μιας πριγκιπέσσας που κάθε άλλο παρά τρελή είναι.
Είναι που συγκινήθηκα, γιατί όσα με χιούμορ αλλά και έκδηλη νοσταλγική διάθεση περιγράφει τα έζησα.
Είναι που συγκινήθηκα, γιατί όσα με χιούμορ αλλά και έκδηλη νοσταλγική διάθεση περιγράφει τα έζησα.
Στις δύσκολες μέρες που ζούμε,
πιστεύω ως είναι μια καλή ευκαιρία για νοσταλγικά, από όσους τα περιγραφόμενα γνώρισαν
και γιατί όχι ανέμελα από όλους μας χαμόγελα.
Είναι και που σαν "αστροναύτη" θυμάμαι την μαμά μου πάνω στην "ηλεκτρική καρέκλα"
Είναι που γέλασα με το "τούβλο" βούτυρο γιατί έτσι ήταν, μιας και δεν υπήρχαν τα soft παλαιότερα
και
Είναι που όχι δε θα 'λεγα, για μια φέτα ψωμί με τοματοπελτέ (που ήταν όμως πελτές και όχι σάλτσα συμπυκνωμένη όπως σήμερα) και ελαιόλαδο, όπως τότε, από το ντουλάπι της γιαγιούλας μου στ' Ανάπλι.
πιστεύω ως είναι μια καλή ευκαιρία για νοσταλγικά, από όσους τα περιγραφόμενα γνώρισαν
και γιατί όχι ανέμελα από όλους μας χαμόγελα.
Είναι και που σαν "αστροναύτη" θυμάμαι την μαμά μου πάνω στην "ηλεκτρική καρέκλα"
Είναι που γέλασα με το "τούβλο" βούτυρο γιατί έτσι ήταν, μιας και δεν υπήρχαν τα soft παλαιότερα
και
Είναι που όχι δε θα 'λεγα, για μια φέτα ψωμί με τοματοπελτέ (που ήταν όμως πελτές και όχι σάλτσα συμπυκνωμένη όπως σήμερα) και ελαιόλαδο, όπως τότε, από το ντουλάπι της γιαγιούλας μου στ' Ανάπλι.
