Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007

Sunday, July 29, 2007


Ας πούμε πως ..είσαι εδώ!








" Aς πούμε πως η βροχή τρελάθηκε
και πάει προς τα πάνω.
Ας πούμε πως ο ουρανός κουράστηκε
και κάθεσαι σ' ένα πεζούλι.
Ας πούμε πως τα σύννεφα , ο ΄Ηλιος,
το φεγγάρι σκίζουνε τα συμβόλαια που
έχουν υπ9γράψει και σεργιανίζουν αγκαζέ
ανέμελα στους δρομους.
Ας πούμε πως χαμογελάς μ' αυτά που λέω τώρα..."


" Είσαι να φτιάξουμε μια βόμβα οξυγόνου και να
τη ρίξουμε από ψηλά; ΄Εχω τον τύπο έτοιμο εδώ,
είναι απλός, για άκου:Θα κλέψουμε τα χρώματα
απ' την ανατολή, το όνειρο από τη δύση,
όλες τις νότες απ' τη μουσική, δέκα αγκαλιές
με παιδικές ματιές κι' όσα ποιήματα χωράει ο νους...
Είσαι να ρίξουμε τη βόμβα; Κι' αν μας συλλάβουν
θα τους πούμε΅Είμαστε ένοχοι, αγαπάμε..."


"΄Αν έφκιαχνα μια Κιβωτό, θα 'βαζα μέσα πέντε
πράγματα. ΄Ενα χαμόγελο παιδιών, μια μέρα
ολόγυμνη να λούζεται στο φως, δυο-τρία όνειρα
που άφησα στο ράφι.
Αν έφκιαχνα μια Κιβωτό, θα 'βαζα μέσα πέντε
πράγματα. ΄Ενα τραγούδι αηδονιού, ένα φιλί του
φεγγαριού, δυο-τρεις κουβέντες φιλικές σε κάτι
ωραίες συντροφιές.
Αν έφκιαχνα μια Κιβωτό, θα 'βαζα μέσα πέντε
πράγματα. Τη μουσική, μια βιβλιο-αγκαλιά και
τις στιγμές που πέρασα μαζί σου..."


"Αν δεις απόψε ένα αστέρι να πετά,
πες του μια καλησπέρα -εγώ του ζήτησα
να διαγράψει την τροχιά, μήπως
και σου τραβήξει τη ματιά.
Αν δεις απόψε τον ουρανό μια αγκαλιά
και έχεις παγώσει εκεί κάτω, κάνε μου
ένα νεύμα και θα δεις πόσο ζεστά
θα σε σκεπάσω"


"Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό;
΄Ενα ταγκό στην πίστα τ' ουρανού θα μου χαρίσεις;
Με το φεγγάρι να κρατάει αργεντίνικο δοξάρι και
με τ' αστέρια να αγκαλιάζονται σφιχτά...
Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό;
Σκέψου ένα βαλς στα δυο χιλιάδες μέτρα και κάπου
εκεί τον Στράους με μπαγκέτα....
Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό; Σε περιμένω -εδώ
δίπλα είμαι, στην ακτή με τα βραχάκια..."


"Γιατί δεν έρχεσαι κι' εσύ; ΄Εχω καλέσει κάτι

φίλους για το βράδυ -τον ουρανό, τη
μουσική και μερικούς ακόμη, ξέρεις
τώρα...
Θα 'μαστε εδώ ως το πρωί -γιατί δεν έρχεσαι
κι 'εσύ; Εγώ το είπα και στους άλλους
-"μπορεί, τους είπα, να 'ρθει απόψε και ο
ήλιος στην παρέα..."




΄Ηταν 30 Ιουλίου του 2002 που το Φαξ του "Γεωτροπίου" έπαψε να εκπέμπει....

΄Ηταν το σήμα κατατεθέν του "Γεωτροπίου" Οι περισσότεροι αναγνώστες ξεκινούσαν από τη σελίδα 4 του περιοδικού, εκεί όπου υπήρχε το ολιγόλεξο, λυρικό και ονειρικό Fax του Σταύρου Απέργη.

Μια αναγνώστρια έγραψε τότε: "...Πριν μάθω την ηλικία του αξιαγάπητου Σταύρου Απέργη, τον φανταζόμουνα στην ηλικία του γιού μου, που πλησιάζει τα 30"



΄Ετσι, σ' αυτή την ηλικία σε φανταζόμουνα κι' εγώ



Ας πούμε, λοιπόν, πως είσαι εδώ απόψε
και κοιτάζουμε παρέα την πανσέληνο.....




Στη μνήμη του Σταύρου Απέργη,
Δημιουργού του "Γεωτροπίου" και
επί σειρά ετών Διευθυντή Σύνταξης
της "Ε"
Επιλογή από τα "Φαξ" του
(Στοιχεία από "Γεωτρόπιο")


50 comments

Thursday, July 26, 2007


΄Αστο να πάει....

Και αφού σβήσαμε τα κεράκια μας κόψαμε και την τούρτα μας, λέω....Γλαρένια πάνε μέρες που έχεις δώσει μια υπόσχεση...ξεκίνα.
Στρώνομαι στον υπολογιστή μου, γράφω, σβήνω, ξαναγράφω, κατεβάζω ιδέες, μέχρι φωτογραφίες κατέβασα... ώσπου ακούω το Γλάρο από το άλλο δωμάτιο που έβλεπε τηλεόραση, να φωνάζει:
Γλαρένιααα, τρέξε... την καίνε πάλι οι αλήτες την Ελλάδα.... όχι γ@@@ο, καίγονται και σπίτια...
Κοίταζα απογοητευμένη και θλιμμένη τις πύρινες φλόγες να ζώνουν ανελέητα, τους κόπους του κάθε μεροκαματιάρη...

