Το έχω ξαναπεί πως αρκεί μια ανάρτηση.. μια εικόνα... ένα άκουσμα, για να ξεδιπλώσω μνήμες.
Επί του προκειμένου λειτούργησαν η Margo και ο πληθωρικός κόκοράς της
και τσουυυυπ... πού πήγα η ευλογημένη και θυμήθηκα το τραγουδάκι
και τσουυυυπ... πού πήγα η ευλογημένη και θυμήθηκα το τραγουδάκι
Είπα στον κόκορά μου
κι όπου λαλεί πουρνό
να κόψει τη συνήθεια
για θα του βγει ξινό
Τι θέλεις και φωνάζεις
μήπως σ' ακούει κανείς
τι θέλεις και φωνάζεις
μήπως ξυπνάει κανείς
Θέλεις να μας ξυπνήσεις
να πιάσουμε δουλειά
δεν ήρθε ακόμη η ώρα
εμείς ξυπνάμε αργά (*)
Τι θέλεις και φωνάζεις...
Εδώ είναι πολιτεία
μεγάλη και τρανή
για κοίτα να σωπάσεις
μη χάσεις τη φωνή
Τι θέλεις και φωνάζεις...
(*) και πώς να μη γίνεται έτσι, αφού είμαστε βουτηγμένοι στην ανεργία. Να ξυπνήσουμε για να πάμε πού;....
΄Ασε που σε λίγο δεν αποκλείεται να δούμε μικρο-κοτέτσια στις ταράτσες, στις βεράντες και στις πιλοτές...
Κοίτα τώρα, που εγώ δεν ήξερα πως το τραγούδι ήταν του Μάνου Λοΐζου, ούτε βεβαίως γνώριζα ποιος το είχε τραγουδήσει.
όμως, βρήκα αρκετές πληροφορίες.
Άιντε και καλή ΜΑΣ εβδομάδα!!!
