Τι μπορεί να είναι;

Τελευταίως, μου συμβαίνει το εξής περίεργο. ΄Οτι και ό,ποιον σκεφτώ....

"σκάει μύτη" μπροστά μου" , αιφνιδίως, απροειδοποιήτως και απροβλέπτως...

Πώς τη χαρακτηρίζει η επιστήμη αυτή την ασυ- ή υπο-συνείδητη (διόρθωνέ με...)

λειτουργία μας;


"΄Εκτη αίσθηση";;; , "Τηλεπάθεια";;;

"Η μεταβίβαση σκέψης ή συναισθήματος από ένα άτομο σ` ένα άλλο, χωρίς την αποφασιστική συμβολή των φυσικών τρόπων επικοινωνίας. Είναι ένα φαινόμενο που δεν έχει ερευνηθεί πλήρως και ανάγεται στη σφαίρα της παραψυχολογίας"

Ψυχολόγο διαθέτουμε στη blogo-γειτονιά;

Ψυχαναλύστε με.... δεκτή κάθε διάγνωση...

" Η ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ, η έκτη αίσθηση, είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μας. Για να μην πούμε ότι είναι η ίδια η ζωή μας.

Τελευταίο και πιο πρόσφατο συμβάν ο γαλανομάτης... συμπλόγκερ.

Χθες τον θυμήθηκα.... καιρό σκέφτηκα, έχω να μάθω νέα του.....

Ε λοιπόν, σου ορκίζομαι, στο πληκτρολόγιο που χτυπάω.... σήμερα το πρωί,
βρήκα τη θερμή του χθεσινοβραδινή καληνύχτα...

Πάει επίσης καιρός, που ψάχννω στο Γκούγκλη ένα θέμα, που πιο κάτω θα σου αναδείξω...Δεν έβρισκα καμία περισσότερο εκτενή και πλήρη περιγραφή, από το απόκομμα μιας Κυριακάτικης Εφημερίδας (με τσάντα τις κουβαλάμε κάθε Κυριακή...) και που δε θυμάμαι τώρα....

.....και που άλλοτε συγκέντρωνα ταξινομημένες κατά θέματα και κατηγορίες σε φακέλλους.

Χρόοοοονια αυτή η δουλειά,. με αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών για διάφορα θέματα, που θα μπορούσαν κάποια στιγμή να μου φανούν χρήσιμα. Mεταξύ μας, ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε ο λόγος της ύπαρξής τους... απλά όταν άνοιγα τους φακέλλους, αναρωτιόμουν κι' εγώ η ίδια...."μα υπάρχει και αυτό εδώ μέσα;"

Και έκοβα που λες, με το ψαλίδι και γέμιζα ντοσιέ και ....ράφια στη βιβλιοθήκη.

΄Ωσπου προ διετίας, που βάψαμε τo σπίτι μέσα έξω, έγινε και η σχετική εκ βάθρων εκκαθάριση....

' Ηταν που, εν τω μεταξύ, είχε μπει στη ζωή μου και ο ...Γκούγκλης...

΄Εφαγαν που λες, ΟΛΑ, τέτοιο φύσημα... που ανάσαναν τα ράφια της βιβλιοθήκης.

Προ καιρού όμως, όταν μου ήρθε στο μυαλό κάποιο από τα θεματάκια που είχα τότε σε απόκομμα... ο Γκούγκλης αποδείχτηκε ανεπαρκής..... Εκείνο το απόκομμα, πέρα από τις φωτογραφίες, την ιστορική και ηθικοκοινωνική ανάλυση, είχε και λεπτομερέστατες περιγραφές.

Τώρα τί κάνουμε;.....Και αίφνης, παίρνω μέιλ από φίλη καλή, με εικόνες ΜΟΝΟ, αλλά ακριβώς για το θέμα που ζητούσα.....

Νάτη και πάλι, η έκτη αίσθηση κοινώς τηλεπάθεια....

