ή το άλλο παροιμιώδες, που ταιριάζει γάντι με την περίπτωσή μου
και δε θα τον διαψεύσω... "΄Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
ή όσα δε φτάνει η γλάρισσα... τα κάνει αναρτήσεις...
Διότι τι κάνεις, φίλε μου συνιστολόγε, όταν δε μπόρεσες να φύγεις ούτε για ένα μπανάκι του πτωχού λαού και το φθινόπωρο σε υποδέχεται με ...χαστούκια;
Πιάνεσαι από τις αναμνήσεις σου, κοινώς κρεμιέσαι,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηρεμήσεις το επαναστατημένο σου "θέλω" και τα αμέτρητα αλλά και αναπάντητα "γιατί"...
Μιας και λοιπόν για φέτος το καλοκαίρι δεν τα καταφέραμε να κουνήσουμε με τις δουλειές που ανοίξαμε, αλλά και τις άλλες που δε θέλω να συζητώ πλέον, γύρισα το χρόνο πίσω.
Τώρα λοιπόν που ηρεμήσαμε, θα σου πω ένα "μυστικό" και κράτησέ το... πού ξέρεις, μπορεί κάποτε να σου φανεί χρήσιμο.
Αξίζει λοιπόν τον κόπο φίλε μου και θα με θυμηθείς,
αν κάποτε σε οδηγήσει ο δρόμος σου κατά ...' κει, να την κάνεις τούτη τη στάση.
Θα σε αποζημιώσoυν
το καταπράσινο τοπίο,η λίμνη, η διαδρομή προς το μοναστήρι,
που φτάνεις μέχρις εκεί με τελεφερίκ,
μέσα από μια διαδρομή μαγευτική και με πολύ πλούσια βλάστηση.
Πανέμορφες ορτανσίες με τεράστια μπλε μωβ ή ροζ άνθη στολίζουν όλη τη διαδρομή. Επιβλητικό το μοναστήρι με την περίφημη
Μadonna del Sasso ( Μαντόνα του χαλικιού),
την εντυπωσιακή
αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου,
Σκόνταψα και σε στέκι γνωστό και δεν άντεξα.... "έκλεψα" πάλι.
Και μου το κάνω δώρο, γιατί μου άρεσε. Εγώ δεν ξέρω και δεν δύναμαι να κάνω το χαρτί να ...αιμορραγεί
"Κάποτε, δεν υπήρχες. Ήσουν απλά μια ιδέα στα μυαλά των γονιών σου. Μέχρι που ένιωσαν την ανάγκη να σε πάρουν αγκαλιά. Εσένα. Που δεν υπήρχες.
Έτσι, αποφάσισαν να κάνουν την πιο αντιδημοκρατική πράξη. Να συλλάβουν έναν αθώο.
Εννέα μήνες περίμενες την απόφαση του δικαστηρίου, που τελικά ήταν καταδικαστική. Σε τράβηξαν από το κεφάλι και σου έκοψαν την αλυσίδα που σε κρατούσε.
Ύστερα, οι υπεύθυνοι της σύλληψης έκαναν το παν για να σε προστατέψουν. Μέχρι να μάθεις τα κόλπα της φυλακής. Για να μπορείς να προστατευτείς από μόνος σου.
Ώσπου, τα κατάφερες. Στάθηκες γερά στα πόδια σου. Έχτισες το δικό σου κελί, αγάπησες τη φυλακή σου, τους συγκρατούμενούς σου. Ζούσες ανέμελα.
Μέχρι που ένα βράδυ ένας άπειρος κρατούμενος σε ρώτησε:
Σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία και με αφορμή την ανάρτηση του Ιωάννη Τ. , να κάνω κάτι που έπρεπε να είχα πράξει προ διετίας.
Το μπλογκ "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" , η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ και Γλαρένια για τους φίλους της, ευχαριστεί από καρδιάς την Ελένη Νανοπούλου για το δια των χειρών της πολύτιμο έργο της "δώρο στη Γλαρένια" (βλ. φωτο)
"...από τότε που ανακάλυψα το blog σου δεν ξέρω γιατί αλλά αυτός ο πίνακας που σου στέλνω αντιπροσώπευε για μένα εσένα, με μια δόση ανέμου ταυτόχρονα. Και τούτον συμβολίζει το τυλιγμένο σώμα...
...Ο πίνακας είναι ακουαρέλα σε καμβά, και τον έχω φτιάξει αρκετά χρόνια πριν, είναι ίσως από τα λίγα κομμάτια της δουλειάς μου που υπάρχουν στην κατοχή μου.
