"΄Ημασταν σε ένα εξοχικό στο Λαγονήσι, μια μεγάλη παρέα και παίζαμε τάβλι... Και αφού έχει χάσει δυο-τρεις παρτίδες... κάτι "φεύγα"... κάτι "πλακωτά" (τώρα εσύ... ξέρω... γελάς πονηρά...), μέχρι και ...πορτοπαράθυρα, σηκώνεται αναψοκοκκινισμένος και μου φωνάζει: "Αμάν ρε Γλαρένια, μα καλά... με αρρρράπη κοιμήθηκες απόψε;"......
Δεν το είχα ματακούσει αυτό το κομπλιμέντο... αλλά έδωσα τόπο στην οργή... ξαδερφάκι μου πολύ αγαπημένο ήτανε και εξακολουθεί να είναι.... Τα θυμόμαστε τώρα και γελάμε.
Και εκεί που παίζαμε εν μέσω ύβρεων και φωνασκιών.... εκείνος που έχανε δηλαδή και όχι εγώ βέβαια, "έσκασε μύτη" ο ΗΛΙΟΣ από το πουθενά....
Εκείνη την Κυριακή, μου έμαθε, ναι...o HΛΙΟΣ, πώς παίζεται σωστά το 6 και 5 σαν πρώτη κίνηση στις "πόρτες".... Φαντάσου τώρα, πόσο καλά παίζαμε με τον ξάδερφο... είναι που τον κέρδιζα κι' από πάνω... Από εκεί και πέρα εξελίχθηκα σε "γερό ζάρι". ΄Ετσι με λέει...ζαράκια...ότι μιλάω με το ζάρι λέει όποτε βεβαίως, για να είμαι ειλικρινής, τύχει να τον κερδίσω...."
Θα αναρωτιέσαι τώρα, καλέ μου φίλε, αν ονειρεύομαι... αν τα 'χασα ή όχι, με τούτη την ιστορία, που σίγουρα οι παλαιότεροι θα θυμάστε, από τη συμμετοχή μου στις 26/9/07, στο παιχνίδι "BΕST-WORST".
΄Ομως...
Υπάρχει λόγος, σου λέω....
19 είχε ο Οκτώβρης και τότε.... λαμπρή μέρα σαν και τη σημερινή ήτανε...
και μα την πίστη μου....
ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ....
και
ΤΟΝ ΑΞΙΖΕΙ!!!
Κάθε ευτυχία..."
Υπάρχει λόγος, σου λέω....
19 είχε ο Οκτώβρης και τότε.... λαμπρή μέρα σαν και τη σημερινή ήτανε...
και μα την πίστη μου....
ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ....
και
ΤΟΝ ΑΞΙΖΕΙ!!!
UPDATE: 9:07 μ.μ.
Φίλε μου αγαπημένε σ' ευχαριστώ από καρδιάς,
για τις πολύτιμες, ακριβές και ....γλυκόηχες ευχές σου.
