Δεν είναι δυο, δεν είναι τρείς, μα είναι .....χίλιοι δεκατρείς

Mπαίνω, που λες, φουριόζα στο σπίτι με την τσάντα από τον ...Καλόβoλο..

- Μικρέεεε...τρέξε την πήρα επιτέλους... έλα να τη συνδέσεις.

Δε μπορώ να πω, ο "μικρός" μου πέραν του ότι "πιάνουν" τα χεράκια του, ό,τι του ζητήσω πανταχού παρών. Δεν τον αφήνω όμως κι' εγώ έτσι, αλλά πώς να το κάνουμε βρε αδερφέ, χατήρι δε μου χαλάει το παιδί.

Προχθές τακτοποίησε την άλλη εκκρεμότητα με το καλώδιο της σύνδεσής μου, που σου έλεγα στις 16 του Μάη που μας πέρασε και που κρεμόταν άχαρα πάνω από το βιτρινάκι μου. Στο στομάχι μου καθόταν τόσο το καλώδιο, όσο και ο παράταιρος διακόπτης....

Πάει κι' αυτό, το τακτοποίησε το καμάρι μου.

Εντάξει, έκανε ένα εξ' αγνοίας του λάθος πρόπερσι, όπως στην από 19/11/2007 ανάρτησή μου περιέγραψα, που αντί για κυκλάμινα,
....λιλά τα ήθελα κιόλας....


ο πλανόδιος ανθοπώλης του πούλησε...."βρούβες"...
Θυμάσαι τότε τις ...καντήλες που έβγαλα, με το δέντρο που μου κουβάλησε.


Τί δηλαδή, μια ζωή θα του καταλογίζουμε ευθύνες;

Και τη συνέδεσε που λες, και να τη!!!!!

Ω!!!! φως των ομματιών μου,

στραβώθηκα η γυναίκα
τόσον καιρό που δούλευα
με οθόνη ...δέκα επί δέκα... 

Από τη χαρά μου του έκανα δώρο άλλη μια για το δικό του υπολογιστή. ΄Αει στο καλό 99 Ε κόστισε, να μην του κάνω ένα δώρο για τον κόπο του...

Δώρο λοιπόν και στον εαυτό μου η οθόνη, για την τιμή που μου έκανε η καλή μου φίλη artanis , να μου απονείμει το βραβείο Proximidade,

που συνοδεύεται από την παρακάτω "περγαμηνή" και την οποία θα αναρτήσω μόνο στην Ελληνική της απόδοση, γιατί οι φίλοι μου μιλάνε και γνωρίζουν την Ελληνική:

"Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής: «Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες."

Artanis μου να σε ευχαριστήσω και δημοσίως, επαναλαμβάνοντας την επιφύλαξή μου:"...την αποδέχομαι ΜΟΝΟ σαν εκτίμηση προς το πρόσωπό μου και Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!"

Μιλάει για εγγύτητα, φιλία και άνοδο.

Και διερωτώμαι τώρα εγώ, μα τους φίλους τους γνώρισα και με γνώρισαν, πλησιάσαμε ο ένας τον άλλον, ανταλλάξαμε ιδέες, γνώμες, εμπειρίες και κουβέντες οικεία θελήσει, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός βραβείου.

Η είσοδός μου στο χώρο δεν έγινε με καμία ανταγωνιστική ή άλλη διάθεση. Πέρα από την ενημέρωση μαθαίνω, αλλά και προσπαθώ διακριτικά να βελτιώνομαι στον εκφραστικό μου τρόπο.

Συν τοις αλλοις, κρίνω πως δε γίνεται και δε μπορώ να συγκριθώ με τους δημοσιογραφικούς, πνευματικούς και επιστημονικούς γίγαντες του χώρου.

Εν κατακλείδι και θα γίνω η κακή της παρέας, ποτέ δεν κατάλαβα το σκοπό αυτής της επιβράβευσης, ούτε από πού ξεκίνησε αλλά ούτε τους λόγους για τους οποίους καθιερώθηκε. Μήπως ήρθε για να μας διχάσει και όχι να μας ενώσει.....


Θέτει και έναν όρο η παραλαβή της επιβράβευσης. Την υπόδειξη οκτώ (8) άλλων bloggers.
Μα μόνον ΟΚΤΩ;
Οι φίλοι μου και στις δύο λίστες με τα links, είναι πάρα πολλοί και γίνονται, παρά τον περιορισμένο μου χρόνο ακόμη περισσότεροι, γιατί καθημερινά εντυπωσιάζομαι από ιστολόγια με "γερές πένες".

Αρχική μου σκέψη αλλά και επιθυμία λοιπόν, ήταν να αντιγράψω τις δυο λίστες μου και δίπλα σε κάθε όνομα να βάζω και από ένα βραβείο. Όμως έτσι θα καταργούσα αφ' ενός τους όρους του παιχνιδιού, γιατί περί παιχνιδιού τελικά πρόκειται και αφ' ετέρου θα προέκυπτε μια μακροσκελής ανάρτηση.
Το φαντάζεσαι;

Σαφώς και υπάρχουν καλά και καλύτερα και άριστα blogs.

΄Ολοι μας όμως, δεν παύουμε να αφιερώνουμε χρόνο από τον ήδη περιορισμένο μας ελεύθερο.
Δίνουμε "ψυχούλα" για να τα διατηρούμε, να τα εφοδιάζουμε, με χαρά να απαντάμε και να σχολιάζουμε.
Δε μου επιτρέπει η συνείδησή μου λοιπόν, να υποδείξω μόνον οκτώ,
γιατί είστε....
ΟΛΟΙ
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΙ!!!