOU HAVE EITHER TO GET WELL OR YOU ARE GOING TO DIE....
IF YOU ARE GOING TO TO GET WELL YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE GOING TO DIE, YOU HAVE TWO THINGS TO WORRY ABOUT.
YOU ARE GOING TO HEAVEN OR YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE.
IF YOU ARE GOING TO HEAVEN, YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE,
IF YOU ARE IN GOOD HEALTH YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE ILL,
YOU HAVE EITHER TO GET WELL OR YOU ARE GOING TO DIE....
IF YOU ARE GOING TO TO GET WELL YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE GOING TO DIE, YOU HAVE TWO THINGS TO WORRY ABOUT.
YOU ARE GOING TO HEAVEN OR YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE.
IF YOU ARE GOING TO HEAVEN, YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.
IF YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE,
YOU WILL BE SO BUSY SHAKING HANDS WITH OLD FRIENDS,
THAT YOU WILL NOT HAVE TIME TO WORRY......
SO WHY WORRY????
(Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση στάθηκε η χθεσινή της romeo-juliett.blogspot.gr (HΛΙΑΧΤΙΔA)
Παρασκευή, 19 Ιανουάριος 2007
Ο ΤΟΞΟΤΗΣ, ΤΑ ΤΟΞΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ
"Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
- Μίλησέ μας για τα παιδιά.Κι΄εκείνος είπε: Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας. Είναι οι κόρες και οι γιοί της χαράς της ζωής για τη ζωή. ΄Ερχονται με τη βοήθειά σας αλλά όχι από σας. Και μ΄όλο που είναι μαζί σας δεν ανήκουν σε σας. Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας. Γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους όχι όμως και την ψυχή τους. Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά μη γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες.
Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας, σα ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου και σας λυγίζει με τη δύναμή του, ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακρυά.Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη, ας είναι για σας χαρά.
Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά....."Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας, σα ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου και σας λυγίζει με τη δύναμή του, ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακρυά.Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη, ας είναι για σας χαρά.
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
"Ο κήπος του Προφήτη"
Πέμπτη, 18 Ιανουάριος 2007
ΓΙΑ ΤΗ ........"Ν"
Είναι μερικοί άνθρωποι που, για να τους δείξεις την αγάπη σου, δεν είναι απαραίτητο να γιορτάζουν,απλά
ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ!!!!!
Για σένα,
Από μένα,
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Τρίτη, 16 Ιανουάριος 2007
ΟΤΑΝ Ο ΓΛΑΡΟΣ ΘΥΜΩΝΕΙ
Xαίρετε τι κάνετε; Να συστηθώ.
Θα το συγυρίσω, πού θα πάει; Δε μπορώ πλέον τα κύματα και τα νερά, θέλω να απαγκιάσω.
Είμαι ο γνωστός σε μερικούς bloggers ως ¨Ο Γλάρος", που προσγειώνομαι εδώ και κάτι μήνες στις ιδιωτικές παραλίες των σπιτιών σας, από το πουθενά και απρόσκλητος.
Ζήλεψα, λοιπόν, και σκέφτηκα να φτιάξω ένα δικό μου σπίτι, να μπάσω τη γλαρο-οικογένεια, να 'χω και την παραλία τη δική μου, βρε αδερφέ. Τί το 'θελα; Οι θάλασσες και τα πελάγη δεν είναι τίποτα μπρος στον ωκεανό που έχω να παλέψω, μέχρι να μάθω να βουτάω. Κάτι σαν τον Ιωνάθαν ένα πράμα. Κάτι κύματα θεόρατα, πουυυυυύ να βουτήξεις, σε κατάπιαν.
Ποιός είδε γλάρο θυμωμένο και δε φοβήθηκε. Το γλαρίσιο μάτι μου γύρισε ανάποδα, χτυπούσα τις φτερούγες μου και έκρωζα σα δαιμονισμένο. Τη νύφη την πλήρωσε ο Αρχι-γλάρος και τα γλαράκια μου. Τους μπαγλάρωσα (αλήθεια πόθεν προέρχεται τούτη η έκφραση;) όλους, για να ΄χω την ησυχία μου.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κύματα. Βλέπεις από σπίτι και νοικοκυριό δεν ξέραμε. Μπλέξαμε με πόρτες και κλειδαριές, χάνουμε και κάθε τόσο τα κλειδιά μας, πού μας χάνεις πού μας βρίσκεις στον κλειδαρά.
΄Οσο βλέπω την ακαταστασία στο σπιτάκι μας, γίνομαι από γλάρος....θηρίο. Αυτά τα κατσαβίδια κατάφατσα, μου τη δίνουν.Θα το συγυρίσω, πού θα πάει; Δε μπορώ πλέον τα κύματα και τα νερά, θέλω να απαγκιάσω.
Παρασκευή, 12 Ιανουάριος 2007
ΤΟΛΜΩ............
- ΄Ηξερα πως πίσω από την κλειστή πόρτα υπάρχει ένας κόσμος διαφορετικός, φανταστικός.
- Καιρό τώρα, παρακολουθώ την ανάπτυξη δεσμών φιλίας (;) ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, που δεν εχει δει ποτέ ο ένας τον άλλον.. Με ξενίζει αλλά και μου αρέσει.
- Μήπως τελικά σ΄αυτή τη σφαίρα του φανταστικού λειτουργούμε καλύτερα έτσι;
- Την ανοίγω πατώντας στα ακροδάχτυλα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου