Θα μείνουμε εδώ
και δε θα πεθάνουμε,
στο αιμα, στις κραυγές
σε κατάρες, στα σφυριά
στα κόκαλα, σε βρισιές
στα πιό μεγάλα ψέματα,
εδώ θα μείνουμε
για να τους κόβουμε τον ύπνο
να τους ραγίζουμε τη χαρά
να ρίχνουμε τον ίσκιο μας
στα χαμηλά τους πρόσωπα,
η αγάπη μας
θ’ ανθίζει πάνω στο γρανίτη,
μέχρι να έρθει η άνοιξη
έως να φτάσει
ο κατακλυσμός.
Θα μείνουμε εδώ