Γύρισα στον υπολογιστή, χωρίς εκείνη την προθυμία που ξεκίνησα, χωρίς καμιά διάθεση πλέον. Εντάξει, όλοι πικραινόμαστε , σε λίγο φεύγουμε για τις διακοπές μας, θα ξεχάσουμε. Αυτοί οι άνθρωποι όμως, δε θα κάνουν διακοπές. ΄Εχασαν τους ανθρώπους τους, τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους και πολύ φοβούμαι πως και ο χειμώνας τους το ίδιο δύσκολος θα είναι.


Κι' εγώ τώρα, καλούμαι να περιγράψω τους ταξιδιωτικούς προορισμούς που ονειρεύομαι.

Επειδή το θεωρώ προσβολή στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν άδικα.
Επειδή η συνείδησή μου, το φιλότιμο, η τσίπα και η ευαισθησία μου, δε μου επιτρέπουν τούτη τη στιγμή που συνάνθρωποί μου (και είναι δυστυχώς πολλοί) θρηνούν κόπους μιας ολόκληρης ζωής.
Επειδή η Πατρίδα μου είναι ακόμη τυλιγμένη στις φλόγες και είμαι πεπεισμένη πλέον (άσχετο με το θέμα μας θα σκεφτείς), πως είναι έργο αυτών των ίδιων που αλληλοκατηγορούνται...

Γι' αυτούς τους λόγους δε θα αναφερθώ στους επιθυμητούς προορισμούς, που θα 'θελα να επισκεφτώ ούτε βεβαίως θα δώσω τη σκυτάλη, αλλά .....έχω μια επιθυμία τρελή να μοιράσω και πάλι δαυλούς, για να κάψουμε, αν γινόταν, όλους τους ασυνείδητους που καψάλισαν την ελπίδα τούτου του έρμου τόπου.

΄Εμεινα σα χαμένη μπρος στον υπολογιστή να κοιτάζω το υλικό που είχα συγκεντρώσει.
Φωτογραφίες....πολλές φωτογραφίες....χρώματα... μέρη εξωτικά....
Μια κίνηση έκανα μόνο
"Διαγραφή".....


Wednesday, July 25, 2007


Δε θέλω να ξέρεις....




  • Πόσο τρόμαξα, όταν λόγω ρήξης αμνιακού σάκου στον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης μου σε σένα, οδηγηθήκαμε εσπευσμένα στο μαιευτήριο.
  • Πόσο αγχώθηκα, έστω κι' αν υπήρχαν ήδη τρία παιδιά, τα 3 μεγαλύτερα από τ' αδέλφια σου.
  • Πόσο βασανιστικά πέρασαν πέντε (5) ημέρες αναμονής, γιατί ο γιατρός έκρινε πως ήσουνα πολύ μικρό και δε διακινδύνευε επίσπευση του τοκετού. Πέντε ημέρες που θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες, μα βιαζόσουνα...δεν περίμενες άλλο....
  • Πόσο φοβήθηκα όταν ο γιατρός ανασήκωσε μια .... μικρογραφία νεογέννητου, βάρους 1.230 γρ.
  • Πόσο υπέφερα στο δωμάτιο μετά τον τοκετό, όταν άκουγα τις ροδίτσες από το κρεββατάκι του μωρού της διπλανής και πόσο ζήλευα που εκείνη το χάιδευε και το θήλαζε κι' εγώ έμενα με άδεια αγκαλιά...
  • Πόσο ράγισε η καρδιά μου όταν έφυγα από το μαιευτήριο με άδεια χέρια, γιατί εσύ έμεινες πίσω....
  • Πόσο έκλαψα όταν έφτασα στο σπίτι και με έζωσε η ανασφάλεια και η μοναξιά (αλήθεια, πόσο μόνη μπορούσα να είμαι με τρία παιδιά; όμως έτσι ένοιωσα).
  • Πόσα δρομολόγια κάναμε καθημερινά με τον πατέρα σου για να σου φέρνουμε το πρωϊ γάλα μητρικό και το απόγευμα ξανά για το επισκεπτήριο.
  • Πόση λαχτάρα νοιώθαμε, φορώντας τις λευκές αποστειρωμένες ρόμπες, προκειμένου να μπούμε στην αίθουσα προώρων, μόνο για να σε δούμε στη "βιτρίνα" και να ενημερωθούμε για τα ... 20 ή 30 γραμμάρια βάρους που έπαιρνες καθημερινά (μετρούσε ακόμη και το μισό γραμμαριάκι...)
  • Πόσο λυπημένοι ήμασταν όταν τελείωνε το επισκεπτήριο, όμως δε φεύγαμε. Καθόμασταν στα σκαλοπάτια του Μαιευτηρίου αγκαλιασμένοι, με δάκρυα στα μάτια και δε νοιαζόμασταν για τον κόσμο που μπαινόβγαινε...
  • Με τί δέος σε κοιτάζαμε μέσα στη θερμοκοιτίδα, με χεράκια και ποδαράκια χιλιοτρυπημένα, με μία μεγάλη σύριγγα φυτεμένη ψηλά στο μέτωπό σου και σωληνάκι περασμένο στο ένα σου ρουθούνι, απ' όπου περνούσε το γάλα στο στομαχάκι σου.
  • Πόση συγκίνηση αισθανθήκαμε, όταν ύστερα από ένα μήνα άνοιξαν το πορτάκι της θερμοκοιτίδας και σου αγγίξαμε τα μικροσκοπικά δαχτυλάκια για πρώτη φορά.
  • Πώς αντέδρασαν τα αδέλφια σου, όταν ύστερα από 1 1/2 μήνα σε φέραμε στο σπίτι. Περίμεναν στην είσοδο και μόλις σε είδαν μέσα στο καλάθι φώναζαν: "΄Αχ! έχει και χεραααάκια, έχει και ποδαραααάκια.." (γύρευε πώς σε είχαν φανταστεί...)
  • Πόσο σε καμαρώνω, που είσαι σήμερα ένα ψηλό και ωραίο παλληκάρι..... το νιώθεις όμως έτσι δεν είναι;


ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ:
  • Πως όταν σε φέραμε, επιτέλους στο σπίτι, (πότε πέρασαν αλήθεια 22! χρόνια;) από τη λαχτάρα μου σε κρατούσα αγκαλιά, ακουμπούσα το μάγουλό μου στο τρυφερό σου προσωπάκι, γύριζα όλο το σπίτι και σου μιλούσα....σου μιλούσα....και σου υποσχόμουν πως "δε θα σε μαλώσω ποτεεεέ", "ποτέ δε θ' απλώσω το χέρι μου επάνω σου όοοο,τι και να μου κάνεις" ...
  • ΄Οτι σε λατρεύω και θα είμαι δίπλα σου όταν, για ό,σο και ό,ποτε με χρειαστείς.
ΝΑ ΜΟΥ/ΜΑΣ ΖΗΣΕΙΣ!!!

birthday wishes Pictures, Images and Photos


Sunday, July 22, 2007


Σαν σήμερα...




Σαν σήμερα γάμος έγινε


σ' ωραίο περιβόλι....






Σαν σήμερα στεφανώθηκε

ο
Γλάρος τη Γλαρένια.....
buzz it!

Friday, July 20, 2007


Ο άγνωστος που σκέφτομαι...

"Γλαράκοοοο, πάλι λερώθηκες; Τώρα δεν το φορέσαμε...Πώς θα κυκλοφορήσεις έτσι, δε ντρέπεσαι; Εξαφανίσου! Και γρήγορα, να αλλάξεις ρούχα"



Πέντε ζωή να 'χουνε και όλη μέρα αλλάζαμε ρούχα, θαρρείς και ήταν ...μοντέλα. Και τώρα που μεγάλωσαν ακόμη χειρότερα. Δουλειές, σπουδές, γυμναστήρια...
Μπαίνουνε στο σπίτι, αλλά δεν ξαναβγαίνουνε με το ίδιο ρούχο.

Και μεταξύ μας, δε φταίνε αυτά. ΄Ετσι τα 'μαθα, έτσι τα μαθαίνουμε όλοι μας, γιατί τα θέλουμε καθαρά και περιποιημένα. Αλλά το κακό με μας, σε τούτο το σπίτι, είναι πως τα "κορμιά" είναι πολλά.
Το πλυντήριο πλένει ασταμάτητα και η σιδερώστρα δεν "κλείνει" ποτέ.
΄Εχουμε όμως και ένα καλό.
΄Οποιος βιάζεται ή χρειάζεται κάποιο ρούχο που είναι ασιδέρωτο, ξέρει ....το σίδερο στην πρίζα, ψέκασε, σιδέρωσε, πήρε το ρούχο του κι' έφυγε.
Δεν έβγαινε άκρη διαφορετικά.
Η περισσότερη δουλειά όμως, όπως είναι φυσικό, βγαίνει σχεδόν καθημερινά από μένα.



Με το σιδέρωμα, ανέκαθεν, είχα καλές σχέσεις...αλλά κι' αυτό το κακό με μας;
Μπλούζες, μπλουζάκια "μισή πιθαμή", παντελόνια, φανέλες, πουκάμισα, ...καμιά φουστίτσα κι' εκείνα τα T-shirts με τις στάμπες, άλλη αμαρτία και τούτα, διπλός κόπος στο σιδέρωμα. Από την ανάποδη να μην κολλήσει το σίδερο στις στάμπες και ύστερα από την καλή.
Και φτάνουμε στο τύλιγμα...
Είμαι και παράξενη, ιδιότροπη. Τα θέλω όπως τα βλέπουμε στα ράφια των καταστημάτων.



Τελευταία όμως, έμαθα ένα κόλπο...τί να σας λέω...
Απλά, εύκολα, γρήγορα και τα T-shirts άψογα διπλωμένα.
Και αιτία για να μάθω αυτό τον τρόπο διπλώματος, ήταν ένας...ΑΝΤΡΑΣ!
Καλά διαβάσατε ΑΝΔΡΑΣ και είναι και μακρυά, καλά να είναι εκεί που βρίσκεται.
Εξ' αποστάσεως εκπαίδευση.


Μάλιστα! δεν τα ξέρουμε όλα εμείς οι ..."όμορφες". Καμιά φορά, εκείνοι μας ξεστραβώνουν, έχουν πιο εύκολες λύσεις.

Τί της τραγουδούσε ο άλλος..."οδηγώ και σε σκέφτομαι".

Εγώ διπλώνω T-shirts και τον σκέφτομαι...

Εκείνος τη "σκεφτόταν όοολη μέρα"

Εγώ τον σκέφτομαι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ διπλώνοντας T-shirts..

Τοοόσο καλά...

Τελικά, συμβαίνει για κάποιους λόγους, διαφορετικούς κάθε φορά, να σκεφτόμαστε πολύ τακτικά ορισμένους ανθρώπους.

(Φωτογραφίες Flickr by: cocoabliss, swan-t and famous)


Wednesday, July 18, 2007


Πήρε φωτιά το κορδελιό....

Μεσούντος του θέρους, και καιομένων των δασών, έρχεται η πρόσκληση από τον ....άλλο κόσμο, όχι μην τρομάζετε, εκείνο με τα ....νεραϊδικά, να μιλήσω λέει, ΠΑΛΙ για ....φωτιές και τί θα ήθελα να κάψω.

Και δικαιολογημένα θα σκεφτεί ο άλλος: "Εδώ ο κόσμος καίγεται κι' οι ....bloggers αρμενίζουν"....

