Μικρό παιδί σαν ήμουνα και έβγαινα στον κήπο, μικρό παιδί
μαδούσα τα γεράνια της κι' όλες τις καμπανούλες, μικρό παιδί...
Και όταν έκανε να βγεί τον κήπο να απολαύσει
τα πάνω κάτω έφερνα κι' έτρεχε να με φτάσει...
τα πάνω κάτω έφερνα κι' έτρεχε να με φτάσει...
Διότι γνώριζε από πρώτο χέρι, πως ο ... δράστης που είχε φέρει τα πάνω κάτω ή αν θέλεις τα ίσια ανάποδα, ήταν η αφεντιά μου...
Τώρα εδώ που τα λέμε και σε σύγκριση με τον παιδεμό των κοραλλιών της, οι καμπανούλες της
έχω ακόμη την εντύπωση πως γίνονταν καλλιτέχνημα και δεν υπερβάλλω...
Τα καυτά καλοκαιρινά μεσημέρια λοιπόν, που ύπνος δε μ' έπιανε, χωνόμουν και ...χανόμουν μέσα στον κήπο μας. Εκτός από τα κοράλλια της, τις διακοσμητικές ανησυχίες μου (τώρα που το σκέφτομαι διαπιστώνω πως το 'χα από μικρή...), πλήρωναν και τα πολύχρωμα γεράνια, που αφού τους μαδουσα τα πέταλα, "έβαφα" τα παιδικά μου νυχάκια σε ό,τι χρώματα διέθετε η ανθοσυλλογή της ταλαίπωρης μάνας.
΄Υστερα ερχόταν η σειρά του πλούσιου σε φύλλωμα και άνθη θάμνου. Κάθε πέταλο άλλαζε σχήμα και μορφή. Από κλειστή καμπανούλα τα έφτιαχνα και έμοιαζαν με τα άνθη του ιβίσκου, αφού γύριζα όοοολα τα πέταλά τους προς τα έξω.
΄Υστερα ερχόταν η σειρά του πλούσιου σε φύλλωμα και άνθη θάμνου. Κάθε πέταλο άλλαζε σχήμα και μορφή. Από κλειστή καμπανούλα τα έφτιαχνα και έμοιαζαν με τα άνθη του ιβίσκου, αφού γύριζα όοοολα τα πέταλά τους προς τα έξω.
Μα όοοολα...
Και όταν έβγαινε την έπιανε θυμός μεγάλος, ανακατεμένος όμως με παράπονο...
Πάλι με τα λουλούδια μου πάλευες όλο το μεσημέρι, γι' αυτό δεν ακουγόσουνα;
Πέρασαν τα χρόνια και το θάμνο εκείνο, που σαν καμπανούλα τον ήξερα, ποτέ δεν έτυχε να ξαναδώ.
΄Ωσπου προ μηνών περιοδεύοντας στο διαδίκτυο, βρήκα εντελώς τυχαία τη σελίδα του καθηγητή φυσικής και φίλου συμπλόκερ T. N. Καραμήτσου και πολύ το χάρηκα. ΄Οοοχχι... μη φανταστείς πως το ενδιαφέρον μου κέντρισαν τα ηλεκτρόνια και τα ποζιτρόνια, αφού εγώ με τη φυσική δεν τα πηγαίναμε καλά.
Κοντοστάθηκα στις ωραίες φωτογrαφίες του, αλλά
ΜΙΑ με καθήλωσε...
και την e-κλεψα...
Η τόσο όμορφη και φυσική φωτογραφία στάθηκε ίσως η ευκαιρία να μάθω τη ονομασία της καμπανούλας.
του οποίου τα φύλλα, πέραν από τις θεραπευτικές ιδιότητες που διαθέτουν, χρησιμοποιούνται για την παρασκευή σκοινιού και χαρτιού.
Είναι αρκετός καιρός που κρατούσα αυτή τη φωτογραφία στα πρόχειρα, γι' αυτήν ακριβώς την ημέρα, σαν και σήμερα... πριν από 17 χρόνια... μήπως και εξιλεωθώ για τις ζημιές στα λουλούδια της...
Είναι αρκετός καιρός που κρατούσα αυτή τη φωτογραφία στα πρόχειρα, γι' αυτήν ακριβώς την ημέρα, σαν και σήμερα... πριν από 17 χρόνια... μήπως και εξιλεωθώ για τις ζημιές στα λουλούδια της...