"Πόδι σε σχήμα λωτού",

που είναι υποχρεωμένες οι γκέισες να έχουν για να είναι λίαν ερωτικές...
Για να περπατήσουν λέει, αμ δε που περπατάνε.. πρέπει να κάνουν μικρά, γρήγορα και ....τσαχπίνικα βηματάκια (έτσι έγραφε το απόκομμα).

Για να καταλήξουν οι ...έρμες σε μεγάλη ηλικία,


πέρα από το βάρος των χρόνων τους,
να υφίστανται και τις συνέπειες αυτού του από τρυφερής

ηλικίας, βασανισμού τους.

Ιδού και οι σύγχρονες και πρόσφατες στυλιστικές προτάσεις στο χώρο του υποδήματος,
εμφανέστατα επηρεασμένες από το "πόδι του λωτού"

ή μήπως .....το πόδι της φοράδας;...

.....διότι το πετάλωμα τους λείπει μόνο....

Δεεεεεε μου λες φαβούλα μου.... (να δω η γυναίκα, τί άλλο θα μου ζητήσεις να κάνω... ) ποιό πατούμενο θα ταίριαζε με το τσαντάκι μου αυτό;

Εγώ λέω το πρώτο-πρώτο, το κόκκινο που είναι και σέξυ, αλλά και για να φτάνω το Γλάρο μου....

UPDATE 5/8 (5:38)

Μετά τα σχόλια των καλών φίλων epicuros και Νίκος τους ευχαριστώ
και συγχωρείστε με για την παραπληροφόρηση, διορθώνω μια ασάφεια από δικό μου λάθος, ως προς τη χώρα τήρησης του εθίμου του ....κομψού ποδός...
΄Οπου γκέϊσες και Ιαπωνία λοιπόν...

Κίνα και Κινέζες.

Μη με ρωτήσεις γιατί....

....τον αγαπώ και τον σέβομαι από μικρή αυτό τον άγιο, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα θρησκόληπτη.
Δε μπορούσα λοιπόν, να μην κάνω αναφορά στη μνήμη του, που τιμάται κάθε χρόνο, σαν σήμερα,  27 Αυγούστου.

(το εκκλησάκι του αγίου Φανουρίου στη λίμνη Δόξας Φενεού Κορινθίας)




΄Αγιος Φανούριος

Ο προστάτης και πολιούχος της νήσου Ρόδου
Αρχ. Νεκταρίου Πόκια

"Τον αθλητήν του Κυρίου μέγαν Φανούριον,

τον πάλαι ηθληκότα δι’ αγάπην Κυρίου

και άγνωστον τελούντα χρόνοις τοις πριν,

εν τη Ρόδω δε ύστερον φανερωθέντα τη θεία επισκοπή,

φιλομάρτυρες τιμήσωμεν».

Ως δώρο του Θεού μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον αγαπητό και προσφιλή σε όλους μας άγιο Φανούριο, τον προστάτη και πολιούχο ολόκληρου του νησιού της Ρόδου.

Ήταν άγνωστος για πολλούς αιώνες. Η εύρεση της εικόνας του, που έγινε τον 14ο αιώνα και αναγνωρίσθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Ρόδου, Νείλο τον Β’ τον Διασπωρηνό (1355-1369), αποτελεί την μοναδική πηγή και μαρτυρία που έχουμε για τον άγιο.

Πιο συγκεκριμένα. Όταν οι Αγαρηνοί κατέλαβαν το νησί της Ρόδου, θέλησαν να το οχυρώσουν φτιάχνοντας ξανά τα κατεστραμμένα τείχη της πόλης. Ανάμεσα στους εργάτες που πήραν ήταν και πολλοί χριστιανοί, οι οποίοι σκάβοντας στα χαλάσματα βρήκαν μία θαυμάσια εικόνα, ολοκάθαρη και άφθαρτη, που φαινόταν σαν να είχε αγιογραφηθεί την ίδια ημέρα.