Σκέφτηκα, λοιπόν, πως επειδή ο καθένας από εμάς, όπως βλέπουμε, διαχειρίζεται τη ζωή του κατά πώς εκείνος νομίζει και επιθυμεί, ανάλογα με την παιδεία του, τις αρχές του και τα πιστεύω του, δε χολώνομαι ιδιαίτερα με τις ανθρώπινες, καθημερινές διαφορές, συμπεριφορές, παραφορές και όλα αυτά, αλλά με αυτούς που, ερήμην μας, διαχειρίζονται τις ζωές τις δικές μας.


Φωτιά, λοιπόν:
  • Στους ασυνείδητους πλοιοκτήτες, που επισκευάζοντας τα σαπιοκάραβά τους, με εξωτερικό φρεσκάρισμα και εσωτερική ανακαίνιση (στάχτη στα μάτια που λένε), τα αφήνουν ν' αρμενίζουν στις θάλασσες, με αποτέλεσμα τα γνωστά ολέθρια ατυχήματα...


  • Στον εκάστοτε ....ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ που ταλαιπωρεί τα αθώα ΠΡΟΒΑΤΑΚΙΑ....
  • Στις βιομηχανίες όπλων
"Η βιομηχανία όπλων δε μοιάζει με καμία άλλη. Λειτουργεί χωρίς κανονισμούς. Η διαφθορά και οι δωροδοκίες είναι πολύ διαδεδομένες. Και κερδίζει χρήματα από μηχανήματα που σχεδιάστηκαν για να σκοτώνουν και να σακατεύουν ανθρώπινα όντα"

Ακόμη και η μαμά μου, τις φωτιές τραγουδούσε : "Κάψ' τα όλα, κάψ' τα όλα και αγαααάπαμεεεε"..... δε θυμάμαι ποιός το έλεγε...


Είθε ο κόσμος να φλεγόταν μόνο ερωτικά...

Μη με παρεξηγείτε, είμαι και παιδί της εποχής των λουλουδιών...

Και δίνω το ΔΑΥΛΟ στους:
lockheart
george
adiple
΄Αγγελο Σπύρου
bebe


Tuesday, July 17, 2007


Eίμαι...ΛΑΘΟΣ!!!!!



Δεν είναι δυνατόν
να συμβαίνουν
ΟΛΑ
ΑΥΤΑ
σ' εμένα.......










Το Κυκλαμινάκι του Βουνού
η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ,
να μου έχει δωρίσει
τόσον καιρό...Μάης πρέπει να 'ταν, τότε ανθίζουνε τα μυγκέ στο Πήλιο...
τόοοσα λουλουδια...





Κι' εγώ δεν πήρα ....μυρωδιά....

ΤΟΣΟ ΑΡΩΜΑ !!!

ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ!!!

Δεν την αξίζω....

ΕΙΜΑΙ ΛΙΓΗ......








Απόψε...δε θα κοιμηθώ.

Θα έχω δίπλα μου τους μυγκέδες σου,
έτσι για να με πνίξει το άρωμά τους και να τιμωρήσω τον εαυτό μου....

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ!!!!!!!

Τ' ΑΚΟΥΣΕΕΕΕΕΣ;


Monday, July 16, 2007


Σαν να το 'ξερες!!!...


΄Ενας άλλος πολύ καλός φίλος μας. ο Παιδίατρος της παρέας ....με σεργιάνισε χθες Κυριακή, στα σοκάκια της ιδιαίτερης πατρίδας του.


Επειδή λατρεύω τα λουλούδια,

Την καταχάρηκα τη βόλτα!

Χρώματα!.....

Αρώματα!........

και θέλοντας να σε ευχαριστήσω, σου στέλνω διπλούς Ηλίανθους!!!! και φιλιά στα διδυμάκια!!!!!!!!


Saturday, July 14, 2007


Περι(blog)οδεύοντας...


Είναι θαυμαστός, ετούτος ο κόσμος των blogs.


Για εμάς τους μεγαλύτερους, τους μισο-αιωνόβιους.... (και ...γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε...) παραμυθένιος.
Ειλικρινά, εκστασιάζομαι από τις δυνατότητες που παρέχει σε όλους μας, τούτο το διαδικτυακό μέσον.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε, πόσο σας χαίρομαι, σε σας τα νέα ζευγάρια απευθύνομαι, που έχετε τη δυνατότητα να ανοίξετε το προσωπικό ημερολόγιο του μωρού σας, να καταγράφετε την καθημερινότητά του, τις ανησυχίες και τις χαρές σας και επιπλέον να τις βιώνετε ΚΑΙ με άλλους.
Και μέσα από τα σχόλια να ανταλλάσσετε ιδές, λύσεις, γνώμες και να μοιράζεστε τους ό,ποιους προβληματισμους σας.
Και γιατί τα λέω όλα αυτά;...
Σήμερα, επισκέφτηκα ύστερα από καιρό μια γλυκειά χαζομαμά.
Αφού ενημερώθηκα για τη ...Σωτηρία της ψυχής της... από τη λίστα των links δεξιά, σκοντάφτω σ' ένα χαζομπαμπά και από εκεί σε ένα άλλο blog, που για πρώτη φορά γνώρισα.
Πρόκειται για το μπλογκ μιας νέας γλυκειάς μανούλας, που ενημερώνει περί babywearing, του υφασμάτινου μάρσιππου δηλαδή, που χρησιμoποιείται για τη μεταφορά των μωρών στο στήθος των γονέων (δε λέω μόνο της μαμάς, γιατί συμμετέχουν σήμερα και οι άνδρες και πολύ το χαίρομαι).
Γενικότερα αναφέρει τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα αυτού του τρόπου μεταφοράς των μωρών.
Να 'στε καλά όλα τα νέα ζευγάρια και να χαίρεστε τα βλαστάρια σας.
Σας καμαρώνω, γιατί πέρα από την αγάπη, που όλοι μας δώσαμε και δίνουμε στα παιδιά μας, εσείς, οι νέοι γονείς, "σήμερα", έχετε σύμμαχο τις πλέον σύγχρονες μεθόδους και δυνατότητες.

