Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

Μη με ρωτήσεις γιατί....


....τον αγαπώ και τον σέβομαι από μικρή αυτό τον άγιο, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα θρησκόληπτη.
Δε μπορούσα λοιπόν, να μην κάνω αναφορά στη μνήμη του, που τιμάται κάθε χρόνο, σαν σήμερα,  27 Αυγούστου.



(το εκκλησάκι του αγίου Φανουρίου στη λίμνη Δόξας Φενεού Κορινθίας)




΄Αγιος Φανούριος
Ο προστάτης και πολιούχος της νήσου Ρόδου
Αρχ. Νεκταρίου Πόκια


"Τον αθλητήν του Κυρίου μέγαν Φανούριον,
τον πάλαι ηθληκότα δι’ αγάπην Κυρίου
και άγνωστον τελούντα χρόνοις τοις πριν,
εν τη Ρόδω δε ύστερον φανερωθέντα τη θεία επισκοπή,
φιλομάρτυρες τιμήσωμεν».


Ως δώρο του Θεού μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον αγαπητό και προσφιλή σε όλους μας άγιο Φανούριο, τον προστάτη και πολιούχο ολόκληρου του νησιού της Ρόδου.

Ήταν άγνωστος για πολλούς αιώνες. Η εύρεση της εικόνας του, που έγινε τον 14ο αιώνα και αναγνωρίσθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Ρόδου, Νείλο τον Β’ τον Διασπωρηνό (1355-1369), αποτελεί την μοναδική πηγή και μαρτυρία που έχουμε για τον άγιο.

Πιο συγκεκριμένα. Όταν οι Αγαρηνοί κατέλαβαν το νησί της Ρόδου, θέλησαν να το οχυρώσουν φτιάχνοντας ξανά τα κατεστραμμένα τείχη της πόλης. Ανάμεσα στους εργάτες που πήραν ήταν και πολλοί χριστιανοί, οι οποίοι σκάβοντας στα χαλάσματα βρήκαν μία θαυμάσια εικόνα, ολοκάθαρη και άφθαρτη, που φαινόταν σαν να είχε αγιογραφηθεί την ίδια ημέρα.

Η εικόνα δείχνει τον άγιο Φανούριο νεαρό στην ηλικία, ντυμένο στρατιωτικά, κρατώντας έναν Σταυρό και μαζί αναμμένη μία λαμπάδα. Ολόγυρα από την εικόνα υπάρχουν δώδεκα παραστάσεις από τα μαρτύρια του άγιου.

Στην πρώτη παράσταση ο άγιος απολογείται μπροστά στον άρχοντα. Στην δεύτερη εικονίζεται ανάμεσα στους στρατιώτες, που τον χτυπούν με πέτρες στο κεφάλι. Στην τρίτη τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Ενώ ο άγιος προσεύχεται τον χτυπούν με ρόπαλα και ξύλα. Στην τέταρτη είναι γυμνός και ματωμένος μέσα στη φυλακή. Οι δήμιοι με σιδερένια εργαλεία καταξεσκίζουν τις σάρκες του, ενώ ο άγιος ατάραχος υπομένει με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό. Στην πέμπτη βρίσκεται μπροστά στον τύραννο με μία πολύ εκφραστική στάση που δείχνει τον πόνο του αλλά και τον πόθο του για το μαρτύριο. Στην έκτη ο άγιος προσεύχεται μόνος του μέσα στη φυλακή με υψωμένα τα χέρια στον Ουρανό. Στην έβδομη γυμνός και καταματωμένος υπομένει. Γύρω του καίνε το σώμα του με αναμμένες λαμπάδες. Στην όγδοη εμφανίζεται καταπλακωμένος από μία μεγάλη πέτρα. Ολόγυρά του τα άγρια θηρία είναι έτοιμα να τον κατασπαράξουν. Στην ένατη τον έχουν στήσει μπροστά στα είδωλα με αναμμένα κάρβουνα στα χέρια. Ο άγιος όμως προτιμά να κρατά τα κάρβουνα στα χέρια και να καίγεται παρά να τα πετάξει στα είδωλα και να λυτρωθεί. Στη δέκατη δέεται με γαλήνη προς τον Θεό έχοντας τα χέρια του υψωμένα στον ουρανό. Στην ενδέκατη ο άγιος στέκεται στη μέση. Οι βασανιστές του τον έχουν τοποθετήσει σε ένα μάγκανο και του τσακίζουν τα κόκαλα. Το πρόσωπό του παραμένει ήρεμο υπομένοντας καρτερικά και το φρικτό αυτό μαρτύριο. Και τέλος στη δωδέκατη και τελευταία παράσταση εικονίζεται το τελικό μαρτύριό του. Οι δήμιοι τον ρίχνουν σε ένα λάκκο με αναμμένα ξύλα, περιτριγυρισμένο από αναμμένες φλόγες και καπνούς. Ο άγιος και πάλι ατάραχος και ήρεμος με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουράνιο νυμφίο της ψυχής του, τον Ιησού Χριστό, τελειώνει την επί γης παρουσία του.

Όλα αυτά τα μαρτύρια, τον καθιστούν Μεγαλομάρτυρα αλλά και θαυματουργό άγιο της Εκκλησίας μας. Βλέπουμε πως ο άγιος υπέμεινε τα μαρτύρια με καρτερία, υπομονή και χαρά. Πόνος μεταστοιχειώθηκε σε χαρά. Η οδύνη του μαρτυρίου, του προκάλεσε χαρά και αγαλλίαση. Και η χαρά στο μαρτύριο είναι χάρισμα του Θεού. Αν η αγάπη στον Χριστό του γέννησε τον πόθο του μαρτυρίου, η χάρις του Θεού τον κράτησε καρτερικό και γενναίο. Άλλωστε, όπως λέει ο Απόστολο Παύλος, «Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. 1, 29).

Και τα θαύματα του αγίου είναι απειράριθμα. Πάρα πολλοί είναι αυτοί που συντρέχουν και κλείνουν ευλαβικά το γόνυ της καρδιάς τους ζητώντας τις μεσιτείες και επικαλούμενοι τη βοήθειά του.
Υπάρχει και μία λαϊκή παράδοση, που θέλει τον άγιο να φανερώνει χαμένα αντικείμενα. Πριν τη φανέρωση ή μετά, εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης φτιάχνουν, όσοι επικαλούνται τη βοήθειά του, τις λεγόμενες φανουρόπιτες.




Αυτή είναι η εικόνα του Αγίου Φανουρίου που αναλύει ο αρχιμανδρίτης στο παραπάνω άρθρο και η οποία βρέθηκε στη Ρόδο. Στο κέντρο ο Άγιος γύρω-γύρω τα μαρτύριά του και κάτω το νησί της Ρόδου, το οποίο και προστατεύει. Τώρα αυτή η εικόνα βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Φανουρίου η οποία είναι μέσα στην Παλιά Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.


Φανουρόπιττα
(δόση για μικρό ταψί)

3 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι σόδα
1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο
1 1/2 κουταλάκι κανέλλα
2/3 φλυτζ. σπορέλαιο
1 φλυτζάνι τσ. ζάχαρη
1 φλυτζάνι τσ. χυμό πορτοκάλι
1/2 φλυτζ. τσ. καρύδια χοντροκομμένα
1/2 φλυτζάνι τσ. σταφίδες ξανθές

Εκτέλεση
Δουλεύουμε τη ζάχαρη, το λάδι και το πορτοκάλι με τη σόδα ανακατεμένα. Προσθέτουμε το γαρύφαλλο,  την κανέλα και το αλεύρι. Τέλος τα καρύδια και τις σταφίδες (μουσκεμένες και στραγγισμένες). Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ


83 σχόλια:

αντωνης είπε...

Και φανουροπιττα φτιαξαμε σημερα και την πηγαμε σε ενα εκκλησακι εδω στη γειτονια μας.
Να 'μαστε καλα, και του χρονου!

:)

VAD είπε...

-Φανουρόπιτα,έτσι βρήκαμε το γάιδαρο που χάσαμε,είδες,είδες,έλεγε η μάνα μου,τον έφερε ο αγιος Φανούριος!
-Φριξομάντηλα,τα κρεμάγαν στην εικόνα του για να θεραπεύσει αυτους που έπαθαν "φρίξη"(τρομάρα)από νεράιδες,ονειροπαρμένοι,"αλλοπαρμένοι"...
-Αν όμως ο Άι Φανούρης κατέβαινε στη γη κι έβλεπε τόσους "αλλοπαρμένους" γύρω του,δε θα του φτάνανε δισεκατομμύρια φανουρόπιτες για να τους θεραπεύσει!
Καλή σου μέρα,Γλαρένια μου!

ΥΓ.Για το γλυκό τα είπαμε,ε;

b|a|s|n\i/a είπε...

για το κουράγιο, την δύναμη, την ελπίδα, τα χαμόγελα. καλημέρες πολλές!

pentanostimi είπε...

Γλαρένια,δεν ειμαι θρησκευόμενη ,σεβομαι την πιστη του αλλου
καμμια φορά ζηλεύω γιατι οσοι εχουν θρησκεία εχουν ενα στηριγμα στη ζωή τους
αυτα με τα θρησκευτικά
περι φανουρόπιττας[ελπιζω να σου πετυχε....]
εχω καλες αναμνήσεις απο τη γιαγιά μου που την εφτιαχνε περίφημα και πολυ συχνα...ολο και κάτι εχανε
να εισαι καλά εσυ και οι γλάροι σου

leondokardos είπε...

Γλαρένια μου καλημέρα.
Πολύ όμορφη αυτή σου η περιγραφή για τη ζωή του Αγιου Φανούριου. Πραγματικά, τι καρτερικότητα, τι πίστη, τι σωματική και ψυχική αντοχή είναι αυτή !!!
Και τί σύμπτωση !!! Αυτή η ιστορία έρχεται σε μια στιγμή που εγω περνάω ενα δυσβάσταχτο περιστατικό. Θα πάρω σαν παράδειγμα το θάρρος, τη πίστη και τη καρτερικότητα του Αγίου ,για νο μπορέσω να σταθώ όρθιος.
Εχει η ζωή τ΄σα γυρίσματα....

Νάσαι καλά.

mahler76 είπε...

H μαμά την έκανε την Φανουρόπιτα και θα την πάει σήμερα στην εκκλησία. Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες. ΚΑλή σου μέρα.

Ανώνυμος είπε...

Kαλημέρα γλαρένια μου!
Καλά είσαι φοβερή!! Και συνταγή φανουρόπιττα;;;
Με την όρεξη θα μείνω.
Δεν σου πα ότι δεν....
Η κυρία μαλωμένη με το κατσαρολικό;
Φτιάξτην εσύ και στείλε μου δύο κομματάκια στο αλουμινόχαρτο. please...
Y.Γ. Εκτός από χαμένα αντικείμενα μήπως εμφανίζει και γαμπρούς για την ανύμφευτες;
Φιλιά κοραλένια και μια αγκαλιά!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

αντώνη μου,
Να το πω;...
Θα το πω.....
Ντρέπομαι....είναι η πρώτη χρονιά που δεν έφτιαξα από την παραμονή και πίστεψέ με, έχω ένα ...συνειδησιακό κενό. Θα επανορθώσσω σήμερα, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για μένα και τις συνήθειές μου
:-[

Καλή σου μέρα κι' όμορφη, ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!!!

Φιλι και Γλαρένιες αγκαλιές

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μου φαίνεται πως για να ξαναβρούμε το χαμένο μας κουράγιο δεν μας φτάνει ο Άγιος Φανούριος! Μάλλον χρειαζόμαστε τους Αγίους Πάντες...

Ωραία μάς τα λέει ο ιερέας, αλλά εγώ τον Άγιο Φανούριο της Ρόδου τον έχω συνδέσει με την ομώνυμη κακόφημη συνοικία της πόλης...
(είμαι αδιόρθωτος! το ξέρω...)

tovenito είπε...

αγαπημένος άγιος! αν και ούτε εγώ ιδιαίτερα θρησκευόμενος. ορισμένες όμως παραδόσεις είναι τόσο όμορφες! και η φανουρόπιτα νόστιμη!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Vad μου,
Πολύ όμορφο και ενημερωτικό το σχόλιό σου.
Επιβεβαιώνομαι για άλλη μια φορά όταν επιμένω πως μέσω του blogging μαθαίνω, γιατί λετουργεί ως ...BLOGY-PEDIA...
Πώς αλλιώς θα μάθαινα για τα φριξομάντηλα;

:-)))))
Τα χαμόγελα περί ...γαϊδάρου.
Αν θέλεις γέλασε εσύ τώρα μαζί μου...
Προ 5-6 ετών, 10 Ιουλίου ήταν, χάσαμε ένα λατρεμένο μας σκύλο
Πήγαινα στο γραφείο μου και δούλευα βουρκωμένη, άλλοτε έκλαιγα κρυφά... στο σπίτι ήμασταν όλοι μας "κουβάρι" που λένε... μήπως το ζωντανό είχε "κακοπέσει"
Δε θα ντραπώ να σου πω, πως με λαχτάρα το ζήτησα του αγίου.... ο σκύλος βρέθηκε σε λίγες ημέρες, υγιέστατος, περιποιημένος και φρεσκοκουρεμένος, γιατί τον είχε βρει κάποιος φιλόζωος.
Ανέφερα το συμβάν όχι γιατί πιστεύω πως η πίστη έκανε το θαύμα της, απλά ΕΤΥΧΕ...
Αλλά γιατί στην αδυναμία μας οι περισσότεροι, στηρίζουμε τις ελπίδες μας στο ό,ποιο άγνωστο θείο και αντλούμε δύναμη για να συνεχίζουμε.

- Αν κατέβαινε ο άγιος σήμερα θα πάθαινε εκείνος "φρίξη"....άλλως θα φρίκαρε.. με τόση αδικία που κυριαρχεί στον πλανήτη.

Καλή σου μέρα κι' όμορφη!
Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

b|a|s|n\i/a μουυυυυ....
:-)
Μόνο γι' αυτά τα τόσο πολύτιμα συναισθήματα...

Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά και πλήρης ακριβών συναισθημάτων!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

pentanostimi μου,
Ούτε κι' εγώ καλή μου φίλη, παρ' ότι μεγάλωσα σε οικογένεια με έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα.
Δεν παύει όμως κάθε που σείεται η γης... και αναφέρομαι στον κυρ-Εγκέλαδο που τον τρέμω, να βγάζω την κραυγή "Παναγία μουυυυ"... εκεί να δεις δούλεμα που πέφτει από το Γλάρο μου....
;-))))

Είδες οι παιδικές μας αναμνήσεις πόσο πολύτιμες είναι και μας χαρίζουν μόνο γαλήνια χαμόγελα;
Εγώ πάλι, ξεχνάω τις ολονυχτίες που με τραβολογούσαν και κοιμόμουνα στο στασίδι;...
Να, σα να μυρίζω το λιβάνι τώρα που σου γράφω...
Αυτά τα τόσο ασήμαντα, μένουν και μας συντροφεύουν στην πορεία της ζωής μας, για να μας θυμίζουν όμορφες, ανεπιτήδευτες εποχές.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λιόντα μου,
Εύχομαι, αντλώντας δύναμη από τέτοια φωτεινά παραδείγματα, να ξεπεράσεις και να ξεπερνάμε τις δύσκολες στιγμές, που από κανένα μας δε λείπουν, γιατί σίγουρα... T
"Ρόδα είναι και γυρίζει..." (6/3/2007)

Η θετική μου σκέψη και οι (προσ)ευχές μου κοντά σου,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

mahler76 μου,
Mε συγκινείς...
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

"ζαχαρούλα.." είπε...

τον άγιο τον ήξερα.. την ιστορία όχι!!!

να είσαι καλά.. να είμαστε καλά.. και του χρόνου!!

καλημέρες!!!!!

Μαριλένα είπε...

έχουμε ένα μικρό εκκλησάκι του αγ. Φανουρίου στη γειτονιά μας.

πηρα τα κοριτσια και πηγαμε για το καθιερωμένο προσκύνημα
(και την καθιερωμένη πια προσευχή μας για τη Λυδία..)

σας φιλώ κι εύχομαι να είστε παντα καλά :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Κοραλένια μου
Πάντα πιστευα, πως αν είναι να μην ταιριάζουν μεταξυ τους δυο άνθρωποι είναι προτιμότερο να έχουν την ελeυθερία τους


Eπίσης και κρίνοντας πάντα εξ' ιδίων (βλ. την από 19/1/2008 ανάρτησή μου και με τίτλο:
"BEST-WORST"), πως το κεφάλαιο γάμος είναι καθαρά θέμα τύχης.

- Τι να σου στείλω Κοραλένια μου,που φέτος, ας όψεται το blogging, τον ....πρόδωσα τον άγιο και δεν είδε πίτα από μένα;...
;-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

roadartist είπε...

Είναι πραγματικά περίεργο πως κάποιοι 'άγιοι' μένουν μέσα σου..κάποια στιγμή της ζωής σου σε σημαδεύουν..ακόμη κ αν δεν είσαι τόσο θρήσκος.. Εχω και εγω μια ιδιαίτερη αδυναμία σε έναν.. τον εχω βαθια μεσα μου.. Να εισαι παντα καλα γλαρενια, σε ευχαριστω που μοιραστηκες αυτες τις σκεψεις μαζι με μας.

BUTTERFLY είπε...

Απιστευτο ποσα μπορει να υπομεινει κανεις για την Πιστη και απο Πιστη!
Ακομα πιο απιστευτη η σκληροτητα των ανθρωπων, για θεματα ανουσια, αναξια της ανθρωπινης ζωης...αυτο κρατησα απο την αναρτηση σου, γιατι για αλλη μια φορα με σοκαρε! Με τοσα που ακουω και βλεπω, απορω πως σοκαρομαι ακομα!

Υ.Γ. Εφαγα και Φανουροπιτα σημερα και καθως δεν τα παω καλα με τις ημερομηνιες, αναρρωτιομουν ποιος εχασε τι! Θεα ε;;;;

Ανώνυμος είπε...

πολύ ενδιαφερον ποστ...ασε που δεν ήξερα οτι ο Αγιος είναι προστάτης της Ροδου...σε μενα Ο Αγιος Φανουριος έφερε ένα ξεχωριστό δώρο ...την κόρη μου πριν 15 χρόνια....και βεβαια φτιάξαμε σήμερα μια φανουρο-τουρτα!(προσεχώς αναρτηση!)
φιλια πολλά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ασκαρντουλίνο μου….

….με πρόλαβες…. βεβαως και είσαι
;-)))))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

tovene592 μου,
Η συνταγή που βεβαίως δεν είναι δική μου, είναι δοκιμασμένη και πραγματικά πολύ ωραία..
΄Οσο για τις παραδόσεις μας, καλό θα ήταν να μη θυσιαστούν με το πέρασμα του αδηφάγου χρόνου, στο όνομα της όποιας εισαγόμενης e-ξέλιξης
Είναι η ιστορία μας και οι καταβολές μας που μόνο κακό δεν κάνουν….