Η εικόνα δείχνει τον άγιο Φανούριο νεαρό στην ηλικία, ντυμένο στρατιωτικά, κρατώντας έναν Σταυρό και μαζί αναμμένη μία λαμπάδα. Ολόγυρα από την εικόνα υπάρχουν δώδεκα παραστάσεις από τα μαρτύρια του άγιου.

Στην πρώτη παράσταση ο άγιος απολογείται μπροστά στον άρχοντα. Στην δεύτερη εικονίζεται ανάμεσα στους στρατιώτες, που τον χτυπούν με πέτρες στο κεφάλι. Στην τρίτη τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Ενώ ο άγιος προσεύχεται τον χτυπούν με ρόπαλα και ξύλα. Στην τέταρτη είναι γυμνός και ματωμένος μέσα στη φυλακή. Οι δήμιοι με σιδερένια εργαλεία καταξεσκίζουν τις σάρκες του, ενώ ο άγιος ατάραχος υπομένει με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό. Στην πέμπτη βρίσκεται μπροστά στον τύραννο με μία πολύ εκφραστική στάση που δείχνει τον πόνο του αλλά και τον πόθο του για το μαρτύριο. Στην έκτη ο άγιος προσεύχεται μόνος του μέσα στη φυλακή με υψωμένα τα χέρια στον Ουρανό. Στην έβδομη γυμνός και καταματωμένος υπομένει. Γύρω του καίνε το σώμα του με αναμμένες λαμπάδες. Στην όγδοη εμφανίζεται καταπλακωμένος από μία μεγάλη πέτρα. Ολόγυρά του τα άγρια θηρία είναι έτοιμα να τον κατασπαράξουν. Στην ένατη τον έχουν στήσει μπροστά στα είδωλα με αναμμένα κάρβουνα στα χέρια. Ο άγιος όμως προτιμά να κρατά τα κάρβουνα στα χέρια και να καίγεται παρά να τα πετάξει στα είδωλα και να λυτρωθεί. Στη δέκατη δέεται με γαλήνη προς τον Θεό έχοντας τα χέρια του υψωμένα στον ουρανό. Στην ενδέκατη ο άγιος στέκεται στη μέση. Οι βασανιστές του τον έχουν τοποθετήσει σε ένα μάγκανο και του τσακίζουν τα κόκαλα. Το πρόσωπό του παραμένει ήρεμο υπομένοντας καρτερικά και το φρικτό αυτό μαρτύριο. Και τέλος στη δωδέκατη και τελευταία παράσταση εικονίζεται το τελικό μαρτύριό του. Οι δήμιοι τον ρίχνουν σε ένα λάκκο με αναμμένα ξύλα, περιτριγυρισμένο από αναμμένες φλόγες και καπνούς. Ο άγιος και πάλι ατάραχος και ήρεμος με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουράνιο νυμφίο της ψυχής του, τον Ιησού Χριστό, τελειώνει την επί γης παρουσία του.

Όλα αυτά τα μαρτύρια, τον καθιστούν Μεγαλομάρτυρα αλλά και θαυματουργό άγιο της Εκκλησίας μας. Βλέπουμε πως ο άγιος υπέμεινε τα μαρτύρια με καρτερία, υπομονή και χαρά. Πόνος μεταστοιχειώθηκε σε χαρά. Η οδύνη του μαρτυρίου, του προκάλεσε χαρά και αγαλλίαση. Και η χαρά στο μαρτύριο είναι χάρισμα του Θεού. Αν η αγάπη στον Χριστό του γέννησε τον πόθο του μαρτυρίου, η χάρις του Θεού τον κράτησε καρτερικό και γενναίο. Άλλωστε, όπως λέει ο Απόστολο Παύλος, «Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. 1, 29).

Και τα θαύματα του αγίου είναι απειράριθμα. Πάρα πολλοί είναι αυτοί που συντρέχουν και κλείνουν ευλαβικά το γόνυ της καρδιάς τους ζητώντας τις μεσιτείες και επικαλούμενοι τη βοήθειά του.