Να, λοιπόν και ο δικός μου ο πρώτος γλαράκος, που ένα φεγγάρι... τον φιλοξένησε ο αυτοσχέδιος μάρσιππος της Melitta,


έται  όπως μόνο μια αφρικανή 


μπορεί και γνωρίζει να φτιάχνει, εν ριπή οφθαλμού...
Συνήθως χρησιμοποιούν για τα μωρά τους μια κουβέρτα πολύχρωμη (παρδαλή)  που ονομάζουν κιτένγκι.
΄Εσκυβε, λοιπόν, όπως στεκόταν όρθια, έβαζε το μωρό στην πλάτη της και με δεξιοτεχνία αξιοζήλευτη, περνούσε μια μεγάλη πετσέτα μπάνιου πάνω από το γλαράκο μου, τις άκρες της οποίας έδενε μπροστά στο στήθος της.
Του άρεσε του γλαράκου, ηρεμούσε κι' εγώ ακόμα περισσότερο....δεν το συζητώ...

Ευκαιρίας δοθείσης και μια φωτο του γλαράκου, στο πτηνό που ....λέγαμε τις προάλλες, ως ...Στρουθο-γλαρόνι...
buzz it!


Wednesday, July 11, 2007


Ο ψαλιδοχέρης














Αυτό το "παιδί" το αγαπήσαμε πάρα πολύ.
Το λατρέψαμε!
Τρυφερός, χαδιάρης, ήπιος χαρακτήρας.
Ακόμη και το νιαούρισμά του ναζιάρικο.
Αυτό το "παιδί¨γεννήθηκε όμως με μια ιδιομορφία,
μια παραξενιά της φύσης...

Τα πέντε δάχτυλα του αριστερού του χεριού
"συμπτύχθηκαν" σε μόνο δύο χοντρά δάχτυλα,
που έμοιαζαν με ...ψαλίδα, κολλημένα στη βάση
του καρπού.
Δηλαδή γεννήθηκε και χωρίς πέλμα (πατουσίτσα).

Και το όνομα αυτού, αυτονόητο.....Ψαλιδοχέρης!!!


Κάθε πρωϊ πρώτος για φαγητό και σκανδαλιές....
εκτός από εκείνο το πρωϊνό που δεν έτρεξε όπως το συνήθιζε




Saturday, July 7, 2007


Μην το ψάχνεις...

Στη ζωή μας συμβαίνει πολλές φορές, να επιζητούμε πράγματα για τη χρησιμότητα, ωφέλεια, και σκοπιμότητα των οποίων δεν έχουμε αποδείξεις, απλά έτσι ...γιατί εντυπωσιαστήκαμε.


Αφορμή για τούτη τη σκέψη στάθηκε ο ...προβληματισμός μιας καλής φίλης στην προηγούμενη ανάρτηση .
Μεταξύ άλλων και χαριτολογώντας έγραψε: "...αλλά σκέφτομαι αν το μάτι μου είναι μεγαλύτερο από τον εγκέφαλό μου"...
Που σημαίνει, πως αν συνέβαινε αυτό, καλή μου φίλη, εκτός από ένα πολύ όμορφο πτηνό θα ήσουν και εξαιρετικά περιζήτητο για τη χρησιμότητά σου...
Δηλαδή....ουαί και αλίμονό σου.....



Η στρουθοκάμηλος είναι το μεγαλύτερο πτηνό που ζει στον πλανήτη σήμερα και είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον από τους αρχαίους ήδη χρόνους.


Ετυμολογικά η λέξη στρουθοκάμηλος είναι ελληνικής προέλευσης με σημιτικές ρίζες.
Αποτελείται από την λέξη στρούθος (ο) που σημαίνει πουλί και κάμηλος (η)
σημιτικής προέλευσης, που αντιπροσωπεύει το γνωστό θηλαστικό, λόγω των αρκετώνκοινών γνωρισμάτων που υπάρχουν με αυτό, όπως η αντοχή σε δυσμενείς συνθήκες, το σχήμα του λαιμού και η εμφάνιση οφθαλμών.


Η στρουθοκάμηλος είναι γηγενής της νότιας Αφρικής και είναι το μεγαλύτερο πτηνό στον πλανήτη σήμερα. Η ομάδα της στρουθοκαμήλου περιλαμβάνει ένα παρόμοιο πτηνό το εμιού (emu) της Αυστραλίας.


Αποτελούσε ένα από τα καλύτερα θηράματα, για το κρέας και τα φτερά του, υπάρχουν δε παραστάσεις στον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών, που τον δείχνουν να κυνηγά στρουθοκαμήλους με τόξο.
Το κρέας του είναι κόκκινο όλο φιλέτο, χωρίς κόκαλο ή λίπος, που μοιάζει με το μοσχαρίσιο μπον φιλέ. Είναι ιδιαίτερα τρυφερό και μαλακό με πολύ χαμηλή απώλεια βάρους κατά το μαγείρεμα.
Περιέχει τα λιγότερα επιβλαβή για τον άνθρωπο στοιχεία (λιπαρά, χοληστερόλη και θερμίδες). Έχει υπέροχη γεύση και περισσότερες πρωτεΐνες, σίδηρο και φώσφορο, χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν το κρέας της στρουθοκαμήλου ως το υγιεινότερο, θρεπτικότερο και ποιοτικά ανώτερο από τα γνωστά κρέατα.


