Κοινούς προβληματισμούς βρήκα, φίλη μου καλή, στην ανάρτησή σου όπου αναρωτιέσαι
Πάει καιρός τώρα που κι' εγώ αισθάνομαι μια θλίψη με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μου, για το λόγο πως αισθάνομαι προδομένη.
Κι' εμένα πήραν "αμπάριζα τα γεγονότα
οι ασχολίες
η καθημερινότητα
η επικαιρότητα"
Βρασίδας ο Κάφρος μου,
Scorpion49 μου,
iLiAs μου,
xromatisti μου,
Γιώργο μου,
gskastro μου,
magda μου,
Άστριά μου,
liakada μου,
βασίλη μου,
ellinida μου,
skouliki μου,
leondokardos μου,
nikiplos μου,
Hfaistiwna-κο μου,
Thalassenia μου,
VAD μου,
Γιαγιά Αντιγόνη μου,
mahler76 μου,
ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ μου,
zoyzoy μου,
ellinida μου,
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS μου,
Φωτεινή μου,
Μαργαρίτα μου,
JamanFou μου,
quartier libre μου,
ANAZHTHΣH μου,
karaflokotsifas μου,
Μυστήριο κορίτσι μου,
ippoliti_ippoliti μου,
Sidepap21 μου,
Μικρές ανάσες μου,
thalassinimatia μου,
Απολογούμαι που τόσον καιρό άφησα αναπάντητα τα σχόλιά σας.
Μπαινοβγαίνω στα μπλογκ και δε μπορώ να συγκεντρωθώ.
Η διάθεση γενικότερα μου λείπει.
Το ίδιο όμως συζητιέται και στις παρέες μας.
Και μη μου πείτε πως έφταιγε η ΄Ανοιξη γιατί αυτή, πάει μας τελείωσε.
Καλοκαίρι τώρα πλέον. Και ενώ άλλες χρονιές με αισιοδοξία και χαρά προγραμματίζονταν και συζητιούνταν στις παρέες τα σχέδια για τις θερινές μας διακοπές, φέτος μια παγωμάρα αισθητή αιωρείται.
΄Ελεγα προ καιρού σε ένα σχόλιό μου για τις ερμηνείες αλήθειας και ψεύδους και κατά πώς τις εισπράττει ο καθένας μας.
Για τις αλήθειες που σαν ψέματα ακούγονται και το αντίστροφο, αλλά και για τις αλήθειες που δεν θέλουμε ή δεν τολμούμε να παραδεχτούμε.
Πες μου τώρα, αν έχεις το Θεό σου, πώς ερμηνεύεις τις ΑΛΗΘΕΙΕΣ αυτού του ταλαίπωρου και εμφανώς αγανακτισμένου ανθρώπου που βρήκα ΕΔΩ.
Γιατί αν μου πεις πως είναι ψέματα τα όσα λέει, τότε θα ψεύδεσαι ΕΣΥ.
Αλλά και αν γραφικό τον χαρακτηρίσεις, όπως ο περαστικός (προφανώς κάποιος βολεμένος) που ..."πάρτε τον και δέστε τον", ακούστηκε να κράζει, τότε διπλά θα ψεύδεσαι…
Ακόμη και στην περίπτωση που μπορεί να ήταν "στημένη" η αγανάκτηση του φουκαρά χαμηλοσυνταξιούχου, μας έδειξε πως δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε και ότι καιρός ήταν να ξυπνήσουμε και να βγούμε απ' το μαντρί...
Και πολύ καλώς αλλά και ορθώς
έγινε ο κόσμος μια κραυγή