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ζαχαρούλα μου,
Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

μαριλένα μου,
- Λυδία… όσο αγαπημένο όνομα, τόσο πονεμένη ιστορία.
Μακάρι να γινόταν το θαύμα της πραγματοποίησης της ελπίδας αυτών των ταλαιπωρημένων γονιών.…

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

roadartist μου,
Πες μου τώρα… δεν είναι πολύ όμορφο που η «επικοινωνία» έστω με αυτό το άγνωστο και απροσδιόριστο, μόνο γαλήνη φέρνει στην ψυχή;
΄Ετσι όπως ένα όμορφο ανάγνωσμα, μια μελωδία μαγευτική.
Ποιο το κακό; Μη μας πουν οπισθοδρομικούς, καθυστερημένος ή τριτοκοσμικός.
Σήμερα ευτυχώς ο κόσμος είναι μορφωμένος και δεν φορά παρωπίδες, απλά έχουμε την ανάγκη, χωρίς ακρότητες βεβαίως, να ταξιδεύουμε την ψυχή σε πιο υπήνεμα λιμάνια

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

butterfly μου,
:-)
Kαι του χρόνου!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

cook μου,
:-)
Δώρο ΖΩΗΣ!!!!
ΝΑ ΖΗΣΕΙ Α ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ!!!

Α,α,α,α,α,... περιμένω την ανάρτηση με τη φνανουρότουρτα
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Artanis είπε...

Καλησπέρα Γλαρένια μου...

roadartist είπε...

Συμφωνώ απόλυτα.
Δίχως ακρότητες, φανατισμούς.. και αναγνωρίζοντας τα λάθη της εκκλησίας.
Η υπερβολή δεν οφελεί σε τίποτα.
"να ταξιδεύουμε την ψυχή σε πιο υπήνεμα λιμάνια", ακριβώς αυτό :)

faraona είπε...

Η χαρη Του μαζι σου κοριτσι μου!
Τον εχουμε κι εμεις οι Μακεδονες αγαπημενο αυτον τον Αγιο.

τα φιλια μου

kiki είπε...

Βοήθειά σου λοιπόν!

kiki είπε...

Ξέχασα: εξακολουθούν να ανοίγουν pop ups όταν πατάω για να σου σχολιάσω...

busy bee είπε...

Εμένα γιορτάζει ο γιός μου...έχει γενέθλια!!!.....άσχετο ε!
Χρόνια πολλά λοιπόν!
Ωρα καλή!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

artanis μου,
Καλό σου και όμορφο βράδυ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

roadartist μου
Καλό σου, ρομαντικό και όμορφο βράδυ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φαραόνα μου,
Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

kiki μου,
Κι' εμένα ανοίγουν, εγώ τα κλείνω, εκείνα ξανανοίγουν... να δούμε ποιού θα περάσει...
;-)

Μου υποσχέθηκε ο γιός μου που διακοπεύει πως ΘΑ.... τα φτιάξει..

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

------ είπε...

Βοήθεια σου καλή μου και να σου φανερώνει πάντα καλά νέα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

busy bee μου,
Καθόλου... ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ άσχετο...

ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΣΟΥ
ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΝΑ ΓΕΡΑΣΕΙ
ΜΑΤΙ ΚΑΚΟ ΕΠΆΝΩ ΤΟΥ
ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ...

Χλωμή, αλλά από καρδιάς, προσπάθεια μαντινάδας

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Έφαγα και εγώ φανουρόπιτα..και την έφτιαξε φοβερή η mother.Αυτό που μου την έδωσε είναι οτι την μισή την μοιράσαμε σε φίλους και γνωστούς γιατί λέει πρέπει να πάρουν και αυτοί την ευλογία.
Και κάνω 2 ερωτήσεις-απορίες ενός ηλίθιου ξενύχτη:
-Αυτοί δεν ξέρουν δηλαδή να φτιάχνουν φανουρόπιτες;
-Εμένα γιατί δεν μου έδωσαν άλλοι απο την φανουρόπιτα τους;
Βοήθεια μας γλαρένια μου.Καλημέρα!

nikiplos είπε...

μπράβο γλαρένια...

Στην φανουρόπιτα, κάτι μου φαίνεται να λείπει... μαχλέπι, χιώτικη μαστίχα δεν ξέρω τι... αλλά πάλι, αυτή που ξέρω εγώ μπορεί να είναι παραλλαγή...

Κάθε 27 Αυγούστου, λοιπόν περίμενα πως και πως τη φανουρόπιτα... Τι να το κάνεις, τώρα πλέον αρκούμαι με κάνα μάφιν...

ΥΓ πολύ ωραία η περιγραφή και η απεικόνιση... είναι βέβαιο ότι η εικόνα αυτή της φωτογραφίας είναι παλιά? σαν καινούρια μου φαίνεται...

