Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Κι' εγώ Πολυτεχνείο...



Γεια...
Με θυμάσαι;


(εικόνα)


Ειμαι κεινο το παιδι, που σε ακουγε κεινο το βραδι του Νοεμβρη, απο το ραδιοκασσετοφωνο που 'χε διπλα στο κρεβατι του.
Εκεινος ο εφηβος που η φωνη σου γεμιζε τα αυτια του και φουσκωνε την ψυχη του:
"εδω πολυτεχνειο, εδω πολυτεχνειο..."
Ειμαι κεινο το παιδι, που τοχε σκασει τοτε νυχτα απο το σπιτι του, κι ετρεχε στην ανταριασμενη Πατησιων, αναμεσα σε φανταρους και δακρυγονα.
Ειμαι ο γιος κεινης της μανας που αναψε το καντηλι και ξενυχτησε πανω απο το ραδιοφωνο, τρεμοντας απο το φοβο αν θα γυρισω πισω ξανα, και απο την περηφανεια που το παιδι της ητανε ενας ηρωας.
Την επιταγη μου απο κεινο το βραδι ξερεις, δε την εξαργυρωσα ποτε.  Την κραταγα παντα στην ψυχη μου σαν κατι ομορφο, σαν κατι δυνατο που βιωσα στα νιατα μου, την ειχα καμαρι μου και φυλαχτο μου.
Εσυ ηξερες πιο καλα.
Με θυμασαι;
Με ξαναδες πριν μερικες βδομαδες, ειμαι κεινος ο πενηνταπενταρης ανεργος, απολυθηκα πριν μερικους μηνες και δεν εχω καμμια ελπιδα να ξαναβρω δουλεια.  Ημουνα εκει, και φωναζα το ιδιο συνθημα με τοτε, και κατι νεαροι διπλα μου συμπληρωναν οτι η "χουντα δεν τελειωσε το 73", αλλα εγω δεν ηθελα να το φωναξω αυτο, γιατι εγω θυμαμαι οτι καποιοι παλαιψαν για να τελειωσει... Γιατι εγω νομιζα οτι η γενια μου την ειχε τελειωσει.
Με θυμασαι;
Δεν ειχε φανταρους τωρα, ειχε αστυνομικους, και τα δακρυγονα ητανε τα ιδια, κραγιον και βαζελινη γυρω απο τα ματια και μην τριβετε τα ματια σας, οπως ελεγες καποτε απο τα μικροφωνα του σταθμου, το θυμομουνα και το κανα και τωρα, μονο που τωρα δεν ειμαι πια δεκαεφτα, κοντευω εξηντα και δεν εχω πια τις ιδιες αντοχες. 
Ειμαι μια μειοψηφια που αντιστεκεται λες.
Οπως τοτε.
Νομιζα πως η γενια μου αλλαξε τη χωρα.
Τωρα ξερω καλυτερα.
Δωσε μου το μικροφωνο.

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των προδομένων αγωνιζόμενων φοιτητών, των προδομένων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Εκπέμπουμε σε 1.050 χιλιόκυκλους. Μεταδίδουμε μήνυμα  προς αυτούς που αγωνίζονται κλεισμένοι στο Εθνικό Κοινοβουλιο των εκπροσώπων των Τραπεζών,  που έφθασαν στην Αθήνα για να παρεμποδίσουν την συρρίκνωση των κερδών τους.  Και ΔΕΝ ειναι μήνυμα συμπαραστασης αυτη τη φορά"