Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Θεέ και Κύριε...



 Αν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα στη σημερινή εποχή...
΄Ομως θυμάμαι μια πάρα πολύ περίεργη έκφραση (πωπωπω... άσχημη λέξη...),  
 κάθε φορά που η μαμά μου αναφερόταν στο κρέας του σκάρου... του ερωτικού,  όπως νομίζω πως του ταιριάζει.
 Βέβαια στις μέρες μας την ξανακούσαμε την κακιά κουβέντα  και 
ήρθε κι ... έ-Στρος-ε το πράμα...


Επανέρχομαι όμως στο θέμα μας... και  διάβασε παρακάτω φίλε μου,  για να καταλάβεις  πως καθόλου δεν τον υποτιμώ ή προσβάλω  το σκάρο  με το  χαρακτηρισμό μου  αυτό και που τον συμπεραίνω από τον τρόπο του ψαρέματός του. 

Αυτό το  ψάρι παραδόξως μέχρι σήμερα δεν τo είχα δοκιμάσει,  μιας και με τα ψαρικά -που τόσο αγαπώ-  είμαι και λίγο περίεργη. Πρέπει εμφανισιακά (όψη, σχήμα, χρώμα) να με δελεάσει για να το φάω. Για να καταλάβεις, αυτός είναι και ο λόγος που δεν τρώω με τίποτε πεσκαντρίτσα.

Μιας λοιπόν που βρήκα  την εκδοχή του ψαριού σε στιφάδο   από τον καλό μας lambro,  που ξαναγύρισε δυναμικά  με τις ψαροφαγικές του συνταγές….  τον τσίμπησα με την πρώτη ευκαιρία ένα σκάρο από το ψαράδικο, έτσι για δοκιμή.
Αγοράζω και  μικρά κρεμμυδάκια, ανασηκώνω τα μανίκια και ...έτοιμο το στιφάδο.
της συναγρίδας μέση
και του ροφού την κεφαλή
να δούμε τι σ’ αρέσει
Σκάρος είμαι ψήσε με
Μπόλικο λάδι ρίξε μου
Και το σκατό μου φάτο»
ή

«Σκάρος είμαι ψήσε με
και βάλε με στο πιάτο,
μπόλικο λάδι ρίξε μου
και τ’ άντερό μου φάτο! »

Aλλά ούτε  βεβαίως  o lambros τόσο με τη συνταγή του στον ψαρότοποπου φυσικά έφτιαξα με  σκάρο και τη βρήκαμε πολύ νόστιμη.
΄Οσο και με το trendy βραβείο που μου απένειμες, κρίνοντας και πάλι  "πως δε μου επιτρέπεται να αγνοήσω τους φίλους που με τίμησαν,
και
   σ' ευχαριστώ!!!
Να υπενθυμίσω πως είναι γνωστή  η θέση, η γνώμη και η τακτική μου για τα βραβεία αυτά που ποτέ δεν ανήρτησα στο sidebar του blog μου,  για το λόγο πως θεωρώ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΗ από τα παράσημα,  τη μέσω σχολίων επικοινωνία μας.

Για μένα είστε ΟΛΟΙ αλλά και ο ΚΑΘΕΝΑΣ ξεχωριστά,

ΑΞΙΟΛΟΓΟΙ, 

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΙ,

ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ,

ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΙ,

ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΙ!!"

30 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Έτσι λένε ε;
Δεν έχω φάει ποτέ, ούτε πεσκανδρίτσαμ κακάσχημη είναι! χαχαχαχαχα!!!
Προτιμώ φιλετάκια γλώσσα, πέρκα, μπακαλιάρο.. :)
Καλό ΣΚ!

tzonakos είπε...

O σκάρος τρώγεται με όλα τα λέπια του. Δεν τον ξελεπιάζεις.
Ομως το "σκατό" του, αν εννοεί ο ποιητής τα εντόσθια, τα αφαιρείς οπωσδήποτε αλλιώς ειναι πίκρα.
Και ειναι έγκλημα να μην τον φάς ψητό στη σχάρα.
Θα δοκίμαζα το στιφάδο αυτό, αλλα τον ψητό στη σχάρα δεν τον αλλάζω με τίποτα και με κανένα άλλο ψάρι.
Καλό ΣΒΚ.

ΥΓ. Εξακολουθεί να πετάγεται σπαμ παράθυρο οταν κάποιος πατήσει για να αφήσει σχόλιο. Αυτη τη φορά δεν ειναι καζίνο αλλα κατι με facebOOΚ

magda είπε...

Αυτό για τον σκάρο δεν το ήξερα, αλλά το φαγάκι μου είναι μπουκιά και συγχώριο !!!!
Καλή σας όρεξη
Φιλάκια πολλά

Ανώνυμος είπε...

Μου άνοιξες την όρεξη πάντως με τόσα ψαρικά, παρά την παραπομπή σου στον Στρος Καν... ;)

Ανώνυμος είπε...

