Καταδικάστε τους...

"Aνέκαθεν πίστευα, πως η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει.

Πως η ζωή, δηλαδή, έχει τις καλές και τις άσχημες πλευρές της.

Και ενώ η δική μου ρόδα, για όσες δεκαετίες μετράω, κυλούσε μεσ’ την τρελή χαρά, πριν λίγα χρόνια “κόλλησε”.

“΄Οταν πιάνουμε πάτο συνήθως ανεβαίνουμε”. Τώρα εγώ, “έχω κάνει γεώτρηση και συνεχίζω…" (εσύ μη γελάς.. έτσι δε λέει ο φίλος μας στο “Φάδερ Hμών”;)

Τελικά η ζωή στην πορεία της, μου αποδεικνύει για κάθε πράγμα και την εξέλιξή του....
πως, εντέλει, ρόδα είναι και γυρίζει..."

Αυτές ήταν μερικές σκέψεις μου που ξεδιπλώθηκαν και καταγράφηκαν προ 2 ετών, σε κάποιο "στραβοπάτημα", μια αναποδιά εντελώς περαστική όπως αποδείχτηκε, από αυτές όμως, που δυστυχώς δε λείπουν από κανένα μας.


Η ζωή, έλεγα λοιπόν, πως διαρκώς μας επιβεβαιώνει αυτή της την απαράβατη τακτική.

Και κοίτα τώρα, ενώ σε προηγούμενη ανάρτησή μου κατέθεσα κάποιες γκρίζες σκέψεις μου, οι οποίες βρήκαν διέξοδο μέσα από ένα παλαιό τραγούδι κάποιων πολύ όμορφων εποχών, έρχεται η φρίκη του σεισμού και οι συνέπειες του με την εκατόμβη των νεκρών στην Ιταλία και ξεχνάμε τις όποιες άσχημες σκέψεις της καθημερινότητάς μας.

Συγκλονιστικά γεγονότα, που ακόμη βρίσκονται σε εξέλιξη, με ανθρώπους που κηδεύουν προσφιλή τους πρόσωπα, με τόννους ερειπίων και αστέγους, θλίψη και αβεβαιότητα.

Ακόμη "τρέχουν" οι εικόνες τρόμου και πανικού,
όμως σήμερα αποδείχτηκε για άλλη μια φορά, πως η ζωή μας πηγαίνει μπροστά και το μυαλό ξεφεύγει...

cool myspace layouts

Η πιο ευχάριστη νότα και τροπή ήρθε με την επίσκεψη του μεγάλου μας γιού.

- Μπαμπά, λέω φέτος να ψήσουμε αρνί και κοκορέτσι στον κήπο. Θα έρθουν και οι γονείς με τον αδελφό της ΄Εβελυν. Βάζουμε και ένα μικρό κοντοσούβλι, επειδή η μαμά της δεν τρώει αρνί και κοκορέτσι.

- Ναι Γιάννη μου, συμφωνεί με προθυμία ο Γλάρος μου, πολύ ωραία ιδέα. Θα κάνω εγώ τις προετοιμασίες....

- Τί λες παιδί μου τώρα... θέλεις και τα λες; πετάγομαι έντρομη η γλάρισσα. Ξέρεις τί τέχνη θέλει το αρνί για να ψηθεί; Δε θυμάσαι που όσες φορές το ψήσαμε στο εξοχικό της Γλαρούπολης ο .,..τεχνίτης ο μπαμπάς το έβγαλε ...καρακατάμαυρο από τη μια την πλευρά, γιατί δεν το είχε στερεώσει καλά και πήγαινε αλλού η σούβλα κι' αλλού το έρμο το αρνί, το οποίο.... μουλάρωνε και γύριζε στην ίδια θέση από το βάρος;

- Φέτος θα το αναλάβω εγώ κι' εσύ μπαμπά δε θα ανακατευτείς καθόλου.

- Τώωωωωρα πετύχαμε... με γερή δόση ειρωνείας εγώ.... η γλάρισσα. Και δε μου λες, πού έμαθες εσύ να σουβλίζεις, στο γραφείο ή στις καφετέριες; (φαρμάκι στάζω η ....άτιμη σκορπίνα όταν θυμώνω

- Είσαι καλά; Πέρυσι δεν ψήσαμε με τον Τάσο το φίλο μου, δίπλα στο οικόπεδο;

- Ναιιιι...ξεκινήσατε στις εντεκάμισυ και τελειώσατε στις 5 το απόγευμα.
Είδα και το αρνί που ψήσατε, (νάτο πάλι το δηλητήριο) από το κομμάτι που έφερες και έσταζε αίμα...


΄Εκανα φίλε μου την ύστατη προσπάθειά μου για να αποφύγω τη διαδικασία, γιατί το όλο σκηνικό του σουβλίσματος δε μου είναι και τόσο ευχάριστο. Δεν απολαμβάνω το μεζέ, που δε σου κρύβω πως πολύ μου αρέσει, σκεφτόμενη την αλόγιστη ...αμνοκτονία τούτης της περιόδου.


Μόνοι τους λοιπόν, πήραν την απόφαση και ούτε που κατάλαβα για πότε έφυγαν... και πότε γύρισαν με ψησταριά, μοτέρ και σούβλες, θαρρείς και θα σουβλίσουμε ...τρεις Διάκους...

cool myspace layouts

Βρήκες τις μέρες θα σκεφτείς τώρα, φίλε μου συμπλόγκερ, να μιλάς για μεζέδες.
Δε φταίω όμως εγώ, αλλά ο Γλάρος μου, ο μεγάλος γλαρόπουλος και ο ένας....όφις με τον ....έτερο που με εξηπάτησαν...

Μάλιστα, αυτές φταίνε για το ολίσθημά μου, να ασχολούμαι εν καιρώ νηστείας με ακολασίες....



Εύχομαι σε όλους ΣΑΣ
να περάσετε όμορφα, ξέγνοιαστα και χαρούμενα.

Καλή Μεγαλο-βδομάδα,
με το καλό αύριο το βράδυ να υποδεχθούμε τον
Νυμφίον
και
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Ενημέρωση: Ενδιαφέρουσα έκθεση στο Γκάζι

http://www.bodiesinathens.gr/gr/

"Ένα ταξίδι στο ανθρώπινο σώμα"

.