Κάθε πράμα στον καιρό του

Είχα, που λες, προ ετών ακούσει ένα τραγούδι που με άγγιξε η μελωδία, ο μελαγχολικός του στίχος και η άγνωστη (τότε) για μένα φωνή του καλλιτέχνη, που εν τέλει, δε μου ήταν καθόλου αδιάφορη.

Πέρασαν χρόνια και είχα μείνει στο όνομα της κοπέλας που επικαλούταν ο στίχος και έτσι περιορίζονταν οι αναζητήσεις μου, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.

Πέρυσι...κοίτα τώρα, λίγες μόνο μέρες πέρασαν από την αλλαγή του χρόνου και για το 2009 αναφερόμαστε θαρρείς και είναι μακρινό παρελθόν... πέρυσι λοιπόν το καλοκαίρι στις συνηθισμένες επαναλήψεις των καναλιών, κάποιο Σαββατόβραδο από το κρατικό μας κανάλι τη ΝΕΤ, ο Σπύρος Παπαδόπουλος παρουσίασε

ένα νέο συνθέτη και στιχουργό που τραγούδησε και ο ίδιος.

Και .... και ω! του θαύματος, το ξανάκουσα...

...και χάρισμά μου.

Διότι, εδώ που τα λέμε, ένα παράπονο το είχα η γυναίκα....
Τη Μαρία, την Ελένη μέχρι τη Βαγγελιώ την παινεμένη τις τραγουδήσανε, εμένα ...μάνα δε με έκανε;

Μεγάλη γιορτή σήμερα και η μισή σχεδόν Ελλάδα γιορτάζει, διότι ως γνωστόν... ..."σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει" κι' εμείς στο Γλαραίϊκο είμαστε δύο (μάνα-γιος)


Μαζί μου όμως γιορτάζουν και καλοί μου φίλοι
(εύχομαι να μην παρέλειψα κανένα)

'Ηχε ΜΟΥ πλάγιε Μόνε...

hfaistiwna-κο ΜΟΥ,

tzonako ΜΟΥ,

Skoytzako MOY,

ikor ΜΟΥ,

johnpatra

Γιάννη ΜΟΥ Φιλιππίδη,

MAD MOY,

Ιωάννα ΜΟΥ και ...Αχτιδο-θυγατέρα
και
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ο μπεμπούκος σου,

JamanFou MOY,

ΓΙΑΝΝΑ ΜΟΥ,

jacki MOY,


και οι απανταχού ...Ιωάννηδες, Γιάννηδες, Ιωάννες και Γιάννες

Χ Ρ Ο Ν Ι Α
"M Α Σ"
Π Ο Λ Λ Α

TANGO PASION - Ultimo Tango
από BadmintonTheater

και ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ με ΥΓΕΙΑ!

Είχα σκεφτεί αρχικά να μην κεράσω γλυκάκι, γιατί αρκετά ...χαλάσαμε τη γραμμή μας τις γιορτές, όμως ...δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό...



Εεεεπ, εδώ μην αγγίξει κανείς,

είναι για το μανιταράκι μας.

Και συνεχίζουμε...

Με αγάπη,
για τους δικούς μου Γιάννα....
και ΠΑΝΤΑ με Γλαρένιες αγκαλιές

(Η σπασμένη πέτρα ("όσα αγαπώ δεν τα πετώ") είναι ζωγραφισμένη από πολύ καλή συνάδελφο)