(ίσως να μην είναι και το καλύτερο από τεχνικής άποψης, μα έχει λίγο καρδιά μικρού παιδιού, όπως προ- είπες)
...με πολύ αγάπη και έγνοια mist
κατά τον νονό μου Ελένη"
Ελένη μου, επίτρεψέ μου, τολμώ τον μέσω της διαδικτυακής ανωνυμίας ενικό, ως ένδειξη οικειότητας (εμείς στην Αργολίδα είμαστε αυθόρμητοι), φιλίας και ευγνωμοσύνης.
Σ' ευχαριστώ για την πολύτιμη προσφορά σου,
αλλά και δεν ξεχνώ τα καλά σου λόγια, όταν χρειάστηκε.
Η Ελένη Νανοπούλου γεννήθηκε στο Άργος. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Τμήμα Οπτικής, σπούδασε Σκηνογραφία - Ενδυματολογία στη Σχολή του Λυκ. Σταυράκου, και εργάζεται στο θέατρο το κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στην επαγγελματική της διαδρομή έχει συμμετοχές ως Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Το «Ολόγραμμα» που εκδόθηκε το 2009 από τις εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ είναι η πρώτη της δημοσιευμένη ποιητική συλλογή. Το ‘’Ολόγραμμα’’ είναι ένα σώμα, με πέντε ενότητες γραφής, με στόχο όμως να μπορεί η κάθε μια να σταθεί και μόνη. Από την ποίηση του ‘’Ολογράμματος’’ δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα δημοσιευμένο κάποιο δείγμα γραφής στο διαδίκτυο μήτε σε λογοτεχνικό περιοδικό.
Άλλα ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Ρωγμές τεύχος 8ο.
Δραστηριοποιείται τα δύο τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο, και διατηρεί τη σελίδα ‘’Σταγόνες από μελάνι’’
"Ζωγράφισε με κιμωλία στον τοίχο ο Ήχος Πλάγιος. Μόνος..." και τον ευχαριστώ που μέσω της ανάρτησης του μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω το λιγότερο δυνατό , που να αρμόζει, για την Ελένη Νανοπούλου
Ενδέκατος είναι στο τωρινό ημερολόγιο ο Νοέμβρης μα κάποτε υπήρξε ένατος και το όνομά του έχει προέλθει από το λατινικό novem που σημαίνει εννιά.Για τους αρχαίους ήταν ο μήνας των... κουκιών!
Πυανεψιών* (Αττικός μην) για το διάστημα από 16 Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου , το όνομά του προήλθε εξαιτίας μιας σημαντικής γιορτής (Πυανέψια) προς τιμήν του Απόλλωνα, κατά την οποία έβραζαν και έτρωγαν κουκιά (πύανοι) Μαιμακτηριών για το διάστημα από 16 Νοεμβρίου έως 15 Δεκεμβρίου. Αρχίζει ο χειμώνας, αρχίζουν τα κρύα, τελειώνουν οι γεωργικές δουλειές και τα ψέματα...
...όχι τούτη τη φορά στην εξουσία, γιατί αυτή την έχουμε ή μας έχει ... αυτό δεν το έχω ακόμη καταλάβει...προ πολλού χαιρετίσει, αλλά στην Υahoo/Geocities.
Μάλιστα, σ' αυτήν.
Για να καταλάβεις φίλε μου, αρχές καλοκαιριού έλαβα μιαν ενημέρωση-προειδοποίηση από τη Yahoο/Geocities, πως από 26/10 δε θα παρέχονται πλέον οι δωρεάν υπηρεσίες της. Αρχικά δεν έδωσα σημασία η πολύξερη μπλόγκερ, διότι αφ' ενός δεν ξέρω τι σόϊ υπηρεσίες είναι αυτές (δε γίνεται βρε παιδί μου να τα κατέχω και όλα σε αυτή την ηλικία... νόμιζα πως έχει να κάνει με τις χώρες των επισκεπτών) και aφ΄ετέρου θεωρώντας πως έχω..."δέσει το γάϊδαρό μου" ύστερα από το πάθημά μου (να μην επαναλαμβάνομαι) με τις δύο άλλες "Γλαρένιες αγκαλιές" μου, αντίγραφα του "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" σε Wordpress και Pathfinder, είπα...δε βαριέσαι, σιγά που τώρα θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς του καθενός, να πληρώνουμε για να μαζεύουν οι πολυεθνικές χρήμα.
"Η εταιρία αναφέρει ότι οι χρήστες του GeoCities θα μπορούν να μεταφερθούν στην υπηρεσία hosting της Yahoo, με κόστος 5 δολάρια το μήνα για ένα έτος και 10 δολάρια το μήνα στη συνέχεια"
Πέρα από πολύξερη ...και σοφή η μπλόγκερ, με νιώθεις...
Μπήκα που λες στο Γκούγκλη και βρήκα την επιβεβαίωση ΕΔΩ.
Παρακάτω μιλούσε και για δωρεάν μεταφορά του site μου, πράγμα που δεν κατάφερα να κάνω, συνέπεσε και η περίοδος με το πολύ "θερμό" καλοκαίρι για τη γλαρο-οικογένεια, όπου το ..."δε βαριέσαι, εδώ ο κόσμος χάνεται" πήγαινε σύννεφο... και συνέχιζε:
"Οι χρήστες του GeoCities Plus θα μπορούν να μεταφέρουν τα site τους χωρίς επιπλέον κόστος."
Τούτο το τελευταίο δεν το επεχείρησα, γιατί όπως μπήκα στην παραπάνω διεύθυνση έτσι και ξαναβγήκα. Δεν καταλαβαίνω εγώ από θεωρίες είμαι πρακτικός τύπος.
Αναφέρει όμως και αρχεία που πρέπει να σώσω και με βάζει σε σκέψεις...
Επειδή έλαβα και την τελευταία ειδοποίηση από Yahoo:"On October 26, 2009, your GeoCities site will no longer appear on the Web, and you will no longer be able to access your GeoCities account and files."
Εγώ τώρα ήταν να μη θυμώσω, αχτιδούλα μου, που κοίτα και διάβαζε για να καταλάβεις και πες μου αν έχω άδικο...
Μου φέρνει, που λες, ο Γλάρος μου ένα τριανταφυλλάκι για το γραφείο μου, από εκείνα που σου ‘χω πει πως ρημάζει για χάρη μουτους ξένους κήπους.
Μεταξύ μας καλά έκανε, γιατί τέτοιο άρωμα σπάνια τυχαίνει την σήμερον ημέραν στα λουλούδια της πόλης και σκοπεύω να το φυτέψω (μόσχευμα) για να πιάσουμε το σόϊ.
Εγώ είμαι στον "ΠΙ-ΣΗ" και …δουλεύω.
Παίρνει τα μικρό βαζάκι από το μαρμάρινο ράφι (πάνω από το καλοριφέρ) και από το μπουκάλι μου το γεμίζει με νερό. Βάζει το λουλουδικό μέσα και τοποθετώντας το ξανά στο ράφι, εκείνο δε στάθηκε καλά και αναποδογυρίζει.
Αλλού το λουλούδι, αλλού το βάζο και όλα τα νερά πάνω στο κουτί του υπολογιστή. Που να με έβλεπες…άστραψα κι βρόντηξα….
- Μα καλά βρε παιδί μου επίτηδες το κάνεις; θέλεις να χαλάσει το μηχάνημα;
- Ναιιι, σιγά μη σου χαλάσουμε την επικοινωνία… με ύφος όλο σημασία, καταλαβαίνεις τώρα...
- Πάλι εκεί η κουβέντα, έτσι; Μια εμμονή την έχεις, αλλά εγώ φταίω...Δε μου κοβότανε το πόδι που ξεκινούσα τότε για 'κείνη την παραλία;(BEST-WORSΤ ανάρτηση από 19/1/2008)
- Εμ…δε σου κοβότανε… κι’ εγώ τώρα θα ήμουνα στο Sea Pointστο CapeTown, να μετράω τα κύματα...
"Οι προσωπικές σχέσεις μοιάζουν με δελτίο καιρού που προμηνύει θύελλες και δυνατά μποφόρ. Προσέξτε μήπως οι διαφωνίες, φτάσουν τόσο μακριά ώστε σας κάνουν πιστό πελάτη δικηγόρων.»
Χαααα, εγώ τελικά, αυτούς θ' αρχίσω να τους φοβάμαι… δικηγόρους στην παρ-e-α έχουμε;
- Καλέέέ (εγώ) σαν σήμερα ήτανε και το ξεχάσαμε...
- Αλήθεια γυναίκα μου; να σε φιλήσω... Σήμερα θα μεθύσουμε...
(Eυχαριστώ την αχτίδα και τους Αστρο-Συμμορίτες, που μέσω των αναρτήσεών τους παρακινήθηκα να δημοσιεύσω τούτη τη δική μου)