Υπάρχει και μία λαϊκή παράδοση, που θέλει τον άγιο να φανερώνει χαμένα αντικείμενα. Πριν τη φανέρωση ή μετά, εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης φτιάχνουν, όσοι επικαλούνται τη βοήθειά του, τις λεγόμενες φανουρόπιτες.

Ας δεηθούμε λοιπόν, όχι για υλικά και άνευ σημασίας πράγματα,

αλλά για το κουράγιο που χάνουμε, την ψυχραιμία, τον έλεγχο, την ελπίδα...

Αυτή είναι η εικόνα του Αγίου Φανουρίου που αναλύει ο αρχιμανδρίτης στο παραπάνω άρθρο και η οποία βρέθηκε στη Ρόδο. Στο κέντρο ο Άγιος γύρω-γύρω τα μαρτύριά του και κάτω το νησί της Ρόδου, το οποίο και προστατεύει. Τώρα αυτή η εικόνα βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Φανουρίου η οποία είναι μέσα στην Παλιά Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.

Φανουρόπιττα

(δόση για μικρό ταψί)

3 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

1 κουταλάκι σόδα

1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο

1 1/2 κουταλάκι κανέλλα

2/3 φλυτζ. σπορέλαιο

1 φλυτζάνι τσ. ζάχαρη

1 φλυτζάνι τσ. χυμό πορτοκάλι

1/2 φλυτζ. τσ. καρύδια χοντροκομμένα

1/2 φλυτζάνι τσ. σταφίδες ξανθές

Εκτέλεση

Δουλεύουμε τη ζάχαρη, το λάδι και το πορτοκάλι με τη σόδα ανακατεμένα. Προσθέτουμε το γαρύφαλλο,  την κανέλα και το αλεύρι. Τέλος τα καρύδια και τις σταφίδες (μουσκεμένες και στραγγισμένες). Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ

ΠEKINO 2008

Ορίστε και οι ομορφιές τους

μαζί κι' ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Εμείς τι επιδείξαμε σ' αυτόν τον τομέα
και τί συντηρήσαμε από τότε....

Beijing China 2008 Gardening

View SlideShare presentation or Upload your own.

UPDATE
Σήμερα γυρνώντας από το γραφείο, και μη έχοντας από χθες κάτι έτοιμο, μαγείρεψα μια συνταγή που προ ημερών βρήκα εντελώς τυχαία.

Αφού λοιπόν φάγαμε....

...και το φαγητό ΤΕΛΕΙΟ!!!!! κορίτσια μου και αγόρια μου.

΄Αν δεν έχετε πρόβλημα με τη φέτα, δοκιμάστε το εγγυημένα....

Αφού ήπιαμε..... παρατρίχα και να μεθύσουμε φίλε μου....
και φταίς εσύ, που με έκανες να ζηλέψω με τις μπυροδοκιμές σου, αλλά.... ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ!

Είμαστε παράνομοι....

....λέει...
ή τουλάχιστον έτσι μας θέλει...

Επειδή λέει...
τον ακούγαμε που έκλαιγε τρία ολόκληρα μερόνυχτα και σπάραζε η καρδιά μας κι΄ας είχαμε κι' άλλον ένα.

Επειδή τον ....μπουγαδιάσαμε, λέει, τον ταϊσαμε και τον αγκαλιάσαμε σα μωρό.

΄Ασε που εισέπραξε ο ...καλομοίρης... όσα χάδια του έλειψαν.
Και να δεις πώς το καταλαβαίνουν τα άτιμα και σου ανταποδίδουν την ευγνωμοσύνη τους κάθε στιγμή...

Και πέντε να είχα εγώ, κύριε υφυπουργέ μου, δε θα το άφηνα ποτέ παραπεταμένο να αργοπεθαίνει. Ούτε να βγάζουν τα απωθημένα και την κακία τους πάνω στο κορμί του όλοι οι διεστραμμένοι ή το πλέον ....."ανώδυνο", να πεθάνει από την πείνα.

Εγώ τον έχω "άρχοντα"

Είναι και πανέξυπνος, αξιαγάπητος, τρυφερούλης και παιχνιδιάρης.
΄Εγινε και ενός έτους "παλικάρι" όμορφο....

΄Ακου ή μάλλον διάβαζε τώρα, φίλε μου συν-blogger και φιλόζωε, τί σκέφτηκε ο άνθρωπος...

"Ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης παρερμηνεύει μάλιστα -όπως καταγγέλλουν οι φιλόζωοι- το άρθρο 6 του νόμου 3170/2003 που αναφέρει: «Επιτρέπεται η διατήρηση σε κάθε κατοικία μόνον ενός σκύλου και μίας γάτας ή δύο σκύλων ή δύο γατών. Προκειμένου για πολυκατοικίες (αποτελούμενες από δύο διαμερίσματα και άνω) επιτρέπεται επίσης η διατήρηση ενός σκύλου και μίας γάτας ή δύο σκύλων ή δύο γατών σε κάθε διαμέρισμα ακόμα και εκεί που ο κανονισμός της πολυκατοικίας απαγορεύει τη διατήρηση τέτοιων ζώων»

.Και καλά για όσους μένουν σε πολυκατοικίες, που το βρίσκω πολύ λογικό.

Γιατί όμως και με εμένα αλλά και τόσους άλλους, που μένουμε σε μονοκατοικίες και έχουμε και τον κήπο μας.

Μη σου πω πως πρέπει να με επιδοτείς κ. Υφυπουργέ από πάνω:

α) που σε βγάζω από τον κόπο να ασχολείσαι εσύ (σιγά που θα το έκανες....) και κάνω δουλειά που έπρεπε και είχε το Κράτος υποχρέωση να κάνει,

β) που μέσω των κατοικίδιών μου και του κάθε αδέσποτου, που μαζεύουμε όλοι οι φιλόζωοι, συντηρείται μια αλυσίδα από επαγγελματίες (κτηνίατροι, pets shops κλπ.)

γ) .....και όσα άλλα δε μου 'ρχονται τώρα στο μυαλό, γιατί είμαι πολύ θυμωμένη....

Μήπως να το ξανασκεφτείς... και να λάβεις κάποια πιο αποτελεσματικά μέτρα, με υποχρεωτικές στειρώσεις επί παραδείγματι, όπως έχω κάνει με τις γάτες μου και αφού τους έδωσα, άπαξ, τη χαρά να εκπληρώσουν το μητρικό τους ένστικτο...

Τακτοποιήσατε όοοολα τα άλλα...κλοπές, βία, παραβατικότητα γενικότερα, άστεγους, μετανάστες στους ...40 δρόμους πεταμένους...

και

τα βάλατε με τα κατοικίδια;

΄Ασε και ο Κανέλλος μου σήμερα....

υποφέρει από τον Αυγουστιάτικο καύσωνα...

Get your own playlist at snapdrive.net!

Προσέχουμε....

UPDATE: 9/8
Σήμερα που έχει γενέθλια το "Ραφάκι"
της Μαριλένας ΜΑΣ,
θα το κεράσω από αυτά τα σύκα που έχουμε στο εξοχικό της Γλαρούπολης.
"Φραγκασάνες" τα έλεγε ο πεθερός μου και έτσι τα ξέρουμε.
Δεν τα έχω συναντήσει πουθενά αλλού. Σε μέγεθος και σχήμα είναι διαφορετικά από τα κοινά σύκα. Τα δυο μικρότερα που φαίνονται αριστερά στο πιάτο, για τη σύγκριση και μόνο.
Και από γεύση Ραφαηλία μου δε σου λέω τίποτε...

΄Ετσι γλυκιά, λοιπόν και εντυπωσιακή
να είναι η ζωή σου.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!

Gif Dividers Images

Προσέχουμε, για να έχουμε....

ό,τι τελοσπάντων μας ...επιτρέπουν...

το μηνιάτικο, βρε αδερφέ....

Atm ΠΡΟΣ[1]

View SlideShare presentation