Τα φιλιά μου!!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

νανούκα μου,
Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά, να μας γλυκοσυντροφεύεις τις κρύες νύχτες του χειμώνα που θα ρθει και όχι μόνο

Φιλί και Γλαρένιες ακαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

νίκο μου,
Χαααα.... η πρώτη σου απορία και απορία του Γλάρου μου.....
Με τη δεύτερη συνέβη και σε μας σε κάποιο πανηγύρι στο Λεκανοπέδιο, όταν είχαμε τα παιδιά μικρά. Μόλις της διάβασε κάποιας την πίτα της ο ιερέας, τη σκέπασε και όπου φύγει-φύγει...
Τώρα... παίζει και να μας είδε μισή διμοιρία τους Γλάρους...οπότε σου λέει η γυναίκα αν μου φάνε το ταψάκι μου αυτοί, τι θα πάω στο σπίτι..
;-)))

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ νίκο μου, να είναι καλά η μανούλα να σου ξαναφτιάξει, και μεταξύ μας, δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε ένα ολόκληρο χρόνο...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Παριζιάνε μου,
- Για τη φανουρόπιττα μόνο κανελο-γαρύφαλα ξέρω ότι βάζουν συνήθως.
΄Ισως προς Χιο μεριά να βάζουν και μαστίχα, δεν το γνωρίζω όμως

- Κι' εγώ έτσι την κόβω την εικόνα που βρήκα μέσω Γκούγκλη στη συγκεκριμένη διεύθυνση.... της ώρας και με το βερνίκι της...
΄Αλλη είναι η αυθεντική πιστεύω, πολύ διαφορετική, της οποίας έχω φωτοτυπία, από προ 6ετίας άρθρο σε Κυριακάτικη εφημερίδα.

Πίστευε και μη ερεύνα, μου έλεγε η γιαγιούλα μου ....για να με ξεφορτώνεται...
Κι' εγώ βρε παιδί μου, την είχα ψοφήσει... ήθελα πλήρεις αναλύσεις....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα!!!!
Ήρθα για να μείνω!!!
Πολύ ωραίο το αφιέρωμα στον Άγ. Φανούριο! Έχουμε και εμείς εδώ, αλλά λόγω δουλειάς, έχω κάνα-δυό χρόνια να πάω! Φρικτά τα βασανιστήρια.. ούτε στην σκέψη ούτε στην εικόνα αντέχονται!
Επίσης ήθελα να πω, ότι εδώ δεν βάζουν ποτέ ζυγό αριθμό υλικών στην φανουρόπιτα! Πάντα μονός 9, 11, 13...
Φιλιά!!!

Argy είπε...

8eos na mas filaei!!!
kali oreksi!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλώς τον Ηφαιστίωνα,
τιμή μου και χαρά μου,
σιμά μου όταν έρχονται
νιάτα, σαν τα παιδιά μου

Κι' εγώ περί μονού αριθμού υλικων γνωρίζω... συνήθως εννέα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

argy μου
και παλιέ μου γνώριμε, εννοώντας φυσικά πως σε e-γνωρίζω από το ξεκίνημά μου, είσαι καλά;

Το μαγαζάκι σου το δούλεψες φέτος;

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

leondokardos είπε...

Γλαρένια μου σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις (προ)σευχές σου και τις χρειάζομαι πολύ.
Απο τα πολλά κτυπήματα έχω κατά κάποιο τρόπο συνηθίσει και αντέχω,
παλεύω, δεν εγκαταλείπω.
Μόνο καμιά φορά λέω " γιατί πάλι ρε γαμ...."
Καλό βράδυ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λιόντα μου,
Θα σου εμπιστευτώ το σλόγκαν του Γλάρου μου που, (ας πούμε... ας πούμε λέω...) με ηρεμεί... μάλλον με αποστομώνει, κάθε φορά που βάζω .....την προβοσκίδα (έτσι μου λέει χαριτολογώντας) κάτω;
"Μόνο οι πεθαμένοι δεν έχουν προβλήματα. Να χαίρεσαι που είσαι ζωντανή και τα παλεύεις"
΄Αντε, ώρα εσύ και πες του κουβέντα...
;-)))

Θα το παλέψουμε κι' αυτό λοιπόν.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Ανώνυμος είπε...

γλαρενια μου βοηθεια μας ο αγ. φανουρης και του χρονου με το καλο να φτιαξουμε φανουροπιτες οσοι δεν φτιαξαμε φετος...
φιλια καληνυχτας!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πολύ καλό αφιέρωμα. Κι η συνταγή χρήσιμη, ανεξαρτήτος γιορτής ή μη του αγίου :))
Έχεις επισκεφτεί την λίμνη του Φεναιού; Δεν είναι υπέροχο τοπίο;
Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω! Καλό βράδυ να έχεις, γεμάτο όμορφα όνειρα!

brainwaves είπε...

