10 όπως και σήμερα...

Τράβηξα, που λες, της ζωής μου το παραβάν

και βρήκα έναν καθρέφτη.

,

Μέσα από το θαμπό του κρύσταλλο ακόμη υπάρχουν σημάδια από 

μια ένωση,

ένα  και μοναδικό εξ' αυτής ερχομό,

την  ..."γλαρότητά μου"

και πολλές τρυφερές αγκαλιές όπου μέσα τους έβρισκα καταφύγιο...

 ΄Ημουν βλέπεις το χαϊδεμένο τους.

Η μικρότερη αδελφή της μαμάς μου και μόλις 6 χρόνια μεγαλύτερή μου, 

ήταν η καλή μου  δικαιολογία για να χώνομαι όλο παράπονο στην αγκαλιά του ομορφάντρα παππού μου, που τρυφερά με κρατάει στην παρακάτω φωτογραφία και που επίσης τρυφερά κράτησε και τα δικά μου παιδιά, εκτός από το μικρότερο, τον ερχομό του οποίου ευτύχησε να ακούσει λίγες μέρες πριν φύγει  για να συναντήσει την καλή  του.

Στο φετινό μου απολογισμό ΞΑΝΑβρίσκω, πως μέχρις εδώ, είχε χρώματα η ζωή μου

Πολλά και έντονα, ζωντανά, ζωτικά, τρυφερά και ζεστά

Κερνιέμαι λοιπόν ομορφιές λουλουδιασμένες 

και κερνάω ....άνοιξη στην καρδιά του φθινοπώρου

Σαν σήμερα ήρθα στη ζωή ...  Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτήθηκα  "γιατί;"  και 

πολύ περισσότερες αυτές που βρίσκω πως ήρθα σε τόπο σωστό όπως η Πατρίδα μας και ακόμη πιο ωραία εποχή. Δεν έζησα πόλεμο, πείνα και δυστυχία. Σαφώς και η ζωή μου μέχρι σήμερα,  είχε διακυμάνσεις, δυσκολίες και συμπληγάδες.  

 ΄Ομως και όμορφες περιόδους.

ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ!!!

Τελικά, δε  μετανιώνω για τίποτε ...

ΣΚΟΡΠΙΟΣ 

"Με την Πανσέληνο απέναντί σας νιώθετε σαν στόχος έτοιμος να υποκύψει, πριν την εκπυρσοκρότηση του όπλου"

Εγώ ένα κατάλαβα... άλλος είχε το όπλο και μόνος του  ... γελοιοποιούμενος..."αυτοκτόνησε"...


Εμείς, ο λαός, θα τα καταφέρουμε...."για την Ελλάδα ρε  γαμώτο"