Την ώφειλα...

Του τη χρωστούσα δηλαδή μιαν αναφορά του Γιώργου...

Εύλογα τώρα εσύ θα αναρωτιέσαι, ποιός τάχα να 'ναι αυτός, που σήμερα απασχολεί τη σκέψη και το μπλογκ μου και σίγουρα η φαντασία σου θα ταξιδέψει σε άλλον γνωστό σου συνονόματό του.

΄Ελα όμως που από καιρό έχω που ασχολούμαι μαζί του, όχι για κανέναν άλλο λόγο...μα είναι που τακτικά στη νεανική ηλικία ξαναγυρνώ. Τότε που σκαρφιζόμασταν διάφορα, για να καταφέρουμε να απολαύσουμε την ομολογουμένως εκπληκτική σκηνική του παρουσία.

Το μίμο,

Τον ερωτικό,

Το θεατρίνο,

Το μελωδικό,

Το σατυρικό,

τον ειλικρινή,

Τον καλλιτέχνη,

το διασκεδαστή,

Το συγκλονιστικό,

Τον επιθωρησιακό,

το σκηνικό και χορευτικό,

τον άξιο και ρομαντικό ερμηνευτή,

που με ξαναγυρνά με το τραγούδι του στην παιδική και νεανική μου ηλικία...

που με τίποτε δε θεωρώ "...χαμένα όνειρα"

...τότε που την αγάπη είχαν ντροπή...

... Τον απόλυτο one man show

με όνομα και ταυτότητα,

και μοναδικό

ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΙΝΟ!!!

΄Ετσι... για να μαθαίνουνε...

οι νεότεροι και να θυμόμαστε οι παλαιότεροι...

Τόσο ωραία... ήταν η εποχή μου..