Το μετέωρο βήμα του γλάρου...

"Πού εξαφανίστηκες;" ρώτησες ανήσυχος.

Δεν τρέχει κάτι άσχημο George μου, που τον τελευταίο καιρό χάθηκα.

Καταλαβαίνω το λόγο της ανησυχίας σου και σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, απλά βρίσκομαι σε μια φάση απροθυμίας.
Το έχω ξανανιώσει όμως τούτο το συναίσθημα και σε πληροφορώ πως είναι πολύ βασανιστικό.

1. Αβεβαιότητα.... (συνεχίζουμε ή όχι;),

2. Αμφιβολία.... (και που μένεις τί προσφέρεις;)


3. Στασιμότητα... (φυσικό συνεπακόλουθο των παραπάνω)


Τελικά έλλειψη διάθεσης, θα το έλεγα, να εκφραστώ με το δικό μου λιτό τρόπο και να διακωμωδήσω την καθημερινότητά μου.
Να μιλήσω για ό,τι με ευχαριστεί ή για τα όμορφα πραγματάκια που ανακαλύπτω στις π-e-ριηγήσεις μου και εντέλει για ό,τι με ενοχλεί και είναι τόσα πολλά τούτη την προ...ψηφοθηρική περίοδο.

Δεν είναι πως δεν έχω για να "μιλήσω", μα είναι πως με έχει κυριεύσει μια άνευ προηγουμένου απροθυμία. Τούτην ακριβώς την περίοδο, που περίμενα όπως όλοι μας, για δράση και εφαρμογή όλων αυτών που προγραμμάτιζα και που ο παγερός χειμώνας κράτησε σε στασιμότητα.

Τούτες τις μέρες λοιπόν, που καμία διάθεση δεν είχα για να ασχοληθώ με το μπλογκάκι μου και όπως e-γύριζα στις μπλογκογειτονιές, γνώρισα νέους φίλους και πολύ το χάρηκα.

Είναι γεγονός πως τελικά δεν ήταν άσχημη αυτή η μικρή παύση. Κατάλαβα πως την είχα ανάγκη, γιατί η έλλειψη χρόνου δε μου επέτρεπε να μπορώ να παρακολουθώ ταυτόχρονα με το μπολγκ μου τις τόσο ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες σας. Τελικά άλλαξα διάθεση, χαμογέλασα, δε σου κρύβω πως πήρα μιαν ανάσα,
για να πάω παρακάτω και... να μου κοπεί μια και καλή
από φρίκη αλλά και ανησυχία

Για ένα είμαι σίγουρη.
Πως δεν πρόκειται για έναν κύκλο του οποίου η τροχιά (προς το παρόν τουλάχιστον) πρόκειται να κλείσει, αλλά για κρίση που θα μου περάσει.

4. Τελική απόφαση.... Μα είναι το ημερολογιάκι μου. Ψυχαναλύστε με, τέλος πάντων, να καταλάβω τί μου συμβαίνει...




Αααα... George, φέτος εκτός



από τις τριανταφυλλιές μου,



άνθισαν για πρώτη φορά


και οι Αμαρυλλίδες μου.