Για το χαρτομάνι που χρόνια τώρα μαζεύω σχετικά με oποιαδήποτε πληροφορία μου φανεί χρήσιμη, σου έχω μιλήσει και άλλες φορές. Το αποτέλεσμα είναι να έχει συσσωρευθεί αρκετός όγκος αποκομμάτων από εφημερίδες και περιοδικά, που κατά καιρούς μπαίνω στη διαδικασία να ξεκαθαρίζω. Το τι πετάω δε λέγεται... όπως επίσης και τα ενδιαφέροντα που ξεδιαλέγοντας βρίσκω και που απλά είχα ξεχάσει την ύπαρξή τους.
Προ δέκα περίπου ετών λοιπόν, κάπου εκεί στη Χαλκηδόνα (περαστικοί ήμασταν) ένας φίλος του Γλάρου μου που ήταν μαζί μας, παρατήρησε, στα φυτεμένα κατά μήκος των πεζοδρομίων δένδρα και συγκεκριμένα στον κορμό μιας ακακίας, ένα εμφανές εξόγκωμα σε μέγεθος παιδικής μπάλας.
Ξέρεις τι είναι αυτό; ρώτησε το Γλάρο μου.
΄Οχι είπε εκείνος, να υποθέσω ...κακοήθεια και στα δέντρα;
Νομίζω πως ξέρω... (πετάχτηκα η Γλάρισσα...είδες τι σου 'λεγα παραπάνω φίλε μου συμπλόγκερ για το ευλογημένο μου χαρτομάνι...) Τώρα που θα φτάσουμε στο σπίτι θα το βρω γιατί δε θυμάμαι πώς το λένε.
Λούπο και μην παιδεύεσαι, είπε εκείνος.
΄Ελα όμως που όταν φτάσαμε στο σπίτι δεν το βρήκα όσο και αν έψαξα...
Πέρασαν χρόνια και προχθές ψάχνοντας ένα άλλο απόκομμα που ακόμη δεν έχω βρει, ανακάλυψα τις περί λούπου πληροφορίες:
(α΄φωτο - λούπος σε κάθετη τομή και β΄φωτο - λούπος όπως φαίνεται στον κορμό του δένδρου)"Τα δέντρα είναι ζωντανοί οργανισμοί και η ανάπτυξή τους οφείλεται στη ρίζα που τροφοδοτεί το δέντρο με νερό και άλατα από το έδαφος. Το ριζικό σύστημα λοιπόν του δέντρου αποτελείται από την κεντρική ρίζα που προεκτείνεται σε μικρότερες και στα ριζικά τριχίδια. Οι ρίζες, στην προσπάθειά ους να βρουν τροφή κάτω από το έδαφος, αναπτύσσονται "αυθαίρετα", απλώνονται και στρίβουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Αποτέλεσμα αυτής της "κινητικότητας". των ριζών είναι τα καταπληκτικά σχέδια, τα νεύρα, οι χρωματισμοί που παρουσιάζουν στην τομή τους.
' Ενα πολύτιμο αποτέλεσμα που έχει την υπογραφή μόνον της φύσης.
Αλλά όπως κάθε ζωντανός οργανισμός, έτσι και το δέντρο μπορεί να παρουσιάσει ανωμαλίες και ελαττώματα που το κάνουν ακατάλληλο για χρήση και οφείλονται στη δομή του δέντρου ή έχουν σχέση με τη χημική σύνθεσή του. Αυτές τις ανωμαλίες και τα ελαττώματα ο άνθρωπος κατάφερε να τα αξιοποιήσει και να τα κάνει πολύτιμα!
Ο λόγος για τους λούπους, τα λεία εξογκώματα που παρουσιάζονται στον κορμό ενός δέντρου και οφείλονται σε χημικές ή μηχανικές αντιδράσεις. Οι λούποι παρουσιάζουν στην τομή τους περιστραμμένες ίνες, δεν κάνουν για οικοδομική χρήση, γιατί δεν έχουν αντοχές, αλλά είναι πολύτιμοι στην επιπλοποιϊα, χαρη σ' αυτή την περιστροφή των ινών τους που δίνουν ξεχωριστά σχέδια. Λούπους έχει η φτελιά, η καρυδιά, το δεσποτάκι.
Τα χρώματα στις ρίζες και σους λούπους ποικίλλουν ανάλογα με το είδος του δέντρου και έχουν τόνους που ξεκινούν από το καφέ ανοιχτό μέχρι το σκούρο.΄Οποιος έχει τη δυνατότητα να συγκρίνει δυο αντικείμενα φτιαγμένα από ρίζα, ένα παλιό και ένα καινούριο, θα διαπιστώσει ότι τα σχέδια της παλιάς ρίζας είναι πολύ πιο πλούσια και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κάποτε τα δέντρα αναπτύσσονταν πιο αργά και πιο "αυθόρμητα", χωρίς διάφορες χημικές ουσίες που σήμερα επιταχύνουν την ανάπτυξή τους."
Δημιουργίες από Ξύλο
Παραδοσιακά το ξύλο χρησιμοποιείται για την κατασκευή επίπλων, οι παρακάτω δημιουργίες όμως ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα όρια. Δείτε πως ένα κομμάτι ξύλου μπορεί να μεταμορφωθεί σε έργο τέχνης.
Η ανάρτηση αφιερωμένη στο νέο φίλο και αξιόλογο αυτοδίδακτο ξυλογλύπτη και την όμορφη κοπέλα του από την αγαπημένη Αίγινα-βλ.την από 11/7/2007 ανάρτηση με τίτλο " ΄Ελααα φεύγουμε"), που εντελώς τυχαία ανακάλυψα.
Φυσικά και στους καλούς e-φίλους Ευρύνοο και koulpa,
που όλοι τους με αγάπη, μεράκι, γνώση και εμπειρία δουλεύουν το ξύλο.