ΤΑ ΦΤΕΡΑ
Τα φτερά αποτελούν ένα μοναδικό προϊόν με ξεχωριστές ιδιότητες και ομορφιά. Χρησιμοποιούνται στην παραγωγή αντιστατικών φτερών καθαρισμού ηλεκτρονικών και ευαίσθητων μηχανημάτων, την εφαπλωματοποιϊα και τη ραπτική αλλά και ως διακοσμητικά στη μόδα και τα κοστούμια των θεαμάτων.










Τα αυγά τους έχουν μεγάλο μέγεθος και καθένα αντιστοιχεί, ανάλογα με το μέγεθός του, από 12-30 αυγά της κότας.

Εμπορεύσιμο κατ' εξοχήν είδος, είτε στη φυσική τους κατάσταση, είτε ζωγραφισμένα ή λαξεμένα











είτε περίτεχνα επεξεργασμένα










ΤΟ ΔΕΡΜΑ
Είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και ποιοτικά συγκρίνεται μόνο με αυτό του ελέφαντα και του κροκόδειλου. Η αντοχή του σε συνδυασμό με τη βελούδινη υφή του, το κάνουν περιζήτητο και φυσικά πανάκριβο.
Βάφεται σε όλα τα χρώματα και χρησιμοποιείται για την κατασκευή κομψών και ανθεκτικών δερμάτινων ειδών.

41 comments


Thursday, July 5, 2007


Για να μαθαίνουμε...




Είναι μερικά πράγματα που πρέπει να μάθεις πριν εγκαταλείψεις το μάταιο τούτο κόσμο:



  • Το όνομα του Ντόναλντ είναι: Donald Fauntleroy Duck.
  • Tο 1997 οι αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες γλύτωσαν 40.000 $, μόνο και μόνο βάζοντας μια εληά λιγότερη σε κάθε σαλάτα.
  • Η καμηλοπάρδαλη μπορεί να καθαρίσει τα αυτιά της με τη γλώσσα της.






  • ΄Ενα εκατομμύριο δέντρα φυτεύονται από σκίουρους που θάβουν κατά λάθος σπόρους και ξεχνάνε πού τους κρύψανε.
  • Το να φας ένα μήλο ειναι πιο αποτελεσματικό από έναν καφέ για να κρατηθείς ξύπνιος.
  • Τα μυρμήγκια τεντώνονται το πρωί, όταν ξυπνάνε
  • Οι οδοντόβουρτσες χρώματος μπλε προτιμώνται από τις κόκινες
  • Το ανθρώπινο όργανο που μπορεί να αυξησει το μήκος του 20 φορές ειναι...η κόρη του ματιού (πονηροί....χε,χε,χε)
  • Κανείς δε μπορει να γλύψει τον αγκωνα του....είναι αδύνατο να τον ακουμπήσεις με τη γλώσσα σου.
  • Υπάρχει ένα τρόφιμο που δεν χαλάει: Το ΜΕΛΙ
  • Τα δελφίνια κοιμούνται με το ένα μάτι ανοιχτό
  • Το 1/3 στις παγκόσμιες πωλήσεις παγωτού το έχει το παγωτό βανίλια
  • Τα νύχια των χεριών μεγαλώνουν 4 φορές περισσότερο από των ποδιών
  • Το μάτι της στρουθοκαμήλου είναι μεγαλύτερο από τον εγκέφαλό της.
  • Οι δεξιόχειρες ζουν κατά μέσο όρο περισσότερο από τους αριστερόχειρες
  • Το "κουακ" της πάπιας δεν έχει αντίλαλο και κανείς δεν ξέρει το γιατί
  • Ο πιο δυνατός μυς του σώματος είναι γλώσσα
  • Είναι αδύνατον να φταρνιστείς με τα μάτια ανοιχτά
  • Μια μόνο σταγόνα λάδι είναι ικανή να κάνει 25 λίτρα νερού μή πόσιμο
  • Οι χιμπατζηδες και τα δελφίνια είναι τα μοναδικά ζώα εκτός από τον άνθρωπο που μπορούν να αναγνωρίσουν οτον εαυτό τους στον καθρέφτη
  • Το γέλιο κατά τη διάρκεια ης ημέρας κάνει το βραδυνό ύπνο καλύτερο
  • Περίπου το 70% (αν όχι το 100%) όσων διάβασαν αυτό το post προσπάθησαν να γλύψουν τον αγκώνα τους!!!
Αν γέλασες, είσαι ενας απ' αυτούς....

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!!!!!

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΜΕΡΑ!



-----------


΄Ασχετο, αλλά άνθισε στον κήπο μου
ΚΟΥΪΖ: Μήπως γνωρίζετε ποιό λουλούδι είναι;


Tuesday, July 3, 2007


Αν δεν κατάλαβες...


...κοίτα το μέγεθος της καταστροφής...

Και αν το δεις από Google Earth...

θΑ ΘΡΗΝΗΣΕΙΣ!



buzz it!