Άλλη μια επιβεβαίωση ότι τα blog ανοίγουν τις ορίζοντες μας και εμπλουτίζουν τις πληροφορίες μας.
Προσωπικά αγνοούσα τα ψάρι "σκάρος" αφού ούτως ή άλλως με τα ψαρικά δεν τα πάω και τόσο καλά.
Αλλά είναι ο τρόπος που παρουσιάζεις το θεμα σου τόσο πλήρης και τόσο περιγραφικός που μας το κάνεις εντελώς οικείο.
Να είσαι πάντα καλά και φυσικά καλό σαββατοκύριακο!

gskastro είπε...

Λοιπόν καλή μου Γλαρένια, το σκάρο τον πρωτόφαγα το 1968 στην Κάρπαθο στο Διαφάνι. Παραθαλάσσιο χωριό που επικοινωνούσε μόνο με το χωριό Όλυμπος.
Εκεί λοιπόν είχα κουβαλήσει πατέρα, μάνα, ανιψιά, την Κάστραινα και τα παιδιά. Εγγόνια όπως καταλαβαίνεις δεν υπήρχαν τότε, βλέπεις υπήρξα κάποτε νεαρός. Εκεί μείναμε 15 ημέρες όπου εκτός από μία φορά, τρώγαμε συνέχεια ψάρια (ακόμα και για πρωινό καμιά φορά) μεταξύ αυτών και ο σκάρος που τον έψηναν στα κάρβουνα. Τα δε εντόσθια του τα κάνανε σαλάτα και μπορώ να πω ότι παρόλο που πίκριζε λίγο ήταν καταπληκτική. Εκεί επίσης έφαγα και κακαβιά φτιαγμένη με θαλάσσιο νερό. Ίσως κάνω ανάρτηση την εκεί μας περιπέτεια, γιατί πράγματι ήταν περιπέτεια. Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο. gskastro

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Είμαι βουνίσιος δεν μπορώ
για ψάρια να μιλήσω
για κρέατα , ψητά , οφτά
και θα σας εξηγήσω.

Καλό Σ/Κ

logia είπε...

πώς θα γίνει να μην έχει αγκάθια το ψάρι;
θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα....

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Hfaistiwna-κο μου,
Χαχα… φιλετάκια για σίγουρα πράματα.

Εγγυημένα…είναι νοστιμότατο ψάρι… θα με θυμηθείς
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Η tzonako μου,
Αν διαβασεις το λινκ γράφει: το ψάρι τρώγεται και με τα εντόσθια, αφού με κατάλληλη τομή αφαιρεθεί η χολή.
Η πικρίλα λοιπόν οφείλεται στην περίπτωση που σπάσει η χολή.
Για το ψητό έχεις δίκιο (θυμάμαι όταν το έλεγε η μητέρα μου) και σίγουρα θα τον ψήσω την επόμενη φορά.

΄Οσο για τον σπάμερ, ελπίζω να τον «τσίμπησα», ως άλλο σκάρο. ΄Εψαξα και πού δεν έψαξα… για να καταλήξω στο σχόλιο κάποιου sotiris K….που μόνο σε μπλοκ δεν οδηγούσε κάθε «κλικ» μου… «ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ» λοιπόν, μαζί με τους κινέζους που παλαιότερα δημιούργησαν ανάλογο πρόβλημα
Σ’ ευχαριστώ για την επισήμανση και Καλό σου Σ/Κ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

magda μου ,
΄Οντως…»μπουκιά και συγχώριο !!!»
Τραβαγε και ψωμί ο άτιμος, φαντάσου τώρα… το λέω εγώ, που ξεχνάω να βάλω ψωμί στο τραπέζι
:-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

teleytaios μου,
Σιγά που θα μας κόψει την όρεξη ο κάθε…Καν…..
Κάνουμε και με καψαλιστό ψωμί με λαδορίγανη
Καλό σου Σ/Κ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Χρωματιστή μου ομορφιά,
Απλή περιγραφή κάνω των βιωμάτων μου. Είναι εξάλλου γνωστό πως δεν γράφω ποτέ φανταστικές ιστορίες.

Τώρα εσένα σου χρωστάω και το έχω ξαναπεί μια ανάρττηση, η οποία αργεί (άντε να δούμε...) γιατί χρειάζομαι ακόμη φωτογραφίες που λείπουν

Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

gskastro μου
΄Όχι «ίσως»… στα σίγουρα και μην την καθυστερείς ΄Αρχοντά μου την ανάρτηση.
Τα όμορφα να τα μοιραζόμαστε μέσα στην τόση μαυρίλα γύρω μας

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΞΗΜΕΡΑΚΗ ΦΑΝΗ μου….
Τστστςςς... βραδιάτικα....

Μεζέδια είπες…μη μας προκαλείς…
Νηστεύω…τι να κάνω…
Μην κι' όταν ξενηστέψουμε
μας έβρεις κατά πάνω

Καλό σου Σ/Κ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

VAD είπε...

Ψάρι να'ναι κι ο,τι να'ναι...
Η πεσκαντρίτσα,αν και κακάσχημη,κάνει για σπέσιαλ σούπα...

Καλό Σαββατοκύριακο...

Ανώνυμος είπε...

