Διαβόλοι και τριβόλοι...

"Μια στο καρφί και μια στο πέταλο",

"΄Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε",
"Φέξε μου και γλίστρησα",
"Διαβόλοι και τριβόλοι"...


είναι μερικές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούμε συχνά, για να προσδώσουμε έμφαση σε διάφορες καταστάσεις και γεγονότα της καθημερινότητάς μας.


Ποιοί είναι όμως οι τρίβο(υ)λοι;




"Λίγα είναι τα φυτά που πολεμήθηκαν όσο αυτό από τον άνθρωπο.Πίσω του κρύβονται όμως θησαυροί... Στα λιγοστά της γειτονιάς μου οικόπεδα που γλίτωσαν ως τώρα από το τσιμεντάρισμα ανθίζει αυτή την εποχή ο Τρίβουλος ο χερσαίος, ένα μονοετές φυτό της οικογενείας Ζυγοφυλλίδες με καθόλου χτυπητή εμφάνιση. Οι βλαστοί του έρπουν το χώμα, τα φύλλα του είναι μικρά και τα κίτρινα άνθη του χωρίς σπουδαία εμφάνιση. Μόνο χάρη στους εξοπλισμένους με τέσσερα μεγάλα αγκάθια καρπούς του, γλιτώνει το τριβόλι από την παντελή αδιαφορία μας."

Και αυτό όχι για καλό βέβαια, αφού θεωρείται ζιζάνιο και κυνηγιέται αγρίως με τσουγκράνες και φάρμακα, σε πολλές περιοχές του πλανήτη μας, όπως π.χ. στην Αυστραλία και την Πολιτεία της Καλιφόρνιας, όπου θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της γεωργίας και της κτηνοτροφίας και η μάχη εναντίον του είναι άγρια.

Το επιστημονικό αλλά και το δημώδες όνομά του προέρχονται από ένα ύπουλο αμυντικό όπλο των αρχαίων Ελλήνων, που μοιάζει πολύ με τον καρπό του. Οι τρίβουλοι αυτοί οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στη Σικελική Εκστρατεία, στη μάχη των Γαυγαμήλων και σε πολλά άλλα ...ανθρωποφάγα επεισόδια, φτιάχνονταν από τέσσερα καρφιά, που σφυρηλατούνταν έτσι ώστε ό,πως και να έπεφταν στο έδαφος, μια αιχμή πάντοτε ήταν κατακόρυφη. Σφηνώνονταν συνήθως σε οπλές αλόγων, αλλά σπέρνονταν κιόλας πυκνά πυκνά σε όχθες ποταμών, για να εμποδίζουν τη διέλευση του πεζικού.

Ανέκαθεν είχε το τριβόλι φήμη κακή. Στη γένεση ο θεός-τιμωρός καταριέται τους ανθρώπους λέγοντας "άκανθας και τριβόλους ανατελεί σοι" ενώ στην Καινή Διαθήκη ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, μιλώντας για τη ματαιοπονία των αμαρτωλών, θέτει κάπου το ρητορικό ερώτημα "μήτι συλλέγουσιν από ακανθών σταφυλήν ή απο τριβόλων σύκα;".

Να όμως, που αυτό το "άχρηστο" και "βλαπτικό" ζιζάνιο το οποίο τραυματίζει στο χέρι το γεωργό και ματώνει το στόμα των ζώων που βόσκουν, έγινε ξαφνικά στις μέρες μας περιζήτητο. Για τη βοτανοθεραπεία βέβαια είναι, από την εποχή ήδη του Διοσκουρίδη και ως πρόσφατα, ένα φυτό που μπορεί να ψυχράνει τις φλεγμονές, να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη, να ανακουφίσει τη φαγούρα και να θεραπεύσει την ανικανότητα.

΄Υστερα από δυο δεκαετίες πειραμάτων το Ινστιτούτο Φαρμακευτικών Ερευνών της Σόφιας ανέπτυξε μια θαυματουργή φόρμουλα που πρώτα απ' όλους χορηγήθηκε στην πολυβραβευμένη εθνική ομάδα της άρσης βαρών. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά και έτσι σήμερα το παρασκεύασμα αυτό που βασίζεται στο τριβόλι, είναι περιζήτητο κυρίως από τους ναρκισσευόμενους αθλητές του body building. Δεν χαρίζουν όμως μόνο φουσκωμένα μούσκουλα και "χτισμένο" στέρνο τα εμπορικά σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εξωτερικό (και όχι εδώ ακόμη, νόμιμα τουλάχιστον...).

Διαθέτουν ισχυρές αντιϊκές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, καταπολεμούν αποτελεσματικά, απ΄ότι λέγεται, τον έρπητα, ενώ η μόνη τους παρενέργεια είναι ότι αυξάνουν την ερωτική ενέργεια των ανδρών καθώς και την επιθυμία τους να την μεταχειριστούν...."

(Ορέστης Δαβίας-ΒΗΜΑGAZINO)

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον καλό μας φίλο από την Κύπρο,
Φοίβο Νικολαϊδη,
του οποίου η ανάρτηση με το ίδιο ακριβώς θέμα,
μου θύμισε αυτήν εδώ που από καιρό είχα προγραμματίσει.

"Τρίβολος ο χερσαίος"
ο οποίος, συν τοις άλλοις, έχει
Μαρία μου Τζιρίτα
ΚΑΙ
αντιπαχυντικές ιδιότητες....