Μιλάνε οι εικόνες;





" Ζώα, φυτά και περιβάλλον στον εφιάλτη της επόμενης ημέρας
«E» 2/7





























ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Οδοιπορικό θλίψης στα μαύρα μονοπάτια της Πάρνηθας «E» 2/7


ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
«Η καταστροφή είναι ασύλληπτη. Δεν τη χωράει ανθρώπου νους. Το μόνο που άφησε πίσω της η πυρκαγιά είναι ένα χρώμα σταχτί, απλωμένο παντού»... Με τα πιο μελανά χρώματα -αυτά που, άλλωστε, ταιριάζουν στις εικόνες από το περιβαλλοντικό έγκλημα της Πάρνηθας- σκιαγραφούν τις συνέπειες από την καταστροφή του Εθνικού Δρυμού ειδικοί επιστήμονες.
«Αν δεν φροντίσουμε σήμερα να αναγεννηθεί το δάσος, τότε ίσως να μην το αντικρίσουν ποτέ ξανά ούτε τα δισέγγονά μας», σημειώνει χαρακτηριστικά ο δασολόγος Παναγιώτης Λατσούδης, υπεύθυνος του προγράμματος του WWF για την Πάρνηθα.
«Το ελατοδάσος βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης από διάφορα προβλήματα, όπως υπερβόσκηση, παράνομη υλοτομία κ.λπ. Δυστυχώς το αποτελειώσαμε», συμπληρώνει ο δρ δασολόγος, περιβαλλοντολόγος και επίκουρος καθηγητής αρχιτεκτονικής τοπίων, Γρηγόρης Βάρρας.
«Παλαιότερες μελέτες μας είχαν δείξει το εξής: σε μια διαδρομή από το γυμνό Ποικίλο Ορος (Αιγάλεω) μέχρι την Κηφισιά, η θερμοκρασία έπεφτε σταδιακά 7 βαθμούς Κελσίου, λόγω της δασοκάλυψης της Πάρνηθας και άλλων δασών της περιοχής», σημειώνει ο ίδιος. «Τώρα, τα γυμνά ασβεστολιθικά εδάφη του βουνού θα δρουν ως θερμοσυσσωρευτές, αντανακλώντας θερμότητα προς το εσωτερικό της πόλης».
Οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν πως το αίσθημα δυσφορίας στον αστικό χώρο της πρωτεύουσας αναμένεται να αυξηθεί, καθώς μεταβάλλεται προς το χειρότερο το «κοκτέιλ» των ατμοσφαιρικών παραγόντων: θερμοκρασία, σχετική υγρασία, ηλιακή ακτινοβολία και άνεμος. Πέρα, όμως, από τα χιλιάδες στρέμματα του μοναδικού ελατοδάσους που έγιναν στάχτη, η πανίδα της Πάρνηθας μετρά τραγικές απώλειες. Εκατοντάδες είδη πουλιών, θηλαστικών και ερπετών είδαν τις φλόγες να απανθρακώνουν φωλιές και νεοσσούς, αλλά και να αποδεκατίζουν κοπάδια και αγέλες.
«Επιβάλλεται να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε τις επόμενες δεκαετίες να μπορούμε ξανά να χαρούμε τα πλεονεκτήματα ενός δάσους σαν αυτό της Πάρνηθας, στην Αττική», επισημαίνει ο δρ Ευάγγελος Γερασόπουλος, φυσικός της ατμόσφαιρας και ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
ΑΠΑΝΘΡΑΚΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΕΛΑΦΙΑ
Πάνω από 35 είδη θηλαστικών είχαν βρει «καταφύγιο» στην Πάρνηθα
Περισσότερα από 35 διαφορετικά είδη είχαν εντοπιστεί στα δάση της Πάρνηθας. Σκαντζόχοιροι, αλεπούδες, πετροκούναβα, λαγοί είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα τα πιο αργοκίνητα, όπως οι σκαντζόχοιροι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι απανθρακώθηκαν.
Η Πάρνηθα φιλοξενούσε έναν από τους ελάχιστους στη χώρα και σίγουρα τον πιο ακμαίο πληθυσμό ελαφιών cervus elaphus. Οι τελευταίες εκτιμήσεις έδειχναν αύξηση του πληθυσμού, που ίσως ξεπερνούσε τα 400 άτομα.
• Τα περισσότερα είχαν από νωρίς εγκαταλείψει τα χαμηλότερα σημεία για να παραθερίσουν στα υψηλότερα, πιο δροσερά, αυτά δηλαδή που κάηκαν.
• Γεννούν στα τέλη Μαϊου - αρχές Ιουνίου. Αυτήν την περίοδο οι ελαφίνες δεν απομακρύνονται πολύ από τις εστίες τους, προκειμένου να βρίσκονται κοντά στα νεογνά τους.
• «Τα λόγια περιττεύουν», αναφέρει το WWF, για την τύχη των αγελών που βρίσκονταν κοντά στο Μαυρόρεμα, την Ντράτιζα και όλα τα ξέφωτα του δυτικού τμήματος.
ΕΡΠΕΤΑ
Σίγουρος αφανισμός
Πλήθος ερπετών, όπως οι γουστέρες, τα αβλαβή σπιτόφιδα, μαζί με άλλα είδη ήταν αδύνατο να γλιτώσουν από τις φλόγες που κατέκαψαν κάθε σπιθαμή βλάστησης.
ΧΕΛΩΝΕΣ-ΑΣΠΟΝΔΥΛΑ
Δεν τα κατάφεραν...
Οι κρασπεδοχελώνες testudo marginata, σχεδόν αποκλειστικά ελληνικό είδος χερσαίων χελωνών, είναι εξ ορισμού τα σπονδυλωτά που είναι αδύνατο να απομακρυνθούν από την πυρκαγιά. Φυλλοφάγα και φλοιοφάγα έντομα και άλλα ασπόνδυλα που στήριζαν την αλυσίδα της ζωής της Πάρνηθας απανθρακώθηκαν.
ΝΕΡΑ
Αδειάζει ο υδροφόρος ορίζοντας - Ερχονται πλημμύρες
Η καταστροφή μιας δασικής περιοχής λόγω πυρκαγιάς επηρεάζει τον υδρολογικό κύκλο. Το δάσος απορροφάει το νερό της βροχής και «φρενάρει» την ταχύτητά του, μειώνοντας τη διαβρωτική του συμπεριφορά. Παράλληλα δίνεται ο απαραίτητος χρόνος να απορροφηθεί το νερό από το έδαφος και να εμπλουτιστούν οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες και οι πηγές. Οταν το δάσος βρίσκεται σε πλαγιά βουνού, τότε η απώλειά του συντελεί στην τραγική αύξηση της πιθανότητας να δημιουργηθούν με τη βροχή χείμαρροι, που θα συμπαρασύρουν επικίνδυνα υλικά προς κατοικημένες περιοχές και θα καταλήξουν σε πλημμύρες.