Το ιδιωτικό εκκλησάκι που έχουμε στο σπίτι είναι των Αγίων Νεκτάριου και Φανούριου. Σε προσκαλώ όποτε θέλεις να μας επισκεφθείς και να σε πάω!

Αυτό που θέλω να μου πεις είναι γιατί το μαρτύριο να το προσμένει κανείς με πόθο. Καταλαβαίνω την υπομονή, αλλά τον πόθο, όχι.

Ενδιαφέρουσα σίγουρα η αφήγηση. Θα μου άρεσε να μάθαινα και γιατί κατέληξε στα μαρτύρια... Ξέρουμε κάτι γι' αυτό;

xxx

neni είπε...

Εγώ δε έκανα φανουρόπιτα αλλά έμαθα τόσα από εσένα για τον Άγιο Φανούριο και σ΄ευχαριστώ για αυτό.
Φιλιά πολλά γλυκιά μου.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

una mama μου,
Καλώς επέστρεψες από τις διακοπές και Καλή δύναμη για τους υπόλοιπους 11, μέχρι τις επόμενες.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρα.. καλημέρα.. καλημέρα.. καλημέρα!!!!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ανεμοσκορπίσματά μου,
- Πιστεύω πως αυτά τα έθιμα που πέρασαν στην παράδοση, συνηθίζονταν σε πολύ δύσκολες οικονομικά εποχές, όπου ο κόσμος στο πλέον απομεμακρυσμένο χωριό (ούτε μέσα μεταφοράς υπήρχαν, πόσο μάλλον ζαχαροπλαστεία) δικαιολογία έψαχναν σε επίσημες εορτές κ.α. για να φτιάξουν με θυσία, το ακριβό για τότε ιδιαίτερο, τη διατροφική και οικονομική υπερβολή και να ξεφύγουν από την ελιά και στην καλύτερη των περιπτώσεων το ψωμοτυρι..
Σε μας έμειναν για να έχουμε να λέμε...

- Είχα πάει μικρή, δεν ξαναέτυχε..

- Είναι πανέμορφα αλλά και πού δεν είναι στην Ελλάδα..

Φιλί και Γλαρενιες αγκαλιες

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

brainwaves μου,
Προφανώς στο εξοχικό σας θα βρίσκεται, γιατί στην πόλη ούτε καν πολυτέλεια δεν είναι..
Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση, όσο για την απορία σου... "όχι εγώωωω..." που έλεγε ο γιος μου μικρός (πάντα στους υπόλοιπους φόρτωνε τις ζαβολιές του) τον Αρχιμανδρίτη ρώτησε... διότι για μένα τούτα είναι φαινόμενα ακραίου θρησκευτικού φανατισμού.

Επομένως, εξηγήθηκα...."μη με ρωτήσεις γιατί", που σημαίνει πως μέσω αυτών των τελετουργικών και εθίμων....μόνο την παιδική μας ηλικία νσταλγούμε...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

brainwavew μου,
Δεν σου απήντησα στην τρίτη σου απορία...
Γιατρέ μου, είσαι έξυπνο παιδί...
Ρωμαίος στρατιωτικός και χριστιανός γινόταν; Ούτε λόγος για άγρια θηρία τότε στη Ρόδο, οπότε το παλέψανε διαφορετικά...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

neni μου,
"Ας δεηθούμε λοιπόν..... για το κουράγιο που χάνουμε, την ψυχραιμία, τον έλεγχο, την ελπίδα..."
Αυτό είναι το "ηθικόν δίδαγμα" όπως μας έλεγαν στο κατηχητικό, γιατί μόνο εκεί μας έστελναν τότε οι μαμάδες μας, πέρα από το σχολείο...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ζαχαρένια μου,
Καλη σου μέρα και έρχομαι να δω τι προτείνει το μενού για σήμερα..

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

brainwaves είπε...

κι όμως... στην πόλη είναι...
:-)))

tzonakos είπε...

Κι εγω περιέργως εχω κάτι με αυτον τον άγιο απο μικρός.
Πρέπει κάποτε να πάω να του ανάψω ενα κερί για όσα εχω βρεί και να τον ρωτήσω για όσα έχασα.
Ελπίζω να κρατηθώ και να μην ζητήσω να μου βρεί τους αριθμούς του επόμενου Λόττο :)
Πολυ όμορφο μέρος εκεινο στη φωτογραφία, στον Φενεό.

Cookie είπε...

Καλά, από αγίους δεν έχω ιδέα λέμε... Πάλι καλά που μερικοί άνθρωποι έχουν και αναρτούν πληροφορίες στα μπλογκ τους αλλιώς... τελείως άσχετη λέμε...

Καλά, τη φανουρόπιτα ούτε που θα δοκιμάσω να τη φτιάξω, μην πάρει φωτιά το σπίτι πριν γυρίσουν οι γονείς μου, και καλά τα κατάφερα έναν μήνα τωρα να μην το ρημάξω :)))

Φιλάκια πολλά!!

leondokardos είπε...

