Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Εγώ πώς να το λέω;



Κοινούς προβληματισμούς βρήκα, φίλη μου καλή,  στην ανάρτησή σου όπου αναρωτιέσαι  

Πάει καιρός τώρα που κι' εγώ αισθάνομαι μια θλίψη με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μου, για το λόγο πως αισθάνομαι προδομένη.
Κι' εμένα  πήραν "αμπάριζα τα γεγονότα
οι ασχολίες
η καθημερινότητα
η επικαιρότητα"



 Μηθυμναίε μου,
Blogger Scorpion49 μου,
ΔιαγραφήiLiAs μου,
xromatisti μου,
Γιώργο μου,
gskastro μου,
magda μου,
Άστριά μου,
 liakada μου,
Διαγραφήβασίλη μου,
 ellinida μου,
 PiciFriki μου,
 Εκείνε μου,
 skouliki μου,
 leondokardos μου,
 nikiplos μου,
Hfaistiwna-κο μου,
Thalassenia μου,
 VAD μου,
Bloggermahler76 μου,
 zoyzoy μου,
ellinida μου,
Φωτεινή Διαγραφήμου,
Blogger  JamanFou μου,
Διαγραφή
 quartier libre μου,
 ANAZHTHΣH μου,
Blogger
karaflokotsifas μου,
Διαγραφή
Blogger
 Sidepap21 μου,
Απολογούμαι που τόσον καιρό άφησα αναπάντητα  τα σχόλιά σας. 
Μπαινοβγαίνω στα μπλογκ και δε μπορώ να συγκεντρωθώ.                                          
Η διάθεση γενικότερα μου λείπει.
Το ίδιο όμως συζητιέται και στις παρέες μας. 
Και μη μου πείτε πως έφταιγε η ΄Ανοιξη γιατί αυτή, πάει μας τελείωσε.

Καλοκαίρι τώρα πλέον.  Και ενώ άλλες χρονιές με αισιοδοξία και χαρά προγραμματίζονταν και συζητιούνταν στις παρέες τα σχέδια για τις θερινές μας διακοπές, φέτος μια παγωμάρα αισθητή αιωρείται.


Photobucket


΄Ελεγα  προ καιρού σε ένα σχόλιό μου για τις ερμηνείες αλήθειας και ψεύδους  και κατά πώς τις εισπράττει ο καθένας μας. 
Για τις αλήθειες που σαν ψέματα ακούγονται  και το αντίστροφο, αλλά και  για τις αλήθειες που δεν θέλουμε ή δεν τολμούμε να παραδεχτούμε.

Πες μου τώρα, αν έχεις το Θεό σου, πώς ερμηνεύεις  τις ΑΛΗΘΕΙΕΣ αυτού του ταλαίπωρου και εμφανώς αγανακτισμένου ανθρώπου που βρήκα  ΕΔΩ
Γιατί αν μου πεις πως είναι ψέματα τα όσα λέει,  τότε θα ψεύδεσαι ΕΣΥ.
Αλλά και αν γραφικό τον χαρακτηρίσεις, όπως ο περαστικός (προφανώς κάποιος βολεμένος) που ..."πάρτε τον και δέστε τον", ακούστηκε να κράζει, τότε διπλά θα ψεύδεσαι…

Ακόμη και στην περίπτωση που μπορεί να ήταν "στημένη" η αγανάκτηση του φουκαρά χαμηλοσυνταξιούχου, μας  έδειξε πως δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε και ότι καιρός ήταν να ξυπνήσουμε και να βγούμε απ' το μαντρί...


Και πολύ καλώς αλλά και ορθώς
έγινε ο κόσμος μια κραυγή