* Μέρος της λεκάνης απορροής από διάφορα ρέματα, όπως π.χ. της Γιαννούλας -που απορρέει προς το Θριάσιο-, του Αγ. Γεωργίου και της Χούνης, κάηκε.
ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΚΗ ΕΛΑΤΗ
Δύσκολη η αναγέννηση
Σκιόφυτο είδος (χρειάζεται σκιά για να αναπτυχθεί), γι αυτό και συχνά απαντάται με μείξεις ειδών, όπως η μαύρη πεύκη στην Πάρνηθα. Στα σημεία που μετατράπηκαν σε «κρανίου τόπο» και δεν υπάρχουν συστάδες δέντρων για να προσφέρουν σκιά στο έδαφος, η αναγέννηση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα. Στα σημεία αυτά θα απαιτηθούν εκατοντάδες φυτώρια για αναδασώσεις.
ΠΤΗΝΑ
Χάθηκε στις στάχτες η αναπαραγωγή τους
Περισσότερα από 130 είδη καταγεγραμμένα - ορισμένα προστατευόμενα, πολλά από τα οποία έκλειναν τον κύκλο της αναπαραγωγικής τους διαδικασίας:
• Δεν είχε ολοκληρωθεί η ανάπτυξη των νεοσσών πολλών αρπακτικών, όπως της γερακίνας και των ξεφτεριών, καθώς και των νυχτόβιων αρπακτικών χουχουριστής και γκιόνης.
• Οι νεοσσοί των φιδατεών ήταν ακόμη ανίκανοι να απομακρυνθούν από τη φωλιά τους.
• Οι αιγοθήλιδες (γιδοβίζαστρα) -η πυκνότερη συγκέντρωση των οποίων είχε παρατηρηθεί στα δυτικά δάση της Πάρνηθας- δεν είχαν ολοκληρώσει την ανατροφή των νεοσσών τους.
• Τα δασόβια πουλιά που κατάφεραν να πετάξουν μακριά - ελατοπαπαδίστες, βασιλίσκοι, κοκκινολαίμηδες, τρυποφράκτες, δενδροβάτες, μακρονούρηδες, σπίνοι, θα πρέπει να δώσουν μάχη σαν πρόσφυγες σε νέες επικράτειες ήδη κατειλημμένες από άλλα πουλιά.
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Ανοδος έως 5o C
Αναμένεται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της ευρύτερης περιοχής. Το δάσος απορροφά με το φύλλωμά του ή ανακλά μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας. Δεν αφήνει τη θερμότητα από το έδαφος να διαχυθεί στην ατμόσφαιρα. Μια γυμνή, καμένη πλαγιά ενός βουνού δρα σαν εστία θερμότητας αυξάνοντας τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος χώρου από 2 μέχρι 5 βαθμούς.
ΜΙΚΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΑ
Θα μας πνίξει η σκόνη
Μια δασική περιοχή ύστερα από μια πυρκαγιά αποτελεί και η ίδια πηγή αιωρούμενων σωματιδίων: με τη διαδικασία της «επαναιώρησης» ο άνεμος είναι σε θέση να σηκώσει από το έδαφος και να μεταφέρει σε μεγάλη απόσταση σωματίδια σκόνης. Οταν η αποψιλωμένη περιοχή βρίσκεται πλησίον μιας μεγάλης πόλης τότε τα ήδη αυξημένα επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων επιβαρύνονται.
ΡΥΠΑΝΣΗ
«Εκρηξη» του νέφους
Ενα στρέμμα δασικής έκτασης μπορεί να απελευθερώσει έναν τόνο οξυγόνο σε έναν χρόνο, ενώ παράλληλα δεσμεύει αντίστοιχες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Το δάσος λειτουργεί ως φίλτρο για ρύπους από διάφορες χωματερές, οι οποίοι σε αέρια ή υγρή μορφή θα οδεύουν πλέον ανεξέλεγκτα προς τον υδροφόρο ορίζοντα και την πόλη.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ
«Καυτές» οι ριπές του αέρα
Οι αέριες μάζες που έρχονται προς την πόλη μεταφέρουν τους υδρατμούς, λόγω της «αναπνοής - διαπνοής» του δάσους. Μετά την απώλεια του φυτικού μανδύα της Πάρνηθας, οι αέριες μάζες θα είναι πιο θερμές.
ΥΓΡΑΣΙΑ
Μείωση των βροχοπτώσεων
Η απουσία του δάσους έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της εξάτμισης από το έδαφος και τη μεταβολή της υγρασίας του αέρα. Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας και η μεταβολή της υγρασίας συνδυαζόμενα μπορούν να επιφέρουν και μείωση της βροχόπτωσης. Κατά συνέπεια, μια πυρκαγιά μπορεί να οδηγήσει σταδιακά στην ερημοποίηση μιας περιοχής."


Χθες έλαβα το παρακάτω mail.
Δεν ξέρω πώς και από ποιούς ξεκίνησε.
Εύχομαι να πραγματοποιηθεί με προσεκτικές κινήσεις, με αξιοπρέπεια και χωρίς να δημιουργηθούν τα έκτροπα που όλοι καταδικάζουμε:

"ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΜΕΝΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ

ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ

ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΠΡΑΓΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ

ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΣ

ΚΑΤΕΒΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ"


Monday, July 2, 2007


Mιλάνε τα τραγούδια;....


12 comments

Δεν υπάρχουν σχόλια: