(εικόνα)΄Οοοοχιιι δεν θα τον βρίσω το φλάρο το δικό μου,
μέρα που είναι του Θεού
και 10 του μηνός αυτού...
αφού την Κυριακή που μας πέρασε (μάλιστα την Κυριακή και μη στραβομουτσουνιάζεις τώρα εσύ που με διαβάζεις.... γιατί τότε μπορούμε και μαζευόμαστε όλοι οι γλάροι της οικογενείας και δεν τη χαραμίζω πλέον τη μέρα ...για τίποτα και για κανέναν) ... τον κάναμε καινούριο.
Τη χρειαζόταν την ετήσια συντηρησούλα του και δε θα σου αναλύσω εδώ
το λόγο που έτσι λειτουργήσαμε οι κατά τον Αριστοτέλην "άχρηστοι"...
Διότι πες μου, λέω εγώ τώρα...πώς θα ζεσταινόμαστε οι άμοιροι γλαροπολύτεκνοι τις κρύες μέρες αυτού του δύσκολου χειμώνα;
Ψάχνοντας λοιπόν προχθές μια λέξη ομοιοκατάληκτη με το "γλάρος" και πάνω σε μια μου αναλαμπή στιχοπλοκής που τελικά δεν τελεσφόρησε,
έπεσα στην εικόνα αυτή
και ...μου 'κατσε το φλάρος.
..
Αναζητώντας στη συνέχεια περισσότερες σχετικές πληροφορίες ο Γκούγκλης, που και πάλι έκανε το θαύμα του, μου έδωσε δυο διαφορετικές ερμηνείες.
Η πρώτη λέει πως θέλει το φλάρο καλόγερο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας:
"Φλάρος λεγόνταν ο ιερέας της Καθολικής εκκλησίας και προέρχεται από το μεσαιωνικό Φράρος/Βενετικά Frar"
Και η δεύτερη θέλει το φλάρο
εξάρτημα της καμινάδας
και απ' ότι βλέπω χαριτωμένος και όμορφος...
η "Ο κακός μας ο φλάρος"
Διότι όταν ο φλάρος δεν δούλευε καλά...