Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

"Κυρά Γλαρέντζα...





...τι θα γίνει... θα σηκώσεις καμιά φορά το κεφάλι από το πληκτρολόγιο;"
είπε με ειρωνικό ύφος ο Γλάρος μου, αλλά και ...με υποβόσκουσα δόση παράπονου.

Ναι σου λέω, το νιώθω πως τον έχω παραμελήσει από τότε που έμπλεξα με το blogging, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που από κοινού συγκινούμαστε
με τα όμορφα της ζωής,

άλλες που μαθαίνουμε πράγματα
(ασήμαντα θα σκεφτείς και με το δίκιο σου),
που όμως δε γνωρίζαμε κι ας περνάμε από εκεί όσες φορές ανηφορίζουμε για ένα καθόλου αδιάφορο κομμάτι γης, που είχε πριν χρόνια αγοράσει ο Γλάρος μου και είναι γεμάτο με απολιθωμένα όστρακα.



και άλλες πάλι, που γελάμε και διασκεδάζουμε (μακριά από μας...) με τα χαριτωμένα...
Μεταξύ μας...θα το είχα κρεμάσει...
0Ευτυχώς τα καμάρια μου ποτέ δεν είχαν τέτοιες ...ακραίες συμπεριφορές.


΄Ομως, να με πει και ...Γλαρέντζα;



Αλήθεια πώς σου ήρθε τούτο πάλι; τον ρώτησα.
Η έκφραση
"αντίο Γλαρέντζα",

απάντησε, που σου είπα προ καιρού σχολιάζοντας την επικαιρότητα,
αλλά και όλα τ' άλλα που τελευταία με ανησυχούν ιδιαίτερα,
και τις συνέπειες των οποίων θα πληρώσουμε όλοι... δηλαδή οι πολλοί
είναι και ιστορική και... θα έλεγα πολύ επίκαιρη... μα καλά δεν την είχες ξανακούσει
;
Την είχα,
απάντησα, νομίζω πως έχει αποδοκιμαστική και απαξιωτική έννοια, αλλά πέραν τούτου ουδέν....


Τάδε έφη Γλαρένια... και να 'ναι καλά ο Γκούγκλης,
που έμαθα για το
φράγκικο λιμάνι και το κάστρο στην Κυλλήνη.




΄Οπως επίσης, πως μέχρι κωμωδία από τον Πολύβιο Δημητρακόπουλο ...είχε γίνει η Γλαρέντζα (και τούτο δεν το γνώριζα) από τον αγαπημένο
Πολ Αρκάς - "Χρυσή και Σιδηρά Διαθήκη"
που έχω παλαιότερα αναφερθεί,
αλλά και ακόμη παλαιότερα μέσω ενός μπλογκο-παίχνιδου:


" Βιβλιο-πρόσκληση και ...όχι μόνο


Οι όροι του νέου παιχνιδιού που με προσκάλεσαν οι: kaveiros, Μαράκι το...Μικρό μας και η tzotza μας, είναι οι παρακάτω και είναι ήδη γνωστοί:

1. Πιάσε το βιβλίο που βρί0σκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (από τελεία σε τελεία) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.


Γυρίζω το κεφάλι , πάνω πάνω το μπορδο-ροδο-κόκκινο βιβλίο που προ καιρού σε μια συζήτηση με ένα συνάδελφο "έχει διαχρονικά αποφθέγματα" μου είπε.. . "το έχω διαβάσει" του λέω, "καιρός να το βγάλω στην επιφάνεια για φρεσκάρισμα"... και εκεί έμεινε. Πού χρόνος όμως, είναι βλέπεις και το blogging...

"Σ' αφήνει και καθόλου ο ΠΙ-ΣΗΣ ", το 'βγαλε πάλι ....το φαρμάκι του Γλάρος...

Μερικά γεγονότα στη ζωή μας όμως, όπως αποδεικνύεται στην πορεία, θαρρείς πως έχουν το σκοπό τους...
Βρισκόταν μπροστά-μπροστά στο ράφι, διαφορετικά δεν επρόκειτο να βρεθεί στα χέρια μου τη συγκεκριμένη στιγμή.
Γραμμένο ....εις την καθαρεύουσαν και με το πολυτονικό σύστημα που, δυστυχώς, δε μπορώ να μεταφέρω λόγω πληκτρολογίου και ανοίγω τη σελίδα:
"Λοιπόν αυτή είναι η ουσία της Ιδεολογίας: μέλι δια την γεύσιν, άσμα δια την ακοήν, γοητεία δια την όρασιν, δηλαδή ένα διαρκές δόλωμα των αισθήσεων του άλλου, δια να συλλαμβάνεται ευκολώτερα εις μίαν παγίδα, να έρχεται δε κατόπιν ο τελευταίος και να επωφελήται από όλας ομού τας προηγουμένας φθοράς.
Εννοείται όμως ότι είναι φαινομενικώς "τελευταίος", διότι ευρίσκεται και αυτός μέσα εις τον κύκλον της αλληλοεξοντώσεως.
Ούτως όμως ή άλλως, δι' όλα αυτά απαιτείται μια γοητεία, η οποία δια μεν τον βίον των Ζώων ονομάζεται ειλικρινώς "Αλληλοφάγωμα", δια δε τον βίον των ανθρώπων ονομάζεται "Ιδεολογία"

Kαι όχι μόνο...
Μέχρι διήγημα από το Ν. Καραντηνό έγινε η Γλαρέντζα.

Τι μαθαίνω
όσο γηράσκω η γυναίκα... και τι θυμάμαι...


Αλλά... να με πει  και Γλαρέντζα...