Αποστομωτικά τα λόγια του Γλάρου σου,τι να πω!!!
Το παλεύω με κάθε ...είδους πάλη,θα τα καταφέρω άλλη μια φορά
Ευχαριστώ και πάλι για τα λόγια σου.

Ανώνυμος είπε...

μου κάνει εντύπωση ότι στις περισσότερες αναρτήσεις σου, υπάρχει μια συνταγή σαν επίλογος :)

τέτοιες στιγμές ζηλεύω τους παντρεμένους αλλά το ξεπερνάω γρήγορα με μια γευστικότατη πίτσα (σαβούρα :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

brainwaves μου,
Τελικά ανήκεις κι' εσύ στα τυχερά παιδιά, που μεγαλώσαμε σε σπίτια με κήπο

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

tzonako μου,
΄Εχει ομορφιές η Ελλαδίτσα μας!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δαμασκηνάκι μου,
πρόσεχε... μη γυρίσουν οι άνθρωποι και δε βρουν σπίτι...

Αστειεύομαι φυσικά...
Καμιά μας δε γεννήθηκε μαγείρισσα...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λιόντα μου,
Βάστα ΓΕΡΑ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ηλιογράφε μου,
΄Οχι "περισότερες"....
3-4 φορές έτυχε να έχω ένα γλυκό έτοιμο και να το δημοσιεύσω.

Θυμάσαι τους λουκουμάδες; Είχε έρθει ο πατέρας μου και έφτιαξα επειδή του αρέσουν πολύ.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Δήμητρα είπε...

H μάνα μου τον πιστεύει πολύ τον Φανούρη.... να πω και γω την αμαρτία μου.Μια φορά γυναικοπαρέα και φοιτητοπαρέα πέντε γυναικών όλες πληγωμένες απ τον δικό της Δημήτρη,μαζευτήκαμε και αγοράσαμε απο κοινού τα υλικά για μια Φανουρόπιτα,την φτιάξαμε,μελετήσαμε πέντε Δημήτρηδες και πρωί πρωί Κυριακής(μπορεί να ήταν και η μοναδική )πήγαμε στον Άγιο Νικόλα της Καισαριανής και λειτουργηθήκαμε...Αλλά κάνένας απ τους πέντε δεν επανήλθε,...Ακόμα έχουμε και το λέμε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δήμητρά μου,
που Γύρισες γεμάτη εικόνες και μυρωδιές...ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!!

΄Αφαντοι οι Δημήτρηδες...
Ας είναι καλά... κι' εμείς να έχουμε να λέμε
;-))))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

panoptis είπε...

πέρασα για καληνύχτα...

για τον άγιο, δεν ξέρω. πάντα υπήρχε η απορία μου για αυτόν. ξεχωριστή μορφή πράγματι...

καλή σου νύχτα γλαρένια.

Κούκος είπε...

Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι πολύ έντονα μια σκηνή. Η μεγαλύτερη αδερφή μου στη βόλτα του Σαββάτου έχασε ένα βραχιόλι, δώρο της νονάς της από την Αθήνα. Για ώρες έψαχνα στο δρόμο μήπως το βρω και σταματήσει να κλαίει. Την άλλη μέρα το πρωί, η μάνα μου έκανε μια φανουρόπιττα για να βοηθήσει ο Άγιος να βρεθεί το βραχιόλι. Δεν βρέθηκε τελικά, αλλά μου έμεινε η γεύση της φανουρόπιττας.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

panoptis μου
Καλώς μας ήρθες και καλό υπόλοιπ καλοκαιριού

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

κούκε μου,
Αυτές οι χαριτωμένες μνήμες, οι αθώες και άδολες είναι η παιδικότητά μας... το παιδί που παραμένει ή κρατάμε φυλαγμένο μέσα μας

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

anamella είπε...

Καλημέρα Γλαρένια μου
Θα ήθελε περισσότερες πληροφορίες για το εκκλησάκι στον Φενεό του άγιου Φανουρίου.Θα μπορούσες να μου στείλεις email ???
Ευχαριστώ

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

anamella μου,
ΕΔΩ και ΕΔΩ

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Gee Pontius είπε...

"Μη με ρωτήσεις γιατί....
....τον αγαπώ και τον σέβομαι από μικρή αυτό τον άγιο, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα θρησκόληπτη."

Θα μπορούσε να είχε γραφτεί από ... εμένα, θα άλλαζα μόνο το γένος στην τελευταία λέξη.
Σπάνια καλύπτομαι τόσο πολύ.

Χαιρετώ σε

Τζι

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ψυχανεμίζομαι ανωτερότητα ψυχής και αυτό είναι ευχάριστο.

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ με ΥΓΕΙΑ!!!

Σ' ευχαριστώ και αντιχαιρετώ σε


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές