...για να' χεις τα μισά, δε λέει ο σοφός μας ο λαός;
Και να πεις πως τότε είχα μπλογκ;... Δικαιολογημένα θα σκεφτόσουν πως δεν έχει άδικο ο Γλάρος μου, που διαμαρτύρεται ότι μου πήρε τα μυαλά ο...."ΠΙ-ΣΗΣ".
Δεν έμεινε τίποτε, σου λέω. Για κείνο το χειμώνα μιλάω, με το χιόνι που "έχωσε" μέχρι και το Λεκανοπέδιο. Η ΄Ανοιξη μας βρήκε τότε στα φυτώρια σε μια εκ θεμελίων ανανέωση του κήπου μας.
΄Ολα τα 'καψε μέχρι και ...το κέρατό μου και ...μη γελάς τώρα, που εγώ μιλάω σοβαρά...
"Τα ...κέρατά μας"
τιτλοφόρησα την ανάρτησή μου της 7ης Φεβρουαρίου του 2008 την οποία..για να μη σε βάζω σε μπελάδες να ανατρέχεις, αφού στα αρχεία με το προηγούμενο "ΑΣΠΑΣΤΌΣ" επικρατεί ο κακός χαμός...
...μεταφέρω αυτούσια:
"Προβληματίστηκα πολύ, μέχρι να καταλήξω στον τίτλο της σημερινής ανάρτησης.
Η επιλογή δεν έγινε αβασάνιστα.... Είναι γεγονός πως δίσταζα πάρα πολύ και το παίδεψα για αρκετό διάστημα το θέμα με την τόσο παρεξηγημένη λέξη, όπως συμβαίνει και με τόσες άλλες του ελληνικού λεξιλόγιου.
Μα, γιατί να ντραπώ για μια λέξη που γραμματικά είναι ουσιαστικό, συμπεριλαβάνεται ως λήμμα επίσημα στα λεξικά μας και κατά Μπαμπινιώτη: κέρατο=κάθε σκληρή οστεοειδής έκφυση στο κεφάλι ορισμένων ζώων.
Η επιλογή δεν έγινε αβασάνιστα.... Είναι γεγονός πως δίσταζα πάρα πολύ και το παίδεψα για αρκετό διάστημα το θέμα με την τόσο παρεξηγημένη λέξη, όπως συμβαίνει και με τόσες άλλες του ελληνικού λεξιλόγιου.
Μα, γιατί να ντραπώ για μια λέξη που γραμματικά είναι ουσιαστικό, συμπεριλαβάνεται ως λήμμα επίσημα στα λεξικά μας και κατά Μπαμπινιώτη: κέρατο=κάθε σκληρή οστεοειδής έκφυση στο κεφάλι ορισμένων ζώων.
Καλή μου φίλη, εσύ με της Αμάλθειας το κέρατο, σήμερα, σίγουρα θα ..."πήξουμε στο κέρατο"....
Τα κέρατά μας...λοιπόν, τίτλος της σημερινής ανάρτησης Το συμπαθές τετράποδο με την περίπλοκη, πλην όμως πανέμορφη ..."περικεφαλαία", το γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι μας (ας είναι καλά οι Εγκυκλοπαίδειες, ο Γκούγκλης....)
Το ότι η φύση έχει χαρίσει την πολυπλοκότητα αυτή και στα φύλλα ενός άλλου οργανισμού, φυτικού αυτή τη φορά, ίσως δεν το γνωρίζετε.
Ονομάζεται Platycerium.
Υπάρχουν πολλά είδη. Η επιστημονική ονομασία αυτού της φωτογραφίας ονομάζεται Platycerium bifurcatum.
Στην Ελληνική του απόδοση Πλατυκέρατο ή Ελαφοκέρατο.
Και επειδή η λέξη ελάφι πονάει ακόμη, γι' αυτό κατέληξα στον περίφημο τίτλο..."
Στην Ελληνική του απόδοση Πλατυκέρατο ή Ελαφοκέρατο.
Και επειδή η λέξη ελάφι πονάει ακόμη, γι' αυτό κατέληξα στον περίφημο τίτλο..."
Εγώ το γνώρισα σε ένα ταξίδι στη Ν. Αφρική, στο σπίτι φίλου μας και επειδή εντυπωσιάστηκα, μου χάρισε ένα σε ειδική πήλινη γλάστρα, σε σχήμα στρογγυλό με επίπεδη βάση, για να στερεώνεται στον τοίχο.
Είναι σαν δυο μεγάλα πιάτα (ένα βαθύ και ένα ρηχό) ενωμένα, που στο εσωτερικό τους συγκρατούν το χώμα. Στο κέντρο του επάνω κοίλου μέρους υπάρχει τρύπα, όπου φυτεύεται το φυτό.
Είναι σαν δυο μεγάλα πιάτα (ένα βαθύ και ένα ρηχό) ενωμένα, που στο εσωτερικό τους συγκρατούν το χώμα. Στο κέντρο του επάνω κοίλου μέρους υπάρχει τρύπα, όπου φυτεύεται το φυτό.
"Τα νέα φυτώρια στερεώνονται απευθείας και σε κορμούς δένδρων, κατ΄ αυτό τον τρόπο.
Κάθε φυτό έχει σαν βάση φύλλα φαρδιά σε σχήμα φωλιάς, στην εσωτερική πλευρά της οποίας βρίσκεται το ριζικό σύστημα του φυτού.
Εκεί επάνω φυτρώνουν τόσο τα φύλλα, όσο και τα νέα φυτώρια."
Εκεί επάνω φυτρώνουν τόσο τα φύλλα, όσο και τα νέα φυτώρια."
Τα φύλλα στην κάτω πλευρά τους, τη θερινή περίοδο, κάνουν καφετί κηλίδες σαν βελούδο (*), τις οποίες εγώ, νομίζοντας πως είναι ασθένεια του φυτού, απομάκρυνα ξύνοντάς τες απαλά. Εκεί όμως, όπως διάβασα στο Googgle βρίσκονται ...οι σπόροι του.
Ε.... δε γεννιέται κανείς γεωπόνος...γίνεται. Τώρα, θα το προσπαθήσω και με σπόρους.
Το δικό μας Πλατυκέρατο ή Ελαφοκέρατο είχε μεγαλώσει πάρα πολύ. Με τις προ 5ετίας έντονες χιονοπτώσεις όμως, καταστράφηκε και ευτυχώς σώθηκε ένα φυτώριο τόσο μικρό, που μόνο ένα μικρό και υποτυπώδες φυλλαράκι προεξείχε. Τελικά, καταφέραμε να το αναστήσουμε (διπλανή φωτογραφία)
Εδώ στην Ελλάδα, το είδα μόνο μια φορά, σε μια ΄Εκθεση Ανθέων προ 15ετίας περίπου στο Πεδίο του ΄Αρεως."
Τώρα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση.
Στην κάτω φωτογραφία και στην πλαϊνή του πλευρά φαίνεται ένα νέο φυτώριο (κάτω δεξιά το μικρό φύλλο).
Από ένα τέτοιο φυλλαράκι έγινε πρόπερσι και το νέο μας ελαφοκερατάκι, που βάλαμε στην αρχική πήλινη γλάστρα που περιέγραψα παραπάνω.
[(*) οι καφετί χρώματος κηλίδες στο πίσω μέρος των φύλλων]
.jpg)
Tούτη την ανάρτηση την αφιερώνω... 
