"Ο πεινασμένος...

...καρβέλια ονειρεύεται" , λέει ο σοφός μας ο λαός

ή το άλλο παροιμιώδες, που ταιριάζει γάντι με την περίπτωσή μου

και δε θα τον διαψεύσω...
"΄Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
ή
όσα δε φτάνει η γλάρισσα... τα κάνει αναρτήσεις...

Διότι τι κάνεις, φίλε μου συνιστολόγε, όταν δε μπόρεσες να φύγεις ούτε για ένα μπανάκι του πτωχού λαού και το φθινόπωρο σε υποδέχεται με ...χαστούκια;

Πιάνεσαι από τις αναμνήσεις σου, κοινώς κρεμιέσαι,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηρεμήσεις το επαναστατημένο σου "θέλω" και τα αμέτρητα αλλά και αναπάντητα "γιατί"...


Μιας και λοιπόν για φέτος το καλοκαίρι δεν τα καταφέραμε να κουνήσουμε με τις δουλειές που ανοίξαμε, αλλά και τις άλλες που δε θέλω να συζητώ πλέον, γύρισα το χρόνο πίσω.
Τώρα λοιπόν που ηρεμήσαμε, θα σου πω ένα "μυστικό" και κράτησέ το... πού ξέρεις, μπορεί κάποτε να σου φανεί χρήσιμο.



Αξίζει λοιπόν τον κόπο φίλε μου και θα με θυμηθείς,

αν κάποτε σε οδηγήσει ο δρόμος σου κατά ...' κει, να την κάνεις τούτη τη στάση.


Θα σε αποζημιώσoυν
το καταπράσινο τοπίο, η λίμνη,
η διαδρομή προς το μοναστήρι,


που φτάνεις μέχρις εκεί με τελεφερίκ,


μέσα από μια διαδρομή μαγευτική και με πολύ πλούσια βλάστηση.
Πανέμορφες ορτανσίες με τεράστια μπλε μωβ ή ροζ άνθη στολίζουν όλη τη διαδρομή.


Επιβλητικό το μοναστήρι με την περίφημη
Μadonna del Sasso ( Μαντόνα του χαλικιού),




την εντυπωσιακή
αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου,


την καταπληκτική και πολύ γραφική θέα της λίμνης του Locarno.



Να, σήμερα το έριξα το μεταξωτό μαντήλι στον ένα μου ώμο, το τύλιξα στο λαιμό.... έτσι μπας και σπάσει η γκαντεμιά, μήπως ξορκίσω το κακό...


"Προ πάντων..."
μου είπες και σ' ευχαριστώ, side21 και καλέ μου φίλε.

(Β. μου,
Καλά να περάσεις και να με θυμηθείς)