Τί; Ακόμα και η πρόθεσή σου με συγκινεί. Μου έφτιαξες τη μέρα!
Καλημέρα και σε σένα Φύρδην-Μίγδην!

zoyzoy είπε...

Δεν μπορεί θα τον έχω φάει αλλά το ποιηματάκι αν και νησιώτισσα ομολογώ δεν το γνώριζα.
Αλλά τα ψάρια τα προτιμώ σκέτα ψητά ή τηγανιτά κάθε προσθήκη άλλου υλικού πιστεύω αλλάζει την γεύση τους.

Καλή Σαρακοστή καλή μου
με φιλιά θαλασσινά:))

Μηθυμναίος είπε...

Να που ο κ. έ-Στρος μ’ αυτή την (πωπωπω... άσχημη λέξη...) που μας περιέλουσε σου έδωσε αφορμή να ανακαλύψεις τα του σκάρου.

Καλοφάγωτος και καλό
Σαββατοκύριακο καλή μου!

tovenito είπε...

τι γλαροπούλι θα σουν αν δεν είχες μια άλφα αδυναμία στα ψαρικά μου λες;
η αλήθεια είναι ότι δεν τα συμπαθώ και τόσο , τα τρώω πιο πολύ από ανάγκη επειδή είναι must για την υγεία!
φιλιά γλαρομάνα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι όμως σήμερα έφαγε η κόρη μου και ξετρελάθηκε με την πεσκαρίτσα.

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Νηστείες είναι πρόσχημα
για τους "αμαρτωλούς
ας ταξιδεύει ελεύθερα
όπου μπορεί ο νους

Leviathan είπε...

den ixera ti frasi! :) poli kali sou evdomada kai polla filiaaa! :)

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Δεν χρειάζονται περισσότερα για να με πείσεις..
Συμμερίζομαι δε την απέχθειά σου σε πεσκανδρίτσες κλπ φιδοειδή όπως τα χέλια - προσθέτω- παστανάκες κλπ κλπ

Να είσαι καλά και ν ανακαλύπτεις όλα τα καλά παλιά μυστικά της κουζίνας και να τα εμπλουτίζεις με την "υπογραφή" σου..

Φιλιά

Side21 είπε...

Ελπίζω αυτό να ...
εννοούσε ο Mr ΔΝΤ ...
γιατί αλλιώς θα θυμώσω !!!
Την καλησπέρα μου ...

Άστρια είπε...

Ενθουσιάστηκα με την ανάρτηση, πώς μπλέχτηκαν συνειρμικά τα θέματα και κύλισαν από τα λόγια της μαμάς στη ζωή του βυθού (αληθεια χαμογέλασα με το θηλυκό κοπάδι και τον αρσενικό φύλακα:)μέχρι το μαγείρεμα και τις μαργαρίτες και όλα αυτά που έγραψες για την επικοινωνία.
Σου αφήνω ένα ευχαριστώ για την ανάσα από τα καθημερινά γκρίζα..

Να είσαι καλά,
Σε φιλώ

χρυσάνθη είπε...

Ηρθα στα γρήγορα για να εισπράξω ένα φιλί κια μια γλαρένια αγκαλιά!!!
Καλό ξημέρωμα!!!!!Την αγάπη μου!!!

Gee Pontius είπε...

μάλλον χάθηκε το σχόλιό μου...λοιπόν
Αυτό το άσχημο ψάρι κάποτε (το 70-80 ) το λέγανε σκλεμπού και ήταν το φθηνότερο στην αγορά και οι τσιπούρες το ακριβότερο. Οι Ιταλοί φίλοι μου που ήξεραν από ιχθυοτροφεία μου έλεγαν ότι έπρεπε τα πράγματα να είναι ανάποδα, όπως και έγιναν σήμερα τελικά. Την σκλεμπού πρέπει να την γδάρει 9με πένσα) και κάνει από τις καλύτερες ψαρόσουπες, δεν έχει κοκκαλάκια και είναι ιδανικήγια παιδιά. Βέβαια τώρα σαν ... πεσκαντρίτσα ακρίβυνε !!!
Ο σκάρος δεν είναι πιο νόστιμος από τα άλλα καθαραντέρια (έτσι τάλεγε η μάνα μου γιατί τρω και τα εντόσθια) όπως ό γύλος ή η πέρκα αλλά είναι πολύ μεγαλύτερος και έχει λέπια, άρα μπορεί να μπει σε πάγο και να πουληθεί κάτι που δεν γίνεται με τα μικρότερα (και γεμάτα κοκκαλάκια )πετρόψαρα.
Τώρα βέβαια όταν κάνεις ένα ψάρι στιφάδο περισσότερη σημασία έχουν τα κρεμμυδάκια παρά το είδος του ψαριού !!

Εκείνος είπε...

Αν και είμαι του ψαριού κι εγώ, δεν έχει τύχει να δοκιμάσω. Μου άνοιξες όμως την όρεξη! :-)

Την καλησπέρα μου!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Μου άνοιξες την ορεξη γλαρένια μου
Στιφάδο ε??? χμμμμμ

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!